Yiddish
Hebrew
אידיש
1 דאָס װאָרט פֿון גאָט װאָס איז געװען צו יוֹאֵל דעם זון פֿון פּתואֵלן: 2 הערט דאָס צו, איר זקנים, און פֿאַרנעמט אַלע באַװױנער פֿון לאַנד: איז אַזױ װאָס געשען אין אײַערע טעג, צי אין די טעג פֿון אײַערע עלטערן? 3 דערצײלט װעגן דעם אײַערע קינדער, און אײַערע קינדער צו זײערע קינדער, און זײערע קינדער צו דעם אַנדער דָור. 4 װאָס איז געבליבן פֿון דעם װאָרעם האָט אױפֿגעגעסן דער הײשעריק, און װאָס איז געבליבן פֿון דעם הײשעריק האָט אױפֿגעגעסן דער גראָזפֿרעסער, און װאָס איז געבליבן פֿון דעם גראָזפֿרעסער האָט אױפֿגעגעסן דער גריל. 5 כאַפּט זיך אױף, שיכּורים, און װײנט, און יאָמערט, אַלע טרינקער פֿון װײַן, אױף דער טרױבנזאַפֿט װאָס זי איז פֿאַרשניטן געװאָרן פֿון אײַער מױל. 6 װאָרום אַ פֿאָלק איז אַרױפֿגעקומען אױף מײַן לאַנד, מאַכטיק און אָן אַ צאָל; זײַנע צײן זײַנען צײן פֿון אַ לײב, און באַקצײנער פֿון אַ לײבינטע האָט ער. 7 ער האָט געמאַכט מײַן װײַנשטאָק צו װיסט, און צו שפּענדלעך מײַן פֿײַגנבױם; אָפּגעהױלט הױל האָט ער אים און אַנידערגעװאָרפֿן, זײַנע צװײַגן זײַנען װײַס געװאָרן. 8 קלאָג װי אַ יונגפֿרױ אָנגעגורט מיט זאַק נאָך דעם מאַן פֿון איר יוגנט. 9 פֿאַרשניטן געװאָרן איז אַ שפּײַזאָפּפֿער און אַ גיסאָפּפֿער פֿון דעם הױז פֿון גאָט; עס טרױערן די כֹּהנים, די באַדינער פֿון גאָט. 10 פֿאַרװיסט געװאָרן איז דאָס פֿעלד, עס טרױערט די ערד, װאָרום פֿאַרװיסט געװאָרן איז די תּֿבֿואה, אױסגעטריקנט האָט דער װײַן, אײַנגעגאַנגען איז דאָס אײל, 11 צו שאַנד זײַנען די אַקערלײַט, עס יאָמערן די װײַנגערטנירער, אױפֿן װײץ און אױפֿן גערשטן; װאָרום דער שניט פֿון פֿעלד איז פֿאַרלאָרן. 12 דער װײַנשטאָק איז פֿאַרטריקנט, און דער פֿײַגנבױם איז פֿאַרװעלקט; דער מילגרױם, אױך דער טײטלבױם און דער עפּלבױם, אַלע בײמער פֿון פֿעלד, זײַנען פֿאַרטריקנט; יאָ, אױסגעטריקנט האָט די פֿרײד פֿון די מענטשנקינדער. 