Yiddish
Hebrew
אידיש
1 װי איך װיל הײלן ישׂראל, אַזױ װערט אַנטפּלעקט די זינד פֿון אפֿרים, און די בײזן פֿון שוֹמרוֹן; װאָרום זײ באַגײען פֿאַלשקײט, און אַ גנב ברעכט אײַן, אַ באַנדע באַפֿאַלט אויף דער גאַס. 2 און זאָלן זײ זיך ניט אײַנרעדן אין זײער האַרצן, אַל דאָס בײז זײערס געדענק איך; אַצונד האָבן זײערע מעשׂים זײ אַרומגערינגלט, אַקעגן מײַן פּנים זײַנען זײ. 3 מיט זײער בײז דערפֿרײען זײ דעם מלך, און מיט זײערע ליגנס די האַרן. 4 אַלע זײַנען זײ נוֹאפֿים, װי אַן אױװן אָנגעהײצט פֿון בעקער, װאָס מע הערט בלױז אױף שאַרן פֿון פֿאַרקנעטן דעם טײג ביז זײַן זױער װערן. 5 אין דעם טאָג פֿון אונדזער מלך, זײַנען די האַרן קראַנק פֿון װײַנדערהיצונג; ער אַלײן שטרעקט אױס זײַן האַנט מיט די שפּעטער. 6 װאָרום זײ האָבן צוגעברײט זײער האַרץ װי אַן אױװן אין זײער לױער; אַ גאַנצע נאַכט שלאָפֿט זײער בעקער, פֿרימאָרגנס ברענט ער אַזױ װי פֿלאַמפֿײַער. 7 זײ אַלע גליען װי אַן אױװן, און זײ פֿאַרצערן זײערע ריכטער; אַלע זײערע מלכים זײַנען געפֿאַלן, קײנער צװישן זײ רופֿט ניט צו מיר. 8 אפֿרים, ער מישט זיך מיט די פֿעלקער, אפֿרים איז געװאָרן אַ ניט איבערגעקערטער קוכן. 9 פֿרעמדע האָבן אױפֿגעגעסן זײַן כּוֹח, און ער מערקט ניט; שױן גראָע האָר דורכגעשפּריצט בײַ אים, און ער מערקט ניט. 10 און דער שטאָלץ פֿון ישׂראל איז געבױגן פֿאַר זײַן פּנים, אָבער זײ קערן זיך ניט אום צו יהוה זײער גאָט, און זײ זוכן אים ניט בײַ אַלעם דעם. 11 און אפֿרים איז געװאָרן װי אַ נאַרישע טױב, אָן שׂכל, מִצרַיִם האָבן זײ גערופֿן, קײן אַשור זײַנען זײ געגאַנגען. 12 װי זײ װעלן גײן, װעל איך אױסשפּרײטן אױף זײ מײַן נעץ, װי פֿױגלען פֿון הימל װעל איך זײ אַראָפּנידערן; איך װעל זײ שטראָפֿן װי איך האָב געלאָזט הערן זײער עדה. 13 װײ צו זײ, װאָס זײ זײַנען אַװעק פֿון מיר! פֿאַרװיסטונג אױף זײ, װאָס זײ האָבן געבראָכן אָן מיר! און איך זאָל זײ אױסלײזן, װען זײ האָבן גערעדט ליגנס אױף מיר? 14 און זײ שרײַען ניט צו מיר מיט זײער האַרצן, אַז זײ יאָמערן אױף זײערע געלעגערס; װעגן תּבואה און װײַן רודלען זײ זיך, אָן מיר װידערשפּעניקן זײ. 15 און איך האָב געלערנט, געשטאַרקט זײערע אָרעמס, אָבער זײ טראַכטן שלעכטס אױף מיר. 16 זײ קערן זיך, אָבער ניט צו דער הײך, װי אַ פֿאַלשער בױגן זײַנען זײ געװאָרן. װעלן פֿאַלן דורכן שװערד זײערע האַרן פֿאַר דעם צאָרן פֿון זײער צונג; דאָס װעט זײַן אַ שפּאָט פֿון זײ אין לאַנד מִצרַיִם.
