Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אין זיבעטן חוֹדש, אין אײן און צװאַנציקסטן טאָג פֿון חוֹדש, איז דאָס װאָרט פֿון גאָט געװען דורך חַגַי דעם נבֿיא, אַזױ צו זאָגן: 2 זאָג נאָר צו זרובבֿל דעם זון פֿון שְאַלתּיאֵלן, דעם פֿירשט פֿון יהודה, און צו יהוֹשועַ דעם זון פֿון יהוֹצָדָקן, דעם כֹּהן-גָדול, און צום איבערבלײַב פֿון פֿאָלק, אַזױ צו זאָגן: 3 װער צװישן אײַך איז געבליבן, װאָס האָט געזען דאָס דאָזיקע הױז אין זײַן ערשטן פּֿראַכט? און װי קוקט איר עס אָן אַצונד? איז עס ניט װי גאָרנישט אין אײַערע אױגן? 4 אָבער זײַ שטאַרק אַצונד, זרובבֿל, זאָגט גאָט, און זײַ שטאַרק, יהוֹשועַ זון פֿון יהוֹצָדָקן, דו כֹּהן-גָדול, און זײַט שטאַרק, דאָס גאַנצע פֿאָלק פֿון לאַנד, זאָגט גאָט, און טוט, װאָרום איך בין מיט אײַך, זאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת, 5 לױט דעם װאָרט װאָס איך האָב געשלאָסן מיט אײַך בײַ אײַער אַרױסגײן פֿון מִצרַיִם; און מײַן גײַסט, שטײט צװישן אײַך; איר זאָלט ניט מוֹרא האָבן. 6 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת: נאָך אײן קלײן װײַלע, און איך שטורעם-אױף די הימלען און די ערד, און דעם ים און די יבשה. 7 און איך װעל אױפֿשטורעמען אַלע פֿעלקער, און אָנקומען אַהער װעלן די גלוסטיקסטע זאַכן פֿון אַלע פֿעלקער, און איך װעל אָנפֿילן דאָס דאָזיקע הױז מיט פּֿראַכט, זאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת. 8 מײַן איז דאָס זילבער, און מײַן איז דאָס גאָלד, זאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת. 9 גרעסער װעט זײַן די פּֿראַכט פֿון דעם דאָזיקן לעצטן הױז װי פֿון דעם ערשטן, זאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת; און אין דעם דאָזיקן אָרט װעל איך געבן שלום, זאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת.
10 אין פֿיר און צװאַנציקסטן טאָג אין נײַנטן חוֹדש, אין צװײטן יאָר פֿון דָריָוֶשן, איז דאָס װאָרט פֿון גאָט געװען דורך חַגַי דעם נבֿיא, אַזױ צו זאָגן: 11 אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת: פֿרעג אַקאָרשט די כֹּהנים אַ דין, אַזױ צו זאָגן: 12 אַז אַ מאַן װעט טראָגן הײליק פֿלײש אין ברעג פֿון זײַן