Yiddish
Hebrew
אידיש
1 בעט בײַ גאָט רעגן אין דער צײַט פֿון שפּעטרעגן, בײַ גאָט װאָס מאַכט בליצן; און ער װעט זײ געבן אַ גוסרעגן, איטלעכן – גראָז אױפֿן פֿעלד. 2 װאָרום די תּרָפֿים האָבן גערעדט נישטיקײט, און די װאָרזאָגער האָבן געזען ליגן, און די חלוֹמות רעדן פֿאַלש, נישטיק טוען זײ טרײסטן. דרום האָבן זײ אומגעװאַנדערט אַזױ װי שאָף, זײ פּלאָגן זיך, װײַל קײן פּאַסטוך איז ניטאָ.
3 אױף די פּאַסטוכער גרימט מײַן צאָרן, און מיט די בעק װעל איך זיך אָפּרעכענען; װאָרום גאָט פֿון צבָֿאוֹת האָט געדאַכט אָן זײַן סטאַדע, דעם הױז פֿון יהודה, און מאַכט זײ װי זײַן פּראַכטפֿערד אין מלחמה. 4 פֿון אים דער װינקלשטײן, פֿון אים דאָס פֿלעקל, פֿון אים דער בױגן פֿון מלחמה, פֿון אים װעט אַרױסגײן יעטװעדער געװעלטיקער באַגלײַך. 5 און זײ װעלן זײַן װי גיבוֹרים װאָס טרעטן דעם קױט פֿון די גאַסן אין מלחמה, און זײ װעלן בײַקומען, װאָרום גאָט װעט זײַן מיט זײ, און די רײַטער אױף פֿערד װעלן פֿאַרשעמט װערן. 6 און איך װעל שטאַרקן דאָס הױז פֿון יהודה, און דאָס הױז פֿון יוֹסף װעל איך העלפֿן, און איך װעל זײ אומקערן, װאָרום איך טו זײ דערבאַרימען; און זײ װעלן זײַן װי איך װאָלט זײ קײן מאָל ניט פֿאַרלאָזט, װאָרום איך בין יהוה זײער גאָט, און װעל זײ ענטפֿערן. 7 און אפֿרים װעט זײַן װי אַ גיבור, און זײער האַרץ װעט זײַן פֿרײלעך װי פֿון װײַן; און זײערע זין װעלן זען און זיך פֿרײען, זײער האַרץ װעט זײַן לוסטיק מיט גאָט. 8 איך װעל שמוצערן צו זײ, און װעל זײ אײַנזאַמלען, װאָרום איך טו זײ אױסלײזן; און זײ װעלן זיך מערן װי זײ האָבן זיך געמערט. 9 יאָ, איך װעל זײ צעזײען צװישן די פֿעלקער, אָבער אין די װײַטענישן װעלן זײ מיך דערמאָנען, און זײ װעלן דערלעבן מיט זײערע קינדער, און װעלן זיך אומקערן. 10 און איך װעל זײ אומקערן פֿון לאַנד מִצרַיִם, און פֿון אַשור װעל איך זײ אײַנזאַמלען; און קײן לאַנד גִלעָד און לבָנוֹן װעל איך זײ ברענגען, און עס װעט זײ ניט קלעקן. 11 און אַן אַנגסט װעט אַריבערגײן איבערן ים, און ער װעט שלאָגן װעלן אױפֿן ים, און אױסגעטריקנט װעלן װערן אַלע טיפֿענישן פֿון נילוס, און גענידערט װעט װערן דער שטאָלץ פֿון אַשור, און דער צעפּטער פֿון מִצרַיִם װעט אָפּגעטאָן װערן. 12 און איך װעל זײ שטאַרקן מיט גאָט, און אין זײַן נאָמען װעלן זײ גײן, זאָגט גאָט.
