Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿאַר דעם געזאַנגמײַסטער; פֿון דעם קנעכט פֿון גאָט, פֿון דָוִדן, װאָס האָט גערעדט צו גאָט די װערטער פֿון דעם דאָזיקן געזאַנג אין דעם טאָג װאָס גאָט האָט אים מציל געװען פֿון דער האַנט פֿון אַלע זײַנע פֿײַנט, און פֿון דער מאַכט פֿון שָאולן. 2 און ער האָט געזאָגט: איך האָב דיך ליב, יהוה מײַן שטאַרקײט; 3 גאָט איז מײַן פֿעלדז און מײַן פֿעסטונג, און דער װאָס מאַכט מיך אַנטרינען. מײַן גאָט איז מײַן פֿעלדז װאָס איך שיץ מיך אין אים, מײַן שילד און דער האָרן פֿון מײַן הילף, מײַן טורעם. 4 איך רוף: געלױבט איז יהוה! און פֿון מײַנע פֿײַנט װער איך געהאָלפֿן. 5 אַרומגערינגלט האָבן מיך שטריק פֿון טױט, און טײַכן פֿון אונטערגאַנג האָבן מיך געשראָקן. 6 שטריק פֿון אונטערערד האָבן מיך אַרומגעקניפּט, אַקעגנגעקומען זײַנען מיר נעצן פֿון טױט. 7 האָב איך אין מײַן נױט גערופֿן צו יהוה, און צו מײַן גאָט האָב איך געשריִען; האָט ער געהערט פֿון זײַן טעמפּל מײַן קָול, און מײַן געשרײ פֿאַר אים איז געקומען אין זײַנע אױערן. 8 און געשאָקלט און געװאַקלט האָט זיך די ערד, און די גרונטפֿעסטן פֿון די בערג האָבן געציטערט; זיך געשאָקלט, װײַל ער האָט געצערנט. 9 אַ רױך איז אױפֿגעגאַנגען אין זײַן נאָז, און פֿון זײַן מױל האָט אַ פֿײַער פֿאַרצערט; קױלן האָבן געברענט פֿון אים. 10 און ער האָט גענײַגט דעם הימל און גענידערט, מיט אַ נעבל אונטער זײַנע פֿיס. 11 און ער איז געריטן אױף אַ כּרובֿ און געפֿלױגן, און געשװעבט אױף פֿליגלען פֿון װינט. 12 ער האָט געמאַכט פֿינצטערניש זײַן באַהעלטעניש, זײַן בײַדל אַרום אים – אַ חושך פֿון װאַסערן, װאָלקנס געדיכטע. 13 פֿון דעם שימער פֿאַר אים זײַנען זײַנע װאָלקנס צעגאַנגעןאין האָגל און פֿײַערקױלן. 14 און געדונערט אין הימל האָט גאָט, און דער העכסטער האָט אַרױסגעלאָזט זײַן קָול, מיט האָגל און פֿײַערקױלן. 15 און ער האָט אַרױסגעשיקט זײַנע פֿײַלן און זײ צעשפּרײט, און בליצן געשאָסן, און זײ פֿאַרטומלט. 