Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿון שלמהן. גאָט, גיב דײַנע משפּטים צום מלך, און דײַן גערעכטיקײט צום מלכס זון; 2 ער זאָל משפּטן דײַן פֿאָלק מיט רעכטפֿאַרטיקײט, און דײַנע אָרימע לױט רעכט. 3 די בערג זאָלן טראָגן שלום צום פֿאָלק, און די הײכן – דורך גערעכטיקײט. 4 ער זאָל משפּטן די אָרימע פֿון פֿאָלק, ער זאָל העלפֿן די קינדער פֿון אבֿיון, 5 און צעדריקן דעם רױבער. מע זאָל דיך פֿאָרכטן װי לאַנג די זון װעט זײַן, 6 און אַזױ װי די לבֿנה, אױף דָור-דורות. ער זאָל נידערן װי רעגן אױף געשניטן גראָז, װי שפּרײרעגן װאָס באַגיסט די ערד. 7 בליִען אין זײַנע טעג זאָל דער צדיק, און אַ שפֿע פֿון פֿריד ביז די לבֿנה װעט מער ניט זײַן. 8 און ער זאָל געװעלטיקן פֿון ים ביז ים, און פֿון טײַך ביז די עקן פֿון דער ערד. 9 פֿאַר אים זאָלן קניִען די מדבר-לײַט, און זײַנע פֿײַנט זאָלן לעקן דעם שטױב. 10 די מלכים פֿון תַּרְשִיש און די אינדזלען זאָלן אָפּגאָב צאָלן, די מלכים פֿון שבֿא און סבֿא זאָלן מתָּנות ברענגען. 11 און בוקן זאָלן זיך פֿאַר אים אַלע מלכים, אַלע פֿעלקער זאָלן אים דינען. 12 װאָרום ער װעט מציל זײַן דעם אבֿיון װאָס שרײַט, און דעם אָרימאַן װאָס האָט ניט קײן העלפֿער. 13 ער װעט זיך דערבאַרימען אױפֿן אָרימאַן און אבֿיון, און די נפֿשות פֿון די אבֿיונים װעט ער העלפֿן. 14 פֿון דריקונג און פֿון רױב װעט ער אױסלײזן זײער זעל, און טײַער װעט זײַן זײער בלוט אין זײַנע אױגן. 15 דרום זאָל ער לעבן, און מע זאָל אים געבן פֿון דעם גאָלד פֿון שבֿא; און מע זאָל מתפּלל זײַן פֿאַר אים תּמיד, אַ גאַנצן טאָג זאָל מען אים בענטשן. 16 ער זאָל זײַן װי אַ גערעטעניש פֿון תּבֿואה אין לאַנד, אױף די שפּיץ בערג זאָל רױשן װי דער לבֿנון זײַן פֿרוכט; און זײ זאָלן שפּראָצן פֿון דער שטאָטאַזױ װי גראָז פֿון דער ערד. 17 זײַן נאָמען זאָל זײַן אײביק, אַזױ לאַנג װי די זון זאָל בליִען זײַן נאָמען, און מע זאָל זיך בענטשן מיט אים; אַלע פֿעלקער זאָלן אים רימען. 18 געלױבט איז גאָט יהוה, דער גאָט פֿון ישׂראל, װאָס ער אַלײן טוט װוּנדער; 19 און געלױבט זײַן פּראַכטיקער נאָמען אױף אײביק; און די גאַנצע ערד זאָל אָנגעפֿילט װערן מיט זײַן פּראַכט. אָמן און אָמן! 20 געענדיקט די תּפֿילות פֿון דוד דעם זון פֿון יִשַין.
