Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿאַר דעם געזאַנגמײַסטער, אױף שוֹשַנים; פֿון דָוִדן. 2 העלף מיך, גאָט, װאָרום דאָס װאַסער איז געקומען ביז דער זעל. 3 איך בין אײַנגעזונקען אין אַ טיפֿן זומפּ, און ניטאָ קײן באַשטאַנד; איך בין געקומען אין טיפֿע װאַסערן, און דער שטראָם האָט מיך פֿאַרפֿלײצט. 4 איך בין מיד פֿון מײַן רופֿן, מײַן קעל איז פֿאַרטריקנט, די אױגן גײען מיר אױסהאַרנדיק אױף מײַן גאָט. 5 מער װי די האָר פֿון מײַן קאָפּ זײַנען מײַנע אומזיסטיקע שָׂונאים; שטאַרק זײַנען מײַנע פֿאַרטיליקער, מײַנע פֿײַנט פֿאַר גאָרנישט; װאָס איך האָב ניט געגזלטמוז איך דרום אָפּגעבן. 6 גאָט, דו װײסט מײַן נאַרישקײט, און מײַנע פֿאַרשולדיקונגען זײַנען פֿון דיר ניט פֿאַרהױלן. 7 זאָלן ניט אין בִיוש בלײַבן דורך מיר דײַנע האָפֿער, דו האַר יהוה פֿון צבֿאות; זאָלן ניט פֿאַרשעמט װערן דורך מיר דײַנע זוכער, גאָט פֿון ישׂראל. 8 װאָרום פֿון דײַנעט װעגן האָב איך געליטן חרפּה, אַ שאַנד האָט באַדעקט מײַן פּנים. 9 פֿאַרפֿרעמדט בין איך געװאָרן צו מײַנע ברידער, און װילדפֿרעמד צו די זין פֿון מײַן מוטער. 10 װאָרום דער צאָרן פֿאַר דײַן הױז האָט מיך געגעסן, און די לעסטערונגען פֿון דײַנע לעסטערער זײַנען געפֿאַלן אױף מיר. 11 און האָב איך אױסגעװײנט אין פֿאַסטן מײַן זעל, איז דאָס מיר צו לעסטערונג געװאָרן. 12 און האָב איך געמאַכט זאַק מײַן קלײד, בין איך בײַ זײ צום שפּריכװאָרט געװאָרן. 13 עס רעדן פֿון מיר די טױערזיצער, און איך בין דאָס געזאַנג פֿון די װײַנטרינקער. 14 אָבער איך – מײַן תּפֿילה צו דיר, גאָט, איז: אַ שעה פֿון באַװיליקונג; גאָט, אין דײַן גרױס גענאָדענטפֿער מיר מיט דײַן אמתער ישועה. 