Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און ער האָט מיך צוריקגעבראַכט אױפֿן װעג צום אױסנװײניקסטן טױער פֿון דעם הײליקטום װאָס איז געװען געקערט צו מזרח, און ער איז געװען פֿאַרשלאָסן. 2 און גאָט האָט צו מיר געזאָגט: דער דאָזיקער טױער זאָל זײַן פֿאַרשלאָסן, עס זאָל ניט געעפֿנט װערן, און קײנער זאָל דורך אים ניט אַרײַנגײן, װאָרום יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל איז אַרײַנגעגאַנגען דורך אים, דרום זאָל ער זײַן פֿאַרשלאָסן. 3 דער פֿירשט, װײַל ער איז אַ פֿירשט, ער מעג זיצן דרינען צו עסן ברױט פֿאַר גאָט; דורכן פֿירהױז פֿון טױער זאָל ער אַרײַנגײן, און דורך אים זאָל ער אַרױסגײן. 4 און ער האָט מיך געבראַכט דורך דעם טױער פֿון צפֿון צו דער פֿאָדערזײַט פֿון הױז, און איך האָב געזען, ערשט די פּראַכט פֿון גאָט האָט אָנגעפֿילט דאָס הױז פֿון גאָט; בין איך געפֿאַלן אױף מײַן פּנים. 5 און גאָט האָט צו מיר געזאָגט: מענטשנקינד, לײג צו דײַן האַרץ, און זע מיט דײַנע אױגן, און מיט דײַנע אױערן הער, אַלץ װאָס איך רעד מיט דיר װעגן אַלע געזעצן פֿון דעם הױז פֿון גאָט, און װעגן אַלע זײַנע דינים; און זאָלסט צולײגן דײַן האַרץ צו דעם אײַנגאַנג פֿון דעם הױז מיט אַלע אױסגאַנגען פֿון דעם הײליקטום. 6 און זאָלסט זאָגן צו די װידערשפּעניקע, צו דעם הױז פֿון ישׂראל: אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: גענוג אײַך פֿון אַלע אײַערע אומװערדיקײטן, הױז פֿון ישׂראל, 7 מיט אײַער ברענגען פֿרעמדגעבאָרענע, אומבאַשניטענע אין האַרצן און אומבאַשניטענע אין פֿלײש צו זײַן אין מײַן הײליקטום, כּדי עס צו פֿאַרשװעכן – מײַן הױז, װען איר זײַט מקריבֿ מײַן שפּײַז, דאָס פֿעטס און דאָס בלוט; און זײ האָבן פֿאַרשטערט מײַן בונד, צו אַלע אײַערע אַנדערע אומװערדיקײטן. 8 און איר האָט ניט געהיט די היטונג פֿו מײַנע הײליקײטן, און האָט אײַך זײ געמאַכט פֿאַר היטער פֿון מײַן היטונג אין מײַן הײליקטום. 9 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: קײן פֿרעמדגעבאָרענער, אומבאַשניטן אין האַרצן און אומבאַשניטן אין פֿלײש, זאָל ניט אַרײַנקומען אין מײַן הײליקטום – קײן פֿרעמדגעבאָרענער װאָס צװישן די קינדער פֿון ישׂראל. 10 נײַערט די לוִיִים װאָס האָבן זיך דערװײַטערט פֿון מיר, װען די ישׂראל האָבן אַװעקגעבלאָנדזשעט, די װאָס האָבן אַװעקגעבלאָנדזשעט פֿון מיר נאָך זײערע אָפּגעטער, זײ זאָלן טראָגן זײער זינד; 11 און זײ זאָלן זײַן משרתים אין מײַן הײליקטום, געשטעלטע בײַ די טױערן פֿון הױז, און משרתים פֿון דעם הױז; זײ זאָלן שעכטן דאָס בראַנדאָפּפֿער און דעם שלאַכטאָפּפֿער פֿאַרן פֿאָלק, און זײ זאָלן שטײן פֿאַר זײ, זײ צו באַדינען. 12 װײַל זײ פֿלעגן זײ באַדינען פֿאַר זײערע אָפּגעטער, און פֿלעגן זײַן דעם הױז פֿון ישׂראל פֿאַר אַ שטרױכלונג צו זינד, דרום האָב איך אױפֿגעהױבן מײַן האַנט װעגן זײ, זאָגט גאָט דער האַר, אַז זײ זאָל טראָגן זײער זינד; 13 און זײ זאָלן ניט גענענען צו מיר צו טאָן כּהן-דינסט צו מיר, און צו גענענען צו אַלע מײַנע הײליקײטן, צו די הײליקסטע הײליקײטן; און זײ זאָלן טראָגן זײער שאַנד, און זײערע אומװערדיקײטן װאָס זײ האָבן געטאָן. 14 און איך װעל זײ מאַכן פֿאַר היטער פֿון דער היטונג פֿון הױז, פֿאַר אַל זײַן דינסט, און פֿאַר אַלץ װאָס דאַרף געטאָן װערן אין אים.
