Yiddish
Hebrew
אידיש
1 װײ די בלוטיקע שטאָט, אין גאַנצן מיט פֿאַלשקײט, מיט רױב, אָנגעפֿילט! עס טוט זיך ניט אָפּ די פֿאַרצוקונג. 2 אַ קנאַל פֿון בײַטשן, און אַ רַעַש-געפּילדער פֿון רעדער, און פֿערד יאָגן, און רײַטװעגן שפּרינגען; 3 רייטער שטורעמען אַרױף, און פֿלאַם פֿון שװערד, און בליץ פֿון שפּיז, און אַ סך דערשלאָגענע, און אַ הױפֿן פּגרים, און אָן שיעור טױטע לײַבער; און זײ שטרױכלען אָן זײערע טױטע לײַבער. 4 פֿון װעגן די פֿיל זנותן פֿון דער װױל-חנעװדיקער זוֹנה, דער מײַנסטערין פֿון כּישוף, װאָס פֿאַרקױפֿט פֿעלקער מיט אירע זנותן, און משפּחות מיט אירע כּישופֿן. 5 זע, איך קום צו דיר, זאָגט גאָט פֿון צבָֿאוֹת, און איך װעל אױפֿדעקן דײַנע ברעגן אױף דײַן פּנים, און װעל װײַזן די פֿעלקער דײַן נאַקעטקײט, און די קיניגרײַכן דײַן שאַנד. 6 און איך װעל אַרױפֿװאַרפֿן אױף דיר אומװערדיקײטן, און װעל דיך פֿאַרמיאוסן, און דיך מאַכן װי מיסט. 7 און עס װעט זײַן, אַלע װאָס זעען דיך, װעלן װײַכן פֿון דיר, און זאָגן: ״פֿאַרװיסט געװאָרן איז נינוֵה; װער קען זי באַקלאָגן? פֿון װאַנען זאָל איך זוכן טרײסטער פֿאַר דיר?״ 8 ביסטו דען בעסער פֿון נוֹא-אָמוֹן, װאָס איז געזעסן צװישן טײַכן, מיט װאַסער אַרום איר; װאָס איר פֿעסטונג איז געװען דער ים, פֿון ים איז געװען איר מױער? 9 כּוש איז געװען אַ שטאַרקײט, און מִצרַיִם אָן שיעור, פּוט און לובים זײַנען געװען דיר צו הילף. 10 אָבער אױך זי איז אין גלות, אין געפֿאַנגענשאַפֿט איז זי געגאַנגען; אױך אירע קלײנע קינדער זײַנען צעהאַקט געװאָרן אין אַלע עק גאַסן; און אױף אירע נִכבדים האָט מען גוֹרל געװאָרפֿן, און אַלע אירע גרױסע לײַט זײַנען אין קײטן געשמידט געװאָרן. 11 דו אױך װעסט שיכּור װערן, װעסט זײַן אַ געחלשטע, דו אױך װעסט זוכן אַ באַשיצונג פֿון פֿײַנט. 12 אַלע דײַנע פֿעסטונגען װעלן זײַןװי פֿײַגנבײמער מיט ערשטפֿײַגן: װאָס אַז זײ װערן געטרײסלט, פֿאַלן זײ דעם עסער אין מױל. 13 זע, דײַן פֿאָלק אין דיר זײַנען װײַבער, אָפֿן געעפֿנט געװאָרן פֿאַר דײַנע פֿײַנט זײַנען די טױערן פֿון דײַן לאַנד, פֿאַרצערט האָט אַ פֿײַער דײַנע ריגלען. 14 װאַסער פֿאַר באַלעגערונג שעפּ דיר אָן, פֿאַרשטאַרק דײַנע פֿעסטונגען, גײ אין לײם און טרעט װאַפּנע, נעם אָן די ציגלפֿורעם. 15 דענצמאָל װעט דיך אַ פֿײַער פֿאַרצערן, אַ שװערד װעט דיך פֿאַרשנײַדן; זי װעט דיך אױפֿעסן װי דער הײשעריק; מעגסט זיך מערן װי דער הײשעריק, מעגסט זיך מערן װי דער גריל. 16 האָסט געמערט דײַנע האַנדלסלײַט מײן פֿון די שטערן פֿון הימל – האָט דער הײשעריק זיך אױסגעשפּרײט און איז אַװעקגעפֿלױגן. 17 דײַנע געקרױנטע זײַנען װי גרילן, און דײַנע פֿירער װי אַ מחנה הײשעריקן, װאָס לאַגערן אױף די פּלױטן אין אַ קאַלטן טאָג; גײט אױף די זון, אַזױ פֿליען זײ אַװעק, און מע װײסט ניט זײער אָרט װוּ זײ זײַנען. 18 אײַנגעשלאָפֿן זײַנען דײַנע פּאַסטוכער, מלך פֿון אַשור, עס רוען דײַנע מאַכטיקע, צעשפּרײט אױף די בערג איז דײַן פֿאָלק, און ניטאָ װער זאָל אײַנזאַמלען. 19 ניטאָ קײן לינדערונג פֿאַר דײַן בראָך, שװער איז דײַן װוּנד; אַלע װאָס הערן דײַן הערונג, קלאַפּן מיט די הענט אױף דיר, װאָרום אױף װעמען איז ניט אַריבער תּמיד דײַן בײז?
