Yiddish
Hebrew
אידיש
1 פֿאַר װאָס, גאָט, שטײסטו פֿון דער װײַטן, פֿאַרהױלסטו זיך אין צײַטן פֿון נױט? 2 מיט גאװה פֿון רָשע יאָגט מען דעם אָרימאַן; זאָלן זײ געכאַפּט װערן אין די פּלענער װאָס זײ האָבן אױסגעקלערט! 3 װאָרום דער רָשע פּראָלט אין דער תּאװה פֿון זײַן זעל, און דער גײציקער רימט זיך: ער שפּאָט פֿון גאָט. 4 דער רָשע זאָגט אין דעם שטאָלץ פֿון זײַן פּנים: מע מאָנט ניט; ״ניטאָ קײן גאָט״, זײַנען אַלע זײַנע טראַכטונגען. 5 זײַנע װעגן באַגליקן צו יעטװעדער צײַט, װײַט איבער אים זײַנען דײַנע משפּטים; אַלע זײַנע פֿײַנט – ער בלאָזט אױף זײ. 6 ער זאָגט אין זײַן האַרצן: איך װעל ניט אומפֿאַלן, אױף דָור-דורות ניט זײַן אין קײן בײז. 7 מיט קללות איז פֿול זײַן מױל, און מיט באַטרוג און דריקונג, אונטער זײַן צונג איז אומרעכט און פֿאַרברעכן. 8 ער זיצט אין לױער פֿון די געהעפֿטן, אין פֿאַרבאָרגענישן הרגעט ער דעם אומשולדיקן; זײַנע אױגן לאָקערן אױפֿן אומגליקלעכן. 9 ער לױערט אין פֿאַרבאָרגעניש װי אַ לײב אין זײַן צודעק, ער לױערט צו כאַפּן דעם אָרימאַן; ער כאַפּט דעם אָרימאַן, אַז ער ציט אים אין זײַן נעץ. 10 ער דריקט זיך, ער בײגט זיך, ביז די אומגליקלעכע פֿאַלן אין זײַנע קלױען. 11 ער זאָגט אין זײַן האַרצן: פֿאַרגעסן האָט גאָט; ער האָט פֿאַרבאָרגן זײַן פּנים, ער װעט אױף אײביק ניט זען. 12 שטײ אױף יהוה, גאָט, הײב אױף דײַן האַנט, זאָלסט ניט פֿאַרגעסן די געדריקטע. 13 פֿאַר װאָס לעסטערט דער רָשע גאָט, זאָגט אין זײַן האַרצן: דו מאָנסט ניט? 14 דו האָסט געזען; װאָרום דו קוקסט צו לײַד און קומער, כּדי זײ צו פֿאַרגלעטן מיט דײַן האַנט. 15 אױף דיר פֿאַרלאָזט זיך דער אומגליקלעכער, דעם עלנדן ביסט דו געװען אַ העלפֿער. צעברעך דעם אָרעם פֿון דעם רָשע, און בײַם שלעכטן זאָלסטו זוכן זײַן בײזביז װעסט מער ניט געפֿינען. 16 גאָט איז אַ מלך אײביק און שטענדיק, די פֿעלקער גײען אונטער פֿון זײַן לאַנד. 17 דאָס קרעכצן פֿון די פֿאַרליטענע האָסטו צוגעהערט, גאָט; פֿעסטיקסט זײער האַרץ, נײַגסט צו דײַן אױער; 18 צו טאָן רעכט דעם יתום און דעם געדריקטן; אַז קײן מענטש פֿון דער ערד זאָל מער ניט שרעקן.