קלײד, און װעט זיך אָנרירן מיט זײַן ברעג אָן ברױט, אָדער אָן געקעכטס, אָדער אָן װײַן, אָדער אָן אײל, אָדער אָן װאָסער עס איז עסנװאַרג, װעט עס הײליק װערן? האָבן געענטפֿערט די כֹּהנים און האָבן געזאָגט: נײן! 13 האָט חַגַי געזאָגט: אױב אײנער װאָס איז אומרײן פֿון אַ טױטן, װעט זיך אָנרירן אָן אַל דעם דאָזיקן, װעט עס װערן אומרײן? האָבן געענטפֿערט די כֹּהנים און האָבן געזאָגט: עס װעט װערן אומרײן. 14 האָט חַגַי זיך אָפּֿגערופֿן און האָט געזאָגט: אַזױ איז דער דאָזיקער עוֹלם, און אַזױ איז דאָס דאָזיקע פֿאָלק פֿאַר מיר, זאָגט גאָט, און אַזױ איז יעטװעדער טוּונג פֿון זײערע הענט; און װאָס זײ זײַנען דאָרטן מקריבֿ, איז אומרײן. 15 און אַצונד לײגט צו, איך בעט אײַך, אײַער האַרץ פֿון הײַנטיקן טאָג אָן און װײַטער. אײדער מע האָט געלײגט אַ שטײן אױף אַ שטײן אין דעם טעמפּל פֿון גאָט, 16 אַז מע פֿלעגט קומען צו אַ הױפֿן פֿון צװאַנציק מאָס, פֿלעגט זײַן צען; מע איז געקומען צום קעלטער אָנשעפּן פֿופֿציק פּוּרָה, און עס פֿלעגט זײַן צװאַנציק. 17 איך האָב אײַך געשלאָגן מיט קאָרנבראַנד און מיט װעלקעניש און מיט האָגל אין אַלדער אַרבעט פֿון אײַערע הענט, אָבער איר האָט זיך ניט געקערט צו מיר, זאָגט גאָט. 18 לײגט צו, איך בעט אײַך, אײַער האַרץ פֿון הײַנטיקן טאָג אָן און װײַטער; פֿון פֿיר און צװאַנציקסטן טאָג אין נײַנטן חוֹדש, פֿון דעם טאָג אָן װאָס דער טעמפּל פֿון גאָט איז געגרונטפֿעסט געװאָרן, לײגט צו אײַער האַרץ. 19 איז דען נאָך דאָ זאָמען אין שפּײַכלער? און צו מאָל דער װײַנשטאָק, און דער פֿײַגנבױם, און דער מילגרױמבױם, און דער אײלבערטבױם, האָט ניט געטראָגן; פֿון הײַנטיקן טאָג אָן װעל איך בענטשן. 20 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען אַ צװײט מאָל צו חַגַין, אין פֿיר און צװאַנציקסטן טאָג פֿון חוֹדש, אַזױ צו זאָגן: 21 זאָג צו זרובבֿל דעם פֿירשט פֿון יהודה, אַזױ צו זאָגן: איך שטורעם-אױף די הימלען און די ערד. און איך װעל איבערקערן דעם טראָן פֿון מלוכות, און װעל פֿאַרטיליקן די שטאַרקײט פֿון די מלוכות פֿון די פֿעלקער, 22 און װעל איבערקערן דעם רײַטװאָגן מיט זײַנע רײַטער, און נידערן װעלן פֿערד מיט זײערע רײַטער, אײנער דורכן אַנדערנס שװערד. 23 אין יענעם טאָג, זאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת, װעל איך דיך נעמען, זרובבֿל זון פֿון שְאַלתּיאֵלן, מײַן קנעכט, זאָגט גאָט, און איך װעל דיך מאַכן װי אַ זיגלרינג, װאָרום דיך האָב איך אױסדערװײלט, זאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת.
