Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און איך האָב געזאָגט: הערט אַקאָרשט צו, איר קעפּ פֿון יעקבֿ, און פֿירער פֿון הױז פֿון ישׂראל; ליגט ניט אױף אײַך צו װיסן גערעכטיקײט? 2 איר װאָס האָט פֿײַנט גוטס און האָט ליב שלעכטס, װאָס גזלט זײער הױט פֿון זײ, און זײער פֿלײש פֿון זײערע בײנער; 3 און װאָס האָט געגעסן דאָס פֿלײש פֿון מײַן פֿאָלק, און זײער הױט פֿון זײ אָפּגעשונדן, און זײערע בײנער צעבראָכן, און צעהאַקט אַזױ װי אין אַ טאָפּ, און װי פֿלײש אין אַ קעסל. 4 דרום װעלן זײ שרײַען צו גאָט, און ער װעט זײ ניט ענטפֿערן און ער װעט פֿאַרבאָרגן זײַן פּנים פֿון זײ אין יענער צײַט, אַזױ װי זײ האָבן שלעכטס געטאָן אין זײערע מעשׂים.
5 אַזױ האָט גאָט געזאָגט אױף די נבֿיאים װאָס פֿאַרפֿירן מײַן פֿאָלק, װאָס שרײַען: ״שלום!״ װען זײערע צײן האָבן צו בײַסן, און דער װאָס גיט זײ ניט אין מױל ברײטן זײ אָן אױף אים אַ מלחמה. 6 דרום װעט אײַך זײַן נאַכט, אָן אַ זעונג, און אײַך װעט זײַן פֿינצטער, אָן װאָרזאָגן, און אונטערגײן װעט די זון אױף די נבֿיאים, און שװאַרץ װערן װעט דער טאָג אױף זײ. 7 און די זעער װעלן זײַן צו שאַנד, און די װאָרזאָגער װעלן זיך שעמען, און זײ װעלן אַלע פֿאַרדעקן זײערע אױבערשטע ליפּ, װײַל קײן ענטפֿער פֿון גאָט װעט ניט זײַן. 8 אָבער פֿאַר װאָר, איך בין פֿול מיט כּוֹח דורך דעם גײַסט פֿון גאָט, און מיט גערעכטיקײט און גבורה, צו זאָגן יעקבֿן זײַן פֿאַרברעך, און ישׂראלן זײַן זינד. 9 הערט דאָס צו אַקאָרשט, איר קעפּ פֿון דעם הױז פֿון יעקבֿ, און פֿירער פֿון הױז פֿון ישׂראל, װאָס פֿאַראומװערדיקט גערעכטיקײט, און פֿאַרדרײט אַלץ װאָס איז גלײַך; 10 מע בױט צִיוֹן מיט בלוט, און ירושָלַיִם מיט אומרעכט. 11 אירע קעפּ משפּטן פֿאַר שוֹחד, און אירע כֹּהנים לערנען פֿאַר געצאָלט, און אירע נבֿיאים װאָרזאָגן פֿאַר געלט. און זײ לענען זיך אױף גאָט, אַזױ צו זאָגן: פֿאַר װאָר, גאָט איז צװישן אונדז, אױף אונדז װעט ניט קומען קײן בײז. 12 דרום װעט איבער אײַך צִיוֹן װי אַ פֿעלד צעאַקערט װערן, און ירושָלַיִם װעט װערן הױפֿנס, און דער באַרג פֿון גאָטס הױז – װאַלדיקע הײכן.
