Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אַ באַטראַכטונג פֿון דָוִדן, װען ער איז געװען אין דער הײל; אַ תּפֿילה. 2 מיט מײַן קָול שרײַ איך צו גאָט, מיט מײַן קָול בעט איך צו גאָט. 3 איך גיס אױס פֿאַר אים מײַן קלאָג, מײַן נױט דערצײל איך פֿאַר אים. 4 װען מײַן געמיט פֿאַרגײט אין מיר, דו װײסט דאָך מײַן שטעג – אױף דעם װעג װאָס איך גײ, האָבן זײ מיר אַ פּאַסטקע באַהאַלטן. 5 קוק רעכטס, און זע, אַז איך האָב ניט קײן באַקענטן; פֿאַרלאָרן איז אַנטרינונג פֿון מיר, קײנער פֿרעגט ניט אױף מײַן זעל. 6 איך שרײַ צו דיר, גאָט, איך זאָג: ביסט מײַן באַשיצונג, מײַן טײל אין דעם לאַנד פֿון די לעבעדיקע. 7 פֿאַרנעם מײַן געשרײ, װאָרום איך בין געפֿאַלן זײער; זײַ מיך מציל פֿון מײַנע נאָכיאָגער, װאָרום זײ זײַנען שטאַרקער פֿון מיר. 8 צי אַרױס פֿון פֿעסטונג מײַן זעל, צו לױבן דײַן נאָמען; דורך מיר װעלן די צדיקים זיך קרײנען, אַז דו װעסט מיר גוטס טאָן.
עברית
1 מַשְׂכִּ֥יל לְדָוִ֑ד בִּהְיוֹת֖וֹ בַמְּעָרָ֣ה תְפִלָּֽה׃ 2 ק֭וֹלִי אֶל־יְהוָ֣ה אֶזְעָ֑ק ק֝וֹלִ֗י אֶל־יְהוָ֥ה אֶתְחַנָּֽן׃ 3 אֶשְׁפֹּ֣ךְ לְפָנָ֣יו שִׂיחִ֑י צָ֝רָתִ֗י לְפָנָ֥יו אַגִּֽיד׃ 4 בְּהִתְעַטֵּ֬ף עָלַ֨י רוּחִ֗י וְאַתָּה֮ יָדַ֪עְתָּ נְֽתִיבָ֫תִ֥י בְּאֹֽרַח־ז֥וּ אֲהַלֵּ֑ךְ טָמְנ֖וּ פַ֣ח לִֽי׃ 5 הַבֵּ֤יט יָמִ֨ין וּרְאֵה֮ וְאֵֽין־לִ֪י מַ֫כִּ֥יר אָבַ֣ד מָנ֣וֹס מִמֶּ֑נִּי אֵ֖ין דּוֹרֵ֣שׁ לְנַפְשִֽׁי׃ 6 זָעַ֥קְתִּי אֵלֶ֗יךָ יְה֫וָ֥ה אָ֭מַרְתִּי אַתָּ֣ה מַחְסִ֑י חֶ֝לְקִ֗י בְּאֶ֣רֶץ הַֽחַיִּים׃ 7 הַקְשִׁ֤יבָה אֶֽל־רִנָּתִי֮ כִּֽי־דַלּ֪וֹתִ֫י מְאֹ֥ד הַצִּילֵ֥נִי מֵרֹדְפַ֑י כִּ֖י אָמְצ֣וּ מִמֶּֽנִּי׃ 8 ה֘וֹצִ֤יאָה מִמַּסְגֵּ֨ר נַפְשִׁי֮ לְהוֹד֪וֹת אֶת־שְׁ֫מֶ֥ךָ בִּ֭י יַכְתִּ֣רוּ צַדִּיקִ֑ים כִּ֖י תִגְמֹ֣ל עָלֽ͏ָי׃