Yiddish
Hebrew
אידיש
1 זאָלסט ניט אַרױסלאָזן אַ פֿאַלשן קלאַנג; זאָלסט ניט מאַכן אײן האַנט מיט דעם רשע צו זײַן אַן עדות אױף אומרעכט. 2 זאָלסט ניט נאָכגײן נאָך אַ רַבים צום בײזן; און אין אַ קריג זאָלסטו ניט עדות זאָגן כּדי זיך צו נײַגן נאָך אַ רַבים צו פֿאַרדרײען. 3 און אַן אָרימאַן זאָלסטו ניט שאַנעװען אין זײַן קריג. 4 אַז דו װעסט טרעפֿן דײַן שׂוֹנאס אָקס, אָדער זײַן אײזל, בלאָנדזשענדיק, זאָלסטו אומקערן אים אומקערן צו אים. 5 אַז דו װעסט זען דײַן שׂוֹנאס אײזל ליגן אונטער זײַן משׂא, זאָלסטו זיך אָפּהאַלטן פֿון איבערלאָזן צו אים; אָפּבינדן זאָלסטו אָפּבינדן אין אײנעם מיט אים. 6 זאָלסט ניט פֿאַרדרײען דאָס רעכט פֿון דײַן אבֿיון אין זײַן קריג. 7 פֿון אַ פֿאַלשן פּסק זאָלסטו זיך דערװײַטערן, און אַן אומשולדיקן און גערעכטן זאָלסטו ניט הרגען; װאָרום איך װעל ניט לאָזן בלײַבן גערעכט דעם שולדיקן. 8 און שוחד זאָלסטו ניט נעמען, װאָרום שוֹחד מאַכט בלינד זעעדיקע, און פֿאַרדרײט די װערטער פֿון גערעכטע. 9 און אַ פֿרעמדן זאָלסטו ניט דריקן, װאָרום איר װײסט דאָס געמיט פֿון דעם פֿרעמדן, װײַל פֿרעמדע זײַט איר געװען אין לאַנד מִצרַיִם. 10 און זעקס יאָר זאָלסטו זײען דײַן לאַנד, און אײַנזאַמלען איר תּבֿואה; 11 אָבער דאָס זיבעטע יאָר זאָלסטו עס פֿאַרלאָזן און עס איבערלאָזן פֿרײַ, כּדי די אבֿיוֹנים פֿון דײַן פֿאָלק זאָלן עסן; און װאָס בלײַבט פֿון זײ, זאָל עסן די חיה פֿון פֿעלד. דעס גלײַכן זאָלסטו טאָן מיט דײַן װײַנגאָרטן, מיט דײַן אײלבערטגאָרטן. 12 זעקס טעג זאָלסטו טאָן דײַנע אַרבעט, און אױפֿן זיבעטן טאָג זאָלסטו רוען, כּדי עס זאָל רוען דײַן אָקס און דײַן אײזל, און עס זאָל אָפּעטעמען דער זון פֿון דײַן דינסט, און דער פֿרעמדער. 13 און אין אַלץ, װאָס איך האָב אײַך אָנגעזאָגט, זאָלט איר זײַן אָפּגעהיט; און דעם נאָמען פֿון פֿרעמדע געטער זאָלט איר ניט דערמאָנען; עס זאָל פֿון דײַן מױל ניט געהערט װערן. 14 דרײַ מאָל אין יאָר זאָלסטו האַלטן אַ יָום-טובֿ צו מיר. 15 דעם יָום-טובֿ פֿון מצות זאָלסטו היטן: זיבן טעג זאָלסטו עסן מצות, אַזױ װי איך האָב דיר באַפֿױלן, צו דער געשטעלטער צײַט אין חוֹדש אָבֿיבֿ װאָרום אין אים ביסטו אַרױסגעגאַנגען פֿון מִצרַיִם; און מע זאָל זיך ניט װײַזן פֿאַר מיר מיט לײדיקן; 16 און דעם יָום-טובֿ פֿון שניט, פֿון די ערשטפֿרוכט פֿון דײַנע אַרבעט, פֿון װאָס דו װעסט פֿאַרזײען אין פֿעלד; און דעם יָום-טובֿ פֿון אײַנזאַמלונג בײַם אױסלאָז פֿון יאָר, װען דו זאַמלסט אײַן דײַנע אַרבעט פֿון פֿעלד. 17 דרײַ מאָל אין יאָר זאָלן אַלע דײַנע מאַנספּאַרשױנען זיך װײַזן פֿאַר דעם