Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן: 2 און דו מענטשנקינד, אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: אַ סָוף צו דער ערד פֿון ישׂראל! געקומען אַ סָוף אױף די פֿיר עקן פֿון לאַנד. 3 אַצונד איז אַ סָוף אױף דיר, און איך װעל אָנשיקן מײַן צאָרן אױף דיר, און װעל דיך משפּטן לױט דײַנע װעגן, און פֿאַרגעלטן אױף דיר אַלע דײַנע אומװערדיקײטן. 4 און מײַן אױג װעט דיך ניט שױנען, און איך װעל ניט דערבאַרימען; נײַערט דײַנע װעגן װעל איך פֿאַרגעלטן אױף דיר, און דײַנע אומװערדיקײטן װעלן אין דײַן מיט בלײַבן; און איר װעט װיסן אַז איך בין יהוה.
5 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: אַן אומגליק, אַ באַזונדער אומגליק אָט קומט! 6 אַ סָוף איז געקומען, געקומען דער סָוף, ער האָט זיך דערװעקט אױף דיר; אָט קומט עס! 7 געקומען איז די רײ צו דיר, באַװױנער פֿון לאַנד; געקומען די צײַט, נאָנט איז דער טאָג פֿון מהומה, און אױס דער געהילך פֿון די בערג. 8 אַצונד באַלד װעל איך אױסגיסן מײַן גרימצאָרן אױף דיר, און אױסלאָזן אױף דיר מײַן כּעס, און דיך משפּטן לױט דײַנע װעגן, און פֿאַרגעלטן אױף דיר אַלע דײַנע אומװערדיקײטן. 9 און מײַן אױג װעט ניט שױנען, און איך װעל ניט דערבאַרימען; לױט דײַנע װעגן װעל איך פֿאַרגעלטן אױף דיר, און דײַנע אומװערדיקײטן װעלן אין דײַן מיט בלײַבן; און איר װעט װיסן אַז איך יהוה טו שלאָגן. 10 אָט איז דער טאָג, אָט קומט עס! אױסגעפֿאַלן איז די רײ, געשפּראָצט האָט דער שטעקן, געבליט האָט די מוטװיליקײט. 11 אומרעכט איז אױסגעװאַקסןאין אַ שטעקן פֿון שלעכטיקײט; ניט פֿון זײ קומט אַרױס, און ניט פֿון זײער געזעמל, און ניט פֿון זײער געטומל; און ניטאָ קײן געהױבנקײט אין זײ. 12 געקומען איז די צײַט, דערגרײכט האָט דער טאָג; דער קױפֿער זאָל זיך ניט פֿרײען, און דער פֿאַרקױפֿער זאָל ניט טרױערן, װאָרום אַ גרימצאָרן איז אױף איר גאַנצן געזעמל. 