עברית
1 לָמָ֣ה יְ֭הוָה תַּעֲמֹ֣ד בְּרָח֑וֹק תַּ֝עְלִ֗ים לְעִתּ֥וֹת בַּצָּרֽ͏ָה׃ 2 בְּגַאֲוַ֣ת רָ֭שָׁע יִדְלַ֣ק עָנִ֑י יִתָּפְשׂ֓וּ בִּמְזִמּ֖וֹת ז֣וּ חָשָֽׁבוּ׃ 3 כִּֽי־הִלֵּ֣ל רָ֭שָׁע עַל־תַּאֲוַ֣ת נַפְשׁ֑וֹ וּבֹצֵ֥עַ בֵּ֝רֵ֗ךְ נִ֘אֵ֥ץ יְהוָֽה׃ 4 רָשָׁ֗ע כְּגֹ֣בַהּ אַ֭פּוֹ בַּל־יִדְרֹ֑שׁ אֵ֥ין אֱ֝לֹהִ֗ים כָּל־מְזִמּוֹתָֽיו׃ 5 יָ֘חִ֤ילוּ דרכו בְּכָל־עֵ֗ת מָר֣וֹם מִ֭שְׁפָּטֶיךָ מִנֶּגְדּ֑וֹ כָּל־צ֝וֹרְרָ֗יו יָפִ֥יחַ בָּהֶֽם׃ 6 אָמַ֣ר בְּ֭לִבּוֹ בַּל־אֶמּ֑וֹט לְדֹ֥ר וָ֝דֹ֗ר אֲשֶׁ֣ר לֹֽא־בְרָֽע׃ 7 אָלָ֤ה פִּ֣יהוּ מָ֭לֵא וּמִרְמ֣וֹת וָתֹ֑ךְ תַּ֥חַת לְ֝שׁוֹנ֗וֹ עָמָ֥ל וָאָֽוֶן׃ 8 יֵשֵׁ֤ב בְּמַאְרַ֬ב חֲצֵרִ֗ים בַּֽ֭מִּסְתָּרִים יַהֲרֹ֣ג נָקִ֑י עֵ֝ינָ֗יו לְֽחֵלְכָ֥ה יִצְפֹּֽנוּ׃ 9 יֶאֱרֹ֬ב בַּמִּסְתָּ֨ר כְּאַרְיֵ֬ה בְסֻכֹּ֗ה יֶ֭אֱרֹב לַחֲט֣וֹף עָנִ֑י יַחְטֹ֥ף עָ֝נִ֗י בְּמָשְׁכ֥וֹ בְרִשְׁתּֽוֹ׃ 10 ודכה יָשֹׁ֑חַ וְנָפַ֥ל בַּ֝עֲצוּמָ֗יו חלכאים 11 אָמַ֣ר בְּ֭לִבּוֹ שָׁ֣כַֽח אֵ֑ל הִסְתִּ֥יר פָּ֝נָ֗יו בַּל־רָאָ֥ה לָנֶֽצַח׃ 12 קוּמָ֤ה יְהוָ֗ה אֵ֭ל נְשָׂ֣א יָדֶ֑ךָ אַל־תִּשְׁכַּ֥ח עניים 13 עַל־מֶ֤ה נִאֵ֖ץ רָשָׁ֥ע אֱלֹהִ֑ים אָמַ֥ר בְּ֝לִבּ֗וֹ לֹ֣א תִּדְרֹֽשׁ׃ 14 רָאִ֡תָה כִּֽי־אַתָּ֤ה עָ֘מָ֤ל וָכַ֨עַס תַּבִּיט֮ לָתֵ֪ת בְּיָ֫דֶ֥ךָ עָ֭לֶיךָ יַעֲזֹ֣ב חֵלֶ֑כָה יָ֝ת֗וֹם אַתָּ֤ה הָיִ֬יתָ עוֹזֵֽר׃ 15 שְׁ֭בֹר זְר֣וֹעַ רָשָׁ֑ע וָ֝רָ֗ע תִּֽדְרוֹשׁ־רִשְׁע֥וֹ בַל־תִּמְצָֽא׃ 16 יְהוָ֣ה מֶ֭לֶךְ עוֹלָ֣ם וָעֶ֑ד אָבְד֥וּ ג֝וֹיִ֗ם מֵֽאַרְצֽוֹ׃ 17 תַּאֲוַ֬ת עֲנָוִ֣ים שָׁמַ֣עְתָּ יְהוָ֑ה תָּכִ֥ין לִ֝בָּ֗ם תַּקְשִׁ֥יב אָזְנֶֽךָ׃ 18 לִשְׁפֹּ֥ט יָת֗וֹם וָ֫דָ֥ךְ בַּל־יוֹסִ֥יף ע֑וֹד לַעֲרֹ֥ץ אֱ֝נ֗וֹשׁ מִן־הָאָֽרֶץ׃