Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿאַר דעם געזאַנגמײַסטער; אױף אילת-השחר. אַ מזמור פֿון דָוִדן. 2 מײַן גאָט, מײַן גאָט, פֿאַר װאָס האָסטו מיך פֿאַרלאָזן? װײַט פֿון מײַן הילף זײַנען די װערטער פֿון מײַן געשרײ. 3 מײַן גאָט, איך רוף בײַ טאָג, און דו ענטפֿערסט ניט, און בײַ נאַכט – און ניטאָ קײן שטילונג פֿאַר מיר. 4 דו ביסט דאָך דער הײליקער, װאָס טראָנט אױף די לױבגעזאַנגען פֿון ישׂראל. 5 אױף דיר האָבן זיך פֿאַרזיכערט אונדזערע עלטערן, זיך פֿאַרזיכערט, און דו האָסט זײ דערלײזט. 6 צו דיר האָבן זײ געשריִען, און אַנטרונען געװאָרן, אױף דיר זיך פֿאַרזיכערט, און ניט פֿאַרשעמט געװאָרן. 7 אָבער איך בין אַ װאָרעם און ניט קײן מענטש, אַ חרפּה פֿאַר לײַט, און פֿאַראַכט פֿון פֿאָלק. 8 אַלע װאָס זעען מיך, לאַכן פֿון מיר, זײ ציִען מיט דער ליפּ, זײ שאָקלען דעם קאָפּ: 9 זאָל ער זיך אַרױפֿלײגן אױף גאָט, ער זאָל אים דערלײזן, אים מציל זײַן, אױב ער טוט אים באַגערן. 10 פֿאַר װאָר, דו האָסט מיך אַרױסגעצױגן פֿון מוטערלײַב, מיך פֿאַרזיכערט אױף מײַן מוטערס ברוסט. 11 אױף דיר בין איך אַרױפֿגעװאָרפֿן פֿון געבערמוטער אָן, פֿון מײַן מוטערלײַב אָן ביסט דו מײַן גאָט. 12 ניט דערװײַטער זיך פֿון מיר, װאָרום די נױט איז נאָנט, װאָרום ניטאָ װער זאָל העלפֿן. 13 אַרומגערינגלט האָבן מיך אָקסן פֿיל, בולן פֿון בשן זײַנען מיך באַפֿאַלן אַרום. 14 זײ האָבן אױפֿגעשפּאַרט זײער מױל אױף מיר, װי אַ לײב װאָס פֿאַרצוקט און ברומט. 15 װי װאַסער בין איך צערונען געװאָרן, און אַלע מײַנע בײנער האָבן זיך צעשאָטן; מײַן האַרץ איז געװאָרן װי װאַקס, צעגאַנגען אין מײַנע אינגעװײד. 16 אױסגעטריקנט װי אַ שאַרבן איז מײַן כּוח, און מײַן צונג איז צוגעקלעפּט צו מײַן גומען; און אין דעם שטױב פֿון טױט טוסטו מיך לײגן. 17 װאָרום אַרומגערינגלט האָבן מיך הינט, אַ באַנדע שלעכטסטוער האָט מיך אַרומגענומען, װי אַ לײב – מײַנע הענט און מײַנע פֿיס. 18 איך קען איבערצײלן אַלע מײַנע בײנער; זײ גלאָצן, זײ קוקן אױף מיר. 19 זײ צעטײלן מײַנע בגדים צװישן זיך, און אױף מײַן מלבוש װאַרפֿן זײ גורל. 20 אָבער דו גאָט, זאָלסט זיך ניט דערװײַטערן, מײַן שטאַרקײט, אײַל מיר צו הילף. 21 זײַ מציל פֿון שװערד מײַן זעל, פֿון דער מאַכט פֿון הונט מײַן אײנאײנציקע. 22 העלף מיך פֿון דעם לײבס מױל, און פֿון די הערנער פֿון װיזלטירן זאָלסטו מיר ענטפֿערן. 23 איך װעל דערצײלן דײַן נאָמען צו מײַנע ברידער, אין געזעמל װעל איך דיך לױבן: 24 איר פֿאָרכטער פֿון גאָט, טוט אים לױבן, אַל דער זאָמען פֿון יעקבֿ, גיט אים כּבֿוד, און האָט מורא פֿאַר אים, אַל דער זאָמען פֿון ישׂראל. 25 װאָרום ער פֿאַראַכט ניט און פֿאַראומװערדיקט ניט די פּײַן פֿון אָרימאַן, און ער פֿאַרבאָרגט ניט זײַן פּנים פֿון אים, און אַז ער שרײַט צו אים, הערט ער צו. 26 פֿון דיר װעט זײַן מײַן לױב אין אַ גרױס געזעמל; איך װעל באַצאָלן מײַנע נדרים אַנטקעגן פֿאַר זײַנע פֿאָרכטער. 27 עסן װעלן די געדריקטע און זאַט זײַן, לױבן װעלן גאָט די װאָס זוכן אים; זאָל אױפֿלעבן אײַער האַרץ אױף אײביק! 28 באַקלערן װעלן זיך, און זיך אומקערן צו גאָט, אַלע עקן פֿון דער ערד; און בוקן װעלן זיך פֿאַר דיראַלע משפּחות פֿון די פֿעלקער. 29 װאָרום די מלוכה איז גאָטס, און ער געװעלטיקט איבער די פֿעלקער. 30 עסן אַלע פֿעטסן פֿון לאַנד, און זיך בוקן, קניִען פֿאַר אים, װעלן אַלע װאָס האָבן אין שטױב גענידערט, און זײער זעל ניט דערהאַלטן געקענט. 31 די קינדער װעלן אים דינען, פֿון גאָט װעט דערצײלט װערן דעם קומעדיקן דָור. 32 מע װעט קומען און אָנזאָגן זײַן גערעכטיקײט, דעם פֿאָלק װאָס װעט געבאָרן װערן – אַז ער האָט עס געטאָן.
