Yiddish
Hebrew
אידיש
1 די נבֿואה פֿון גאָטס װאָרט צו ישׂראל דורך מַלאָכין: 2 איך האָב אײַך ליב געהאַט, זאָגט גאָט. און איר זאָגט: מיט װאָס האָסטו אונדז ליב געהאַט? איז ניט עֵשָׂו יעקבֿס אַ ברודער? זאָגט גאָט, פֿון דעסטװעגן האָב איך יעקבֿן ליב געהאַט, 3 און עֵשָׂון האָב איך פֿײַנט געהאַט, און געמאַכט זײַנע בערג אַ װיסטעניש, און זײַן נחלה פֿאַר מדבר-שאַקאַלן. 4 אױב אֶדוֹם זאָגט: ״מיר זײַנען צעשטערט געװאָרן, אָבער מיר װעלן װידער אָפּבױען די חורבֿות״, האָט גאָט פֿון צבֿאוֹת אַזױ געזאָגט: זײ װעלן בױען, און איך װעל צעשטערן, און מע װעט זײ רופֿן דער געמאַרק פֿון שלעכטיקײט, און דאָס פֿאָלק װאָס גאָט האָט פֿאַרשאָלטן אױף אײביק. 5 און אײַערע אױגן װעלן זען, און איר װעט זאָגן: גאָט איז גרױס אַריבער דעם געמאַרק פֿון ישׂראל. 6 אַ זון גיט כּבֿוד אַ פֿאָטער, און אַ קנעכט זײַן האַר; איז אױב איך בין אַ פֿאָטער, אַװוּ איז מײַן כּבֿוד? און אױב איך בין אַ האַר, אַװוּ איז די מוֹרא פֿאַר מיר? זאָגט גאָט פֿון צבֿאוֹת צו אײַך, כֹּהנים, װאָס זײַט מבֿזה מײַן נאָמען. און איר זאָגט: מיט װאָס זײַנען מיר מבֿזה דײַן נאָמען? 7 איר ברענגט אױף מײַן מזבח אומװערדיקע שפּײַז. און איר זאָגט: מיט װאָס האָבן מיר דיך פֿאַראומװערדיקט? מיט אײַער זאָגן: דער טיש פֿון גאָט איז נִמאס. 8 און אַז איר ברענגט אַ בלינדס צו שלאַכטן, איז קײן בײז ניט! און אַז איר ברענגט אַ הינקעדיקס און אַ קראַנקס, איז קײן בײז ניט! גענען עס אַקאָרשט צו דײַן פֿירשט, צי ער װעט דיך באַװיליקן, אָדער װעט דיך אױפֿנעמען? זאָגט גאָט פֿון צבֿאוֹת. 9 און אַצוּנד בעט אַקאָרשט בײַ גאָט, ער זאָל אונדז לײַטזעליקן! דורך אײַער האַנט איז דאָס געשען; קען ער אױפֿנעמען דעם פּנים פֿון עמיצן פֿון אײַך? זאָגט גאָט פֿון צבֿאוֹת. 10 װאָלט גאָר װער פֿון אײַך צושליסן די טירן, און איר זאָלט ניט אָנצינדן פֿײַער אױף מײַן מזבח אומזיסט! איך װיל אײַך ניט האָבן, זאָגט גאָט פֿון צבֿאוֹת, און װעל ניט באַװיליקן קײן קרבן פֿון אײַער האַנט. 11 װאָרום פֿון אױפֿגאַנג פֿון דער זון און ביז איר אונטערגאַנג איז מײַן נאָמען גרױס צװישן די פֿעלקער, און אין איטלעכן אָרט װערט װײַרױך געבראַכט צו מײַן נאָמען און שפּײַזאָפּפֿער רײנע; װײַל מײַן נאָמען איז גרױס צװישן די פֿעלקער, זאָגט גאָט פֿון צבֿאוֹת. 12 און איר פֿאַרשװעכט אים מיט אײַער זאָגן: דער טיש פֿון גאָט איז אומװערדיק, און זײַן פֿרוכט, זײַן שפּײַז, איז נִמאס. 13 און איר זאָגט: זע, װאָס פֿאַר אַ טירחא! און איר בלאָזט דערױף, זאָגט גאָט פֿון צבֿאוֹת; און איר ברענגט אַ געגזלטס, און אַ הינקעדיקס און אַ קראַנקס; און אַז איר ברענגט דעם קרבן, זאָל איך אים באַװיליקן פֿון אײַער האַנט? זאָגט גאָט. 14 און פֿאַרשאָלטן זאָל זײַן דער ליסטיקער, װאָס אין זײַן סטאַדע איז דאָ אַ זָכר, און ער איז מנַדר און שלאַכט אַ געפֿעלערטס צו גאָט; װאָרום אַ גרױסער קיניג בין איך, זאָגט גאָט פֿון צבֿאוֹת, און מײַן נאָמען איז פֿאָרכטיק צװישן די פֿעלקער.
