Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און ער האָט מיר געװיזן יהוֹשועַ דעם כֹּהן-גָדול װי ער שטײט פֿאַר דעם מלאך פֿון גאָט, און דער שׂטן שטײט אױף זײַן רעכטער זײַט, אים צו פֿאַרקלאָגן. 2 האָט גאָט געזאָגט צום שׂטן: גאָט שרײַט אָן אױף דיר, שׂטן, יאָ, גאָט װאָס האָט אױסדערװײלט ירושָלַיִם, שרײַט אָן אױף דיר; איז ניט דער דאָזיקער אַ שײַט אַרױסגעריסן פֿון פֿײַער? 3 און יהוֹשועַ איז געװען אָנגעטאָן אין קױטיקע בגדים, און איז געשטאַנען פֿאַרן מלאך. 4 האָט ער זיך אָפּגערופֿן און האָט געזאָגט צו די װאָס זײַנען געשטאַנען פֿאַר אים, אַזױ צו זאָגן: טוט אױס פֿון אים די קױטיקע בגדים. און צו אים האָט ער געזאָגט: זע, איך האָב אָפּגעטאָן פֿון דיר דײַנע זינד, און װעל דיר אָנטאָן מלבושים. 5 האָב איך געזאָגט: זאָל מען אים אָנטאָן אַ רײנע הױב אױפֿן קאָפּ. און זײ האָבן אים אָנגעטאָן די רײנע הױב אױפֿן קאָפּ, און האָבן אים אָנגעקלײַדט בגדים; און דער מלאך פֿון גאָט איז געשטאַנען דערבײַ. 6 און דער מלאך פֿון גאָט האָט געװאָרנט יהוֹשוען, אַזױ צו זאָגן: 7 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת: אױב אין מײַנע װעגן װעסטו גײן, און אױב מײַן היטונג װעסטו היטן, און דו װעסט אױך משפּטן מײַן הױז, און װעסט אױך היטן מײַנע הױפֿן, װעל איך דיר געבן אַן אומגאַנג צװישן די דאָזיקע װאָס שטײען דאָ. 8 הער נאָר צו, יהוֹשועַ כֹּהן-גָדול, דו און דײַנע חבֿרים װאָס זיצן פֿאַר דיר – װאָרום פֿאַר אַ צײכן מענטשן זײַנען זײ – װאָרום זע, איך ברענג מײַן קנעכט דעם ״שפּראָץ״. 9 װאָרום אָט איז דער שטײן װאָס איך האָב געלײגט פֿאַר יהוֹשוען אױף דעם אײן שטײן זײַנען זיבן אױגן. זע, איך קריץ אױס זײַן אױסקריצונג, זאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת; און איך װעל אָפּטאָן די זינד פֿון דעם דאָזיקן לאַנד אין אײן טאָג. 10 אין יענעם טאָג, זאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת, װעט איר רופֿן אײנער דעם אַנדערן אונטער אַ װײַנשטאָק און אונטער אַ פֿײַגנבױם.
עברית
1 וַיַּרְאֵ֗נִי אֶת־יְהוֹשֻׁ֙עַ֙ הַכֹּהֵ֣ן הַגָּד֔וֹל עֹמֵ֕ד לִפְנֵ֖י מַלְאַ֣ךְ יְהוָ֑ה וְהַשָּׂטָ֛ן עֹמֵ֥ד עַל־יְמִינ֖וֹ לְשִׂטְנֽוֹ׃ 2 וַיֹּ֨אמֶר יְהוָ֜ה אֶל־הַשָּׂטָ֗ן יִגְעַ֨ר יְהוָ֤ה בְּךָ֙ הַשָּׂטָ֔ן וְיִגְעַ֤ר יְהוָה֙ בְּךָ֔ הַבֹּחֵ֖ר בִּירֽוּשָׁלָ֑͏ִם הֲל֧וֹא זֶ֦ה א֖וּד מֻצָּ֥ל מֵאֵֽשׁ׃ 3 וִיהוֹשֻׁ֕עַ הָיָ֥ה לָבֻ֖שׁ בְּגָדִ֣ים צוֹאִ֑ים וְעֹמֵ֖ד לִפְנֵ֥י הַמַּלְאָֽךְ׃ 4 וַיַּ֣עַן וַיֹּ֗אמֶר אֶל־הָעֹמְדִ֤ים לְפָנָיו֙ לֵאמֹ֔ר הָסִ֛ירוּ הַבְּגָדִ֥ים הַצֹּאִ֖ים מֵעָלָ֑יו וַיֹּ֣אמֶר אֵלָ֗יו רְאֵ֨ה הֶעֱבַ֤רְתִּי מֵעָלֶ֙יךָ֙ עֲוֺנֶ֔ךָ וְהַלְבֵּ֥שׁ אֹתְךָ֖ מַחֲלָצֽוֹת׃ 5 וָאֹמַ֕ר יָשִׂ֛ימוּ צָנִ֥יף טָה֖וֹר עַל־רֹאשׁ֑וֹ וַיָּשִׂימוּ֩ הַצָּנִ֨יף הַטָּה֜וֹר עַל־רֹאשׁ֗וֹ וַיַּלְבִּשֻׁ֙הוּ֙ בְּגָדִ֔ים וּמַלְאַ֥ךְ יְהוָ֖ה עֹמֵֽד׃ 6 וַיָּ֙עַד֙ מַלְאַ֣ךְ יְהוָ֔ה בִּיהוֹשֻׁ֖עַ לֵאמֹֽר׃ 7 כֹּה־אָמַ֞ר יְהוָ֣ה צְבָא֗וֹת אִם־בִּדְרָכַ֤י תֵּלֵךְ֙ וְאִ֣ם אֶת־מִשְׁמַרְתִּ֣י תִשְׁמֹ֔ר וְגַם־אַתָּה֙ תָּדִ֣ין אֶת־בֵּיתִ֔י וְגַ֖ם תִּשְׁמֹ֣ר אֶת־חֲצֵרָ֑י וְנָתַתִּ֤י לְךָ֙ מַהְלְכִ֔ים בֵּ֥ין הָעֹמְדִ֖ים הָאֵֽלֶּה׃ 8 שְֽׁמַֽע־נָ֞א יְהוֹשֻׁ֣עַ הַכֹּהֵ֣ן הַגָּד֗וֹל אַתָּה֙ וְרֵעֶ֙יךָ֙ הַיֹּשְׁבִ֣ים לְפָנֶ֔יךָ כִּֽי־אַנְשֵׁ֥י מוֹפֵ֖ת הֵ֑מָּה כִּֽי־הִנְנִ֥י מֵבִ֛יא אֶת־עַבְדִּ֖י צֶֽמַח׃ 9 כִּ֣י הִנֵּ֣ה הָאֶ֗בֶן אֲשֶׁ֤ר נָתַ֙תִּי֙ לִפְנֵ֣י יְהוֹשֻׁ֔עַ עַל־אֶ֥בֶן אַחַ֖ת שִׁבְעָ֣ה עֵינָ֑יִם הִנְנִ֧י מְפַתֵּ֣חַ פִּתֻּחָ֗הּ נְאֻם֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת וּמַשְׁתִּ֛י אֶת־עֲוֺ֥ן הָאָֽרֶץ־הַהִ֖יא בְּי֥וֹם אֶחָֽד׃ 10 בַּיּ֣וֹם הַה֗וּא נְאֻם֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת תִּקְרְא֖וּ אִ֣ישׁ לְרֵעֵ֑הוּ אֶל־תַּ֥חַת גֶּ֖פֶן וְאֶל־תַּ֥חַת תְּאֵנָֽה׃