האַר, גאָט. 18 זאָלסט ניט מקריבֿ זײַן מיט געזײַערטן ברױט דאָס בלוט פֿון מײַן שלאַכטאָפּפֿער; און דאָס אָפּפֿערפֿעטס פֿון מײַן יָום-טובֿ זאָל ניט איבערנעכטיקן ביז אין דער פֿרי. 19 די ערשט פֿריצײַטיקע פֿון דײַן ערד זאָלסטו ברענגען אין הױז פֿון יהוה דײַן גאָט. זאָלסט ניט קאָכן אַ ציקעלע אין זײַן מוטערס מילך. 20 זע, איך שיק דיר פֿאַרױס אַ מלאך, דיך צו היטן אױפֿן װעג, און דיך צו ברענגען צו דעם אָרט װאָס איך האָב אָנגעברײט. 21 היט דיך פֿאַר אים, און הער צו זײַן קָול; זאָלסט ניט װידערשפּעניקן אָן אים, 22 װאָרום ער װעט ניט פֿאַרגעבן אײַער פֿאַרברעך, װײַל מײַן נאָמען איז אין אים. אָבער אױב צוהערן װעסטו צוהערן צו זײַן קָול, און װעסט טאָן אַלץ װאָס איך רעד, װעל איך פֿײַנטן דײַנע פֿײַנט, און דריקן דײַנע דריקער. 23 װאָרום מײַן מלאך װעט גײן דיר פֿאַרױס, און ער װעט דיך ברענגען צו דעם אֶמוֹרי, און דעם חִתּי, און דעם פּרִזי, און דעם כּנַעֲני, דעם חוי, און דעם יבֿוסי; און איך װעל זײ פֿאַרטיליקן. 24 זאָלסט זיך ניט בוקן צו זײערע געטער, און זאָלסט זײ ניט דינען, און זאָלסט ניט טאָן אַזױ װי זײערע מעשׂים; נײַערט צעשטערן זאָלסטו זײ צעשטערן, און צעברעכן זאָסלטו צעברעכן זײערע זײַלשטײנער. 25 און איר זאָלט דינען יהוה אײַער גאָט, און ער װעט בענטשן דײַן ברױט און דײַן װאַסער; און איך װעל אָפּטאָן קראַנקשאַפֿט פֿון צװישן דיר. 26 עס װעט ניט זײַן אַ פֿאַרװאַרפֿערין אָדער אַן עקרה אין דײַן לאַנד; די צאָל פֿון דײַנע טעג װעל איך אױספֿילן. 27 מײַן אימה װעל איך שיקן דיר פֿאַרױס, און װעל פֿאַרטומלען אַל דאָס פֿאָלק װאָס דו װעסט קומען צװישן זײ, און איך װעל קערן אַלע דײַנע פֿײַנט מיטן נאַקן צו דיר. 28 און איך װעל שיקן דיר פֿאַרױס די האָרנבין, און זי װעט פֿאַרטרײַבן דעם חוי, דעם כּנַעֲני, און דעם חִתּי, פֿון פֿאַר דיר. 29 איך װעל זײ ניט פֿאַרטרײַבן פֿון פֿאַר דיר אין אײן יאָר, טאָמער װעט דאָס לאַנד װערן אַ װיסטעניש און עס װעט זיך מערן אױף דיר די חיה פֿון פֿעלד. 30 ביסלעכביסלעכװײַז װעל איך זײ פֿאַרטרײַבן פֿון פֿאַר דיר, ביז װאַנען דו װעסט זיך פֿרוכפּערן, און װעסט אַרבן דאָס לאַנד. 31 און איך װעל מאַכן דײַן געמאַרק פֿון ים-סוף און ביז דעם ים פֿון די פּלִשתּים, און פֿון מדבר ביזן טײַך; װאָרום איך װעל געבן אין אײַער האַנט די באַװױנער פֿון לאַנד, און װעסט זײ פֿאַרטרײַבן פֿון פֿאַר דיר. 32 זאָלסט ניט שליסן אַ בונד זײ און זײערע געטער. 33 זײ זאָלן ניט זיצן אין דײַן לאַנד, כּדי זײ זאָלן דיך ניט מאַכן זינדיקן צו מיר, אַז דו װעסט דינען זײערע געטער; װאָרום דאָס װעט דיר זײַן פֿאַר אַ שטרױכלונג.
עברית
1 לֹ֥א תִשָּׂ֖א שֵׁ֣מַע שָׁ֑וְא אַל־תָּ֤שֶׁת יָֽדְךָ֙ עִם־רָשָׁ֔ע לִהְיֹ֖ת עֵ֥ד חָמָֽס׃   ס 2 לֹֽא־תִהְיֶ֥ה אַחֲרֵֽי־רַבִּ֖ים לְרָעֹ֑ת וְלֹא־תַעֲנֶ֣ה עַל־רִ֗ב לִנְטֹ֛ת אַחֲרֵ֥י רַבִּ֖ים לְהַטֹּֽת׃ 3 וְדָ֕ל לֹ֥א תֶהְדַּ֖ר בְּרִיבֽוֹ׃   ס 4 כִּ֣י תִפְגַּ֞ע שׁ֧וֹר אֹֽיִבְךָ֛ א֥וֹ חֲמֹר֖וֹ תֹּעֶ֑ה הָשֵׁ֥ב תְּשִׁיבֶ֖נּוּ לֽוֹ׃   ס 5 כִּֽי־תִרְאֶ֞ה חֲמ֣וֹר שֹׂנַאֲךָ֗ רֹבֵץ֙ תַּ֣חַת מַשָּׂא֔וֹ וְחָדַלְתָּ֖ מֵעֲזֹ֣ב ל֑וֹ עָזֹ֥ב תַּעֲזֹ֖ב עִמּֽוֹ׃   ס 6 לֹ֥א תַטֶּ֛ה מִשְׁפַּ֥ט אֶבְיֹנְךָ֖ בְּרִיבֽוֹ׃ 7 מִדְּבַר־שֶׁ֖קֶר תִּרְחָ֑ק וְנָקִ֤י וְצַדִּיק֙ אַֽל־תַּהֲרֹ֔ג כִּ֥י לֹא־אַצְדִּ֖יק רָשָֽׁע׃ 8 וְשֹׁ֖חַד לֹ֣א תִקָּ֑ח כִּ֤י הַשֹּׁ֙חַד֙ יְעַוֵּ֣ר פִּקְחִ֔ים וִֽיסַלֵּ֖ף דִּבְרֵ֥י צַדִּיקִֽים׃ 9 וְגֵ֖ר לֹ֣א תִלְחָ֑ץ וְאַתֶּ֗ם יְדַעְתֶּם֙ אֶת־נֶ֣פֶשׁ הַגֵּ֔ר כִּֽי־גֵרִ֥ים הֱיִיתֶ֖ם בְּאֶ֥רֶץ מִצְרָֽיִם׃ 10 וְשֵׁ֥שׁ שָׁנִ֖ים תִּזְרַ֣ע אֶת־אַרְצֶ֑ךָ וְאָסַפְתָּ֖ אֶת־תְּבוּאָתָֽהּ׃ 11 וְהַשְּׁבִיעִ֞ת תִּשְׁמְטֶ֣נָּה וּנְטַשְׁתָּ֗הּ וְאָֽכְלוּ֙ אֶבְיֹנֵ֣י עַמֶּ֔ךָ וְיִתְרָ֕ם תֹּאכַ֖ל חַיַּ֣ת הַשָּׂדֶ֑ה כֵּֽן־תַּעֲשֶׂ֥ה לְכַרְמְךָ֖ לְזֵיתֶֽךָ׃ 12 שֵׁ֤שֶׁת יָמִים֙ תַּעֲשֶׂ֣ה מַעֲשֶׂ֔יךָ וּבַיּ֥וֹם הַשְּׁבִיעִ֖י תִּשְׁבֹּ֑ת לְמַ֣עַן יָנ֗וּחַ שֽׁוֹרְךָ֙ וַחֲמֹרֶ֔ךָ וְיִנָּפֵ֥שׁ בֶּן־אֲמָתְךָ֖ וְהַגֵּֽר׃ 13 וּבְכֹ֛ל אֲשֶׁר־אָמַ֥רְתִּי אֲלֵיכֶ֖ם תִּשָּׁמֵ֑רוּ וְשֵׁ֨ם אֱלֹהִ֤ים אֲחֵרִים֙ לֹ֣א תַזְכִּ֔ירוּ לֹ֥א יִשָּׁמַ֖ע עַל־פִּֽיךָ׃ 14 שָׁלֹ֣שׁ רְגָלִ֔ים תָּחֹ֥ג לִ֖י בַּשָּׁנָֽה׃ 15 אֶת־חַ֣ג הַמַּצּוֹת֮ תִּשְׁמֹר֒ שִׁבְעַ֣ת יָמִים֩ תֹּאכַ֨ל מַצּ֜וֹת כּֽ͏ַאֲשֶׁ֣ר צִוִּיתִ֗ךָ לְמוֹעֵד֙ חֹ֣דֶשׁ הָֽאָבִ֔יב כִּי־ב֖וֹ יָצָ֣אתָ מִמִּצְרָ֑יִם וְלֹא־יֵרָא֥וּ פָנַ֖י רֵיקָֽם׃ 16 וְחַ֤ג הַקָּצִיר֙ בִּכּוּרֵ֣י מַעֲשֶׂ֔יךָ אֲשֶׁ֥ר תִּזְרַ֖ע בַּשָּׂדֶ֑ה וְחַ֤ג הָֽאָסִף֙ בְּצֵ֣את הַשָּׁנָ֔ה בְּאָסְפְּךָ֥ אֶֽת־מַעֲשֶׂ֖יךָ מִן־הַשָּׂדֶֽה׃ 17 שָׁלֹ֥שׁ פְּעָמִ֖ים בַּשָּׁנָ֑ה יֵרָאֶה֙ כָּל־זְכ֣וּרְךָ֔ אֶל־פְּנֵ֖י הָאָדֹ֥ן יְהוָֽה׃ 18 לֹֽא־תִזְבַּ֥ח עַל־חָמֵ֖ץ דַּם־זִבְחִ֑י וְלֹֽא־יָלִ֥ין חֵֽלֶב־חַגִּ֖י עַד־בֹּֽקֶר׃ 19 רֵאשִׁ֗ית בִּכּוּרֵי֙ אַדְמָ֣תְךָ֔ תָּבִ֕יא בֵּ֖ית יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֑יךָ לֹֽא־תְבַשֵּׁ֥ל גְּדִ֖י בַּחֲלֵ֥ב אִמּֽוֹ׃   ס 20 הִנֵּ֨ה אָנֹכִ֜י שֹׁלֵ֤חַ מַלְאָךְ֙ לְפָנֶ֔יךָ לִשְׁמָרְךָ֖ בַּדָּ֑רֶךְ וְלַהֲבִ֣יאֲךָ֔ אֶל־הַמָּק֖וֹם אֲשֶׁ֥ר הֲכִנֹֽתִי׃ 21 הִשָּׁ֧מֶר מִפָּנָ֛יו וּשְׁמַ֥ע בְּקֹל֖וֹ אַל־תַּמֵּ֣ר בּ֑וֹ כִּ֣י לֹ֤א יִשָּׂא֙ לְפִשְׁעֲכֶ֔ם כִּ֥י שְׁמִ֖י בְּקִרְבּֽוֹ׃ 22 כִּ֣י אִם־שָׁמֹ֤עַ תִּשְׁמַע֙ בְּקֹל֔וֹ וְעָשִׂ֕יתָ כֹּ֖ל אֲשֶׁ֣ר אֲדַבֵּ֑ר וְאָֽיַבְתִּי֙ אֶת־אֹ֣יְבֶ֔יךָ וְצַרְתִּ֖י אֶת־צֹרְרֶֽיךָ׃ 23 כִּֽי־יֵלֵ֣ךְ מַלְאָכִי֮ לְפָנֶיךָ֒ וֶהֱבִֽיאֲךָ֗ אֶל־הָֽאֱמֹרִי֙ וְהַ֣חִתִּ֔י וְהַפְּרִזִּי֙ וְהַֽכְּנַעֲנִ֔י הַחִוִּ֖י וְהַיְבוּסִ֑י וְהִכְחַדְתִּֽיו׃ 24 לֹֽא־תִשְׁתַּחֲוֶ֤ה לֵאלֹֽהֵיהֶם֙ וְלֹ֣א תָֽעָבְדֵ֔ם וְלֹ֥א תַעֲשֶׂ֖ה כְּמַֽעֲשֵׂיהֶ֑ם כִּ֤י הָרֵס֙ תְּהָ֣רְסֵ֔ם וְשַׁבֵּ֥ר תְּשַׁבֵּ֖ר מַצֵּבֹתֵיהֶֽם׃ 25 וַעֲבַדְתֶּ֗ם אֵ֚ת יְהוָ֣ה אֱלֹֽהֵיכֶ֔ם וּבֵרַ֥ךְ אֶֽת־לַחְמְךָ֖ וְאֶת־מֵימֶ֑יךָ וַהֲסִרֹתִ֥י מַחֲלָ֖ה מִקִּרְבֶּֽךָ׃ 26 לֹ֥א תִהְיֶ֛ה מְשַׁכֵּלָ֥ה וַעֲקָרָ֖ה בְּאַרְצֶ֑ךָ אֶת־מִסְפַּ֥ר יָמֶ֖יךָ אֲמַלֵּֽא׃ 27 אֶת־אֵֽימָתִי֙ אֲשַׁלַּ֣ח לְפָנֶ֔יךָ וְהַמֹּתִי֙ אֶת־כָּל־הָעָ֔ם אֲשֶׁ֥ר תָּבֹ֖א בָּהֶ֑ם וְנָתַתִּ֧י אֶת־כָּל־אֹיְבֶ֛יךָ אֵלֶ֖יךָ עֹֽרֶף׃ 28 וְשָׁלַחְתִּ֥י אֶת־הַצִּרְעָ֖ה לְפָנֶ֑יךָ וְגֵרְשָׁ֗ה אֶת־הַחִוִּ֧י אֶת־הַֽכְּנַעֲנִ֛י וְאֶת־הַחִתִּ֖י מִלְּפָנֶֽיךָ׃ 29 לֹ֧א אֲגָרְשֶׁ֛נּוּ מִפָּנֶ֖יךָ בְּשָׁנָ֣ה אֶחָ֑ת פֶּן־תִּהְיֶ֤ה הָאָ֙רֶץ֙ שְׁמָמָ֔ה וְרַבָּ֥ה עָלֶ֖יךָ חַיַּ֥ת הַשָּׂדֶֽה׃ 30 מְעַ֥ט מְעַ֛ט אֲגָרְשֶׁ֖נּוּ מִפָּנֶ֑יךָ עַ֚ד אֲשֶׁ֣ר תִּפְרֶ֔ה וְנָחַלְתָּ֖ אֶת־הָאָֽרֶץ׃ 31 וְשַׁתִּ֣י אֶת־גְּבֻלְךָ֗ מִיַּם־סוּף֙ וְעַד־יָ֣ם פְּלִשְׁתִּ֔ים וּמִמִּדְבָּ֖ר עַד־הַנָּהָ֑ר כִּ֣י אֶתֵּ֣ן בְּיֶדְכֶ֗ם אֵ֚ת יֹשְׁבֵ֣י הָאָ֔רֶץ וְגֵרַשְׁתָּ֖מוֹ מִפָּנֶֽיךָ׃ 32 לֹֽא־תִכְרֹ֥ת לָהֶ֛ם וְלֵאלֹֽהֵיהֶ֖ם בְּרִֽית׃ 33 לֹ֤א יֵשְׁבוּ֙ בְּאַרְצְךָ֔ פֶּן־יַחֲטִ֥יאוּ אֹתְךָ֖ לִ֑י כִּ֤י תַעֲבֹד֙ אֶת־אֱלֹ֣הֵיהֶ֔ם כִּֽי־יִהְיֶ֥ה לְךָ֖ לְמוֹקֵֽשׁ׃   פ