Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און דו מענטשנקינד, נעם דיר אַ שאַרפֿע שװערד – פֿאַר אַ גאָלמעסער זאָלסטו זי דיר נעמען, און אַריבערפֿירן איבער דײַן קאָפּ און איבער דײַן באָרד; און זאָלסט דיר נעמען װאָגשאָלן און עס צעטײלן. 2 אַ דריט-חלק זאָלסטו אין פֿײַער פֿאַרברענעןאין מיטן פֿון דער שטאָט, װען עס װערן פֿול די טעג פֿון דער באַלעגערונג; און אַ דריט-חלק זאָלסטו נעמען, און שלאָגן מיט דער שװערד רונד אַרום דעם, און אַ דריט-חלק זאָלסטו צעשפּרײטן פֿאַרן װינט; און אַ שװערד װעל איך אַרױסציִען הינטער זײ. 3 און זאָלסט נעמען דערפֿון עטלעכע אין צאָל, און זײ אײַנבינדן אין דײַנע ברעגן. 4 און פֿון זײ זאָלסטו װידער נעמען עטלעכע, און זײ אַרײַנװאַרפֿן אין מיטן פֿײַער, און זײ פֿאַרברענען אין פֿײַער; דערפֿון װעט אַרױסגײן אַ פֿײַעראױפֿן גאַנצן הױז פֿון ישׂראל.
5 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: דאָס איז ירושלים; אין מיטן פֿון די פֿעלקער האָב איך זי באַשטאַט, מיט לענדער רונד אַרום איר. 6 און זי האָט װידערשפּעניקט מײַנע געזעצןצו טאָן בײז מער פֿון די פֿעלקער, און מײַנע חוקים – מער פֿון די לענדער װאָס רונד אַרום איר; װאָרום מײַנע געזעצן האָבן זײ פֿאַראַכט, און מײַנע חוקים, אין זײ זײַנען זײ ניט געגאַנגען. 7 דרום האָט גאָט דער האַר אַזױ געזאָגט: װײַל איר האָט אָנגעגעבןמער פֿון די פֿעלקער װאָס רונד אַרום אײַך; אין מײַנע חוקים זײַט איר ניט געגאַנגען, און מײַנע געזעצן האָט איר ניט געטאָן; צו מאָל װי די געזעצן פֿון די פֿעלקער װאָס רונד אַרום אײַךהאָט איר ניט געטאָן – 8 דרום האָט גאָט דער האַר אַזױ געזאָגט: זע, איך אױך קום אױף דיר, און װעל טאָן אַ משפּט אין דירפֿאַר די אױגן פֿון די פֿעלקער. 9 און איך װעל טאָן אױף דיר װאָס איך האָב ניט געטאָן, פֿון װעגן אַלע דײַנע אומװערדיקײטן. 10 דרום װעלן עלטערן עסן זײערע קינדער אין דיר, און קינדער װעלן עסן זײערע עלטערן, און איך װעל טאָן אַ משפּט אױף דיר, און אַל דײַן איבערבלײַב װעל איך צעשפּרײטן אױף אַלע װינטן.
11 דרום אַזױ װי איך לעב, זאָגט גאָט דער האַר, פֿאַר װאָר, װײַל דו האָסט מײַן הײליקטום פֿאַראומרײניקטמיט אַלע דײַנע מיאוסקײטןאון מיט אַלע דײַנע אומװערדיקײטן, דרום װעל איך אױך דיך פֿאַרמינערן, און מײַן אױג װעט ניט שױנען, און איך אױך װעל ניט דערבאַרימען. 12 אַ דריט-חלק פֿון דיר װעלן פֿון פּעסט שטאַרבן, און אױסגײן פֿון הונגער אין דיר, און אַ דריט-חלק װעלן דורכן שװערד פֿאַלן רונד אַרום דיר, און אַ דריט-חלק װעל איך אױף אַלע װינטן צעשפּרײטן, און אַ שװערד װעל איך אַרױסציִען הינטער זײ. 13 און מײַן כּעס װעט אױסגײן, און איך װעל באַרוען מײַן גרימצאָרן אױף זײ, און איך װעל מיך שטילן; און זײ װעלן װיסן אַז איך יהוה האָב גערעדט אין מײַן פֿאַרדראָס, װען איך לאָז אױס מײַן גרימצאָרן אױף זײ. 14 און איך װעל דיך מאַכן פֿאַר אַ חורבן און פֿאַר אַ חרפּהצװישן די פֿעלקער װאָס רונד אַרום דיר, פֿאַר די אױגן פֿון איטלעכן פֿאַרבײַגײער. 15 און עס װעט זײַן אַ חרפּה און אַ לעסטערונג, אַ מוסר און אַ שרעק, בײַ די פֿעלקער װאָס רונד אַרום דיר, װען איך טו אַ משפּט אױף דירמיט כּעס און מיט גרימצאָרן און מיט שטראָפֿן פֿון גרימצאָרן – איך יהוה האָב גערעדט; 16 װען איך שיק אָן אױף זײ די בײזע פֿײַלן פֿון הונגערװאָס זײַנען אױף אומצוברענגען, װאָס איך װעל זײ שיקן אײַך אומצוברענגען; און הונגער װעל איך מערן אױף אײַך, און װעל אײַך צעברעכן דעם אונטערלען פֿון ברױט. 17 און איך װעל אָנשיקן אױף אײַך הונגער און בײזע חיות, און זײ װעלן דיך אָן קינדער לאָזן; און פּעסט און בלוט װעט דורכגײן דורך דיר, און אַ שװערד װעל איך ברענגען אױף דיר. איך יהוה האָב גערעדט.
עברית
1 וְאַתָּ֨ה בֶן־אָדָ֜ם קַח־לְךָ֣ חֶ֣רֶב חַדָּ֗ה תַּ֤עַר הַגַּלָּבִים֙ תִּקָּחֶ֣נָּה לָּ֔ךְ וְהַעֲבַרְתָּ֥ עַל־רֹאשְׁךָ֖ וְעַל־זְקָנֶ֑ךָ וְלָקַחְתָּ֥ לְךָ֛ מֹאזְנֵ֥י מִשְׁקָ֖ל וְחִלַּקְתָּֽם׃ 2 שְׁלִשִׁ֗ית בָּא֤וּר תַּבְעִיר֙ בְּת֣וֹךְ הָעִ֔יר כִּמְלֹ֖את יְמֵ֣י הַמָּצ֑וֹר וְלֽ͏ָקַחְתָּ֣ אֶת־הַשְּׁלִשִׁ֗ית תַּכֶּ֤ה בַחֶ֙רֶב֙ סְבִ֣יבוֹתֶ֔יהָ וְהַשְּׁלִשִׁית֙ תִּזְרֶ֣ה לָר֔וּחַ וְחֶ֖רֶב אָרִ֥יק אַחֲרֵיהֶֽם׃ 3 וְלָקַחְתָּ֥ מִשָּׁ֖ם מְעַ֣ט בְּמִסְפָּ֑ר וְצַרְתָּ֥ אוֹתָ֖ם בִּכְנָפֶֽיךָ׃ 4 וּמֵהֶם֙ ע֣וֹד תִּקָּ֔ח וְהִשְׁלַכְתָּ֤ אוֹתָם֙ אֶל־תּ֣וֹךְ הָאֵ֔שׁ וְשָׂרַפְתָּ֥ אֹתָ֖ם בָּאֵ֑שׁ מִמֶּ֥נּוּ תֵצֵא־אֵ֖שׁ אֶל־כָּל־בֵּ֥ית יִשְׂרָאֵֽל׃   פ
5 כֹּ֤ה אָמַר֙ אֲדֹנָ֣י יְהֹוִ֔ה זֹ֚את יְר֣וּשָׁלִַ֔ם בְּת֥וֹךְ הַגּוֹיִ֖ם שַׂמְתִּ֑יהָ וּסְבִיבוֹתֶ֖יהָ אֲרָצֽוֹת׃ 6 וַתֶּ֨מֶר אֶת־מִשְׁפָּטַ֤י לְרִשְׁעָה֙ מִן־הַגּוֹיִ֔ם וְאֶ֨ת־חֻקּוֹתַ֔י מִן־הָאֲרָצ֖וֹת אֲשֶׁ֣ר סְבִיבוֹתֶ֑יהָ כִּ֤י בְמִשְׁפָּטַי֙ מָאָ֔סוּ וְחֻקּוֹתַ֖י לֹא־הָלְכ֥וּ בָהֶֽם׃   ס 7 לָכֵ֞ן כֹּֽה־אָמַ֣ר אֲדֹנָ֣י יְהוִ֗ה יַ֤עַן הֲמָנְכֶם֙ מִן־הַגּוֹיִם֙ אֲשֶׁ֣ר סְבִיבֽוֹתֵיכֶ֔ם בְּחֻקּוֹתַי֙ לֹ֣א הֲלַכְתֶּ֔ם וְאֶת־מִשְׁפָּטַ֖י לֹ֣א עֲשִׂיתֶ֑ם וּֽכְמִשְׁפְּטֵ֧י הַגּוֹיִ֛ם אֲשֶׁ֥ר סְבִיבוֹתֵיכֶ֖ם לֹ֥א עֲשִׂיתֶֽם׃   ס 8 לָכֵ֗ן כֹּ֤ה אָמַר֙ אֲדֹנָ֣י יְהוִ֔ה הִנְנִ֥י עָלַ֖יִךְ גַּם־אָ֑נִי וְעָשִׂ֧יתִי בְתוֹכֵ֛ךְ מִשְׁפָּטִ֖ים לְעֵינֵ֥י הַגּוֹיִֽם׃ 9 וְעָשִׂ֣יתִי בָ֗ךְ אֵ֚ת אֲשֶׁ֣ר לֹֽא־עָשִׂ֔יתִי וְאֵ֛ת אֲשֶֽׁר־לֹֽא־אֶעֱשֶׂ֥ה כָמֹ֖הוּ ע֑וֹד יַ֖עַן כָּל־תּוֹעֲבֹתָֽיִךְ׃   ס 10 לָכֵ֗ן אָב֞וֹת יֹאכְל֤וּ בָנִים֙ בְּתוֹכֵ֔ךְ וּבָנִ֖ים יֹאכְל֣וּ אֲבוֹתָ֑ם וְעָשִׂ֤יתִי בָךְ֙ שְׁפָטִ֔ים וְזֵרִיתִ֥י אֶת־כָּל־שְׁאֵרִיתֵ֖ךְ לְכָל־רֽוּחַ׃   פ
11 לָכֵ֣ן חַי־אָ֗נִי נְאֻם֮ אֲדֹנָ֣י יְהוִה֒ אִם־לֹ֗א יַ֚עַן אֶת־מִקְדָּשִׁ֣י טִמֵּ֔את בְּכָל־שִׁקּוּצַ֖יִךְ וּבְכָל־תּוֹעֲבֹתָ֑יִךְ וְגַם־אֲנִ֤י אֶגְרַע֙ וְלֹא־תָח֣וֹס עֵינִ֔י וְגַם־אֲנִ֖י לֹ֥א אֶחְמֽוֹל׃ 12 שְׁלִשִׁתֵ֞יךְ בַּדֶּ֣בֶר יָמ֗וּתוּ וּבָֽרָעָב֙ יִכְל֣וּ בְתוֹכֵ֔ךְ וְהַ֨שְּׁלִשִׁ֔ית בַּחֶ֖רֶב יִפְּל֣וּ סְבִיבוֹתָ֑יִךְ וְהַשְּׁלִישִׁית֙ לְכָל־ר֣וּחַ אֱזָרֶ֔ה וְחֶ֖רֶב אָרִ֥יק אַחֲרֵיהֶֽם׃ 13 וְכָלָ֣ה אַפִּ֗י וַהֲנִחוֹתִ֧י חֲמָתִ֛י בָּ֖ם וְהִנֶּחָ֑מְתִּי וְֽיָדְע֞וּ כִּי־אֲנִ֣י יְהוָ֗ה דִּבַּ֙רְתִּי֙ בְּקִנְאָתִ֔י בְּכַלּוֹתִ֥י חֲמָתִ֖י בָּֽם׃ 14 וְאֶתְּנֵךְ֙ לְחָרְבָּ֣ה וּלְחֶרְפָּ֔ה בַּגּוֹיִ֖ם אֲשֶׁ֣ר סְבִיבוֹתָ֑יִךְ לְעֵינֵ֖י כָּל־עוֹבֵֽר׃ 15 וְֽהָ֨יְתָ֜ה חֶרְפָּ֤ה וּגְדוּפָה֙ מוּסָ֣ר וּמְשַׁמָּ֔ה לַגּוֹיִ֖ם אֲשֶׁ֣ר סְבִיבוֹתָ֑יִךְ בַּעֲשׂוֹתִי֩ בָ֨ךְ שְׁפָטִ֜ים בְּאַ֤ף וּבְחֵמָה֙ וּבְתֹכְח֣וֹת חֵמָ֔ה אֲנִ֥י יְהוָ֖ה דִּבַּֽרְתִּי׃ 16 בְּֽשַׁלְּחִ֡י אֶת־חִצֵּי֩ הָרָעָ֨ב הָרָעִ֤ים בָּהֶם֙ אֲשֶׁ֣ר הָי֣וּ לְמַשְׁחִ֔ית אֲשֶׁר־אֲשַׁלַּ֥ח אוֹתָ֖ם לְשַֽׁחֶתְכֶ֑ם וְרָעָב֙ אֹסֵ֣ף עֲלֵיכֶ֔ם וְשָׁבַרְתִּ֥י לָכֶ֖ם מַטֵּה־לָֽחֶם׃ 17 וְשִׁלַּחְתִּ֣י עֲ֠לֵיכֶם רָעָ֞ב וְחַיָּ֤ה רָעָה֙ וְשִׁכְּלֻ֔ךְ וְדֶ֥בֶר וָדָ֖ם יַעֲבָר־בָּ֑ךְ וְחֶ֙רֶב֙ אָבִ֣יא עָלַ֔יִךְ אֲנִ֥י יְהוָ֖ה דִּבַּֽרְתִּי׃   פ