Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿאַר דעם געזאַנגמײַסטער; אױף שוֹשַנים, פֿון די קינדער פֿון קֹרַח; אַ באַטראַכטונג, אַ געזאַנג פֿון ליבשאַפֿט. 2 עס ייִרט מײַן האַרץ מיטן שײנעם װאָרט, איך װעל פֿירזאָגן מײַנע לידער צום מלך; מײַן צונג איז די פּען פֿון אַ שרײַבער אַ פֿלינקן. 3 ביסט שענער פֿון אַלע מענטשנקינדער, חן איז אױסגעגאָסן אױף דײַנע ליפּן, װײַל גאָט האָט דיך געבענטשט אױף אײביק. 4 גורט אָן דײַן שװערד אױפֿן לענד, דו גִבור, דײַן גלאַנץ און דײַן פּראַכט. 5 און אין דײַן פּראַכט באַגליק, רײַט אַרױס, פֿון װעגן אמת און מילדקײט און גערעכטיקײט, און זאָל דיר דײַן רעכטע האַנט פֿאָרכטיקס באַװײַזן. 6 דײַנע פֿײַלן געשאַרפֿטע – פֿעלקער זאָלן פֿאַלן אונטער דיר – אין האַרצן פֿון מלכס פֿײַנט! 7 דײַן טראָן איז פֿון גאָט אױף אײביק און שטענדיק, אַ צעפּטער פֿון יושר איז דער צעפּטער פֿון דײַן מלוכה. 8 האָסט ליב געהאַט גערעכטיקײט, און פֿײַנט געהאַט אומרעכט, דרום האָט דיך געזאַלבט גאָט דײַן גאָטמיט אײל פֿון פֿרײד, איבער דײַנע חבֿרים. 9 מירע און אַלאָען, קאַנײלן זײַנען אַלע דײַנע קלײדער, פֿון העלפֿאַנדבײן-פּאַלאַצן דערפֿרײען דיך סטרונעס. 10 טעכטער פֿון מלכים זײַנען צװישן דײַנע געליבטע, דיר צו רעכטס שטײט די מלכּה אין גינגאָלד פֿון אוֹפֿיר. 11 הער, טאָכטער, און זע, און נײַג צו דײַן אױער, און פֿאַרגעס דײַן פֿאָלק, און דאָס הױז פֿון דײַן פֿאָטער, 12 און דער מלך װעט גלוסטן דײַן שײנקײט; װאָרום ער איז דײַן האַר, דרום בוק זיך צו אים. 13 און, טאָכטער פֿון צור, די רײַכסטע פֿון פֿאָלקװעלן בעטן דײַן לײַטזעליקײט מיט געשאַנק. 14 לױטער פּראַכט איז די בת-מלכּה אינעװײניק אין פּאַלאַץ, פֿון געקעסטלטן גאָלדװעב איר מלבוש. 15 אױף געשטיקטע געװאַנטן װערט זי צום מלך געפֿירט; הינטער איר יונגפֿרױען, חבֿרטעס אירע, װערן דיר געבראַכט. 16 זײ װערן געפֿירט מיט פֿרײדן און לוסטיקײט, זײ קומען אין פּאַלאַץ פֿון מלך. 17 אָנשטאָט דײַנע פֿאָטערס װעלן זײַן דײַנע זין; װעסט זײ אױפֿזעצן פֿאַר האַרן אין גאַנצן לאַנד. 18 איך װעל מאַכן דערמאָנען דײַן נאָמען אױף אַלע דָור-דורות, דרום װעלן פֿעלקער דיך לױבן אױף אײביק און שטענדיק.