13 װאָרום דער פֿאַרקױפֿער װעט צום פֿאַרקױפֿטןאין זײַן לעבנס לעבן זיך ניט אומקערן; װײַל אַ זעונג איז אױף איר גאַנצן געזעמל, עס זאָל זיך ניט אומקערן; און פֿון װעגן זײַן זינד אין זײַן לעבןװעט זיך קײנער ניט דערהאַלטן. 14 געבלאָזן דעם האָרן, און אָנגעברײט אַלצדינג, און ניטאָ װער זאָל גײן אױף מלחמה; װאָרום מײַן גרימצאָרן איז אױף איר גאַנצן געזעמל. 15 דערױסן די שװערד, און אינעװײניק די פּעסט און דער הונגער; דער װאָס אין פֿעלד װעט דורכן שװערד שטאַרבן, און דער װאָס אין שטאָט, װעט אים הונגער און פּעסט אױפֿעסן. 16 און זײערע אַנטרונענע װעלן אַנטרינען, און װעלן זײַן אױף די בערג, װי טױבן פֿון די טאָלן, װאָס אַלע טוען זײ ברומען; איטלעכער פֿון װעגן זײַן זינד. 17 אַלע הענט װעלן שלאַף װערן, און אַלע קני װעלן רינען מיט װאַסער. 18 און זײ װעלן אָנגורטן זאַקקלײדער, און אַ שױדער װעט זײ באַדעקן, און אױף אַלע פּנימער װעט זײַן אַ בושה, און אױף אַלע זײערע קעפּ אַ פּליך. 19 זײער זילבער װעלן זײ אױף די גאַסן אַרױסװאַרפֿן, און זײער גאָלד װעט אַן אומרײניקײט װערן, זײער זילבער און זײער גאָלד װעט זײ ניט קענען מציל זײַן אין טאָג פֿון גאָטס גרימצאָרן; זײער לײַב װעלן זײ ניט אָנזעטן און זײערע אינגעװײד װעלן זײ ניט אָנפֿילן; װאָרום די שטרױכלונג צו זײער זינד איז דאָס געװען, 20 און זײער שײנע צירונג װאָס זײ האָבן פֿאַר אַ שטאָלץ געמאַכט; און בילדער פֿון זײערע מיאוסע אומװערדיקײטן האָבן זײ דערפֿון אױסגעאַרבעט; דרום מאַך איך עס זײ פֿאַר אַן אומרײניקײט. 21 און איך װעל עס געבן אין דער האַנט פֿון פֿרעמדע צו רױב, און צו די שלעכטע פֿון דער ערד צו פֿאַנג, און זײ װעלן עס פֿאַרשװעכן. 22 און איך װעל אָפּדרײען מײַן פּנים פֿון זײ, און מע װעט פֿאַרשװעכן מײַן פֿאַרבאָרגעניש; יאָ, אײַנברעכער װעלן קומען אין איר, און װעלן זי פֿאַרשװעכן.
23 גרײט צו די קײטן, װאָרום דאָס לאַנד איז פֿול מיט בלוטשולד, און די שטאָט איז פֿױל מיט אומרעכט. 24 און איך װעל ברענגען די ערגסטע פֿון די פֿעלקער, און זײ װעלן יַרשען זײערע הײַזער; און איך װעל פֿאַרשטערן דעם שטאָלץ פֿון די שטאַרקע; און פֿאַרשװעכט װערן װעלן זײערע הײליקטומען. 