15 אָבער די כּהנים פֿון שבֿט לֵוי, די קינדער פֿון צָדוק, װאָס האָבן געהיט די היטונג פֿון מײַן הײליקטום, װען די קינדער פֿון ישׂראל האָבן אַװעקגעבלאָנדזשעט פֿון מיר, זײ זאָלן גענענען צו מיר, מיר צו דינען, און זײ זאָלן שטײן פֿאַר מיר, מקריבֿ צו זײַן צו מיר דאָס פֿעטס און דאָס בלוט, זאָגט גאָט דער האַר. 16 זײ זאָלן קומען אין מײַן הײליקטום, און זײ זאָלן גענענען צו מײַן טיש מיר צו דינען, און זײ זאָלן היטן מײַן היטונג. 17 און עס זאָל זײַן, אַז זײ גײען אַרײַן אין די טױערן פֿון דעם אינעװײניקסטן הױף, זאָלן זײ אָנטאָן פֿלאַקסענע קלײדער, און װאָל זאָל ניט אַרױפֿקומען אױף זײ, װען זײ דינען אין די טױערן פֿון דעם אינעװײניקסטן הױף, אָדער אינעװײניק. 18 פֿלאַקסענע קאָפּדעקן זאָלן זײַן אױף זײערע קעפּ, און לײַנענע הױזן זאָלן זײַן אױף זײערע לענדן; זײ זאָלן זיך ניט אָנגערטן מיט אַ שװיציקער זאַך. 19 און אַז זײ גײען אַרױס אין דעם אױסנװײניקסטן הױף – אין דעם אױסנװײניקסטן הױף צום פֿאָלק, זאָלן זײ אױסטאָן זײערע קלײדער װאָס זײ דינען אין זײ, און זײ אַװעקלײגן אין די הײליקע קאַמערן, און אָנטאָן אַנדערע קלײדער, כּדי זײ זאָלן ניט מאַכן הײליק דאָס פֿאָלק מיט זײערע קלײדער. 20 און זײער קאָפּ זאָלן זײ ניט גאָלן, און לאַנגע האָר זאָלן זײ ניט פֿאַרלאָזן; צװיקן זאָלן זײ אַרומצװיקן זײערע קעפּ. 21 און װײַן זאָל קײן כּהן ניט טרינקען, װען זײ גײען אַרײַן אין דעם אינעװײניקסטן הױף. 22 און אַן אלמנה און אַ גרושה זאָלן זײ זיך ניט נעמען פֿאַר װײַבער, נאָר בלױז יונגפֿרױען פֿון דעם זאָמען פֿון דעם הױז פֿון ישׂראל; אָבער די אלמנה װאָס איז אַן אלמנה פֿון אַ כּהן, מעגן זײ נעמען. 23 און זײ זאָלן מײַן פֿאָלק לערנען צװישן הײליקן און אומהײליקן, און זײ מאַכן װיסן צװישן רײנעם און אומרײנעם. 