Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿאַר דעם געזאַנגמײַסטער; אַ מזמור פֿון דָוִדן, 2 װען נתן דער נבֿיא איז געקומען צו אים, נאָך דעם װי ער איז געקומען צו בת-שֶבֿען. 3 לײַטזעליק מיך, גאָט, לױט דײַן חֶסד, לױט דײַן גרױס דערבאַרימונג מעק אָפּ מײַנע פֿאַרברעכן. 4 װאַש מיך אָפּ אין גאַנצן פֿון מײַן זינד, און פֿון מײַן חטא טו מיך רײניקן. 5 װאָרום איך װײס מײַנע פֿאַרברעכן, און מײַן חטא איז מיר תּמיד אַנטקעגן. 6 צו דיר אַלײן האָב איך געזינדיקט, און װאָס איז שלעכט אין דײַנע אױגן האָב איך געטאָן; דרום ביסטו רעכטפֿאַרטיק אין דײַן רעדן, ביסטו גערעכט אין דײַן משפּטן. 7 זע, אין זינד בין איך געבאָרן געװאָרן, און אין חטא האָט מיך מײַן מוטער אַנטפֿאַנגען. 8 אמת באַגערסטו דאָך אין די נירן, טאָ לערן מיך חכמה װוּ עס איז פֿאַרהױלן. 9 זאָלסט מיך רײניקן מיט אֵזובֿ-גראָז, אַז איך זאָל רײן װערן, זאָלסט מיך װאַשן, ביז װײַסער פֿון שנײ זאָל איך װערן. 10 זאָלסט מיך מאַכן הערן פֿרײד און לוסטיקײט; זאָלן דערפֿרײט װערן די בײנער װאָס דו האָסט צעדריקט. 11 פֿאַרבאָרג דײַן פּנים פֿון מײַנע חטאים, און אַלע מײַנע זינד פֿאַרמעק. 12 אַ רײן האַרץ באַשאַף מיר, גאָט, און אַ פֿעסט געמיט באַנײַ אין מיר. 13 זאָלסט מיך ניט אַװעקװאַרפֿן פֿון דיר, און דײַן הײליקן גײַסט זאָלסטו ניט אַװעקנעמען פֿון מיר. 14 קער מיר אום די פֿרײד פֿון דײַן הילף, און אַ פֿרײַ געמיט זאָלסטו מיר שענקען. 15 איך װעל לערנען פֿאַרברעכער דײַנע װעגן, און זינדיקע װעלן זיך אומקערן צו דיר. 16 זײַ מיך מציל פֿון בלוטיקײט, גאָט דו גאָט פֿון מײַן הילף; זאָל מײַן צונג זינגען דײַן גערעכטיקײט. 17 גאָט, מײַנע ליפּן זאָלסטו עפֿענען, און זאָל מײַן מױל דערצײלן דײַן לױב. 18 װאָרום באַגערסט ניט אַ שלאַכטאָפּפֿער אַז איך זאָל געבן, אַ בראַנדאָפּפֿער װילסטו ניט. 19 די שלאַכטאָפּפֿער פֿון גאָט זײַנען אַ צעבראָכן געמיט, אַ צעבראָכן און דערשלאָגן האַרץ, גאָט, פֿאַראַכטסטו ניט. 20 באַגיטיק אין דײַן באַװיליקונג צִיון, בױען זאָלסטו די מױערן פֿון ירושלים. 21 דענצמאָל װעסטו באַגערן שלאַכטאָפּפֿער פֿון גערעכטיקײט, בראַנדאָפּפֿער און גאַנצאָפּפֿער; דענצמאָל װעט מען אױפֿברענגען אָקסן אױף דײַן מזבח.