עברית
1 וָאֹמַ֗ר שִׁמְעוּ־נָא֙ רָאשֵׁ֣י יַעֲקֹ֔ב וּקְצִינֵ֖י בֵּ֣ית יִשְׂרָאֵ֑ל הֲל֣וֹא לָכֶ֔ם לָדַ֖עַת אֶת־הַמִּשְׁפָּֽט׃ 2 שֹׂ֥נְאֵי ט֖וֹב וְאֹ֣הֲבֵי רעה גֹּזְלֵ֤י עוֹרָם֙ מֵֽעֲלֵיהֶ֔ם וּשְׁאֵרָ֖ם מֵעַ֥ל עַצְמוֹתָֽם׃ 3 וַאֲשֶׁ֣ר אָכְלוּ֮ שְׁאֵ֣ר עַמִּי֒ וְעוֹרָם֙ מֵעֲלֵיהֶ֣ם הִפְשִׁ֔יטוּ וְאֶת־עַצְמֹֽתֵיהֶ֖ם פִּצֵּ֑חוּ וּפָרְשׂוּ֙ כַּאֲשֶׁ֣ר בַּסִּ֔יר וּכְבָשָׂ֖ר בְּת֥וֹךְ קַלָּֽחַת׃ 4 אָ֚ז יִזְעֲק֣וּ אֶל־יְהוָ֔ה וְלֹ֥א יַעֲנֶ֖ה אוֹתָ֑ם וְיַסְתֵּ֨ר פָּנָ֤יו מֵהֶם֙ בָּעֵ֣ת הַהִ֔יא כַּאֲשֶׁ֥ר הֵרֵ֖עוּ מַעַלְלֵיהֶֽם׃   פ
5 כֹּ֚ה אָמַ֣ר יְהוָ֔ה עַל־הַנְּבִיאִ֖ים הַמַּתְעִ֣ים אֶת־עַמִּ֑י הַנֹּשְׁכִ֤ים בְּשִׁנֵּיהֶם֙ וְקָרְא֣וּ שָׁל֔וֹם וַאֲשֶׁר֙ לֹא־יִתֵּ֣ן עַל־פִּיהֶ֔ם וְקִדְּשׁ֥וּ עָלָ֖יו מִלְחָמָֽה׃ 6 לָכֵ֞ן לַ֤יְלָה לָכֶם֙ מֵֽחָז֔וֹן וְחָשְׁכָ֥ה לָכֶ֖ם מִקְּסֹ֑ם וּבָ֤אָה הַשֶּׁ֙מֶשׁ֙ עַל־הַנְּבִיאִ֔ים וְקָדַ֥ר עֲלֵיהֶ֖ם הַיּֽוֹם׃ 7 וּבֹ֣שׁוּ הַחֹזִ֗ים וְחָֽפְרוּ֙ הַקֹּ֣סְמִ֔ים וְעָט֥וּ עַל־שָׂפָ֖ם כֻּלָּ֑ם כִּ֛י אֵ֥ין מַעֲנֵ֖ה אֱלֹהִֽים׃ 8 וְאוּלָ֗ם אָנֹכִ֞י מָלֵ֤אתִי כֹ֙חַ֙ אֶת־ר֣וּחַ יְהוָ֔ה וּמִשְׁפָּ֖ט וּגְבוּרָ֑ה לְהַגִּ֤יד לְיַֽעֲקֹב֙ פִּשְׁע֔וֹ וּלְיִשְׂרָאֵ֖ל חַטָּאתֽוֹ׃   ס 9 שִׁמְעוּ־נָ֣א זֹ֗את רָאשֵׁי֙ בֵּ֣ית יַעֲקֹ֔ב וּקְצִינֵ֖י בֵּ֣ית יִשְׂרָאֵ֑ל הַֽמֲתַעֲבִ֣ים מִשְׁפָּ֔ט וְאֵ֥ת כָּל־הַיְשָׁרָ֖ה יְעַקֵּֽשׁוּ׃ 10 בֹּנֶ֥ה צִיּ֖וֹן בְּדָמִ֑ים וִירוּשָׁלַ֖͏ִם בְּעַוְלָֽה׃ 11 רָאשֶׁ֣יהָ בְּשֹׁ֣חַד יִשְׁפֹּ֗טוּ וְכֹהֲנֶ֙יהָ֙ בִּמְחִ֣יר יוֹר֔וּ וּנְבִיאֶ֖יהָ בְּכֶ֣סֶף יִקְסֹ֑מוּ וְעַל־יְהוָה֙ יִשָּׁעֵ֣נוּ לֵאמֹ֔ר הֲל֤וֹא יְהוָה֙ בְּקִרְבֵּ֔נוּ לֹֽא־תָב֥וֹא עָלֵ֖ינוּ רָעָֽה׃ 12 לָכֵן֙ בִּגְלַלְכֶ֔ם צִיּ֖וֹן שָׂדֶ֣ה תֵֽחָרֵ֑שׁ וִירוּשָׁלִַ֙ם֙ עִיִּ֣ין תִּֽהְיֶ֔ה וְהַ֥ר הַבַּ֖יִת לְבָמ֥וֹת יָֽעַר׃   פ