24 און בײַ אַ שטרײַטזאַך זאָלן זײ שטײן צו משפּטן; מיט מײַנע משפּטים זאָלן זײ אים משפּטן; און מײַנע דינים און מײַנע געזעצן אין אַלע מײַנע יום-טובֿים זאָלן זײ היטן, און מײַנע שבתים זאָלן זײ האַלטן הײליק. 25 און צו אַ טױטן מענטשן זאָל ער ניט צוגײן צו װערן אומרײן; נאָר בלױז אָן אַ פֿאָטער, און אָן אַ מוטער, און אָן אַ זון, און אָן אַ טאָכטער, אָן אַ ברודער, און אָן אַ שװעסטער װאָס האָט נאָך ניט געהאַט קײן מאַן, מעגן זײ זיך פֿאַראומרײניקן. 26 און נאָך זײַן רײניקונג זאָל מען אים צײלן זיבן טעג. 27 און אין דעם טאָג װאָס ער קומט אין הײליקטום, אין דעם אינעװיניקסטן הױף, צו דינען אין הײליקטום, זאָל ער מקריבֿ זײַן זײַן זינדאָפּװער, זאָגט גאָט דער האַר. 28 און דאָס זאָל זײ זײַן פֿאַר אַ נחלה: איך בין זײער נחלה; און קײן אײגנטום זאָלט איר זײ ניט געבן אין ישׂראל: איך בין זײער אײגנטום. 29 דאָס שפּײַזאָפּפֿער, און דאָס זינדאָפּפֿער, און דאָס שולדאָפּפֿער, דאָס זאָלן זײ עסן; און איטלעכער חרם אין ישׂראל זאָל געהערן צו זײ. 30 און דאָס ערשטע פֿון אַלע ערשטצײַטיקע פֿון אַלץ, און איטלעכע אָפּשײדונג פֿון װאָס עס איז, פֿון אַלע אײַערע אָפּשײדונגען, זאָל געהערן צו די כּהנים; אױך דאָס ערשטע פֿון אײַערע טײגמולטערס זאָלט איר געבן צום כּהן, כּדי צו מאַכן רוען אַ ברכה אױף דײַן הױז. 31 קײן געפֿאַלנס און פֿאַרצוקטס פֿון עופֿות און פֿון בהמות זאָלן די כּהנים ניט עסן.
עברית