עברית
1 ה֖וֹי עִ֣יר דָּמִ֑ים כֻּלָּ֗הּ כַּ֤חַשׁ פֶּ֙רֶק֙ מְלֵאָ֔ה לֹ֥א יָמִ֖ישׁ טָֽרֶף׃ 2 ק֣וֹל שׁ֔וֹט וְק֖וֹל רַ֣עַשׁ אוֹפָ֑ן וְס֣וּס דֹּהֵ֔ר וּמֶרְכָּבָ֖ה מְרַקֵּדָֽה׃ 3 פָּרָ֣שׁ מַעֲלֶ֗ה וְלַ֤הַב חֶ֙רֶב֙ וּבְרַ֣ק חֲנִ֔ית וְרֹ֥ב חָלָ֖ל וְכֹ֣בֶד פָּ֑גֶר וְאֵ֥ין קֵ֙צֶה֙ לַגְּוִיָּ֔ה יכשלו בִּגְוִיָּתָֽם׃ 4 מֵרֹב֙ זְנוּנֵ֣י זוֹנָ֔ה ט֥וֹבַת חֵ֖ן בַּעֲלַ֣ת כְּשָׁפִ֑ים הַמֹּכֶ֤רֶת גּוֹיִם֙ בִּזְנוּנֶ֔יהָ וּמִשְׁפָּח֖וֹת בִּכְשָׁפֶֽיהָ׃ 5 הִנְנִ֣י אֵלַ֗יִךְ נְאֻם֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת וְגִלֵּיתִ֥י שׁוּלַ֖יִךְ עַל־פָּנָ֑יִךְ וְהַרְאֵיתִ֤י גוֹיִם֙ מַעְרֵ֔ךְ וּמַמְלָכ֖וֹת קְלוֹנֵֽךְ׃ 6 וְהִשְׁלַכְתִּ֥י עָלַ֛יִךְ שִׁקֻּצִ֖ים וְנִבַּלְתִּ֑יךְ וְשַׂמְתִּ֖יךְ כְּרֹֽאִי׃ 7 וְהָיָ֤ה כָל־רֹאַ֙יִךְ֙ יִדּ֣וֹד מִמֵּ֔ךְ וְאָמַר֙ שָׁדְּדָ֣ה נִֽינְוֵ֔ה מִ֖י יָנ֣וּד לָ֑הּ מֵאַ֛יִן אֲבַקֵּ֥שׁ מְנַחֲמִ֖ים לָֽךְ׃ 8 הֲתֵֽיטְבִי֙ מִנֹּ֣א אָמ֔וֹן הַיֹּֽשְׁבָה֙ בַּיְאֹרִ֔ים מַ֖יִם סָבִ֣יב לָ֑הּ אֲשֶׁר־חֵ֣יל יָ֔ם מִיָּ֖ם חוֹמָתָֽהּ׃ 9 כּ֥וּשׁ עָצְמָ֛ה וּמִצְרַ֖יִם וְאֵ֣ין קֵ֑צֶה פּ֣וּט וְלוּבִ֔ים הָי֖וּ בְּעֶזְרָתֵֽךְ׃ 10 גַּם־הִ֗יא לַגֹּלָה֙ הָלְכָ֣ה בַשֶּׁ֔בִי גַּ֧ם עֹלָלֶ֛יהָ יְרֻטְּשׁ֖וּ בְּרֹ֣אשׁ כָּל־חוּצ֑וֹת