עברית
1 לַמְנַצֵּ֗חַ מִזְמ֥וֹר לְדָוִֽד׃ 2 בְּֽבוֹא־אֵ֭לָיו נָתָ֣ן הַנָּבִ֑יא כַּֽאֲשֶׁר־בָּ֝֗א אֶל־בַּת־שָֽׁבַע׃ 3 חָנֵּ֣נִי אֱלֹהִ֣ים כְּחַסְדֶּ֑ךָ כְּרֹ֥ב רַ֝חֲמֶ֗יךָ מְחֵ֣ה פְשָׁעָֽי׃ 4 הרבה כַּבְּסֵ֣נִי מֵעֲוֺנִ֑י וּֽמֵחַטָּאתִ֥י טַהֲרֵֽנִי׃ 5 כִּֽי־פְ֭שָׁעַי אֲנִ֣י אֵדָ֑ע וְחַטָּאתִ֖י נֶגְדִּ֣י תָמִֽיד׃ 6 לְךָ֤ לְבַדְּךָ֨ חָטָאתִי֮ וְהָרַ֥ע בְּעֵינֶ֗יךָ עָ֫שִׂ֥יתִי לְ֭מַעַן תִּצְדַּ֥ק בְּדָבְרֶ֗ךָ תִּזְכֶּ֥ה בְשָׁפְטֶֽךָ׃ 7 הֵן־בְּעָו֥וֹן חוֹלָ֑לְתִּי וּ֝בְחֵ֗טְא יֶֽחֱמַ֥תְנִי אִמִּֽי׃ 8 הֵן־אֱ֭מֶת חָפַ֣צְתָּ בַטֻּח֑וֹת וּ֝בְסָתֻ֗ם חָכְמָ֥ה תוֹדִיעֵֽנִי׃ 9 תְּחַטְּאֵ֣נִי בְאֵז֣וֹב וְאֶטְהָ֑ר תְּ֝כַבְּסֵ֗נִי וּמִשֶּׁ֥לֶג אַלְבִּֽין׃ 10 תַּ֭שְׁמִיעֵנִי שָׂשׂ֣וֹן וְשִׂמְחָ֑ה תָּ֝גֵ֗לְנָה עֲצָמ֥וֹת דִּכִּֽיתָ׃ 11 הַסְתֵּ֣ר פָּ֭נֶיךָ מֵחֲטָאָ֑י וְֽכָל־עֲוֺ֖נֹתַ֣י מְחֵֽה׃ 12 לֵ֣ב טָ֭הוֹר בְּרָא־לִ֣י אֱלֹהִ֑ים וְר֥וּחַ נָ֝כ֗וֹן חַדֵּ֥שׁ בְּקִרְבִּֽי׃ 13 אַל־תַּשְׁלִיכֵ֥נִי מִלְּפָנֶ֑יךָ וְר֥וּחַ קָ֝דְשְׁךָ֗ אַל־תִּקַּ֥ח מִמֶּֽנִּי׃ 14 הָשִׁ֣יבָה לִּ֭י שְׂשׂ֣וֹן יִשְׁעֶ֑ךָ וְר֖וּחַ נְדִיבָ֣ה תִסְמְכֵֽנִי׃ 15 אֲלַמְּדָ֣ה פֹשְׁעִ֣ים דְּרָכֶ֑יךָ וְ֝חַטָּאִ֗ים אֵלֶ֥יךָ יָשֽׁוּבוּ׃ 16 הַצִּ֘ילֵ֤נִי מִדָּמִ֨ים אֱ‍ֽלֹהִ֗ים אֱלֹהֵ֥י תְּשׁוּעָתִ֑י תְּרַנֵּ֥ן לְ֝שׁוֹנִ֗י צִדְקָתֶֽךָ׃ 17 אֲ֭דֹנָי שְׂפָתַ֣י תִּפְתָּ֑ח וּ֝פִ֗י יַגִּ֥יד תְּהִלָּתֶֽךָ׃ 18 כִּ֤י לֹא־תַחְפֹּ֣ץ זֶ֣בַח וְאֶתֵּ֑נָה ע֝וֹלָ֗ה לֹ֣א תִרְצֶֽה׃ 19 זִֽבְחֵ֣י אֱלֹהִים֮ ר֪וּחַ נִשְׁבָּ֫רָ֥ה לֵב־נִשְׁבָּ֥ר וְנִדְכֶּ֑ה אֱ֝לֹהִ֗ים לֹ֣א תִבְזֶֽה׃ 20 הֵיטִ֣יבָה בִ֭רְצוֹנְךָ אֶת־צִיּ֑וֹן תִּ֝בְנֶ֗ה חוֹמ֥וֹת יְרוּשָׁלָֽ͏ִם׃ 21 אָ֤ז תַּחְפֹּ֣ץ זִבְחֵי־צֶ֭דֶק עוֹלָ֣ה וְכָלִ֑יל אָ֤ז יַעֲל֖וּ עַל־מִזְבַּחֲךָ֣ פָרִֽים׃