עברית
1 לַ֭מְנַצֵּחַ עַל־אַיֶּ֥לֶת הַשַּׁ֗חַר מִזְמ֥וֹר לְדָוִֽד׃ 2 אֵלִ֣י אֵ֭לִי לָמָ֣ה עֲזַבְתָּ֑נִי רָח֥וֹק מִֽ֝ישׁוּעָתִ֗י דִּבְרֵ֥י שַׁאֲגָתִֽי׃ 3 אֱ‍ֽלֹהַ֗י אֶקְרָ֣א י֭וֹמָם וְלֹ֣א תַעֲנֶ֑ה וְ֝לַ֗יְלָה וְֽלֹא־דֽוּמִיָּ֥ה לִֽי׃ 4 וְאַתָּ֥ה קָד֑וֹשׁ י֝וֹשֵׁ֗ב תְּהִלּ֥וֹת יִשְׂרָאֵֽל׃ 5 בְּ֭ךָ בָּטְח֣וּ אֲבֹתֵ֑ינוּ בָּ֝טְח֗וּ וַֽתְּפַלְּטֵֽמוֹ׃ 6 אֵלֶ֣יךָ זָעֲק֣וּ וְנִמְלָ֑טוּ בְּךָ֖ בָטְח֣וּ וְלֹא־בֽוֹשׁוּ׃ 7 וְאָנֹכִ֣י תוֹלַ֣עַת וְלֹא־אִ֑ישׁ חֶרְפַּ֥ת אָ֝דָ֗ם וּבְז֥וּי עָֽם׃ 8 כָּל־רֹ֭אַי יַלְעִ֣גוּ לִ֑י יַפְטִ֥ירוּ בְ֝שָׂפָ֗ה יָנִ֥יעוּ רֹֽאשׁ׃ 9 גֹּ֣ל אֶל־יְהוָ֣ה יְפַלְּטֵ֑הוּ יַ֝צִּילֵ֗הוּ כִּ֘י חָ֥פֵֽץ בּֽוֹ׃ 10 כִּֽי־אַתָּ֣ה גֹחִ֣י מִבָּ֑טֶן מַ֝בְטִיחִ֗י עַל־שְׁדֵ֥י אִמִּֽי׃ 11 עָ֭לֶיךָ הָשְׁלַ֣כְתִּי מֵרָ֑חֶם מִבֶּ֥טֶן אִ֝מִּ֗י אֵ֣לִי אָֽתָּה׃ 12 אַל־תִּרְחַ֣ק מִ֭מֶּנִּי כִּי־צָרָ֣ה קְרוֹבָ֑ה כִּי־אֵ֥ין עוֹזֵֽר׃ 13 סְ֭בָבוּנִי פָּרִ֣ים רַבִּ֑ים אַבִּירֵ֖י בָשָׁ֣ן כִּתְּרֽוּנִי׃ 14 פָּצ֣וּ עָלַ֣י פִּיהֶ֑ם אַ֝רְיֵ֗ה טֹרֵ֥ף וְשֹׁאֵֽג׃ 15 כַּמַּ֥יִם נִשְׁפַּכְתִּי֮ וְהִתְפָּֽרְד֗וּ כָּֽל־עַצְמ֫וֹתָ֥י הָיָ֣ה לִ֭בִּי כַּדּוֹנָ֑ג נָ֝מֵ֗ס בְּת֣וֹךְ מֵעָֽי׃ 16 יָ֘בֵ֤שׁ כַּחֶ֨רֶשׂ כֹּחִ֗י וּ֭לְשׁוֹנִי מֻדְבָּ֣ק מַלְקוֹחָ֑י וְֽלַעֲפַר־מָ֥וֶת תִּשְׁפְּתֵֽנִי׃ 17 כִּ֥י סְבָב֗וּנִי כְּלָ֫בִ֥ים עֲדַ֣ת מְ֭רֵעִים הִקִּיפ֑וּנִי כָּ֝אֲרִ֗י