Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿון דָוִדן. צו דיר, גאָט, טו איך רופֿן; מײַן פֿעלדז, זאָלסט ניט טױב זײַן צו מיר, װאָרום אַז דו װעסט שװײַגן צו מיר, װעל איך זײַן געגליכן צו די גענידערטע אין גרוב. 2 הער דעם קָול פֿון מײַן געבעט, אַז איך שרײַ צו דיר, אַז איך הײב אױף מײַנע הענט צו דײַן הײליקן טעמפּל. 3 זאָלסט מיך ניט אַװעקציִען מיט די רשָעים, און מיט די טוער פֿון אומרעכט, װאָס רעדן שלום מיט זײערע חבֿרים, און בײז איז אין זײער האַרצן. 4 גיב זײ לױט זײער װערק, און לױט דער שלעכטסקײט פֿון זײערע מעשׂים; לױט דער טוּונג פֿון זײערע הענט גיב זײ, קער זײ אום זײער פֿאַרגעלטונג. 5 װײַל זײ אַכטן ניט אױף די װערק פֿון גאָט, און אױף דער טוּונג פֿון זײַנע הענט, װעט ער זײ צעשטערן און זײ ניט אױפֿבױען. 6 געלױבט איז גאָט, װאָס ער האָט געהערט דעם קָול פֿון מײַנע געבעטן. 7 גאָט איז מײַן שטאַרקײט און מײַן שילד, אױף אים האָט זיך פֿאַרזיכערט מײַן האַרץ, און איך בין געהאָלפֿן געװאָרן. דרום איז לוסטיק מײַן האַרץ, און מיט מײַן געזאַנג טו איך אים דאַנקען. 8 גאָט איז זײ אַ שטאַרקײט, און אַ פֿעסטונג פֿון הילף איז ער זײַן געזאַלבטן. 9 העלף דײַן פֿאָלק, און בענטש דײַן אַרב, און פֿיטער זײ, און טראָג זײ אױף אײביק.
עברית
1 לְדָוִ֡ד אֵ֘לֶ֤יךָ יְהוָ֨ה אֶקְרָ֗א צוּרִי֮ אַֽל־תֶּחֱרַ֪שׁ מִ֫מֶּ֥נִּי פֶּן־תֶּֽחֱשֶׁ֥ה מִמֶּ֑נִּי וְ֝נִמְשַׁ֗לְתִּי עִם־י֥וֹרְדֵי בֽוֹר׃ 2 שְׁמַ֤ע ק֣וֹל תַּ֭חֲנוּנַי בְּשַׁוְּעִ֣י אֵלֶ֑יךָ בְּנָשְׂאִ֥י יָ֝דַ֗י אֶל־דְּבִ֥יר קָדְשֶֽׁךָ׃ 3 אַל־תִּמְשְׁכֵ֣נִי עִם־רְשָׁעִים֮ וְעִם־פֹּ֪עֲלֵ֫י אָ֥וֶן דֹּבְרֵ֣י שָׁ֭לוֹם עִם־רֵֽעֵיהֶ֑ם וְ֝רָעָ֗ה בִּלְבָבָֽם׃ 4 תֶּן־לָהֶ֣ם כְּפָעֳלָם֮ וּכְרֹ֪עַ מַֽעַלְלֵ֫יהֶ֥ם כְּמַעֲשֵׂ֣ה יְ֭דֵיהֶם תֵּ֣ן לָהֶ֑ם הָשֵׁ֖ב גְּמוּלָ֣ם לָהֶֽם׃ 5 כִּ֤י לֹ֤א יָבִ֡ינוּ אֶל־פְּעֻלֹּ֣ת יְ֭הוָה וְאֶל־מַעֲשֵׂ֣ה יָדָ֑יו יֶ֝הֶרְסֵ֗ם וְלֹ֣א יִבְנֵֽם׃ 6 בָּר֥וּךְ יְהוָ֑ה כִּי־שָׁ֝מַע ק֣וֹל תַּחֲנוּנָֽי׃ 7 יְהוָ֤ה עֻזִּ֥י וּמָגִנִּי֮ בּ֤וֹ בָטַ֥ח לִבִּ֗י וְֽנֶ֫עֱזָ֥רְתִּי וַיַּעֲלֹ֥ז לִבִּ֑י וּֽמִשִּׁירִ֥י אֲהוֹדֶֽנּוּ׃ 8 יְהוָ֥ה עֹֽז־לָ֑מוֹ וּמָ֘ע֤וֹז יְשׁוּע֖וֹת מְשִׁיח֣וֹ הֽוּא׃ 9 הוֹשִׁ֤יעָה אֶת־עַמֶּ֗ךָ וּבָרֵ֥ךְ אֶת־נַחֲלָתֶ֑ךָ וּֽרְעֵ֥ם וְ֝נַשְּׂאֵ֗ם עַד־הָעוֹלָֽם׃