16 און די גראָבנס פֿון װאַסערן האָבן זיך באַװיזן, און די גרונטפֿעסטן פֿון דער װעלט זײַנען אַנטפּלעקט געװאָרן, פֿון דײַן אָנגעשרײ, גאָט, פֿון דעם אָטעמבלאָז פֿון דײַן נאָז. 17 ער האָט אױסגעשטרעקט פֿון דער הײך און מיך גענומען, מיך אַרױסגעצױגן פֿון װאַסערן גרױסע. 18 ער האָט מיך מציל געװען פֿון מײַן מאַכטיקן פֿײַנט, און פֿון מײַנע שָׂונאים, װען זײ זײַנען געװען שטאַרקער פֿון מיר. 19 זײ זײַנען מיר אַקעגנגעקומען אין טאָג פֿון מײַן בראָך, אָבער גאָט איז מיר צום אָנלען געװען. 20 און ער האָט מיך אַרױסגעפֿירט אין דערברײטערניש, מיך אַרױסגעצױגן, װײַל ער האָט מיך באַגערט. 21 גאָט האָט מיר פֿאַרגאָלטן לױט מײַן גערעכטיקײט, לױט דער רײנקײט פֿון מײַנע הענט האָט ער מיר אומגעקערט. 22 װאָרום איך האָב געהיט די װעגן פֿון יהוה, און ניט פֿאַרבראָכן אַקעגן מײַן גאָט. 23 װאָרום אַלע זײַנע געזעצן זײַנען פֿאַר מיר, און זײַנע חוקים טו איך ניט אָפּ פֿון מיר. 24 און איך בין געװען צו אים גאַנץ, און האָב מיך געהיט פֿון מײַן זינדיקײט. 25 דרום האָט מיר גאָט אומגעקערט לױט מײַן גערעכטיקײט, לױט דער רײנקײט פֿון מײַנע הענט פֿאַר זײַנע אױגן. 26 מיט דעם גענאָדיקן װײַזטו זיך גענאָדיק, מיט דעם ערלעכן מאַן װײַזטו זיך ערלעך. 27 מיט דעם רײנעם װײַזטו זיך רײן, און מיט דעם קרומען װײַזטו זיך פֿאַרדרײט. 28 װאָרום דאָס אָרימע פֿאָלק טוסטו העלפֿן, און הױכע אױגן דערנידערסטו. 29 װאָרום דו מאַכסט לײַכטן מײַן ליכט; יהוה מײַן גאָט באַשײַנט מײַן פֿינצטערניש. 30 װאָרום מיט דיר לױף איך קעגן אַ מחנה, און מיט מײַן גאָט שפּרינג איך אַ מױער אַריבער. 31 גאָט – זײַן װעג איז גאַנץ; דאָס װאָרט פֿון יהוה איז געלײַטערט; ער איז אַ שילד פֿאַר אַלע װאָס שיצן זיך אין אים. 32 װאָרום װער איז גאָט אױסער יהוה? און װער אַ פֿעלדז אחוץ אונדזער גאָט? 33 דער גאָט װאָס באַגורט מיך מיט שטאַרקײט, און מאַכט גלײַך מײַן װעג. 34 ער מאַכט מײַנע פֿיס גלײַך װי די הינדן, און אױף מײַנע הײכן טוט ער מיך שטעלן. 35 ער לערנט מײַנע הענט צו מלחמה, און אַ קופּערנעם בױגן בײגן אַראָפּ מײַנע אָרעמס. 36 און האָסט מיר געגעבן דעם שילד פֿון דײַן הילף, און דײַן רעכטע האַנט לענט מיך אונטער, און דײַן מילדקײט טוט מיך גרײסן. 