וְעַל־נִכְבַּדֶּ֙יהָ֙ יַדּ֣וּ גוֹרָ֔ל וְכָל־גְּדוֹלֶ֖יהָ רֻתְּק֥וּ בַזִּקִּֽים׃ 11 גַּם־אַ֣תְּ תִּשְׁכְּרִ֔י תְּהִ֖י נַֽעֲלָמָ֑ה גַּם־אַ֛תְּ תְּבַקְשִׁ֥י מָע֖וֹז מֵאוֹיֵֽב׃ 12 כָּ֨ל־מִבְצָרַ֔יִךְ תְּאֵנִ֖ים עִם־בִּכּוּרִ֑ים אִם־יִנּ֕וֹעוּ וְנָפְל֖וּ עַל־פִּ֥י אוֹכֵֽל׃ 13 הִנֵּ֨ה עַמֵּ֤ךְ נָשִׁים֙ בְּקִרְבֵּ֔ךְ לְאֹ֣יְבַ֔יִךְ פָּת֥וֹחַ נִפְתְּח֖וּ שַׁעֲרֵ֣י אַרְצֵ֑ךְ אָכְלָ֥ה אֵ֖שׁ בְּרִיחָֽיִך׃ 14 מֵ֤י מָצוֹר֙ שַֽׁאֲבִי־לָ֔ךְ חַזְּקִ֖י מִבְצָרָ֑יִךְ בֹּ֧אִי בַטִּ֛יט וְרִמְסִ֥י בַחֹ֖מֶר הַחֲזִ֥יקִי מַלְבֵּֽן׃ 15 שָׁ֚ם תֹּאכְלֵ֣ךְ אֵ֔שׁ תַּכְרִיתֵ֣ךְ חֶ֔רֶב תֹּאכְלֵ֖ךְ כַּיָּ֑לֶק הִתְכַּבֵּ֣ד כַּיֶּ֔לֶק הִֽתְכַּבְּדִ֖י כָּאַרְבֶּֽה׃ 16 הִרְבֵּית֙ רֹֽכְלַ֔יִךְ מִכּוֹכְבֵ֖י הַשָּׁמָ֑יִם יֶ֥לֶק פָּשַׁ֖ט וַיָּעֹֽף׃ 17 מִנְּזָרַ֙יִךְ֙ כָּֽאַרְבֶּ֔ה וְטַפְסְרַ֖יִךְ כְּג֣וֹב גֹּבָ֑י הַֽחוֹנִ֤ים בַּגְּדֵרוֹת֙ בְּי֣וֹם קָרָ֔ה שֶׁ֤מֶשׁ זָֽרְחָה֙ וְנוֹדַ֔ד וְלֹֽא־נוֹדַ֥ע מְקוֹמ֖וֹ אַיָּֽם׃ 18 נָמ֤וּ רֹעֶ֙יךָ֙ מֶ֣לֶךְ אַשּׁ֔וּר יִשְׁכְּנ֖וּ אַדִּירֶ֑יךָ נָפֹ֧שׁוּ עַמְּךָ֛ עַל־הֶהָרִ֖ים וְאֵ֥ין מְקַבֵּֽץ׃ 19 אֵין־כֵּהָ֣ה לְשִׁבְרֶ֔ךָ נַחְלָ֖ה מַכָּתֶ֑ךָ כֹּ֣ל שֹׁמְעֵ֣י שִׁמְעֲךָ֗ תָּ֤קְעוּ כַף֙ עָלֶ֔יךָ כִּ֗י עַל־מִ֛י לֹֽא־עָבְרָ֥ה רָעָתְךָ֖ תָּמִֽיד׃