עברית
1 בַּשְּׁבִיעִ֕י בְּעֶשְׂרִ֥ים וְאֶחָ֖ד לַחֹ֑דֶשׁ הָיָה֙ דְּבַר־יְהוָ֔ה בְּיַד־חַגַּ֥י הַנָּבִ֖יא לֵאמֹֽר׃ 2 אֱמָר־נָ֗א אֶל־זְרֻבָּבֶ֤ל בֶּן־שַׁלְתִּיאֵל֙ פַּחַ֣ת יְהוּדָ֔ה וְאֶל־יְהוֹשֻׁ֥עַ בֶּן־יְהוֹצָדָ֖ק הַכֹּהֵ֣ן הַגָּד֑וֹל וְאֶל־שְׁאֵרִ֥ית הָעָ֖ם לֵאמֹֽר׃ 3 מִ֤י בָכֶם֙ הַנִּשְׁאָ֔ר אֲשֶׁ֤ר רָאָה֙ אֶת־הַבַּ֣יִת הַזֶּ֔ה בִּכְבוֹד֖וֹ הָרִאשׁ֑וֹן וּמָ֨ה אַתֶּ֜ם רֹאִ֤ים אֹתוֹ֙ עַ֔תָּה הֲל֥וֹא כָמֹ֛הוּ כְּאַ֖יִן בְּעֵינֵיכֶֽם׃ 4 וְעַתָּ֣ה חֲזַ֣ק זְרֻבָּבֶ֣ל נְאֻם־יְהוָ֡ה וַחֲזַ֣ק יְהוֹשֻׁ֣עַ בֶּן־יְהוֹצָדָק֩ הַכֹּהֵ֨ן הַגָּד֜וֹל וַחֲזַ֨ק כָּל־עַ֥ם הָאָ֛רֶץ נְאֻם־יְהוָ֖ה וַֽעֲשׂ֑וּ כִּֽי־אֲנִ֣י אִתְּכֶ֔ם נְאֻ֖ם יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ 5 אֶֽת־הַדָּבָ֞ר אֲשֶׁר־כָּרַ֤תִּי אִתְּכֶם֙ בְּצֵאתְכֶ֣ם מִמִּצְרַ֔יִם וְרוּחִ֖י עֹמֶ֣דֶת בְּתוֹכְכֶ֑ם אַל־תִּירָֽאוּ׃   ס 6 כִּ֣י כֹ֤ה אָמַר֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת ע֥וֹד אַחַ֖ת מְעַ֣ט הִ֑יא וַאֲנִ֗י מַרְעִישׁ֙ אֶת־הַשָּׁמַ֣יִם וְאֶת־הָאָ֔רֶץ וְאֶת־הַיָּ֖ם וְאֶת־הֶחָרָבָֽה׃ 7 וְהִרְעַשְׁתִּי֙ אֶת־כָּל־הַגּוֹיִ֔ם וּבָ֖אוּ חֶמְדַּ֣ת כָּל־הַגּוֹיִ֑ם וּמִלֵּאתִ֞י אֶת־הַבַּ֤יִת הַזֶּה֙ כָּב֔וֹד אָמַ֖ר יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ 8 לִ֥י הַכֶּ֖סֶף וְלִ֣י הַזָּהָ֑ב נְאֻ֖ם יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ 9 גָּד֣וֹל יִֽהְיֶ֡ה כְּבוֹד֩ הַבַּ֨יִת הַזֶּ֤ה הָאַֽחֲרוֹן֙ מִן־הָ֣רִאשׁ֔וֹן אָמַ֖ר יְהוָ֣ה צְבָא֑וֹת וּבַמָּק֤וֹם הַזֶּה֙ אֶתֵּ֣ן שָׁל֔וֹם נְאֻ֖ם יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃   פ