עברית
1 כְּרָפְאִ֣י לְיִשְׂרָאֵ֗ל וְנִגְלָ֞ה עֲוֺ֤ן אֶפְרַ֙יִם֙ וְרָע֣וֹת שֹֽׁמְר֔וֹן כִּ֥י פָעֲל֖וּ שָׁ֑קֶר וְגַנָּ֣ב יָב֔וֹא פָּשַׁ֥ט גְּד֖וּד בַּחֽוּץ׃ 2 וּבַל־יֹֽאמְרוּ֙ לִלְבָבָ֔ם כָּל־רָעָתָ֖ם זָכָ֑רְתִּי עַתָּה֙ סְבָב֣וּם מַֽעַלְלֵיהֶ֔ם נֶ֥גֶד פָּנַ֖י הָיֽוּ׃ 3 בְּרָעָתָ֖ם יְשַׂמְּחוּ־מֶ֑לֶךְ וּבְכַחֲשֵׁיהֶ֖ם שָׂרִֽים׃ 4 כֻּלָּם֙ מְנָ֣אֲפִ֔ים כְּמ֣וֹ תַנּ֔וּר בֹּעֵ֖רָה מֵֽאֹפֶ֑ה יִשְׁבּ֣וֹת מֵעִ֔יר מִלּ֥וּשׁ בָּצֵ֖ק עַד־חֻמְצָתֽוֹ׃ 5 י֣וֹם מַלְכֵּ֔נוּ הֶחֱל֥וּ שָׂרִ֖ים חֲמַ֣ת מִיָּ֑יִן מָשַׁ֥ךְ יָד֖וֹ אֶת־לֹצְצִֽים׃ 6 כִּֽי־קֵרְב֧וּ כַתַּנּ֛וּר לִבָּ֖ם בְּאָרְבָּ֑ם כָּל־הַלַּ֙יְלָה֙ יָשֵׁ֣ן אֹֽפֵהֶ֔ם בֹּ֕קֶר ה֥וּא בֹעֵ֖ר כְּאֵ֥שׁ לֶהָבָֽה׃ 7 כֻּלָּ֤ם יֵחַ֙מּוּ֙ כַּתַּנּ֔וּר וְאָכְל֖וּ אֶת־שֹֽׁפְטֵיהֶ֑ם כָּל־מַלְכֵיהֶ֣ם נָפָ֔לוּ אֵין־קֹרֵ֥א בָהֶ֖ם אֵלָֽי׃ 8 אֶפְרַ֕יִם בָּעַמִּ֖ים ה֣וּא יִתְבּוֹלָ֑ל אֶפְרַ֛יִם הָיָ֥ה עֻגָ֖ה בְּלִ֥י הֲפוּכָֽה׃ 9 אָכְל֤וּ זָרִים֙ כֹּח֔וֹ וְה֖וּא לֹ֣א יָדָ֑ע גַּם־שֵׂיבָה֙ זָ֣רְקָה בּ֔וֹ וְה֖וּא לֹ֥א יָדָֽע׃ 10 וְעָנָ֥ה גְאֽוֹן־יִשְׂרָאֵ֖ל בְּפָנָ֑יו וְלֹֽא־שָׁ֙בוּ֙ אֶל־יְהוָ֣ה אֱלֹֽהֵיהֶ֔ם וְלֹ֥א בִקְשֻׁ֖הוּ בְּכָל־זֹֽאת׃ 11 וַיְהִ֣י אֶפְרַ֔יִם כְּיוֹנָ֥ה פוֹתָ֖ה אֵ֣ין לֵ֑ב מִצְרַ֥יִם קָרָ֖אוּ אַשּׁ֥וּר הָלָֽכוּ׃ 12 כַּאֲשֶׁ֣ר יֵלֵ֗כוּ אֶפְר֤וֹשׂ עֲלֵיהֶם֙ רִשְׁתִּ֔י כְּע֥וֹף הַשָּׁמַ֖יִם אֽוֹרִידֵ֑ם אַיְסִרֵ֕ם כְּשֵׁ֖מַע לַעֲדָתָֽם׃   ס 13 א֤וֹי לָהֶם֙ כִּֽי־נָדְד֣וּ מִמֶּ֔נִּי שֹׁ֥ד לָהֶ֖ם כִּֽי־פָ֣שְׁעוּ בִ֑י וְאָנֹכִ֣י אֶפְדֵּ֔ם וְהֵ֕מָּה דִּבְּר֥וּ עָלַ֖י כְּזָבִֽים׃ 14 וְלֹֽא־זָעֲק֤וּ אֵלַי֙ בְּלִבָּ֔ם כִּ֥י יְיֵלִ֖ילוּ עַל־מִשְׁכְּבוֹתָ֑ם עַל־דָּגָ֧ן וְתִיר֛וֹשׁ יִתְגּוֹרָ֖רוּ יָס֥וּרוּ בִֽי׃ 15 וַאֲנִ֣י יִסַּ֔רְתִּי חִזַּ֖קְתִּי זְרֽוֹעֹתָ֑ם וְאֵלַ֖י יְחַשְּׁבוּ־רָֽע׃ 16 יָשׁ֣וּבוּ לֹ֣א עָ֗ל הָיוּ֙ כְּקֶ֣שֶׁת רְמִיָּ֔ה יִפְּל֥וּ בַחֶ֛רֶב שָׂרֵיהֶ֖ם מִזַּ֣עַם לְשׁוֹנָ֑ם ז֥וֹ לַעְגָּ֖ם בְּאֶ֥רֶץ מִצְרָֽיִם׃