15 זײַ מיך מציל פֿון דעם לײם, אַז איך זאָל ניט אײַנגעזונקען װערן; לאָמיך ניצול װערן פֿון מײַנע פֿײַנט, און פֿון די טיפֿע װאַסערן. 16 לאָז מיך ניט פֿאַרפֿלײצן דער שטראָם װאַסער, און לאָז מיך ניט אײַנשלינגען די טיפֿעניש, און לאָז ניט צומאַכן די גרוב איר מױל איבער מיר. 17 ענטפֿער מיר, גאָט, װאָרום גוט איז דײַן חֶסד; לױט דײַן גרױס דערבאַרימונג קער זיך צו מיר. 18 און זאָלסט ניט פֿאַרבאָרגן דײַן פּנים פֿון דײַן קנעכט, װאָרום מיר איז ענג; ענטפֿער מיר גיך. 19 גענען צו מײַן זעל, לײז זי אױס, קױף מיך אױס פֿון װעגן מײַנע פֿײַנט. 20 דו װײסט מײַן חרפּה און מײַן בושה און מײַן שאַנד, פֿאַר דיר זײַנען אַלע מײַנע דריקער. 21 אַ חרפּה צעברעכט מײַן האַרץ, און איך בין חרובֿ; און איך האָב געהאָפֿט אױף באַדױער, און ניטאָ, און אױף טרײסטער, און ניט געפֿונען. 22 און זײ האָבן אַרײַנגעטאָן גיפֿט אין מײַן שפּײַז, און פֿאַר מײַן דאָרשט גיבן זײ מיר טרינקען עסיק. 23 זאָל זײער טיש װאָס פֿאַר זײ, װערן פֿאַר אַ נעץ, און אין מיטן פֿון פֿריד, פֿאַר אַ פּאַסטקע. 24 זאָלן זײערע אױגן פֿינצטער װערן ניט צו זען, און זײערע לענדן מאַך װאַקלען תּמיד. 25 גיס אױס אױף זײ דײַן כּעס, און דײַן גרימצאָרן זאָל זײ דערגרײכן. 26 זאָל זײער ישובֿ זײַן פֿאַרװיסט, אין זײערע געצעלטן זאָל ניט זײַן קײן באַװױנער. 27 װאָרום דעם װאָס דו האָסט געשלאָגן רודפֿן זײ, און פֿון דעם װײטאָג פֿון דײַנע פֿאַרװוּנדטע דערצײלן זײ זיך. 28 לײג צו זינד אױף זײער זינד, און זאָלן זײ ניט צוקומען צו דײַן גערעכטיקײט. 29 זאָלן זײ אױסגעמעקט װערן פֿון בוך פֿון די לעבעדיקע, און מיט די גערעכטע זאָלן זײ ניט פֿאַרשריבן װערן. 30 אָבער איך בין אָרים און צעװײטאָקט, זאָל דײַן הילף, גאָט, מיך דערהײכן. 31 איך װעל רימען דעם נאָמען פֿון גאָט מיט געזאַנג, און װעל אים גרײסן מיט לױב. 32 און דאָס װעט זײַן בעסער בײַ גאָט װי אַן אָקס, װי אַ בול באַהאָרנט, באַקלױט. 33 זאָלן זען די געדריקטע, און זיך פֿרײען; איר װאָס זוכט גאָט, זאָל אױפֿלעבן אײַער האַרץ! 34 װאָרום גאָט