עברית
1 לִשְׁלֹמֹ֨ה אֱ‍ֽלֹהִ֗ים מִ֭שְׁפָּטֶיךָ לְמֶ֣לֶךְ תֵּ֑ן וְצִדְקָתְךָ֥ לְבֶן־מֶֽלֶךְ׃ 2 יָדִ֣ין עַמְּךָ֣ בְצֶ֑דֶק וַעֲנִיֶּ֥יךָ בְמִשְׁפָּֽט׃ 3 יִשְׂא֤וּ הָרִ֓ים שָׁ֘ל֥וֹם לָעָ֑ם וּ֝גְבָע֗וֹת בִּצְדָקָֽה׃ 4 יִשְׁפֹּ֤ט עֲ‍ֽנִיֵּי־עָ֗ם י֭וֹשִׁיעַ לִבְנֵ֣י אֶבְי֑וֹן וִֽידַכֵּ֣א עוֹשֵֽׁק׃ 5 יִֽירָא֥וּךָ עִם־שָׁ֑מֶשׁ וְלִפְנֵ֥י יָ֝רֵ֗חַ דּ֣וֹר דּוֹרִֽים׃ 6 יֵ֭רֵד כְּמָטָ֣ר עַל־גֵּ֑ז כִּ֝רְבִיבִ֗ים זַרְזִ֥יף אָֽרֶץ׃ 7 יִֽפְרַח־בְּיָמָ֥יו צַדִּ֑יק וְרֹ֥ב שָׁ֝ל֗וֹם עַד־בְּלִ֥י יָרֵֽחַ׃ 8 וְ֭יֵרְדְּ מִיָּ֣ם עַד־יָ֑ם וּ֝מִנָּהָ֗ר עַד־אַפְסֵי־אָֽרֶץ׃ 9 לְ֭פָנָיו יִכְרְע֣וּ צִיִּ֑ים וְ֝אֹיְבָ֗יו עָפָ֥ר יְלַחֵֽכוּ׃ 10 מַלְכֵ֬י תַרְשִׁ֣ישׁ וְ֭אִיִּים מִנְחָ֣ה יָשִׁ֑יבוּ מַלְכֵ֥י שְׁבָ֥א וּ֝סְבָ֗א אֶשְׁכָּ֥ר יַקְרִֽיבוּ׃ 11 וְיִשְׁתַּחֲווּ־ל֥וֹ כָל־מְלָכִ֑ים כָּל־גּוֹיִ֥ם יַֽעַבְדֽוּהוּ׃ 12 כִּֽי־יַ֭צִּיל אֶבְי֣וֹן מְשַׁוֵּ֑עַ וְ֝עָנִ֗י וְֽאֵין־עֹזֵ֥ר לֽוֹ׃ 13 יָ֭חֹס עַל־דַּ֣ל וְאֶבְי֑וֹן וְנַפְשׁ֖וֹת אֶבְיוֹנִ֣ים יוֹשִֽׁיעַ׃ 14 מִתּ֣וֹךְ וּ֭מֵחָמָס יִגְאַ֣ל נַפְשָׁ֑ם וְיֵיקַ֖ר דָּמָ֣ם בְּעֵינָֽיו׃ 15 וִיחִ֗י וְיִתֶּן־לוֹ֮ מִזְּהַ֪ב שְׁ֫בָ֥א וְיִתְפַּלֵּ֣ל בַּעֲד֣וֹ תָמִ֑יד כָּל־הַ֝יּ֗וֹם יְבָרֲכֶֽנְהֽוּ׃ 16 יְהִ֤י פִסַּת־בַּ֨ר בָּאָרֶץ֮ בְּרֹ֪אשׁ הָ֫רִ֥ים יִרְעַ֣שׁ כַּלְּבָנ֣וֹן פִּרְי֑וֹ וְיָצִ֥יצוּ מֵ֝עִ֗יר כְּעֵ֣שֶׂב הָאָֽרֶץ׃ 17 יְהִ֤י שְׁמ֨וֹ לְֽעוֹלָ֗ם לִפְנֵי־שֶׁמֶשׁ֮ ינין שְׁ֫מ֥וֹ וְיִתְבָּ֥רְכוּ ב֑וֹ כָּל־גּוֹיִ֥ם יְאַשְּׁרֽוּהוּ׃ 18 בָּר֤וּךְ יְהוָ֣ה אֱ֭לֹהִים אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל עֹשֵׂ֖ה נִפְלָא֣וֹת לְבַדּֽוֹ׃ 19 וּבָר֤וּךְ שֵׁ֥ם כְּבוֹד֗וֹ לְע֫וֹלָ֥ם וְיִמָּלֵ֣א כְ֭בוֹדוֹ אֶת־כֹּ֥ל הָאָ֗רֶץ אָ֘מֵ֥ן וְאָמֵֽן׃ 20 כָּלּ֥וּ תְפִלּ֑וֹת דָּ֝וִ֗ד בֶּן־יִשָֽׁי׃