Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אַ תּפֿילה פֿאַר דעם געדריקטן װען ער פֿאַרגײט זיך, און ער גיסט אױס פֿאַר גאָט זײַן קלאָג. 2 גאָט, הער צו מײַן תּפֿילה, און מײַן געשרײ זאָל קומען צו דיר. 3 זאָלסט ניט פֿאַרבאָרגן דײַן פּנים פֿון מיר, אין טאָג פֿון מײַן נױט נײַג דײַן אױער צו מיר, אין טאָג װאָס איך רוף, ענטפֿער מיר גיך. 4 װאָרום אַזױ װי רױך פֿאַרגײען מײַנע טעג, און מײַנע בײנער זײַנען װי אַן אױװן צעברענט. 5 צעקלאַפּט װי גראָז און פֿאַרטריקנט איז מײַן האַרץ, װאָרום איך פֿאַרגעס צו עסן מײַן ברױט. 6 פֿון װעגן די קולות פֿון מײַן קרעכצןאיז מײַן געבײן צוגעקלעפּט צו מײַן הױט. 7 איך בין געגליכן צו אַ פּעליקאַן פֿון מדבר, איך בין געװאָרן װי אַן אײַל פֿון די חורבֿות. 8 איך בין װאַך נאָכאַנאַנד און בין געװאָרןװי אַן עלנדער פֿױגל אױף אַ דאַך. 9 אַ גאַנצן טאָג לעסטערן מיך מײַנע פֿײַנט, די װאָס װילדעװען קעגן מיר, שילטן זיך מיט מיר. 10 װאָרום אַש האָב איך אַזױ װי ברױט געגעסן, און מײַנע טראַנקען האָב איך מיט געװײן געמישט. 11 פֿון װעגן דײַן כּעס און דײַן צאָרן; װאָרום האָסט מיך אױפֿגעהױבן און מיך אַװעקגעשלײַדערט. 12 מײַנע טעג זײַנען װי אַ שאָטן װאָס נײַגט זיך, און אַזױ װי גראָז טריקן איך אײַן. 13 אָבער דו גאָט טראָנסט אױף אײביק, און דײַן געדעכעניש איז אױף דָור-דורות. 14 דו װעסט אױפֿשטײן און זיך דערבאַרימען אױף צִיון, װאָרום עס איז צײַט זי צו לײַטזעליקן, װאָרום געקומען איז די שעה. 15 װאָרום דײַנע קנעכט גאַרן נאָך אירע שטײנער, און איר שטױב האָבן זײ ליב. 16 און די פֿעלקער װעלן פֿאָרכטן דעם נאָמען פֿון גאָט, און אַלע מלכים פֿון דער ערד דײַן פּראַכט, 17 װען גאָט האָט אױפֿגעבױט צִיון, זיך באַװיזן אין זײַן פּראַכט; 18 זיך געקערט צו דער תּפֿילה פֿון דעם עלנדן, און ניט פֿאַראַכט זײער תּפֿילה. 19 דאָס װעט פֿאַרשריבן װערן פֿאַרן שפּעטערדיקן דָור, און דאָס פֿאָלק װאָס װעט באַשאַפֿן װערן, װעט לױבן גאָט. 20 װאָרום ער האָט אַראָפּגעקוקט פֿון זײַן הײליקער הײך; גאָט האָט פֿון הימל געלוגט אױף דער ערד, 21 צו הערן דאָס קרעכצן פֿון געפֿאַנגענעם, פֿרײַ צו מאַכן די אָנגעברײטע צום טױט. 22 כּדי מע זאָל דערצײלן אין צִיון גאָטס נאָמען, און זײַן לױב אין ירושלים, 23 װען די פֿעלקער זאַמלען זיך אײַן אין אײנעם, און די קיניגרײַכן צו דינען גאָט. 24 ער האָט אָפּגעשלאַפֿט אין װעג מײַן כּוח, ער האָט געקירצט מײַנע טעג. 25 איך זאָג: מײַן גאָט, זאָלסט מיך ניט אַװעקנעמען אין העלפֿט פֿון מײַנע טעג, דו װאָס אױף דָור-דורות זײַנען דײַנע יאָרן. 26 לאַנג צוריק האָסטו די ערד געגרונטפֿעסט, און דאָס װערק פֿון דײַנע הענט זײַנען די הימלען. 27 זײ װעלן אונטערגײן, און דו װעסט באַשטײן, יאָ, זײ אַלע װעלן װי אַ בגד צעקריכן, װי אַ מלבוש װעסטו זײ בײַטן, און זײ װעלן פֿאַרגײן; 28 אָבער דו ביסט דער אײגענער, און דײַנע יאָרן װעלן זיך ניט ענדיקן. 29 די קינדער פֿון דײַנע קנעכט װעלן בלײַבן, און זײער זאָמען װעט שטײן פֿעסט פֿאַר דיר.
