Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿאַר דעם געזאַנגמײַסטער; אַ מזמור פֿון דָוִדן. 2 װױל צו דעם װאָס גיט אַכט אױפֿן אָרימאַן! אין טאָג פֿון בײז װעט אים גאָט מאַכן אַנטרינען. 3 גאָט װעט אים באַהיטן און אים לאָזן לעבן, און ער װעט זײַן באַגליקט אין לאַנד; און װעסט אים ניט איבערגעבןאױף דעם באַראָט פֿון זײַנע פֿײַנט. 4 גאָט װעט אים אונטערלענען אױפֿן קראַנקן בעט; די גאַנצע צײַט פֿון זײַן ליגן פֿאַרנעמסטו זיך מיט זײַן קראַנקשאַפֿט. 5 איך זאָג: גאָט, לײַטזעליק מיך, הײל מײַן זעל, װאָרום איך האָב געזינדיקט צו דיר. 6 מײַנע פֿײַנט רעדן שלעכטס װעגן מיר: װען װעט ער שטאַרבן, און זײַן נאָמען זאָל אונטערגײן! 7 און אַז עמעצער קומט זען, רעדט ער פֿאַלש, זײַן האַרץ זאַמלט אָן אין זיך בײז; גײט ער אַרױס אין גאַס, רעדט ער דערפֿון. 8 אין אײנעם סוֹדען זיך אױף מיר אַלע מײַנע שָׂונאים, זײ טראַכטן װעגן מיר בײז קעגן מיר: 9 אַ בײזע זאַך איז אױסגעגאָסן אױף אים, און װי ער האָט זיך געלײגט, װעט ער מער ניט אױפֿשטײן. 10 אַפֿילו מײַן גוטער פֿרײַנט װאָס איך האָב מיך פֿאַרזיכערט אױף אים, דער װאָס עסט מײַן ברױט, הײבט אױף אַ פֿוס אױף מיר. 11 אָבער דו גאָט לײַטזעליק מיך, און ריכט מיך אױף, און לאָמיך זײ אָפּצאָלן. 12 דערמיט װעל איך װיסן אַז דו באַגערסט מיך, װאָס ניט שאַלן װעט מײַן פֿײַנט איבער מיר. 13 און איך – אין מײַן ערלעכקײט װעסטו מיך אױפֿהאַלטן, און װעסטו מיך לאָזן שטײן פֿאַר דיר אײביק. 14 געלױבט איז יהוה דער גאָט פֿון ישׂראלפֿון אײביק און ביז אײביק. אָמן און אָמן!
עברית
1 לַמְנַצֵּ֗חַ מִזְמ֥וֹר לְדָוִֽד׃ 2 אַ֭שְׁרֵי מַשְׂכִּ֣יל אֶל־דָּ֑ל בְּי֥וֹם רָ֝עָ֗ה יְֽמַלְּטֵ֥הוּ יְהוָֽה׃ 3 יְהוָ֤ה יִשְׁמְרֵ֣הוּ וִֽ֭יחַיֵּהוּ יאשר בָּאָ֑רֶץ וְאַֽל־תִּ֝תְּנֵ֗הוּ בְּנֶ֣פֶשׁ אֹיְבָֽיו׃ 4 יְֽהוָ֗ה יִ֭סְעָדֶנּוּ עַל־עֶ֣רֶשׂ דְּוָ֑י כָּל־מִ֝שְׁכָּב֗וֹ הָפַ֥כְתָּ בְחָלְיֽוֹ׃ 5 אֲ‍ֽנִי־אָ֭מַרְתִּי יְהוָ֣ה חָנֵּ֑נִי רְפָאָ֥ה נַ֝פְשִׁ֗י כִּי־חָטָ֥אתִי לָֽךְ׃ 6 אוֹיְבַ֗י יֹאמְר֣וּ רַ֣ע לִ֑י מָתַ֥י יָ֝מ֗וּת וְאָבַ֥ד שְׁמֽוֹ׃ 7 וְאִם־בָּ֤א לִרְא֨וֹת שָׁ֤וְא יְדַבֵּ֗ר לִבּ֗וֹ יִקְבָּץ־אָ֥וֶן ל֑וֹ יֵצֵ֖א לַח֣וּץ יְדַבֵּֽר׃ 8 יַ֗חַד עָלַ֣י יִ֭תְלַחֲשׁוּ כָּל־שֹׂנְאָ֑י עָלַ֓י יַחְשְׁב֖וּ רָעָ֣ה לִֽי׃ 9 דְּֽבַר־בְּ֭לִיַּעַל יָצ֣וּק בּ֑וֹ וַאֲשֶׁ֥ר שָׁ֝כַ֗ב לֹא־יוֹסִ֥יף לָקֽוּם׃ 10 גַּם־אִ֤ישׁ שְׁלוֹמִ֨י אֲשֶׁר־בָּטַ֣חְתִּי ב֭וֹ אוֹכֵ֣ל לַחְמִ֑י הִגְדִּ֖יל עָלַ֣י עָקֵֽב׃ 11 וְאַתָּ֤ה יְהוָ֗ה חָנֵּ֥נִי וַהֲקִימֵ֑נִי וַֽאֲשַׁלְּמָ֥ה לָהֶֽם׃ 12 בְּזֹ֣את יָ֭דַעְתִּי כִּֽי־חָפַ֣צְתָּ בִּ֑י כִּ֤י לֹֽא־יָרִ֖יעַ אֹיְבִ֣י עָלָֽי׃ 13 וַאֲנִ֗י בְּ֭תֻמִּי תָּמַ֣כְתָּ בִּ֑י וַתַּצִּיבֵ֖נִי לְפָנֶ֣יךָ לְעוֹלָֽם׃ 14 בָּ֘ר֤וּךְ יְהוָ֨ה אֱלֹ֘הֵ֤י יִשְׂרָאֵ֗ל מֵֽ֭הָעוֹלָם וְעַ֥ד הָעוֹלָ֗ם אָ֘מֵ֥ן וְאָמֵֽן׃