Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿאַר דעם געזאַנגמײַסטער; אַ באַטראַכטונג פֿון די קינדער פֿון קֹרַח. 2 װי אַ הינד לעכצט נאָך בעכן װאַסער, אַזױ לעכצט מײַן זעל נאָך דיר, גאָט. 3 מײַן זעל טוט דאָרשטן נאָך גאָט, נאָך דעם לעבעדיקן גאָט: װען װעל איך קומען, און זיך װײַזן פֿאַר גאָט? 4 מײַן טרער איז געװאָרןמײַן שפּײַז טאָג און נאַכט, אַז מע זאָגט מיר אַ גאַנצן טאָג: אַװוּ איז דײַן גאָט? 5 דאָס טו איך דערמאָנען, און גיס אױס מײַן זעל אין מיר: װי איך פֿלעג דורכגײן מיט אַן עולם, זײ פֿירן צום הױז פֿון גאָט, מיט אַ קָול פֿון געזאַנג און לױב, אַ יום-טובֿדיק געזעמל. 6 װאָס ביסטו געבױגן מײַן זעל, און טוסט ברומען אין מיר? האָף צו גאָט, װאָרום איך װעל אים נאָך לױבןפֿאַר דער הילף פֿון זײַן פּנים. 7 מײַן גאָט, מײַן זעל איז געבױגן אין מיר, װאָרום איך טו דיך דערמאָנען, פֿון ירדן-לאַנד און די חֶרמונס, פֿון דעם באַרג מִצער. 8 תּהָום צו תּהָום טוט רופֿן אין דעם קָול פֿון דײַנע װאַסערפֿאַלן; אַלע דײַנע אינדן און דײַנע װעלן זײַנען אַריבער אױף מיר. 9 בײַ טאָג באַפֿעלט גאָט זײַן חֶסד, און בײַ נאַכט איז זײַן געזאַנג מיט מיר, אַ תּפֿילה צו דעם גאָט פֿון מײַן לעבן. 10 איך זאָג צו גאָט מײַן פֿעלדז: פֿאַר װאָס האָסטו מיך פֿאַרגעסן? פֿאַר װאָס מוז איך פֿינצטער אומגײן פֿון װעגן דער דריקונג פֿון שׂונא? 11 מיט רציחה אַזש אין מײַנע בײנערלעסטערן מיך מײַנע פֿײַנט, אַז זײ זאָגן צו מיר אַ גאַנצן טאָג: אַװוּ איז דײַן גאָט? 12 װאָס ביסטו געבױגן מײַן זעל, און װאָס טוסטו ברומען אין מיר? האָף צו גאָט, װאָרום איך װעל אים נאָך לױבן – די הילף פֿון מײַן פּנים, און מײַן גאָט.
עברית
1 לַמְנַצֵּ֗חַ מַשְׂכִּ֥יל לִבְנֵי־קֹֽרַח׃ 2 כְּאַיָּ֗ל תַּעֲרֹ֥ג עַל־אֲפִֽיקֵי־מָ֑יִם כֵּ֤ן נַפְשִׁ֨י תַעֲרֹ֖ג אֵלֶ֣יךָ אֱלֹהִֽים׃ 3 צָמְאָ֬ה נַפְשִׁ֨י לֵאלֹהִים֮ לְאֵ֪ל חָ֥י מָתַ֥י אָב֑וֹא וְ֝אֵרָאֶ֗ה פְּנֵ֣י אֱלֹהִֽים׃ 4 הָֽיְתָה־לִּ֬י דִמְעָתִ֣י לֶ֭חֶם יוֹמָ֣ם וָלָ֑יְלָה בֶּאֱמֹ֥ר אֵלַ֥י כָּל־הַ֝יּ֗וֹם אַיֵּ֥ה אֱלֹהֶֽיךָ׃ 5 אֵ֤לֶּה אֶזְכְּרָ֨ה וְאֶשְׁפְּכָ֬ה עָלַ֨י נַפְשִׁ֗י כִּ֤י אֶֽעֱבֹ֨ר בַּסָּךְ֮ אֶדַּדֵּ֗ם עַד־בֵּ֥ית אֱלֹ֫הִ֥ים בְּקוֹל־רִנָּ֥ה וְתוֹדָ֗ה הָמ֥וֹן חוֹגֵֽג׃ 6 מַה־תִּשְׁתּ֬וֹחֲחִ֨י נַפְשִׁי֮ וַתֶּהֱמִ֪י עָ֫לָ֥י הוֹחִ֣ילִי לֵֽ֭אלֹהִים כִּי־ע֥וֹד אוֹדֶ֗נּוּ יְשׁוּע֥וֹת פָּנָֽיו׃ 7 אֱ‍ֽלֹהַ֗י עָלַי֮ נַפְשִׁ֪י תִשְׁתּ֫וֹחָ֥ח עַל־כֵּ֗ן אֶ֭זְכָּרְךָ מֵאֶ֣רֶץ יַרְדֵּ֑ן וְ֝חֶרְמוֹנִ֗ים מֵהַ֥ר מִצְעָֽר׃ 8 תְּהֽוֹם־אֶל־תְּה֣וֹם ק֭וֹרֵא לְק֣וֹל צִנּוֹרֶ֑יךָ כָּֽל־מִשְׁבָּרֶ֥יךָ וְ֝גַלֶּ֗יךָ עָלַ֥י עָבָֽרוּ׃ 9 יוֹמָ֤ם יְצַוֶּ֬ה יְהוָ֨ה חַסְדּ֗וֹ וּ֭בַלַּיְלָה שירה עִמִּ֑י תְּ֝פִלָּ֗ה לְאֵ֣ל חַיָּֽי׃ 10 אוֹמְרָ֤ה לְאֵ֥ל סַלְעִי֮ לָמָ֪ה שְׁכַ֫חְתָּ֥נִי לָֽמָּה־קֹדֵ֥ר אֵלֵ֗ךְ בְּלַ֣חַץ אוֹיֵֽב׃ 11 בְּרֶ֤צַח בְּֽעַצְמוֹתַ֗י חֵרְפ֥וּנִי צוֹרְרָ֑י בְּאָמְרָ֥ם אֵלַ֥י כָּל־הַ֝יּ֗וֹם אַיֵּ֥ה אֱלֹהֶֽיךָ׃ 12 מַה־תִּשְׁתּ֬וֹחֲחִ֨י נַפְשִׁי֮ וּֽמַה־תֶּהֱמִ֪י עָ֫לָ֥י הוֹחִ֣ילִי לֽ͏ֵ֭אלֹהִים כִּי־ע֣וֹד אוֹדֶ֑נּוּ יְשׁוּעֹ֥ת פָּ֝נַ֗י וֵֽאלֹהָֽי׃