עברית
1 לַמְנַצֵּ֣חַ עַל־שֹׁ֭שַׁנִּים לִבְנֵי־קֹ֑רַח מַ֝שְׂכִּ֗יל שִׁ֣יר יְדִידֹֽת׃ 2 רָ֘חַ֤שׁ לִבִּ֨י דָּ֘בָ֤ר ט֗וֹב אֹמֵ֣ר אָ֭נִי מַעֲשַׂ֣י לְמֶ֑לֶךְ לְ֝שׁוֹנִ֗י עֵ֤ט סוֹפֵ֬ר מָהִֽיר׃ 3 יָפְיָפִ֡יתָ מִבְּנֵ֬י אָדָ֗ם ה֣וּצַק חֵ֭ן בְּשְׂפְתוֹתֶ֑יךָ עַל־כֵּ֤ן בֵּֽרַכְךָ֖ אֱלֹהִ֣ים לְעוֹלָֽם׃ 4 חֲגֽוֹר־חַרְבְּךָ֣ עַל־יָרֵ֣ךְ גִּבּ֑וֹר ה֝וֹדְךָ֗ וַהֲדָרֶֽךָ׃ 5 וַהֲדָ֬רְךָ֨ צְלַ֬ח רְכַ֗ב עַֽל־דְּבַר־אֱ֭מֶת וְעַנְוָה־צֶ֑דֶק וְתוֹרְךָ֖ נוֹרָא֣וֹת יְמִינֶֽךָ׃ 6 חִצֶּ֗יךָ שְׁנ֫וּנִ֥ים עַ֭מִּים תַּחְתֶּ֣יךָ יִפְּל֑וּ בְּ֝לֵ֗ב אוֹיְבֵ֥י הַמֶּֽלֶךְ׃ 7 כִּסְאֲךָ֣ אֱ֭לֹהִים עוֹלָ֣ם וָעֶ֑ד שֵׁ֥בֶט מִ֝ישֹׁ֗ר שֵׁ֣בֶט מַלְכוּתֶֽךָ׃ 8 אָהַ֣בְתָּ צֶּדֶק֮ וַתִּשְׂנָ֫א רֶ֥שַׁע עַל־כֵּ֤ן מְשָׁחֲךָ֡ אֱלֹהִ֣ים אֱ֭לֹהֶיךָ שֶׁ֥מֶן שָׂשׂ֗וֹן מֵֽחֲבֵרֶֽיךָ׃ 9 מֹר־וַאֲהָל֣וֹת קְ֭צִיעוֹת כָּל־בִּגְדֹתֶ֑יךָ מִֽן־הֵ֥יכְלֵי שֵׁ֝֗ן מִנִּ֥י שִׂמְּחֽוּךָ׃ 10 בְּנ֣וֹת מְ֭לָכִים בְּיִקְּרוֹתֶ֑יךָ נִצְּבָ֥ה שֵׁגַ֥ל לִֽ֝ימִינְךָ֗ בְּכֶ֣תֶם אוֹפִֽיר׃ 11 שִׁמְעִי־בַ֣ת וּ֭רְאִי וְהַטִּ֣י אָזְנֵ֑ךְ וְשִׁכְחִ֥י עַ֝מֵּ֗ךְ וּבֵ֥ית אָבִֽיךְ׃ 12 וְיִתְאָ֣ו הַמֶּ֣לֶךְ יָפְיֵ֑ךְ כִּי־ה֥וּא אֲ֝דֹנַ֗יִךְ וְהִשְׁתַּֽחֲוִי־לֽוֹ׃ 13 וּבַֽת־צֹ֨ר בְּ֭מִנְחָה פָּנַ֥יִךְ יְחַלּ֗וּ עֲשִׁ֣ירֵי עָֽם׃ 14 כָּל־כְּבוּדָּ֣ה בַת־מֶ֣לֶךְ פְּנִ֑ימָה מִֽמִּשְׁבְּצ֖וֹת זָהָ֣ב לְבוּשָֽׁהּ׃ 15 לִרְקָמוֹת֮ תּוּבַ֪ל לַ֫מֶּ֥לֶךְ בְּתוּל֣וֹת אַ֭חֲרֶיהָ רֵעוֹתֶ֑יהָ מ֖וּבָא֣וֹת לָֽךְ׃ 16 תּ֭וּבַלְנָה בִּשְׂמָחֹ֣ת וָגִ֑יל תְּ֝בֹאֶ֗ינָה בְּהֵ֣יכַל מֶֽלֶךְ׃ 17 תַּ֣חַת אֲ֭בֹתֶיךָ יִהְי֣וּ בָנֶ֑יךָ תְּשִׁיתֵ֥מוֹ לְ֝שָׂרִ֗ים בְּכָל־הָאָֽרֶץ׃ 18 אַזְכִּ֣ירָה שִׁ֭מְךָ בְּכָל־דֹּ֣ר וָדֹ֑ר עַל־כֵּ֥ן עַמִּ֥ים יְ֝הוֹדֻ֗ךָ לְעֹלָ֥ם וָעֶֽד׃