הערט צו די באַדערפֿטיקע, און זײַנע געפֿאַנגענע טוט ער ניט פֿאַראַכטן. 35 לױבן װעלן אים הימל און ערד, די ימען און אַלץ װאָס װידמענט אין זײ. 36 װאָרום גאָט װעט העלפֿן צִיון, און װעט בױען די שטעט פֿון יהוּדה, און זײ װעלן זיך דאָרטן באַזעצן, און זי יַרשען. 37 און דער זאָמען פֿון זײַנע קנעכט װעט זי אַרבן, און די ליבהאָבער פֿון זײַן נאָמען װעלן װױנען אין איר.
עברית
1 לַמְנַצֵּ֬חַ עַֽל־שׁוֹשַׁנִּ֬ים לְדָוִֽד׃ 2 הוֹשִׁיעֵ֥נִי אֱלֹהִ֑ים כִּ֤י בָ֖אוּ מַ֣יִם עַד־נָֽפֶשׁ׃ 3 טָבַ֤עְתִּי בִּיוֵ֣ן מְ֭צוּלָה וְאֵ֣ין מָעֳמָ֑ד בָּ֥אתִי בְמַעֲמַקֵּי־מַ֝֗יִם וְשִׁבֹּ֥לֶת שְׁטָפָֽתְנִי׃ 4 יָגַ֣עְתִּי בְקָרְאִי֮ נִחַ֪ר גְּר֫וֹנִ֥י כָּל֥וּ עֵינַ֑י מְ֝יַחֵ֗ל לֵאלֹהָֽי׃ 5 רַבּ֤וּ מִשַּׂעֲר֣וֹת רֹאשִׁי֮ שֹׂנְאַ֪י חִ֫נָּ֥ם עָצְמ֣וּ מַ֭צְמִיתַי אֹיְבַ֣י שֶׁ֑קֶר אֲשֶׁ֥ר לֹא־גָ֝זַ֗לְתִּי אָ֣ז אָשִֽׁיב׃ 6 אֱ‍ֽלֹהִ֗ים אַתָּ֣ה יָ֭דַעְתָּ לְאִוַּלְתִּ֑י וְ֝אַשְׁמוֹתַ֗י מִמְּךָ֥ לֹא־נִכְחָֽדוּ׃ 7 אַל־יֵ֘בֹ֤שׁוּ בִ֨י קֹוֶיךָ֮ אֲדֹנָ֥י יְהוִ֗ה צְבָ֫א֥וֹת אַל־יִכָּ֣לְמוּ בִ֣י מְבַקְשֶׁ֑יךָ אֱ֝לֹהֵ֗י יִשְׂרָאֵֽל׃ 8 כִּֽי־עָ֭לֶיךָ נָשָׂ֣אתִי חֶרְפָּ֑ה כִּסְּתָ֖ה כְלִמָּ֣ה פָנָֽי׃ 9 מ֭וּזָר הָיִ֣יתִי לְאֶחָ֑י וְ֝נָכְרִ֗י לִבְנֵ֥י אִמִּֽי׃ 10 כִּֽי־קִנְאַ֣ת בֵּיתְךָ֣ אֲכָלָ֑תְנִי וְחֶרְפּ֥וֹת ח֝וֹרְפֶ֗יךָ נָפְל֥וּ עָלָֽי׃ 11 וָאֶבְכֶּ֣ה בַצּ֣וֹם נַפְשִׁ֑י וַתְּהִ֖י לַחֲרָפ֣וֹת לִֽי׃ 12 וָאֶתְּנָ֣ה לְבוּשִׁ֣י שָׂ֑ק וָאֱהִ֖י לָהֶ֣ם לְמָשָֽׁל׃ 13 יָשִׂ֣יחוּ בִ֭י יֹ֣שְׁבֵי שָׁ֑עַר וּ֝נְגִינ֗וֹת שׁוֹתֵ֥י שֵׁכָֽר׃ 14 וַאֲנִ֤י תְפִלָּתִֽי־לְךָ֨ יְהוָ֡ה עֵ֤ת רָצ֗וֹן אֱלֹהִ֥ים בְּרָב־חַסְדֶּ֑ךָ עֲ֝נֵ֗נִי בֶּאֱמֶ֥ת יִשְׁעֶֽךָ׃ 15 הַצִּילֵ֣נִי מִ֭טִּיט וְאַל־אֶטְבָּ֑עָה אִנָּצְלָ֥ה מִ֝שֹּֽׂנְאַ֗י וּמִמַּֽעֲמַקֵּי־מָֽיִם׃ 16 אַל־תִּשְׁטְפֵ֤נִי שִׁבֹּ֣לֶת מַ֭יִם