25 אַ שױדערניש קומט, און זײ װעלן זוכן שלום, און עס װעט ניט זײַן. 26 אַ בראָך אױף אַ בראָך װעט קומען, און אַ הערונג נאָך אַ הערונג װעט זײַן; און זײ װעלן זוכן אַ זעונג פֿון נבֿיא, און די תּורה װעט פֿאַרלאָרן װערן פֿון כּהן, און אַן עצה פֿון די זקנים. 27 דער מלך װעט טרױערן, און דער פֿירשט װעט זיך אָנקלײדן מיט װיסטקײט, און די הענט פֿון דעם פֿאָלק פֿון לאַנד װעלן צעטומלט װערן; לױט זײער װעג װעל איך טאָן מיט זײ, און מיט זײערע משפּטים װעל איך זײ משפּטן; און זײ װעלן װיסן אַז איך בין יהוה.
עברית
1 וַיְהִ֥י דְבַר־יְהוָ֖ה אֵלַ֥י לֵאמֹֽר׃ 2 וְאַתָּ֣ה בֶן־אָדָ֗ם כֹּה־אָמַ֞ר אֲדֹנָ֧י יְהוִ֛ה לְאַדְמַ֥ת יִשְׂרָאֵ֖ל קֵ֑ץ בָּ֣א הַקֵּ֔ץ עַל־ארבעת כַּנְפ֥וֹת הָאָֽרֶץ׃ 3 עַתָּה֙ הַקֵּ֣ץ עָלַ֔יִךְ וְשִׁלַּחְתִּ֤י אַפִּי֙ בָּ֔ךְ וּשְׁפַטְתִּ֖יךְ כִּדְרָכָ֑יִךְ וְנָתַתִּ֣י עָלַ֔יִךְ אֵ֖ת כָּל־תּוֹעֲבֹתָֽיִךְ׃ 4 וְלֹא־תָח֥וֹס עֵינִ֛י עָלַ֖יִךְ וְלֹ֣א אֶחְמ֑וֹל כִּ֣י דְרָכַ֜יִךְ עָלַ֣יִךְ אֶתֵּ֗ן וְתוֹעֲבוֹתַ֙יִךְ֙ בְּתוֹכֵ֣ךְ תִּֽהְיֶ֔יןָ וִידַעְתֶּ֖ם כִּֽי־אֲנִ֥י יְהוָֽה׃   פ
5 כֹּ֥ה אָמַ֖ר אֲדֹנָ֣י יְהוִ֑ה רָעָ֛ה אַחַ֥ת רָעָ֖ה הִנֵּ֥ה בָאָֽה׃ 6 קֵ֣ץ בָּ֔א בָּ֥א הַקֵּ֖ץ הֵקִ֣יץ אֵלָ֑יִךְ הִנֵּ֖ה בָּאָֽה׃ 7 בָּ֧אָה הַצְּפִירָ֛ה אֵלֶ֖יךָ יוֹשֵׁ֣ב הָאָ֑רֶץ בָּ֣א הָעֵ֗ת קָר֛וֹב הַיּ֥וֹם מְהוּמָ֖ה וְלֹא־הֵ֥ד הָרִֽים׃ 8 עַתָּ֣ה מִקָּר֗וֹב אֶשְׁפּ֤וֹךְ חֲמָתִי֙ עָלַ֔יִךְ וְכִלֵּיתִ֤י אַפִּי֙ בָּ֔ךְ וּשְׁפַטְתִּ֖יךְ כִּדְרָכָ֑יִךְ וְנָתַתִּ֣י עָלַ֔יִךְ אֵ֖ת כָּל־תּוֹעֲבוֹתָֽיִךְ׃ 9 וְלֹא־תָח֥וֹס עֵינִ֖י וְלֹ֣א אֶחְמ֑וֹל כִּדְרָכַ֜יִךְ עָלַ֣יִךְ אֶתֵּ֗ן וְתוֹעֲבוֹתַ֙יִךְ֙ בְּתוֹכֵ֣ךְ תִּֽהְיֶ֔יןָ וִֽידַעְתֶּ֕ם כִּ֛י אֲנִ֥י יְהוָ֖ה מַכֶּֽה׃ 10 הִנֵּ֥ה הַיּ֖וֹם הִנֵּ֣ה בָאָ֑ה יָֽצְאָה֙ הַצְּפִרָ֔ה צָ֚ץ הַמַּטֶּ֔ה פָּרַ֖ח הַזָּדֽוֹן׃ 11 הֶחָמָ֥ס קָ֖ם לְמַטֵּה־רֶ֑שַׁע לֹא־מֵהֶ֞ם וְלֹ֧א מֵהֲמוֹנָ֛ם וְלֹ֥א מֶהֱמֵהֶ֖ם וְלֹא־נֹ֥הַּ בָּהֶֽם׃ 12 בָּ֤א הָעֵת֙ הִגִּ֣יעַ הַיּ֔וֹם הַקּוֹנֶה֙ אַל־יִשְׂמָ֔ח וְהַמּוֹכֵ֖ר אַל־יִתְאַבָּ֑ל כִּ֥י חָר֖וֹן אֶל־כָּל־הֲמוֹנָֽהּ׃ 13 כִּ֣י הַמּוֹכֵ֗ר אֶל־הַמִּמְכָּר֙ לֹ֣א יָשׁ֔וּב וְע֥וֹד בַּחַיִּ֖ים חַיָּתָ֑ם כִּֽי־חָז֤וֹן אֶל־כָּל־הֲמוֹנָהּ֙ לֹ֣א יָשׁ֔וּב וְאִ֧ישׁ בַּעֲוֺנ֛וֹ חַיָּת֖וֹ לֹ֥א יִתְחַזָּֽקוּ׃ 14 תָּקְע֤וּ בַתָּק֙וֹעַ֙ וְהָכִ֣ין הַכֹּ֔ל וְאֵ֥ין הֹלֵ֖ךְ לַמִּלְחָמָ֑ה כִּ֥י חֲרוֹנִ֖י אֶל־כָּל־הֲמוֹנָֽהּ׃ 15 הַחֶ֣רֶב בַּח֔וּץ וְהַדֶּ֥בֶר וְהָרָעָ֖ב מִבָּ֑יִת אֲשֶׁ֤ר בַּשָּׂדֶה֙ בַּחֶ֣רֶב יָמ֔וּת וַאֲשֶׁ֣ר בָּעִ֔יר רָעָ֥ב וָדֶ֖בֶר יֹאכֲלֶֽנּוּ׃ 16 וּפָֽלְטוּ֙ פְּלִ֣יטֵיהֶ֔ם וְהָי֣וּ אֶל־הֶהָרִ֗ים כְּיוֹנֵ֧י הַגֵּאָי֛וֹת כֻּלָּ֖ם הֹמ֑וֹת אִ֖ישׁ בַּעֲוֺנֽוֹ׃ 17 כָּל־הַיָּדַ֖יִם תִּרְפֶּ֑ינָה וְכָל־בִּרְכַּ֖יִם תֵּלַ֥כְנָה מָּֽיִם׃ 18 וְחָגְר֣וּ שַׂקִּ֔ים וְכִסְּתָ֥ה אוֹתָ֖ם פַּלָּצ֑וּת וְאֶ֤ל כָּל־פָּנִים֙ בּוּשָׁ֔ה וּבְכָל־רָאשֵׁיהֶ֖ם קָרְחָֽה׃ 19 כַּסְפָּ֞ם בַּחוּצ֣וֹת יַשְׁלִ֗יכוּ וּזְהָבָם֮ לְנִדָּ֣ה יִֽהְיֶה֒ כַּסְפָּ֨ם וּזְהָבָ֜ם לֹֽא־יוּכַ֣ל לְהַצִּילָ֗ם בְּיוֹם֙ עֶבְרַ֣ת יְהוָ֔ה נַפְשָׁם֙ לֹ֣א יְשַׂבֵּ֔עוּ וּמֵעֵיהֶ֖ם לֹ֣א יְמַלֵּ֑אוּ כִּֽי־מִכְשׁ֥וֹל עֲוֺנָ֖ם הָיָֽה׃ 20 וּצְבִ֤י עֶדְיוֹ֙ לְגָא֣וֹן שָׂמָ֔הוּ וְצַלְמֵ֧י תוֹעֲבֹתָ֛ם שִׁקּוּצֵיהֶ֖ם עָ֣שׂוּ ב֑וֹ עַל־כֵּ֛ן נְתַתִּ֥יו לָהֶ֖ם לְנִדָּֽה׃ 21 וּנְתַתִּ֤יו בְּיַֽד־הַזָּרִים֙ לָבַ֔ז וּלְרִשְׁעֵ֥י הָאָ֖רֶץ לְשָׁלָ֑ל וחללה 22 וַהֲסִבּוֹתִ֤י פָנַי֙ מֵהֶ֔ם וְחִלְּל֖וּ אֶת־צְפוּנִ֑י וּבָאוּ־בָ֥הּ פָּרִיצִ֖ים וְחִלְּלֽוּהָ׃   פ
23 עֲשֵׂ֖ה הָֽרַתּ֑וֹק כִּ֣י הָאָ֗רֶץ מָֽלְאָה֙ מִשְׁפַּ֣ט דָּמִ֔ים וְהָעִ֖יר מָלְאָ֥ה חָמָֽס׃ 24 וְהֵֽבֵאתִי֙ רָעֵ֣י גוֹיִ֔ם וְיָרְשׁ֖וּ אֶת־בָּֽתֵּיהֶ֑ם וְהִשְׁבַּתִּי֙ גְּא֣וֹן עַזִּ֔ים וְנִחֲל֖וּ מְקַֽדְשֵׁיהֶֽם׃ 25 קְפָ֖דָה־בָ֑א וּבִקְשׁ֥וּ שָׁל֖וֹם וָאָֽיִן׃ 26 הֹוָ֤ה עַל־הֹוָה֙ תָּב֔וֹא וּשְׁמֻעָ֥ה אֶל־שְׁמוּעָ֖ה תִּֽהְיֶ֑ה וּבִקְשׁ֤וּ חָזוֹן֙ מִנָּבִ֔יא וְתוֹרָה֙ תֹּאבַ֣ד מִכֹּהֵ֔ן וְעֵצָ֖ה מִזְּקֵנִֽים׃ 27 הַמֶּ֣לֶךְ יִתְאַבָּ֗ל וְנָשִׂיא֙ יִלְבַּ֣שׁ שְׁמָמָ֔ה וִידֵ֥י עַם־הָאָ֖רֶץ תִּבָּהַ֑לְנָה מִדַּרְכָּ֞ם אֶעֱשֶׂ֤ה אוֹתָם֙ וּבְמִשְׁפְּטֵיהֶ֣ם אֶשְׁפְּטֵ֔ם וְיָדְע֖וּ כִּֽי־אֲנִ֥י יְהוָֽה׃   פ