13 גורט אײַך אָן און קלאָגט, איר כֹּהנים, יאָמערט, איר באַדינער פֿון מזבח; קומט נעכטיקט אין זאַקקלײדער, באַדינער פֿון מײַן גאָט, װאָרום פֿאַרמיטן איז פֿון אײַער גאָטס הױז אַ שפּײַזאָפּפֿער און אַ גיסאָפּפֿער. 14 הײליקט אַ פֿאַסטטאָג, רופֿט אַן אײַנזאַמלונג, קלײַבט צונױף די עלטסטע, אַלע באַװוינער פֿון לאַנד, אין הױז פֿון יהוה אײַער גאָט, און טוט שרײַען צו גאָט. 15 װײ אױף דעם טאָג! װאָרום נאָנט איז דער טאָג פֿון גאָט, און װי אַ בראָך פֿון אַלמאַכטיקן קומט ער. 16 פֿאַר װאָר, פֿאַר אונדזערע אױגן איז פֿאַרשניטן די שפּײַז; פֿון אונדזער גאָטס הױז, די פֿרײד און די לוסטיקײט. 17 אײַנגעדאַרט זײַנען די זאָמען אונטער זײערע גרודעס, װיסט געװאָרן זײַנען די שפּײַכלערס, אײַנגעפֿאַלן זײַנען די שײַערן װאָרום אױסגעטריקנט איז די תּבואה. 18 װי קרעכצט די בהמה! צעטומלט זײַנען די סטאַדעס רינדער, װאָרום ניטאָ פֿאַר זײ קײן פֿיטערונג; אַפֿילו די סטאַדעס שאָף זײַנען פֿאַרװיסט. 19 צו דיר, גאָט, טו איך רופֿן, װאָרום אַ פֿײַער האָט פֿאַרצערט די פֿיטערפּלעצער פֿון מדבר, און אַ פֿלאַם האָט צעפֿלאַקערט אַלע בײמער פֿון פֿעלד. 20 אַפֿילו די בהמות פֿון פֿעלד שמאַכטן צו דיר, װאָרום אױסגעטריקנט זײַנען די גראָבנס װאַסער, און אַ פֿײַער האָט פֿאַרצערט די פֿיטערפּלעצער פֿון מדבר.
עברית
1 דְּבַר־יְהוָה֙ אֲשֶׁ֣ר הָיָ֔ה אֶל־יוֹאֵ֖ל בֶּן־פְּתוּאֵֽל׃ 2 שִׁמְעוּ־זֹאת֙ הַזְּקֵנִ֔ים וְהַֽאֲזִ֔ינוּ כֹּ֖ל יוֹשְׁבֵ֣י הָאָ֑רֶץ הֶהָ֤יְתָה זֹּאת֙ בִּֽימֵיכֶ֔ם וְאִ֖ם בִּימֵ֥י אֲבֹֽתֵיכֶֽם׃ 3 עָלֶ֖יהָ לִבְנֵיכֶ֣ם סַפֵּ֑רוּ וּבְנֵיכֶם֙ לִבְנֵיהֶ֔ם וּבְנֵיהֶ֖ם לְד֥וֹר אַחֵֽר׃ 4 יֶ֤תֶר הַגָּזָם֙ אָכַ֣ל הָֽאַרְבֶּ֔ה וְיֶ֥תֶר הָאַרְבֶּ֖ה אָכַ֣ל הַיָּ֑לֶק וְיֶ֣תֶר הַיֶּ֔לֶק אָכַ֖ל הֶחָסִֽיל׃ 5 הָקִ֤יצוּ שִׁכּוֹרִים֙ וּבְכ֔וּ וְהֵילִ֖לוּ כָּל־שֹׁ֣תֵי יָ֑יִן עַל־עָסִ֕יס כִּ֥י נִכְרַ֖ת מִפִּיכֶֽם׃ 6 כִּֽי־גוֹי֙ עָלָ֣ה