37 האָסט דערברײטערט מײַן טריט אונטער מיר, און ניט אױסגעגליטשט האָבן זיך מײַנע קנעכלעך. 38 איך האָב געיאָגט מײַנע פֿײַנט און זײ דערגרײכט, און זיך ניט אומגעקערט ביז איך האָב זײ פֿאַרלענדט. 39 איך האָב זײ צעהאַקט, אַז זײ קענען ניט אױפֿשטײן; זײ זײַנען געפֿאַלן אונטער מײַנע פֿיס. 40 און האָסט מיך באַגורט מיט שטאַרקײט פֿאַר מלחמה, האָסט געבײגט מײַנע קעגנשטײער אונטער מיר. 41 און מײַנע פֿײַנט האָסטו געמאַכט מיטן נאַקן צו מיר, און מײַנע שָׂונאים, זײ האָב איך פֿאַרשניטן. 42 זײ האָבן געשריִען, און קײן העלפֿער איז ניט געװען, צו גאָט – און ער האָט זײ ניט געענטפֿערט. 43 און איך האָב זײ צעריבן װי שטױב פֿאַרן װינט, װי גאַסנקױט זײ אַרױסגעװאָרפֿן. 44 האָסט מיך געמאַכט אַנטרינען פֿון די קריג פֿון פֿאָלק, האָסט מיך געמאַכט פֿאַר דעם קאָפּ פֿון די אומות; אַ פֿאָלק װאָס איך קען ניט טוט מיר דינען, 45 פֿון הערן מיטן אױער געהאָרכן זײַ מיר; די קינדער פֿון פֿרעמדן גײען אײַן פֿאַר מיר. 46 די קינדער פֿון דעם פֿרעמדן װערן פֿאַרװעלקט, און זײ קומען ציטערנדיק אַרױס פֿון זײערע פֿעסטונגען. 47 עס לעבט יהוה, און געלױבט איז מײַן פֿעלדז, און דערהױבן איז דער גאָט פֿון מײַן הילף; 48 דער גאָט װאָס גיט מיר נקמותאון אונטערטעניקט די אומות אונטער מיר. 49 ער מאַכט מיך אַנטרינען פֿון מײַנע פֿײַנט; יאָ, איבער מײַנע קעגנשטײער דערהײבסטו מיך, פֿון דעם רױבמענטשן ביסטו מיך מציל. 50 דרום לױב איך דיך, גאָט, צװישן די פֿעלקער, און צו דײַן נאָמען טו איך זינגען. 51 ער גרײסט די ישועות פֿון זײַן מלך, און ער טוט חֶסד מיט זײַן געזאַלבטן, מיט דָוִדן און מיט זײַן זאָמען ביז אײביק.
עברית
1 לַמְנַצֵּ֤חַ לְעֶ֥בֶד יְהוָ֗ה לְדָ֫וִ֥ד אֲשֶׁ֤ר דִּבֶּ֨ר לַיהוָ֗ה אֶת־דִּ֭בְרֵי הַשִּׁירָ֣ה הַזֹּ֑את בְּי֤וֹם הִֽצִּיל־יְהוָ֘ה אוֹת֥וֹ מִכַּ֥ף כָּל־אֹ֝יְבָ֗יו וּמִיַּ֥ד שָׁאֽוּל׃ 2 וַיֹּאמַ֡ר אֶרְחָמְךָ֖ יְהוָ֣ה חִזְקִֽי׃ 3 יְהוָ֤ה סַֽלְעִ֥י וּמְצוּדָתִ֗י וּמְפַ֫לְטִ֥י אֵלִ֣י צ֭וּרִי אֶֽחֱסֶה־בּ֑וֹ מָֽגִנִּ֥י וְקֶֽרֶן־יִ֝שְׁעִ֗י