עברית
1 שַׁאֲל֨וּ מֵיְהוָ֤ה מָטָר֙ בְּעֵ֣ת מַלְק֔וֹשׁ יְהוָ֖ה עֹשֶׂ֣ה חֲזִיזִ֑ים וּמְטַר־גֶּ֙שֶׁם֙ יִתֵּ֣ן לָהֶ֔ם לְאִ֖ישׁ עֵ֥שֶׂב בַּשָּׂדֶֽה׃ 2 כִּ֧י הַתְּרָפִ֣ים דִּבְּרוּ־אָ֗וֶן וְהַקּֽוֹסְמִים֙ חָ֣זוּ שֶׁ֔קֶר וַֽחֲלֹמוֹת֙ הַשָּׁ֣וא יְדַבֵּ֔רוּ הֶ֖בֶל יְנַֽחֵמ֑וּן עַל־כֵּן֙ נָסְע֣וּ כְמוֹ־צֹ֔אן יַעֲנ֖וּ כִּֽי־אֵ֥ין רֹעֶֽה׃   פ
3 עַל־הָֽרֹעִים֙ חָרָ֣ה אַפִּ֔י וְעַל־הָעַתּוּדִ֖ים אֶפְק֑וֹד כִּֽי־פָקַד֩ יְהוָ֨ה צְבָא֤וֹת אֶת־עֶדְרוֹ֙ אֶת־בֵּ֣ית יְהוּדָ֔ה וְשָׂ֣ם אוֹתָ֔ם כְּס֥וּס הוֹד֖וֹ בַּמִּלְחָמָֽה׃ 4 מִמֶּ֤נּוּ פִנָּה֙ מִמֶּ֣נּוּ יָתֵ֔ד מִמֶּ֖נּוּ קֶ֣שֶׁת מִלְחָמָ֑ה מִמֶּ֛נּוּ יֵצֵ֥א כָל־נוֹגֵ֖שׂ יַחְדָּֽו׃ 5 וְהָי֨וּ כְגִבֹּרִ֜ים בּוֹסִ֨ים בְּטִ֤יט חוּצוֹת֙ בַּמִּלְחָמָ֔ה וְנִ֨לְחֲמ֔וּ כִּ֥י יְהוָ֖ה עִמָּ֑ם וְהֹבִ֖ישׁוּ רֹכְבֵ֥י סוּסִֽים׃ 6 וְגִבַּרְתִּ֣י אֶת־בֵּ֣ית יְהוּדָ֗ה וְאֶת־בֵּ֤ית יוֹסֵף֙ אוֹשִׁ֔יעַ וְהֽוֹשְׁבוֹתִים֙ כִּ֣י רִֽחַמְתִּ֔ים וְהָי֖וּ כַּאֲשֶׁ֣ר לֹֽא־זְנַחְתִּ֑ים כִּ֗י אֲנִ֛י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיהֶ֖ם וְאֶעֱנֵֽם׃ 7 וְהָי֤וּ כְגִבּוֹר֙ אֶפְרַ֔יִם וְשָׂמַ֥ח לִבָּ֖ם כְּמוֹ־יָ֑יִן וּבְנֵיהֶם֙ יִרְא֣וּ וְשָׂמֵ֔חוּ יָגֵ֥ל לִבָּ֖ם בַּיהוָֽה׃ 8 אֶשְׁרְקָ֥ה לָהֶ֛ם וַאֲקַבְּצֵ֖ם כִּ֣י פְדִיתִ֑ים וְרָב֖וּ כְּמ֥וֹ רָבֽוּ׃ 9 וְאֶזְרָעֵם֙ בָּֽעַמִּ֔ים וּבַמֶּרְחַקִּ֖ים יִזְכְּר֑וּנִי וְחָי֥וּ אֶת־בְּנֵיהֶ֖ם וָשָֽׁבוּ׃ 10 וַהֲשִֽׁיבוֹתִים֙ מֵאֶ֣רֶץ מִצְרַ֔יִם וּמֵֽאַשּׁ֖וּר אֲקַבְּצֵ֑ם וְאֶל־אֶ֨רֶץ גִּלְעָ֤ד וּלְבָנוֹן֙ אֲבִיאֵ֔ם וְלֹ֥א יִמָּצֵ֖א לָהֶֽם׃ 11 וְעָבַ֨ר בַּיָּ֜ם צָרָ֗ה וְהִכָּ֤ה בַיָּם֙ גַּלִּ֔ים וְהֹבִ֕ישׁוּ כֹּ֖ל מְצוּל֣וֹת יְאֹ֑ר וְהוּרַד֙ גְּא֣וֹן אַשּׁ֔וּר וְשֵׁ֥בֶט מִצְרַ֖יִם יָסֽוּר׃ 12 וְגִבַּרְתִּים֙ בַּֽיהוָ֔ה וּבִשְׁמ֖וֹ יִתְהַלָּ֑כוּ נְאֻ֖ם יְהוָֽה׃   ס