עַל־אַרְצִ֔י עָצ֖וּם וְאֵ֣ין מִסְפָּ֑ר שִׁנָּיו֙ שִׁנֵּ֣י אַרְיֵ֔ה וּֽמְתַלְּע֥וֹת לָבִ֖יא לֽוֹ׃ 7 שָׂ֤ם גַּפְנִי֙ לְשַׁמָּ֔ה וּתְאֵנָתִ֖י לִקְצָפָ֑ה חָשֹׂ֤ף חֲשָׂפָהּ֙ וְהִשְׁלִ֔יךְ הִלְבִּ֖ינוּ שָׂרִיגֶֽיהָ׃ 8 אֱלִ֕י כִּבְתוּלָ֥ה חֲגֻֽרַת־שַׂ֖ק עַל־בַּ֥עַל נְעוּרֶֽיהָ׃ 9 הָכְרַ֥ת מִנְחָ֛ה וָנֶ֖סֶךְ מִבֵּ֣ית יְהוָ֑ה אָֽבְלוּ֙ הַכֹּ֣הֲנִ֔ים מְשָׁרְתֵ֖י יְהוָֽה׃ 10 שֻׁדַּ֣ד שָׂדֶ֔ה אָבְלָ֖ה אֲדָמָ֑ה כִּ֚י שֻׁדַּ֣ד דָּגָ֔ן הוֹבִ֥ישׁ תִּיר֖וֹשׁ אֻמְלַ֥ל יִצְהָֽר׃ 11 הֹבִ֣ישׁוּ אִכָּרִ֗ים הֵילִ֙ילוּ֙ כֹּֽרְמִ֔ים עַל־חִטָּ֖ה וְעַל־שְׂעֹרָ֑ה כִּ֥י אָבַ֖ד קְצִ֥יר שָׂדֶֽה׃ 12 הַגֶּ֣פֶן הוֹבִ֔ישָׁה וְהַתְּאֵנָ֖ה אֻמְלָ֑לָה רִמּ֞וֹן גַּם־תָּמָ֣ר וְתַפּ֗וּחַ כָּל־עֲצֵ֤י הַשָּׂדֶה֙ יָבֵ֔שׁוּ כִּֽי־הֹבִ֥ישׁ שָׂשׂ֖וֹן מִן־בְּנֵ֥י אָדָֽם׃   ס 13 חִגְר֨וּ וְסִפְד֜וּ הַכֹּהֲנִ֗ים הֵילִ֙ילוּ֙ מְשָׁרְתֵ֣י מִזְבֵּ֔חַ בֹּ֚אוּ לִ֣ינוּ בַשַּׂקִּ֔ים מְשָׁרְתֵ֖י אֱלֹהָ֑י כִּ֥י נִמְנַ֛ע מִבֵּ֥ית אֱלֹהֵיכֶ֖ם מִנְחָ֥ה וָנָֽסֶךְ׃ 14 קַדְּשׁוּ־צוֹם֙ קִרְא֣וּ עֲצָרָ֔ה אִסְפ֣וּ זְקֵנִ֗ים כֹּ֚ל יֹשְׁבֵ֣י הָאָ֔רֶץ בֵּ֖ית יְהוָ֣ה אֱלֹהֵיכֶ֑ם וְזַעֲק֖וּ אֶל־יְהוָֽה׃ 15 אֲהָ֖הּ לַיּ֑וֹם כִּ֤י קָרוֹב֙ י֣וֹם יְהוָ֔ה וּכְשֹׁ֖ד מִשַׁדַּ֥י יָבֽוֹא׃ 16 הֲל֛וֹא נֶ֥גֶד עֵינֵ֖ינוּ אֹ֣כֶל נִכְרָ֑ת מִבֵּ֥ית אֱלֹהֵ֖ינוּ שִׂמְחָ֥ה וָגִֽיל׃ 17 עָבְשׁ֣וּ פְרֻד֗וֹת תַּ֚חַת מֶגְרְפֹ֣תֵיהֶ֔ם נָשַׁ֙מּוּ֙ אֹֽצָר֔וֹת נֶהֶרְס֖וּ מַמְּגֻר֑וֹת כִּ֥י הֹבִ֖ישׁ דָּגָֽן׃ 18 מַה־נֶּאֶנְחָ֣ה בְהֵמָ֗ה נָבֹ֙כוּ֙ עֶדְרֵ֣י בָקָ֔ר כִּ֛י אֵ֥ין מִרְעֶ֖ה לָהֶ֑ם גַּם־עֶדְרֵ֥י הַצֹּ֖אן נֶאְשָֽׁמוּ׃ 19 אֵלֶ֥יךָ יְהוָ֖ה אֶקְרָ֑א כִּ֣י אֵ֗שׁ אָֽכְלָה֙ נְא֣וֹת מִדְבָּ֔ר וְלֶ֣הָבָ֔ה לִהֲטָ֖ה כָּל־עֲצֵ֥י הַשָּׂדֶֽה׃ 20 גַּם־בַּהֲמ֥וֹת שָׂדֶ֖ה תַּעֲר֣וֹג אֵלֶ֑יךָ כִּ֤י יָֽבְשׁוּ֙ אֲפִ֣יקֵי מָ֔יִם וְאֵ֕שׁ אָכְלָ֖ה נְא֥וֹת הַמִּדְבָּֽר׃   פ