מִשְׂגַּבִּֽי׃ 4 מְ֭הֻלָּל אֶקְרָ֣א יְהוָ֑ה וּמִן־אֹ֝יְבַ֗י אִוָּשֵֽׁעַ׃ 5 אֲפָפ֥וּנִי חֶבְלֵי־מָ֑וֶת וְֽנַחֲלֵ֖י בְלִיַּ֣עַל יְבַֽעֲתֽוּנִי׃ 6 חֶבְלֵ֣י שְׁא֣וֹל סְבָב֑וּנִי קִ֝דְּמ֗וּנִי מ֣וֹקְשֵׁי מָֽוֶת׃ 7 בַּצַּר־לִ֤י אֶֽקְרָ֣א יְהוָה֮ וְאֶל־אֱלֹהַ֪י אֲשַׁ֫וֵּ֥עַ יִשְׁמַ֣ע מֵהֵיכָל֣וֹ קוֹלִ֑י וְ֝שַׁוְעָתִ֗י לְפָנָ֤יו תָּב֬וֹא בְאָזְנָֽיו׃ 8 וַתִּגְעַ֬שׁ וַתִּרְעַ֨שׁ הָאָ֗רֶץ וּמוֹסְדֵ֣י הָרִ֣ים יִרְגָּ֑זוּ וַ֝יִּתְגָּֽעֲשׁ֗וּ כִּי־חָ֥רָה לֽוֹ׃ 9 עָ֘לָ֤ה עָשָׁ֨ן בְּאַפּ֗וֹ וְאֵשׁ־מִפִּ֥יו תֹּאכֵ֑ל גֶּ֝חָלִ֗ים בָּעֲר֥וּ מִמֶּֽנּוּ׃ 10 וַיֵּ֣ט שָׁ֭מַיִם וַיֵּרַ֑ד וַ֝עֲרָפֶ֗ל תַּ֣חַת רַגְלֽ͏ָיו׃ 11 וַיִּרְכַּ֣ב עַל־כְּ֭רוּב וַיָּעֹ֑ף וַ֝יֵּ֗דֶא עַל־כַּנְפֵי־רֽוּחַ׃ 12 יָ֤שֶׁת חֹ֨שֶׁךְ סִתְר֗וֹ סְבִֽיבוֹתָ֥יו סֻכָּת֑וֹ חֶשְׁכַת־מַ֝֗יִם עָבֵ֥י שְׁחָקִֽים׃ 13 מִנֹּ֗גַהּ נֶ֫גְדּ֥וֹ עָבָ֥יו עָבְר֑וּ בָּ֝רָ֗ד וְגַֽחֲלֵי־אֵֽשׁ׃ 14 וַיַּרְעֵ֬ם בַּשָּׁמַ֨יִם יְֽהוָ֗ה וְ֭עֶלְיוֹן יִתֵּ֣ן קֹל֑וֹ בָּ֝רָ֗ד וְגַֽחֲלֵי־אֵֽשׁ׃ 15 וַיִּשְׁלַ֣ח חִ֭צָּיו וַיְפִיצֵ֑ם וּבְרָקִ֥ים רָ֝ב וַיְהֻמֵּֽם׃ 16 וַיֵּ֤רָא֨וּ אֲפִ֥יקֵי מַ֗יִם וַֽיִּגָּלוּ֮ מוֹסְד֪וֹת תֵּ֫בֵ֥ל מִגַּעֲרָ֣תְךָ֣ יְהוָ֑ה מִ֝נִּשְׁמַ֗ת ר֣וּחַ אַפֶּֽךָ׃ 17 יִשְׁלַ֣ח מִ֭מָּרוֹם יִקָּחֵ֑נִי יַֽ֝מְשֵׁ֗נִי מִמַּ֥יִם רַבִּֽים׃ 18 יַצִּילֵ֗נִי מֵאֹיְבִ֥י עָ֑ז וּ֝מִשֹּׂנְאַ֗י כִּֽי־אָמְצ֥וּ מִמֶּֽנִּי׃ 19 יְקַדְּמ֥וּנִי בְיוֹם־אֵידִ֑י וַֽיְהִי־יְהוָ֖ה לְמִשְׁעָ֣ן לִֽי׃ 20 וַיּוֹצִיאֵ֥נִי לַמֶּרְחָ֑ב יְ֝חַלְּצֵ֗נִי כִּ֘י חָ֥פֵֽץ בִּֽי׃ 21 יִגְמְלֵ֣נִי יְהוָ֣ה כְּצִדְקִ֑י כְּבֹ֥ר יָ֝דַ֗י יָשִׁ֥יב לִֽי׃ 22 כִּֽי־שָׁ֭מַרְתִּי דַּרְכֵ֣י יְהוָ֑ה וְלֹֽא־רָ֝שַׁ֗עְתִּי מֵאֱלֹהָֽי׃ 23 כִּ֣י כָל־מִשְׁפָּטָ֣יו לְנֶגְדִּ֑י וְ֝חֻקֹּתָ֗יו לֹא־אָסִ֥יר מֶֽנִּי׃ 24 וָאֱהִ֣י תָמִ֣ים עִמּ֑וֹ וָ֝אֶשְׁתַּמֵּ֗ר מֵעֲוֺנִֽי׃ 25 וַיָּֽשֶׁב־יְהוָ֣ה לִ֣י כְצִדְקִ֑י כְּבֹ֥ר יָ֝דַ֗י לְנֶ֣גֶד עֵינָֽיו׃ 26 עִם־חָסִ֥יד תִּתְחַסָּ֑ד עִם־גְּבַ֥ר תָּ֝מִ֗ים תִּתַּמָּֽם׃ 27 עִם־נָבָ֥ר תִּתְבָּרָ֑ר