עברית
1 תְּ֭פִלָּה לְעָנִ֣י כִֽי־יַעֲטֹ֑ף וְלִפְנֵ֥י יְ֝הוָ֗ה יִשְׁפֹּ֥ךְ שִׂיחֽוֹ׃ 2 יְ֭הוָה שִׁמְעָ֣ה תְפִלָּתִ֑י וְ֝שַׁוְעָתִ֗י אֵלֶ֥יךָ תָבֽוֹא׃ 3 אַל־תַּסְתֵּ֬ר פָּנֶ֨יךָ מִמֶּנִּי֮ בְּי֪וֹם צַ֫ר לִ֥י הַטֵּֽה־אֵלַ֥י אָזְנֶ֑ךָ בְּי֥וֹם אֶ֝קְרָ֗א מַהֵ֥ר עֲנֵֽנִי׃ 4 כִּֽי־כָל֣וּ בְעָשָׁ֣ן יָמָ֑י וְ֝עַצְמוֹתַ֗י כְּמוֹ־קֵ֥ד נִחָֽרוּ׃ 5 הוּכָּֽה־כָ֭עֵשֶׂב וַיִּבַ֣שׁ לִבִּ֑י כִּֽי־שָׁ֝כַ֗חְתִּי מֵאֲכֹ֥ל לַחְמִֽי׃ 6 מִקּ֥וֹל אַנְחָתִ֑י דָּבְקָ֥ה עַ֝צְמִ֗י לִבְשָׂרִֽי׃ 7 דָּ֭מִיתִי לִקְאַ֣ת מִדְבָּ֑ר הָ֝יִ֗יתִי כְּכ֣וֹס חֳרָבֽוֹת׃ 8 שָׁקַ֥דְתִּי וָאֶֽהְיֶ֑ה כְּ֝צִפּ֗וֹר בּוֹדֵ֥ד עַל־גָּֽג׃ 9 כָּל־הַ֭יּוֹם חֵרְפ֣וּנִי אוֹיְבָ֑י מְ֝הוֹלָלַ֗י בִּ֣י נִשְׁבָּֽעוּ׃ 10 כִּי־אֵ֭פֶר כַּלֶּ֣חֶם אָכָ֑לְתִּי וְ֝שִׁקֻּוַ֗י בִּבְכִ֥י מָסָֽכְתִּי׃ 11 מִפְּנֵֽי־זַֽעַמְךָ֥ וְקִצְפֶּ֑ךָ כִּ֥י נְ֝שָׂאתַ֗נִי וַתַּשְׁלִיכֵֽנִי׃ 12 יָ֭מַי כְּצֵ֣ל נָט֑וּי וַ֝אֲנִ֗י כָּעֵ֥שֶׂב אִיבָֽשׁ׃ 13 וְאַתָּ֣ה יְ֭הוָה לְעוֹלָ֣ם תֵּשֵׁ֑ב וְ֝זִכְרְךָ֗ לְדֹ֣ר וָדֹֽר׃ 14 אַתָּ֣ה תָ֭קוּם תְּרַחֵ֣ם צִיּ֑וֹן כִּי־עֵ֥ת לְ֝חֶֽנְנָ֗הּ כִּי־בָ֥א מוֹעֵֽד׃ 15 כִּֽי־רָצ֣וּ עֲ֭בָדֶיךָ אֶת־אֲבָנֶ֑יהָ וְֽאֶת־עֲפָרָ֥הּ יְחֹנֵֽנוּ׃ 16 וְיִֽירְא֣וּ ג֭וֹיִם אֶת־שֵׁ֣ם יְהוָ֑ה וְֽכָל־מַלְכֵ֥י הָ֝אָ֗רֶץ אֶת־כְּבוֹדֶֽךָ׃ 17 כִּֽי־בָנָ֣ה יְהוָ֣ה צִיּ֑וֹן נִ֝רְאָ֗ה בִּכְבוֹדֽוֹ׃ 18 פָּ֭נָה אֶל־תְּפִלַּ֣ת הָעַרְעָ֑ר וְלֹֽא־בָ֝זָ֗ה אֶת־תְּפִלָּתָֽם׃ 19 תִּכָּ֣תֶב זֹ֭את לְד֣וֹר אַחֲר֑וֹן וְעַ֥ם נִ֝בְרָ֗א יְהַלֶּל־יָֽהּ׃ 20 כִּֽי־הִ֭שְׁקִיף מִמְּר֣וֹם קָדְשׁ֑וֹ יְ֝הוָ֗ה מִשָּׁמַ֤יִם אֶל־אֶ֬רֶץ הִבִּֽיט׃ 21 לִ֭שְׁמֹעַ אֶנְקַ֣ת אָסִ֑יר לְ֝פַתֵּ֗חַ בְּנֵ֣י תְמוּתָֽה׃ 22 לְסַפֵּ֣ר בְּ֭צִיּוֹן שֵׁ֣ם יְהוָ֑ה וּ֝תְהִלָּת֗וֹ בִּירוּשָׁלָֽ͏ִם׃ 23 בְּהִקָּבֵ֣ץ עַמִּ֣ים יַחְדָּ֑ו וּ֝מַמְלָכ֗וֹת לַעֲבֹ֥ד אֶת־יְהוָֽה׃ 24 עִנָּ֖ה בַדֶּ֥רֶךְ כחו קִצַּ֥ר יָמָֽי׃ 25 אֹמַ֗ר אֵלִ֗י אַֽל־תַּ֭עֲלֵנִי בַּחֲצִ֣י יָמָ֑י בְּד֖וֹר דּוֹרִ֣ים שְׁנוֹתֶֽיךָ׃ 26 לְ֭פָנִים הָאָ֣רֶץ יָסַ֑דְתָּ וּֽמַעֲשֵׂ֖ה יָדֶ֣יךָ שָׁמָֽיִם׃ 27 הֵ֤מָּה יֹאבֵדוּ֮ וְאַתָּ֪ה תַ֫עֲמֹ֥ד וְ֭כֻלָּם כַּבֶּ֣גֶד יִבְל֑וּ כַּלְּב֖וּשׁ תַּחֲלִיפֵ֣ם וְֽיַחֲלֹֽפוּ׃ 28 וְאַתָּה־ה֑וּא וּ֝שְׁנוֹתֶ֗יךָ לֹ֣א יִתָּֽמּוּ׃ 29 בְּנֵֽי־עֲבָדֶ֥יךָ יִשְׁכּ֑וֹנוּ וְ֝זַרְעָ֗ם לְפָנֶ֥יךָ יִכּֽוֹן׃