Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿון דָוִדן. געלױבט איז גאָט מײַן פֿעלדז, װאָס לערנט מײַנע הענט צו קריג, מײַנע פֿינגער צו מלחמה. 2 מײַן גענאָד און מײַן פֿעסטונג, מײַן טורעם און דער װאָס מאַכט מיך אַנטרינען: מײַן שילד און דער װאָס איך שיץ מיך אין אים, דער װאָס אונטערטעניקט מײַן פֿאָלק אונטער מיר. 3 גאָט, װאָס איז דער מענטש, אַז דו זאָלסט זיך קימערן אום אים? און אַ מענטשנקינד, אַז דו זאָלסט אַכטן אױף אים? 4 אַ מענטש איז געגליכן צו אַ הױך, זײַנע טעג זײַנען װי אַ שאָטן װאָס פֿאַרגײט. 5 גאָט, נײַג דײַנע הימלען און זאָלסט אַראָפּנידערן, ריר אָן די בערג, און זײ זאָלן רײכערן. 6 בליץ אַרױס אַ בליץ, און זאָלסט זײ צעשפּרײטן, שיק דײַנע פֿײַלן, און פֿאַרטומל זײ. 7 שטרעק אױס דײַנע הענט פֿון דער הײך, רײַס מיך אַרױס און זײַ מיך מציל פֿון װאַסערן גרױסע, פֿון דער האַנט פֿון פֿרעמדגעבאָרענע, 8 װאָס זײער מױל רעדט פֿאַלשקײט, און זײער רעכטע האַנט איז אַ רעכטע האַנט פֿון ליגן. 9 גאָט, אַ נײַ געזאַנג װעל איך דיר זינגען, אױף אַ גיטאַר פֿון צען סטרונעס װעל איך שפּילן צו דיר, 10 װאָס גיסט הילף צו די מלכים, װאָס רײַסט אַרױס דוד זײַן קנעכט פֿון דער בײזער שװערד. 11 רײַס מיך אַרױס און זײַ מיך מציל פֿון דער האַנט פֿון פֿרעמדגעבאָרענע, װאָס זײער מױל רעדט פֿאַלשקײט, און זײער רעכטע האַנט איז אַ רעכטע האַנט פֿון ליגן. 12 װאָס אונדזערע זין זײַנעןװי אױפֿגעװאַקסענע פֿלאַנצן אין זײער יוגנט; אונדזערע טעכטער װי װינקלזײַלןגעשניצט לױט דעם בױ פֿון אַ טעמפּל; 13 אונדזערע שפּײַכלערס פֿול, אַרױסגעבנדיק אַלערלײ מינים; אונדזערע שאָף אין טױזנטן, אין צענטױזנטן, אױף אונדזערע פֿעלדער; 14 אונדזערע אָקסן באַלאָדן; קײן בראָך, און קײן מינערונג, און קײן װײגעשרײ אין אונדזערע גאַסן – 15 װױל צו דעם פֿאָלק װאָס בײַ אים איז אַזױ, װױל צו דעם פֿאָלק װאָס יהוה איז זײַן גאָט.
עברית
1 לְדָוִ֨ד בָּ֘ר֤וּךְ יְהוָ֨ה צוּרִ֗י הַֽמְלַמֵּ֣ד יָדַ֣י לַקְרָ֑ב אֶ֝צְבְּעוֹתַ֗י לַמִּלְחָמָֽה׃ 2 חַסְדִּ֥י וּמְצוּדָתִי֮ מִשְׂגַּבִּ֪י וּֽמְפַלְטִ֫י לִ֥י מָ֭גִנִּי וּב֣וֹ חָסִ֑יתִי הָרוֹדֵ֖ד עַמִּ֣י תַחְתָּֽי׃ 3 יְֽהוָ֗ה מָה־אָ֭דָם וַתֵּדָעֵ֑הוּ בֶּן־אֱ֝נ֗וֹשׁ וַֽתְּחַשְּׁבֵֽהוּ׃ 4 אָ֭דָם לַהֶ֣בֶל דָּמָ֑ה יָ֝מָ֗יו כְּצֵ֣ל עוֹבֵֽר׃ 5 יְ֭הוָה הַט־שָׁמֶ֣יךָ וְתֵרֵ֑ד גַּ֖ע בֶּהָרִ֣ים וְֽיֶעֱשָֽׁנוּ׃ 6 בְּר֣וֹק בָּ֭רָק וּתְפִיצֵ֑ם שְׁלַ֥ח חִ֝צֶּ֗יךָ וּתְהֻמֵּֽם׃ 7 שְׁלַ֥ח יָדֶ֗יךָ מִמָּ֫ר֥וֹם פְּצֵ֣נִי וְ֭הַצִּילֵנִי מִמַּ֣יִם רַבִּ֑ים מִ֝יַּ֗ד בְּנֵ֣י נֵכָֽר׃ 8 אֲשֶׁ֣ר פִּ֭יהֶם דִּבֶּר־שָׁ֑וְא וִֽ֝ימִינָ֗ם יְמִ֣ין שָֽׁקֶר׃ 9 אֱ‍ֽלֹהִ֗ים שִׁ֣יר חָ֭דָשׁ אָשִׁ֣ירָה לָּ֑ךְ בְּנֵ֥בֶל עָ֝שׂ֗וֹר אֲזַמְּרָה־לָּֽךְ׃ 10 הַנּוֹתֵ֥ן תְּשׁוּעָ֗ה לַמְּלָ֫כִ֥ים הַ֭פּוֹצֶה אֶת־דָּוִ֥ד עַבְדּ֗וֹ מֵחֶ֥רֶב רָעָֽה׃ 11 פְּצֵ֥נִי וְהַצִּילֵנִי֮ מִיַּ֪ד בְּֽנֵי־נֵ֫כָ֥ר אֲשֶׁ֣ר פִּ֭יהֶם דִּבֶּר־שָׁ֑וְא וִֽ֝ימִינָ֗ם יְמִ֣ין שָֽׁקֶר׃ 12 אֲשֶׁ֤ר בָּנֵ֨ינוּ כִּנְטִעִים֮ מְגֻדָּלִ֪ים בִּֽנְעוּרֵ֫יהֶ֥ם בְּנוֹתֵ֥ינוּ כְזָוִיֹּ֑ת מְ֝חֻטָּב֗וֹת תַּבְנִ֥ית הֵיכָֽל׃ 13 מְזָוֵ֣ינוּ מְלֵאִים֮ מְפִיקִ֥ים מִזַּ֗ן אֶ֫ל־זַ֥ן צֹאונֵ֣נוּ מַ֭אֲלִיפוֹת מְרֻבָּב֗וֹת בְּחוּצוֹתֵֽינוּ׃ 14 אַלּוּפֵ֗ינוּ מְֽסֻבָּ֫לִ֥ים אֵֽין־פֶּ֭רֶץ וְאֵ֣ין יוֹצֵ֑את וְאֵ֥ין צְ֝וָחָ֗ה בִּרְחֹבֹתֵֽינוּ׃ 15 אַשְׁרֵ֣י הָ֭עָם שֶׁכָּ֣כָה לּ֑וֹ אַֽשְׁרֵ֥י הָ֝עָ֗ם שֶׁיֲהוָ֥ה אֱלֹהָֽיו׃