וְאַל־תִּבְלָעֵ֣נִי מְצוּלָ֑ה וְאַל־תֶּאְטַר־עָלַ֖י בְּאֵ֣ר פִּֽיהָ׃ 17 עֲנֵ֣נִי יְ֭הוָה כִּי־ט֣וֹב חַסְדֶּ֑ךָ כְּרֹ֥ב רַ֝חֲמֶ֗יךָ פְּנֵ֣ה אֵלָֽי׃ 18 וְאַל־תַּסְתֵּ֣ר פָּ֭נֶיךָ מֵֽעַבְדֶּ֑ךָ כִּֽי־צַר־לִ֝֗י מַהֵ֥ר עֲנֵֽנִי׃ 19 קָרְבָ֣ה אֶל־נַפְשִׁ֣י גְאָלָ֑הּ לְמַ֖עַן אֹיְבַ֣י פְּדֵֽנִי׃ 20 אַתָּ֤ה יָדַ֗עְתָּ חֶרְפָּתִ֣י וּ֭בָשְׁתִּי וּכְלִמָּתִ֑י נֶ֝גְדְּךָ֗ כָּל־צוֹרְרָֽי׃ 21 חֶרְפָּ֤ה שָֽׁבְרָ֥ה לִבִּ֗י וָֽאָ֫נ֥וּשָׁה וָאֲקַוֶּ֣ה לָנ֣וּד וָאַ֑יִן וְ֝לַמְנַחֲמִ֗ים וְלֹ֣א מָצָֽאתִי׃ 22 וַיִּתְּנ֣וּ בְּבָרוּתִ֣י רֹ֑אשׁ וְ֝לִצְמָאִ֗י יַשְׁק֥וּנִי חֹֽמֶץ׃ 23 יְהִֽי־שֻׁלְחָנָ֣ם לִפְנֵיהֶ֣ם לְפָ֑ח וְלִשְׁלוֹמִ֥ים לְמוֹקֵֽשׁ׃ 24 תֶּחְשַׁ֣כְנָה עֵ֭ינֵיהֶם מֵרְא֑וֹת וּ֝מָתְנֵ֗יהֶם תָּמִ֥יד הַמְעַֽד׃ 25 שְׁפָךְ־עֲלֵיהֶ֥ם זַעְמֶ֑ךָ וַחֲר֥וֹן אַ֝פְּךָ֗ יַשִּׂיגֵֽם׃ 26 תְּהִי־טִֽירָתָ֥ם נְשַׁמָּ֑ה בְּ֝אָהֳלֵיהֶ֗ם אַל־יְהִ֥י יֹשֵֽׁב׃ 27 כִּֽי־אַתָּ֣ה אֲשֶׁר־הִכִּ֣יתָ רָדָ֑פוּ וְאֶל־מַכְא֖וֹב חֲלָלֶ֣יךָ יְסַפֵּֽרוּ׃ 28 תְּֽנָה־עָ֭וֺן עַל־עֲוֺנָ֑ם וְאַל־יָ֝בֹ֗אוּ בְּצִדְקָתֶֽךָ׃ 29 יִ֭מָּחֽוּ מִסֵּ֣פֶר חַיִּ֑ים וְעִ֥ם צַ֝דִּיקִ֗ים אַל־יִכָּתֵֽבוּ׃ 30 וַ֭אֲנִי עָנִ֣י וְכוֹאֵ֑ב יְשׁוּעָתְךָ֖ אֱלֹהִ֣ים תְּשַׂגְּבֵֽנִי׃ 31 אֲהַֽלְלָ֣ה שֵׁם־אֱלֹהִ֣ים בְּשִׁ֑יר וַאֲגַדְּלֶ֥נּוּ בְתוֹדָֽה׃ 32 וְתִיטַ֣ב לַֽ֭יהוָה מִשּׁ֥וֹר פָּ֗ר מַקְרִ֥ן מַפְרִֽיס׃ 33 רָא֣וּ עֲנָוִ֣ים יִשְׂמָ֑חוּ דֹּרְשֵׁ֥י אֱ֝לֹהִ֗ים וִיחִ֥י לְבַבְכֶֽם׃ 34 כִּֽי־שֹׁמֵ֣עַ אֶל־אֶבְיוֹנִ֣ים יְהוָ֑ה וְאֶת־אֲ֝סִירָ֗יו לֹ֣א בָזָֽה׃ 35 יְֽ֭הַלְלוּהוּ שָׁמַ֣יִם וָאָ֑רֶץ יַ֝מִּ֗ים וְֽכָל־רֹמֵ֥שׂ בָּֽם׃ 36 כִּ֤י אֱלֹהִ֨ים י֘וֹשִׁ֤יעַ צִיּ֗וֹן וְ֭יִבְנֶה עָרֵ֣י יְהוּדָ֑ה וְיָ֥שְׁבוּ שָׁ֝֗ם וִירֵשֽׁוּהָ׃ 37 וְזֶ֣רַע עֲ֭בָדָיו יִנְחָל֑וּהָ וְאֹהֲבֵ֥י שְׁ֝מ֗וֹ יִשְׁכְּנוּ־בָֽהּ׃