Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿאַר דעם געזאַנגמײַסטער; אַל-תַּשחֵת; פֿון דָוִדן אַ מִכתָּם, װען שָאול האָט געשיקט, און מע האָט געהיט דאָס הױז, כּדי אים צו טײטן. 2 זײַ מיך מציל פֿון מײַנע פֿײַנט, מײַן גאָט, פֿון די װאָס שטײען אָן אױף מיר זאָלסטו מיך באַשיצן. 3 זײַ מיך מציל פֿון די װאָס טוען אומרעכט, און פֿון בלוטיקע לײַט טו מיך העלפֿן. 4 װאָרום זע, זײ האָבן געלױערט אױף מײַן זעל; עס קלײַבן זיך די פֿאַרשײַטע אױף מיר; ניט פֿאַר מײַן פֿאַרברעך און ניט פֿאַר מײַן חטא, גאָט. 5 אָן אַ זינד פֿון מיר, לױפֿן זײ און ברײטן זיך אָן; דערװעק זיך מיר אַנטקעגן, און זע. 6 דו ביסט דאָך יהוה, דער גאָט פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל, װאַך אױף זיך צו רעכענען מיט אַלע פֿעלקער; ניט לײַטזעליקן זאָלסטו אַלע אומגערעכטע פֿעלשער. סֶלָה. 7 אַלע אָװנט קומען זײ װידער, זײ װױען װי אַ הונט, און דרײען זיך אום אין שטאָט. 8 זע, זײ גײַװערען מיט זײער מױל; שװערדן זײַנען אין זײערע ליפּן; װאָרום: ״װער הערט דען?״ 9 אָבער דו גאָט טוסט לאַכן פֿון זײ, טוסט שפּאָטן פֿון אַלע פֿעלקער. 10 קעגן זײַן שטאַרקײט האַר איך אױף דיר; װאָרום גאָט איז מײַן פֿעסטונג. 11 דער גאָט פֿון מײַן גענאָד װעט מיר אַנטקעגן קומען, גאָט װעט מיך לאָזן זען אױף מײַנע לױערער. 12 ניט הרגען זאָלסטו זײ, כּדי מײַן פֿאָלק זאָל ניט פֿאַרגעסן; צעטרײסל זײ מיט דײַן מאַכט, און װאַרף זײ אַנידער, גאָט אונדזער שילד. 13 פֿאַר דער זינד פֿון זײער מױל, דעם גערײד פֿון זײערע ליפּן, זאָלן זײ באַצװוּנגען װערן אין זײער גאװה, און פֿאַר די קללות און פֿאַר די ליגנס װאָס זײ רעדן. 14 פֿאַרלענד אין גרימצאָרן, פֿאַרלענד אַז זײ זאָלן מער ניט זײַן, און זאָל מען װיסן אַז גאָט געװעלטיקט אין יעקבֿ, ביז די עקן פֿון דער ערד. סֶלָה. 15 יאָ, אַלע אָװנט קומען זײ װידער, זײ װױען װי אַ הונט, און דרײען זיך אום אין שטאָט. 16 זײ װאַנדערן אַרום צו פֿאַרצערן, און בלײַבן אַ גאַנצע נאַכט ביז זײ װערן ניט זאַט. 17 אָבער איך װעל באַזינגען דײַן שטאַרקײט, און װעל שאַלן פֿרימאָרגנס דײַן חֶסד. װאָרום דו ביסט מיר געװען אַ פֿעסטונג, און אַן אַנטרינונג אין טאָג פֿון מײַן נױט. 18 מײַן שטאַרקײט, צו דיר װעל איך זינגען, װאָרום גאָט איז מײַן פֿעסטונג, דער גאָט פֿון מײַן גענאָד.