עברית
1 מַשָּׂ֥א דְבַר־יְהוָ֖ה אֶל־יִשְׂרָאֵ֑ל בְּיַ֖ד מַלְאָכִֽי׃ 2 אָהַ֤בְתִּי אֶתְכֶם֙ אָמַ֣ר יְהוָ֔ה וַאֲמַרְתֶּ֖ם בַּמָּ֣ה אֲהַבְתָּ֑נוּ הֲלוֹא־אָ֨ח עֵשָׂ֤ו לְיַֽעֲקֹב֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וָאֹהַ֖ב אֶֽת־יַעֲקֹֽב׃ 3 וְאֶת־עֵשָׂ֖ו שָׂנֵ֑אתִי וָאָשִׂ֤ים אֶת־הָרָיו֙ שְׁמָמָ֔ה וְאֶת־נַחֲלָת֖וֹ לְתַנּ֥וֹת מִדְבָּֽר׃ 4 כִּֽי־תֹאמַ֨ר אֱד֜וֹם רֻשַּׁ֗שְׁנוּ וְנָשׁוּב֙ וְנִבְנֶ֣ה חֳרָב֔וֹת כֹּ֤ה אָמַר֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת הֵ֥מָּה יִבְנ֖וּ וַאֲנִ֣י אֶהֱר֑וֹס וְקָרְא֤וּ לָהֶם֙ גְּב֣וּל רִשְׁעָ֔ה וְהָעָ֛ם אֲשֶׁר־זָעַ֥ם יְהוָ֖ה עַד־עוֹלָֽם׃ 5 וְעֵינֵיכֶ֖ם תִּרְאֶ֑ינָה וְאַתֶּ֤ם תֹּֽאמְרוּ֙ יִגְדַּ֣ל יְהוָ֔ה מֵעַ֖ל לִגְב֥וּל יִשְׂרָאֵֽל׃ 6 בֵּ֛ן יְכַבֵּ֥ד אָ֖ב וְעֶ֣בֶד אֲדֹנָ֑יו וְאִם־אָ֣ב אָ֣נִי אַיֵּ֣ה כְבוֹדִ֡י וְאִם־אֲדוֹנִ֣ים אָנִי֩ אַיֵּ֨ה מוֹרָאִ֜י אָמַ֣ר יְהוָ֣ה צְבָא֗וֹת לָכֶם֙ הַכֹּֽהֲנִים֙ בּוֹזֵ֣י שְׁמִ֔י וַאֲמַרְתֶּ֕ם בַּמֶּ֥ה בָזִ֖ינוּ אֶת־שְׁמֶֽךָ׃ 7 מַגִּישִׁ֤ים עַֽל־מִזְבְּחִי֙ לֶ֣חֶם מְגֹאָ֔ל וַאֲמַרְתֶּ֖ם בַּמֶּ֣ה גֵֽאַלְנ֑וּךָ בֶּאֱמָרְכֶ֕ם שֻׁלְחַ֥ן יְהוָ֖ה נִבְזֶ֥ה הֽוּא׃ 8 וְכִֽי־תַגִּשׁ֨וּן עִוֵּ֤ר לִזְבֹּ֙חַ֙ אֵ֣ין רָ֔ע וְכִ֥י תַגִּ֛ישׁוּ פִּסֵּ֥חַ וְחֹלֶ֖ה אֵ֣ין רָ֑ע הַקְרִיבֵ֨הוּ נָ֜א לְפֶחָתֶ֗ךָ הֲיִּרְצְךָ֙ א֚וֹ הֲיִשָּׂ֣א פָנֶ֔יךָ אָמַ֖ר יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ 9 וְעַתָּ֛ה חַלּוּ־נָ֥א פְנֵי־אֵ֖ל וִֽיחָנֵ֑נוּ מִיֶּדְכֶם֙ הָ֣יְתָה זֹּ֔את הֲיִשָּׂ֤א מִכֶּם֙ פָּנִ֔ים אָמַ֖ר יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ 10 מִ֤י גַם־בָּכֶם֙ וְיִסְגֹּ֣ר דְּלָתַ֔יִם וְלֹֽא־תָאִ֥ירוּ מִזְבְּחִ֖י חִנָּ֑ם אֵֽין־לִ֨י חֵ֜פֶץ בָּכֶ֗ם אָמַר֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת וּמִנְחָ֖ה לֹֽא־אֶרְצֶ֥ה מִיֶּדְכֶֽם׃ 11 כִּ֣י מִמִּזְרַח־שֶׁ֜מֶשׁ וְעַד־מְבוֹא֗וֹ גָּד֤וֹל שְׁמִי֙ בַּגּוֹיִ֔ם וּבְכָל־מָק֗וֹם מֻקְטָ֥ר מֻגָּ֛שׁ לִשְׁמִ֖י וּמִנְחָ֣ה טְהוֹרָ֑ה כִּֽי־גָד֤וֹל שְׁמִי֙ בַּגּוֹיִ֔ם אָמַ֖ר יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ 12 וְאַתֶּ֖ם מְחַלְּלִ֣ים אוֹת֑וֹ בֶּאֱמָרְכֶ֗ם שֻׁלְחַ֤ן אֲדֹנָי֙ מְגֹאָ֣ל ה֔וּא וְנִיב֖וֹ נִבְזֶ֥ה אָכְלֽוֹ׃ 13 וַאֲמַרְתֶּם֩ הִנֵּ֨ה מַתְּלָאָ֜ה וְהִפַּחְתֶּ֣ם אוֹת֗וֹ אָמַר֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת וַהֲבֵאתֶ֣ם גָּז֗וּל וְאֶת־הַפִּסֵּ֙חַ֙ וְאֶת־הַ֣חוֹלֶ֔ה וַהֲבֵאתֶ֖ם אֶת־הַמִּנְחָ֑ה הַאֶרְצֶ֥ה אוֹתָ֛הּ מִיֶּדְכֶ֖ם אָמַ֥ר יְהוָֽה׃   ס 14 וְאָר֣וּר נוֹכֵ֗ל וְיֵ֤שׁ בְּעֶדְרוֹ֙ זָכָ֔ר וְנֹדֵ֛ר וְזֹבֵ֥חַ מָשְׁחָ֖ת לַֽאדֹנָ֑י כִּי֩ מֶ֨לֶךְ גָּד֜וֹל אָ֗נִי אָמַר֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת וּשְׁמִ֖י נוֹרָ֥א בַגּוֹיִֽם׃