יָדַ֥י וְרַגְלָֽי׃ 18 אֲסַפֵּ֥ר כָּל־עַצְמוֹתָ֑י הֵ֥מָּה יַ֝בִּ֗יטוּ יִרְאוּ־בִֽי׃ 19 יְחַלְּק֣וּ בְגָדַ֣י לָהֶ֑ם וְעַל־לְ֝בוּשִׁ֗י יַפִּ֥ילוּ גוֹרָֽל׃ 20 וְאַתָּ֣ה יְ֭הוָה אַל־תִּרְחָ֑ק אֱ֝יָלוּתִ֗י לְעֶזְרָ֥תִי חֽוּשָׁה׃ 21 הַצִּ֣ילָה מֵחֶ֣רֶב נַפְשִׁ֑י מִיַּד־כֶּ֝֗לֶב יְחִידָתִֽי׃ 22 ה֭וֹשִׁיעֵנִי מִפִּ֣י אַרְיֵ֑ה וּמִקַּרְנֵ֖י רֵמִ֣ים עֲנִיתָֽנִי׃ 23 אֲסַפְּרָ֣ה שִׁמְךָ֣ לְאֶחָ֑י בְּת֖וֹךְ קָהָ֣ל אֲהַלְלֶֽךָּ׃ 24 יִרְאֵ֤י יְהוָ֨ה הַֽלְל֗וּהוּ כָּל־זֶ֣רַע יַעֲקֹ֣ב כַּבְּד֑וּהוּ וְג֥וּרוּ מִ֝מֶּ֗נּוּ כָּל־זֶ֥רַע יִשְׂרָאֵֽל׃ 25 כִּ֤י לֹֽא־בָזָ֨ה וְלֹ֪א שִׁקַּ֡ץ עֱנ֬וּת עָנִ֗י וְלֹא־הִסְתִּ֣יר פָּנָ֣יו מִמֶּ֑נּוּ וּֽבְשַׁוְּע֖וֹ אֵלָ֣יו שָׁמֵֽעַ׃ 26 מֵ֥אִתְּךָ֗ תְֽהִלָּ֫תִ֥י בְּקָהָ֥ל רָ֑ב נְדָרַ֥י אֲ֝שַׁלֵּ֗ם נֶ֣גֶד יְרֵאָֽיו׃ 27 יֹאכְל֬וּ עֲנָוִ֨ים וְיִשְׂבָּ֗עוּ יְהַֽלְל֣וּ יְ֭הוָה דֹּ֣רְשָׁ֑יו יְחִ֖י לְבַבְכֶ֣ם לָעַֽד׃ 28 יִזְכְּר֤וּ וְיָשֻׁ֣בוּ אֶל־יְ֭הוָה כָּל־אַפְסֵי־אָ֑רֶץ וְיִֽשְׁתַּחֲו֥וּ לְ֝פָנֶ֗יךָ כָּֽל־מִשְׁפְּח֥וֹת גּוֹיִֽם׃ 29 כִּ֣י לַ֭יהוָה הַמְּלוּכָ֑ה וּ֝מֹשֵׁ֗ל בַּגּוֹיִֽם׃ 30 אָכְל֬וּ וַיִּֽשְׁתַּחֲוּ֨וּ כָּֽל־דִּשְׁנֵי־אֶ֗רֶץ לְפָנָ֣יו יִ֭כְרְעוּ כָּל־יוֹרְדֵ֣י עָפָ֑ר וְ֝נַפְשׁ֗וֹ לֹ֣א חִיָּֽה׃ 31 זֶ֥רַע יַֽעַבְדֶ֑נּוּ יְסֻפַּ֖ר לַֽאדֹנָ֣י לַדּֽוֹר׃ 32 יָ֭בֹאוּ וְיַגִּ֣ידוּ צִדְקָת֑וֹ לְעַ֥ם נ֝וֹלָ֗ד כִּ֣י עָשָֽׂה׃