עברית
1 לַמְנַצֵּ֣חַ אַל־תַּשְׁחֵת֮ לְדָוִ֪ד מִ֫כְתָּ֥ם בִּשְׁלֹ֥חַ שָׁא֑וּל וַֽיִּשְׁמְר֥וּ אֶת־הַ֝בַּ֗יִת לַהֲמִיתֽוֹ׃ 2 הַצִּילֵ֖נִי מֵאֹיְבַ֥י אֱלֹהָ֑י מִּמִתְקוֹמְמַ֥י תְּשַׂגְּבֵֽנִי׃ 3 הַ֭צִּילֵנִי מִפֹּ֣עֲלֵי אָ֑וֶן וּֽמֵאַנְשֵׁ֥י דָ֝מִ֗ים הוֹשִׁיעֵֽנִי׃ 4 כִּ֤י הִנֵּ֪ה אָֽרְב֡וּ לְנַפְשִׁ֗י יָג֣וּרוּ עָלַ֣י עַזִ֑ים לֹא־פִשְׁעִ֖י וְלֹא־חַטָּאתִ֣י יְהוָֽה׃ 5 בְּֽלִי־עָ֭וֺן יְרוּצ֣וּן וְיִכּוֹנָ֑נוּ ע֖וּרָה לִקְרָאתִ֣י וּרְאֵה׃ 6 וְאַתָּ֤ה יְהוָֽה־אֱלֹהִ֥ים צְבָא֡וֹת אֱלֹ֘הֵ֤י יִשְׂרָאֵ֗ל הָקִ֗יצָה לִפְקֹ֥ד כָּֽל־הַגּוֹיִ֑ם אַל־תָּחֹ֨ן כָּל־בֹּ֖גְדֵי אָ֣וֶן סֶֽלָה׃ 7 יָשׁ֣וּבוּ לָ֭עֶרֶב יֶהֱמ֥וּ כַכָּ֗לֶב וִיס֥וֹבְבוּ עִֽיר׃ 8 הִנֵּ֤ה יַבִּ֘יע֤וּן בְּפִיהֶ֗ם חֲ֭רָבוֹת בְּשִׂפְתוֹתֵיהֶ֑ם כִּי־מִ֥י שֹׁמֵֽעַ׃ 9 וְאַתָּ֣ה יְ֭הוָה תִּשְׂחַק־לָ֑מוֹ תִּ֝לְעַ֗ג לְכָל־גּוֹיִֽם׃ 10 עֻ֭זּוֹ אֵלֶ֣יךָ אֶשְׁמֹ֑רָה כִּֽי־אֱ֝לֹהִ֗ים מִשְׂגַּבִּֽי׃ 11 אֱלֹהֵ֣י חסדו יְקַדְּמֵ֑נִי אֱ֝לֹהִ֗ים יַרְאֵ֥נִי בְשֹׁרְרָֽי׃ 12 אַל־תַּהַרְגֵ֤ם פֶּֽן־יִשְׁכְּח֬וּ עַמִּ֗י הֲנִיעֵ֣מוֹ בְ֭חֵילְךָ וְהוֹרִידֵ֑מוֹ מָֽגִנֵּ֣נוּ אֲדֹנָֽי׃ 13 חַטַּאת־פִּ֗ימוֹ דְּֽבַר־שְׂפָ֫תֵ֥ימוֹ וְיִלָּכְד֥וּ בִגְאוֹנָ֑ם וּמֵאָלָ֖ה וּמִכַּ֣חַשׁ יְסַפֵּֽרוּ׃ 14 כַּלֵּ֥ה בְחֵמָה֮ כַּלֵּ֪ה וְֽאֵ֫ינֵ֥מוֹ וְֽיֵדְע֗וּ כִּֽי־אֱ֭לֹהִים מֹשֵׁ֣ל בְּיַעֲקֹ֑ב לְאַפְסֵ֖י הָאָ֣רֶץ סֶֽלָה׃ 15 וְיָשׁ֣וּבוּ לָ֭עֶרֶב יֶהֱמ֥וּ כַכָּ֗לֶב וִיס֥וֹבְבוּ עִֽיר׃ 16 הֵ֭מָּה ינועון לֶאֱכֹ֑ל אִם־לֹ֥א יִ֝שְׂבְּע֗וּ וַיָּלִֽינוּ׃ 17 וַאֲנִ֤י אָשִׁ֣יר עֻזֶּךָ֮ וַאֲרַנֵּ֥ן לַבֹּ֗קֶר חַ֫סְדֶּ֥ךָ כִּֽי־הָיִ֣יתָ מִשְׂגָּ֣ב לִ֑י וּ֝מָנ֗וֹס בְּי֣וֹם צַר־לִֽי׃ 18 עֻ֭זִּי אֵלֶ֣יךָ אֲזַמֵּ֑רָה כִּֽי־אֱלֹהִ֥ים מִ֝שְׂגַּבִּ֗י אֱלֹהֵ֥י חַסְדִּֽי׃