10 בְּעֶשְׂרִ֤ים וְאַרְבָּעָה֙ לַתְּשִׁיעִ֔י בִּשְׁנַ֥ת שְׁתַּ֖יִם לְדָרְיָ֑וֶשׁ הָיָה֙ דְּבַר־יְהוָ֔ה אֶל־חַגַּ֥י הַנָּבִ֖יא לֵאמֹֽר׃ 11 כֹּ֥ה אָמַ֖ר יְהוָ֣ה צְבָא֑וֹת שְׁאַל־נָ֧א אֶת־הַכֹּהֲנִ֛ים תּוֹרָ֖ה לֵאמֹֽר׃ 12 הֵ֣ן יִשָּׂא־אִ֨ישׁ בְּשַׂר־קֹ֜דֶשׁ בִּכְנַ֣ף בִּגְד֗וֹ וְנָגַ֣ע בִּ֠כְנָפוֹ אֶל־הַלֶּ֨חֶם וְאֶל־הַנָּזִ֜יד וְאֶל־הַיַּ֧יִן וְאֶל־שֶׁ֛מֶן וְאֶל־כָּל־מַאֲכָ֖ל הֲיִקְדָּ֑שׁ וַיַּעֲנ֧וּ הַכֹּהֲנִ֛ים וַיֹּאמְר֖וּ לֹֽא׃ 13 וַיֹּ֣אמֶר חַגַּ֔י אִם־יִגַּ֧ע טְמֵא־נֶ֛פֶשׁ בְּכָל־אֵ֖לֶּה הֲיִטְמָ֑א וַיַּעֲנ֧וּ הַכֹּהֲנִ֛ים וַיֹּאמְר֖וּ יִטְמָֽא׃ 14 וַיַּ֨עַן חַגַּ֜י וַיֹּ֗אמֶר כֵּ֣ן הָֽעָם־הַ֠זֶּה וְכֵן־הַגּ֨וֹי הַזֶּ֤ה לְפָנַי֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וְכֵ֖ן כָּל־מַעֲשֵׂ֣ה יְדֵיהֶ֑ם וַאֲשֶׁ֥ר יַקְרִ֛יבוּ שָׁ֖ם טָמֵ֥א הֽוּא׃ 15 וְעַתָּה֙ שִֽׂימוּ־נָ֣א לְבַבְכֶ֔ם מִן־הַיּ֥וֹם הַזֶּ֖ה וָמָ֑עְלָה מִטֶּ֧רֶם שֽׂוּם־אֶ֛בֶן אֶל־אֶ֖בֶן בְּהֵיכַ֥ל יְהוָֽה׃ 16 מִֽהְיוֹתָ֥ם בָּא֙ אֶל־עֲרֵמַ֣ת עֶשְׂרִ֔ים וְהָיְתָ֖ה עֲשָׂרָ֑ה בָּ֣א אֶל־הַיֶּ֗קֶב לַחְשֹׂף֙ חֲמִשִּׁ֣ים פּוּרָ֔ה וְהָיְתָ֖ה עֶשְׂרִֽים׃ 17 הִכֵּ֨יתִי אֶתְכֶ֜ם בַּשִּׁדָּפ֤וֹן וּבַיֵּֽרָקוֹן֙ וּבַבָּרָ֔ד אֵ֖ת כָּל־מַעֲשֵׂ֣ה יְדֵיכֶ֑ם וְאֵין־אֶתְכֶ֥ם אֵלַ֖י נְאֻם־יְהוָֽה׃ 18 שִׂימוּ־נָ֣א לְבַבְכֶ֔ם מִן־הַיּ֥וֹם הַזֶּ֖ה וָמָ֑עְלָה מִיּוֹם֩ עֶשְׂרִ֨ים וְאַרְבָּעָ֜ה לַתְּשִׁיעִ֗י לְמִן־הַיּ֛וֹם אֲשֶׁר־יֻסַּ֥ד הֵֽיכַל־יְהוָ֖ה שִׂ֥ימוּ לְבַבְכֶֽם׃ 19 הַע֤וֹד הַזֶּ֙רַע֙ בַּמְּגוּרָ֔ה וְעַד־הַגֶּ֨פֶן וְהַתְּאֵנָ֧ה וְהָרִמּ֛וֹן וְעֵ֥ץ הַזַּ֖יִת לֹ֣א נָשָׂ֑א מִן־הַיּ֥וֹם הַזֶּ֖ה אֲבָרֵֽךְ׃   ס 20 וַיְהִ֨י דְבַר־יְהוָ֤ה שֵׁנִית֙ אֶל־חַגַּ֔י בְּעֶשְׂרִ֧ים וְאַרְבָּעָ֛ה לַחֹ֖דֶשׁ לֵאמֹֽר׃ 21 אֱמֹ֕ר אֶל־זְרֻבָּבֶ֥ל פַּֽחַת־יְהוּדָ֖ה לֵאמֹ֑ר אֲנִ֣י מַרְעִ֔ישׁ אֶת־הַשָּׁמַ֖יִם וְאֶת־הָאָֽרֶץ׃ 22 וְהָֽפַכְתִּי֙ כִּסֵּ֣א מַמְלָכ֔וֹת וְהִ֨שְׁמַדְתִּ֔י חֹ֖זֶק מַמְלְכ֣וֹת הַגּוֹיִ֑ם וְהָפַכְתִּ֤י מֶרְכָּבָה֙ וְרֹ֣כְבֶ֔יהָ וְיָרְד֤וּ סוּסִים֙ וְרֹ֣כְבֵיהֶ֔ם אִ֖ישׁ בְּחֶ֥רֶב אָחִֽיו׃ 23 בַּיּ֣וֹם הַה֣וּא נְאֻם־יְהוָ֣ה צְבָא֡וֹת אֶ֠קָּחֲךָ זְרֻבָּבֶ֨ל בֶּן־שְׁאַלְתִּיאֵ֤ל עַבְדִּי֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וְשַׂמְתִּ֖יךָ כַּֽחוֹתָ֑ם כִּֽי־בְךָ֣ בָחַ֔רְתִּי נְאֻ֖ם יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