1 וַיָּ֣שֶׁב אֹתִ֗י דֶּ֣רֶךְ שַׁ֤עַר הַמִּקְדָּשׁ֙ הַֽחִיצ֔וֹן הַפֹּנֶ֖ה קָדִ֑ים וְה֖וּא סָגֽוּר׃ 2 וַיֹּ֨אמֶר אֵלַ֜י יְהוָ֗ה הַשַּׁ֣עַר הַזֶּה֩ סָג֨וּר יִהְיֶ֜ה לֹ֣א יִפָּתֵ֗חַ וְאִישׁ֙ לֹא־יָ֣בֹא ב֔וֹ כִּ֛י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵֽי־יִשְׂרָאֵ֖ל בָּ֣א ב֑וֹ וְהָיָ֖ה סָגֽוּר׃ 3 אֶֽת־הַנָּשִׂ֗יא נָ֥שִׂיא ה֛וּא יֵֽשֶׁב־בּ֥וֹ לֶאֱכָול־לֶ֖חֶם לִפְנֵ֣י יְהוָ֑ה מִדֶּ֨רֶךְ אֻלָ֤ם הַשַּׁ֙עַר֙ יָב֔וֹא וּמִדַּרְכּ֖וֹ יֵצֵֽא׃ 4 וַיְבִיאֵ֜נִי דֶּֽרֶךְ־שַׁ֣עַר הַצָּפוֹן֮ אֶל־פְּנֵ֣י הַבַּיִת֒ וָאֵ֕רֶא וְהִנֵּ֛ה מָלֵ֥א כְבוֹד־יְהוָ֖ה אֶת־בֵּ֣ית יְהוָ֑ה וָאֶפֹּ֖ל אֶל־פָּנָֽי׃ 5 וַיֹּ֨אמֶר אֵלַ֜י יְהֹוָ֗ה בֶּן־אָדָ֡ם שִׂ֣ים לִבְּךָ֩ וּרְאֵ֨ה בְעֵינֶ֜יךָ וּבְאָזְנֶ֣יךָ שְּׁמָ֗ע אֵ֣ת כָּל־אֲשֶׁ֤ר אֲנִי֙ מְדַבֵּ֣ר אֹתָ֔ךְ לְכָל־חֻקּ֥וֹת בֵּית־יְהוָ֖ה וּלְכָל־תורתו וְשַׂמְתָּ֤ לִבְּךָ֙ לִמְב֣וֹא הַבַּ֔יִת בְּכֹ֖ל מוֹצָאֵ֥י הַמִּקְדָּֽשׁ׃ 6 וְאָמַרְתָּ֤ אֶל־מֶ֙רִי֙ אֶל־בֵּ֣ית יִשְׂרָאֵ֔ל כֹּ֥ה אָמַ֖ר אֲדֹנָ֣י יְהוִ֑ה רַב־לָכֶ֛ם מִֽכָּל־תּוֹעֲבֽוֹתֵיכֶ֖ם בֵּ֥ית יִשְׂרָאֵֽל׃ 7 בַּהֲבִיאֲכֶ֣ם בְּנֵֽי־נֵכָ֗ר עַרְלֵי־לֵב֙ וְעַרְלֵ֣י בָשָׂ֔ר לִהְי֥וֹת בְּמִקְדָּשִׁ֖י לְחַלְּל֣וֹ אֶת־בֵּיתִ֑י בְּהַקְרִֽיבְכֶ֤ם אֶת־לַחְמִי֙ חֵ֣לֶב וָדָ֔ם וַיָּפֵ֙רוּ֙ אֶת־בְּרִיתִ֔י אֶ֖ל כָּל־תּוֹעֲבוֹתֵיכֶֽם׃ 8 וְלֹ֥א שְׁמַרְתֶּ֖ם מִשְׁמֶ֣רֶת קָדָשָׁ֑י וַתְּשִׂימ֗וּן לְשֹׁמְרֵ֧י מִשְׁמַרְתִּ֛י בְּמִקְדָּשִׁ֖י לָכֶֽם׃ 9 כֹּה־אָמַר֮ אֲדֹנָ֣י יְהוִה֒ כָּל־בֶּן־נֵכָ֗ר עֶ֤רֶל לֵב֙ וְעֶ֣רֶל בָּשָׂ֔ר לֹ֥א יָב֖וֹא אֶל־מִקְדָּשִׁ֑י לְכָל־בֶּן־נֵכָ֔ר אֲשֶׁ֕ר בְּת֖וֹךְ בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃ 10 כִּ֣י אִם־הַלְוִיִּ֗ם אֲשֶׁ֤ר רָֽחֲקוּ֙ מֵֽעָלַ֔י בִּתְע֤וֹת יִשְׂרָאֵל֙ אֲשֶׁ֣ר תָּע֣וּ מֵֽעָלַ֔י אַחֲרֵ֖י גִּלּֽוּלֵיהֶ֑ם וְנָשְׂא֖וּ עֲוֺנָֽם׃ 11 וְהָי֤וּ בְמִקְדָּשִׁי֙ מְשָׁ֣רְתִ֔ים פְּקֻדּוֹת֙ אֶל־שַׁעֲרