Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אַזױ האָט גאָט געזאָגט: פֿאַר דרײַ פֿאַרברעכן פֿון מוֹאָבֿ, יאָ, פֿאַר פֿיר, װעל איך עס ניט אָפּהאַלטן: פֿאַר זײַן פֿאַרברענען די בײנער פֿון דעם מלך פֿון אֶדוֹם אױף קאַלך. 2 און איך װעל שיקן אַ פֿײַער אױף מוֹאָבֿ, און עס װעט פֿאַרצערן די פּאַלאַצן פֿון קריוֹת, און שטאַרבן מיט געטומל װעט מוֹאָבֿ, מיט שאַלונג און אַ קָול פֿון שוֹפֿר. 3 און איך װעל פֿאַרשנײַדן אַ ריכטער פֿון איר מיט, און אַלע אירע האַרן װעל איך הרגען מיט אים, זאָגט גאָט.
4 אַזױ האָט גאָט געזאָגט: פֿאַר דרײַ פֿאַרברעכן פֿון יהודה, יאָ, פֿאַר פֿיר, װעל איך עס ניט אָפּהאַלטן: פֿאַר װאָס זײ האָבן פֿאַראַכט די תּוֹרה פֿון גאָט, און זײַנע געזעצן ניט געהיט; און זײערע ליגנס האָבן זײ פֿאַרפֿירט, די װאָס זײערע עלטערן זײַנען נאָכגעגאַנגען נאָך זײ. 5 און איך װעל שיקן אַ פֿײַער אױף יהודה, און עס װעט פֿאַרצערן די פּאַלאַצן פֿון ירושָלַיִם.
6 אַזױ האָט גאָט געזאָגט: פֿאַר דרײַ פֿאַרברעכן פֿון ישׂראל, יאָ, פֿאַר פֿיר, װעל איך עס ניט אָפּהאַלטן: פֿאַר זײער פֿאַרקױפֿן פֿאַר געלט דעם גערעכטן, און דעם אביון פֿאַר אַ פּאָר שיך. 7 זײ, װאָס װילן אײַנשלינגען דעם שטױב ערד אױפֿן קאָפּ פֿון די אָרימע, און דעם װעג פֿון די געדריקטע פֿאַרדרײען זײ; און אַ מאַן און זײַן פֿאָטער גײען צו אײן מײדל, כּדי צו פֿאַרשװעכן מײַן הײליקן נאָמען. 8 און אױף פֿאַרמשכּונטע קלײדער ציען זײ זיך אױס לעבן איטלעכן מזבח, און װײַן פֿון באַשטראָפֿטע טרינקען זײ אין הױז פֿון זײער גאָט. 9 און איך האָב פֿאַרטיליקט פֿאַר זײ דעם אֶמוֹרי, װאָס װי די הײך פֿון צעדערן איז געװען זײַן הײך, און שטאַרק איז ער געװען װי אײכנבײמער; און איך האָב פֿאַרטיליקט זײַן פֿרוכט פֿון אױבן, און זײַנע װאָרצלען פֿון אונטן. 10 און איך האָב אײַך אױפֿגעבראַכט פֿון לאַנד מִצרַיִם, און אײַך געפֿירט אין דער מדבר פֿערציק יאָר, צו אַרבן דאָס לאַנד פֿון אֶמוֹרי. 11 און איך האָב אױפֿגעשטעלט פֿון אײַערע זין פֿאַר נבֿיאים, און פֿון אײַערע יונגעלײַט פֿאַר נזירים; צי איז דאָס ניט אַזױ, קינדער פֿון ישׂראל? זאָגט גאָט. 12 אָבער איר האָט געמאַכט טרינקען די נזירים װײַן, און די נבֿיאים האָט איר באַפֿױלן אַזױ צו זאָגן: איר זאָלט ניט נבֿיאות זאָגן. 13 זעט, איך דריק אײַך אַרונטער װי עס דריקט דער װאָגן פֿול מיט גאַרבן. 14 און אַנטרינונג װעט פֿאַרלאָרן זײַן פֿון דעם פֿלינקן, און דער שטאַרקער װעט ניט אָנהאַלטן זײַן כּוח, און דער גיבור װעט ניט ראַטעװען זײַן נפֿש. 15 און דער בױגנהאַלטער װעט ניט באַשטײן, און דער פֿלינקער אױף זײַנע פֿיס װעט זיך ניט ראַטעװען, און דער רײַטער אױף אַ פֿערד װעט ניט ראַטעװען זײַן נפֿש. 16 און דער שטאַרקהאַרציקער צװישן די גיבוֹרים װעט אַ נאַקעטער אַנטלױפֿן אין יענעם טאָג, זאָגט גאָט.
עברית
1 כֹּ֚ה אָמַ֣ר יְהוָ֔ה עַל־שְׁלֹשָׁה֙ פִּשְׁעֵ֣י מוֹאָ֔ב וְעַל־אַרְבָּעָ֖ה לֹ֣א אֲשִׁיבֶ֑נּוּ עַל־שָׂרְפ֛וֹ עַצְמ֥וֹת מֶֽלֶךְ־אֱד֖וֹם לַשִּֽׂיד׃ 2 וְשִׁלַּחְתִּי־אֵ֣שׁ בְּמוֹאָ֔ב וְאָכְלָ֖ה אַרְמְנ֣וֹת הַקְּרִיּ֑וֹת וּמֵ֤ת בְּשָׁאוֹן֙ מוֹאָ֔ב בִּתְרוּעָ֖ה בְּק֥וֹל שׁוֹפָֽר׃ 3 וְהִכְרַתִּ֥י שׁוֹפֵ֖ט מִקִּרְבָּ֑הּ וְכָל־שָׂרֶ֛יהָ אֶהֱר֥וֹג עִמּ֖וֹ אָמַ֥ר יְהוָֽה׃   פ
4 כֹּ֚ה אָמַ֣ר יְהוָ֔ה עַל־שְׁלֹשָׁה֙ פִּשְׁעֵ֣י יְהוּדָ֔ה וְעַל־אַרְבָּעָ֖ה לֹ֣א אֲשִׁיבֶ֑נּוּ עַֽל־מָאֳסָ֞ם אֶת־תּוֹרַ֣ת יְהוָ֗ה וְחֻקָּיו֙ לֹ֣א שָׁמָ֔רוּ וַיַּתְעוּם֙ כִּזְבֵיהֶ֔ם אֲשֶׁר־הָלְכ֥וּ אֲבוֹתָ֖ם אַחֲרֵיהֶֽם׃ 5 וְשִׁלַּ֥חְתִּי אֵ֖שׁ בִּֽיהוּדָ֑ה וְאָכְלָ֖ה אַרְמְנ֥וֹת יְרוּשָׁלָֽ͏ִם׃   פ
6 כֹּ֚ה אָמַ֣ר יְהוָ֔ה עַל־שְׁלֹשָׁה֙ פִּשְׁעֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל וְעַל־אַרְבָּעָ֖ה לֹ֣א אֲשִׁיבֶ֑נּוּ עַל־מִכְרָ֤ם בַּכֶּ֙סֶף֙ צַדִּ֔יק וְאֶבְי֖וֹן בַּעֲב֥וּר נַעֲלָֽיִם׃ 7 הַשֹּׁאֲפִ֤ים עַל־עֲפַר־אֶ֙רֶץ֙ בְּרֹ֣אשׁ דַּלִּ֔ים וְדֶ֥רֶךְ עֲנָוִ֖ים יַטּ֑וּ וְאִ֣ישׁ וְאָבִ֗יו יֵֽלְכוּ֙ אֶל־הַֽנַּעֲרָ֔ה לְמַ֥עַן חַלֵּ֖ל אֶת־שֵׁ֥ם קָדְשִֽׁי׃ 8 וְעַל־בְּגָדִ֤ים חֲבֻלִים֙ יַטּ֔וּ אֵ֖צֶל כָּל־מִזְבֵּ֑חַ וְיֵ֤ין עֲנוּשִׁים֙ יִשְׁתּ֔וּ בֵּ֖ית אֱלֹהֵיהֶֽם׃ 9 וְאָ֨נֹכִ֜י הִשְׁמַ֤דְתִּי אֶת־הָֽאֱמֹרִי֙ מִפְּנֵיהֶ֔ם אֲשֶׁ֨ר כְּגֹ֤בַהּ אֲרָזִים֙ גָּבְה֔וֹ וְחָסֹ֥ן ה֖וּא כָּֽאַלּוֹנִ֑ים וָאַשְׁמִ֤יד פִּרְיוֹ֙ מִמַּ֔עַל וְשָׁרָשָׁ֖יו מִתָּֽחַת׃ 10 וְאָנֹכִ֛י הֶעֱלֵ֥יתִי אֶתְכֶ֖ם מֵאֶ֣רֶץ מִצְרָ֑יִם וָאוֹלֵ֨ךְ אֶתְכֶ֤ם בַּמִּדְבָּר֙ אַרְבָּעִ֣ים שָׁנָ֔ה לָרֶ֖שֶׁת אֶת־אֶ֥רֶץ הָאֱמֹרִֽי׃ 11 וָאָקִ֤ים מִבְּנֵיכֶם֙ לִנְבִיאִ֔ים וּמִבַּחוּרֵיכֶ֖ם לִנְזִרִ֑ים הַאַ֥ף אֵֽין־זֹ֛את בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל נְאֻם־יְהוָֽה׃ 12 וַתַּשְׁק֥וּ אֶת־הַנְּזִרִ֖ים יָ֑יִן וְעַל־הַנְּבִיאִים֙ צִוִּיתֶ֣ם לֵאמֹ֔ר לֹ֖א תִּנָּבְאֽוּ׃ 13 הִנֵּ֛ה אָנֹכִ֥י מֵעִ֖יק תַּחְתֵּיכֶ֑ם כַּאֲשֶׁ֤ר תָּעִיק֙ הָעֲגָלָ֔ה הַֽמְלֵאָ֥ה לָ֖הּ עָמִֽיר׃ 14 וְאָבַ֤ד מָנוֹס֙ מִקָּ֔ל וְחָזָ֖ק לֹא־יְאַמֵּ֣ץ כֹּח֑וֹ וְגִבּ֖וֹר לֹא־יְמַלֵּ֥ט נַפְשֽׁוֹ׃ 15 וְתֹפֵ֤שׂ הַקֶּ֙שֶׁת֙ לֹ֣א יַעֲמֹ֔ד וְקַ֥ל בְּרַגְלָ֖יו לֹ֣א יְמַלֵּ֑ט וְרֹכֵ֣ב הַסּ֔וּס לֹ֥א יְמַלֵּ֖ט נַפְשֽׁוֹ׃ 16 וְאַמִּ֥יץ לִבּ֖וֹ בַּגִּבּוֹרִ֑ים עָר֛וֹם יָנ֥וּס בַּיּוֹם־הַה֖וּא נְאֻם־יְהוָֽה׃   פ