וְעִם־עִ֝קֵּ֗שׁ תִּתְפַּתָּֽל׃ 28 כִּֽי־אַ֭תָּה עַם־עָנִ֣י תוֹשִׁ֑יעַ וְעֵינַ֖יִם רָמ֣וֹת תַּשְׁפִּֽיל׃ 29 כִּֽי־אַ֭תָּה תָּאִ֣יר נֵרִ֑י יְהוָ֥ה אֱ֝לֹהַ֗י יַגִּ֥יהַּ חָשְׁכִּֽי׃ 30 כִּֽי־בְ֭ךָ אָרֻ֣ץ גְּד֑וּד וּ֝בֵֽאלֹהַ֗י אֲדַלֶּג־שֽׁוּר׃ 31 הָאֵל֮ תָּמִ֪ים דַּ֫רְכּ֥וֹ אִמְרַֽת־יְהוָ֥ה צְרוּפָ֑ה מָגֵ֥ן ה֝֗וּא לְכֹ֤ל הַחֹסִ֬ים בּֽוֹ׃ 32 כִּ֤י מִ֣י אֱ֭לוֹהַּ מִבַּלְעֲדֵ֣י יְהוָ֑ה וּמִ֥י צ֝֗וּר זוּלָתִ֥י אֱלֹהֵֽינוּ׃ 33 הָ֭אֵל הַמְאַזְּרֵ֣נִי חָ֑יִל וַיִּתֵּ֖ן תָּמִ֣ים דַּרְכִּֽי׃ 34 מְשַׁוֶּ֣ה רַ֭גְלַי כָּאַיָּל֑וֹת וְעַ֥ל בָּ֝מֹתַ֗י יַעֲמִידֵֽנִי׃ 35 מְלַמֵּ֣ד יָ֭דַי לַמִּלְחָמָ֑ה וְֽנִחֲתָ֥ה קֶֽשֶׁת־נְ֝חוּשָׁ֗ה זְרוֹעֹתָֽי׃ 36 וַתִּתֶּן־לִי֮ מָגֵ֪ן יִ֫שְׁעֶ֥ךָ וִֽימִינְךָ֥ תִסְעָדֵ֑נִי וְֽעַנְוַתְךָ֥ תַרְבֵּֽנִי׃ 37 תַּרְחִ֣יב צַעֲדִ֣י תַחְתָּ֑י וְלֹ֥א מָ֝עֲד֗וּ קַרְסֻלָּֽי׃ 38 אֶרְדּ֣וֹף א֭וֹיְבַי וְאַשִּׂיגֵ֑ם וְלֹֽא־אָ֝שׁוּב עַד־כַּלּוֹתָֽם׃ 39 אֶ֭מְחָצֵם וְלֹא־יֻ֣כְלוּ ק֑וּם יִ֝פְּל֗וּ תַּ֣חַת רַגְלָֽי׃ 40 וַתְּאַזְּרֵ֣נִי חַ֭יִל לַמִּלְחָמָ֑ה תַּכְרִ֖יעַ קָמַ֣י תַּחְתָּֽי׃ 41 וְֽאֹיְבַ֗י נָתַ֣תָּה לִּ֣י עֹ֑רֶף וּ֝מְשַׂנְאַ֗י אַצְמִיתֵֽם׃ 42 יְשַׁוְּע֥וּ וְאֵין־מוֹשִׁ֑יעַ עַל־יְ֝הוָ֗ה וְלֹ֣א עָנָֽם׃ 43 וְֽאֶשְׁחָקֵ֗ם כְּעָפָ֥ר עַל־פְּנֵי־ר֑וּחַ כְּטִ֖יט חוּצ֣וֹת אֲרִיקֵֽם׃ 44 תְּפַלְּטֵנִי֮ מֵרִ֪יבֵ֫י עָ֥ם תְּ֭שִׂימֵנִי לְרֹ֣אשׁ גּוֹיִ֑ם עַ֖ם לֹא־יָדַ֣עְתִּי יַֽעַבְדֽוּנִי׃ 45 לְשֵׁ֣מַֽע אֹ֭זֶן יִשָּׁ֣מְעוּ לִ֑י בְּנֵֽי־נֵ֝כָ֗ר יְכַחֲשׁוּ־לִֽי׃ 46 בְּנֵי־נֵכָ֥ר יִבֹּ֑לוּ וְ֝יַחְרְג֗וּ מִֽמִּסְגְּרֽוֹתֵיהֶֽם׃ 47 חַי־יְ֭הוָה וּבָר֣וּךְ צוּרִ֑י וְ֝יָר֗וּם אֱלוֹהֵ֥י יִשְׁעִֽי׃ 48 הָאֵ֗ל הַנּוֹתֵ֣ן נְקָמ֣וֹת לִ֑י וַיַּדְבֵּ֖ר עַמִּ֣ים תַּחְתָּֽי׃ 49 מְפַלְּטִ֗י מֵאֹ֫יְבָ֥י אַ֣ף מִן־קָ֭מַי תְּרוֹמְמֵ֑נִי מֵאִ֥ישׁ חָ֝מָ֗ס תַּצִּילֵֽנִי׃ 50 עַל־כֵּ֤ן אוֹדְךָ֖ בַגּוֹיִ֥ם יְהוָ֑ה וּלְשִׁמְךָ֥ אֲזַמֵּֽרָה׃ 51 מגדל יְשׁוּע֪וֹת מַ֫לְכּ֥וֹ וְעֹ֤שֶׂה חֶ֨סֶד לִמְשִׁיח֗וֹ לְדָוִ֥ד וּלְזַרְע֗וֹ עַד־עוֹלָֽם׃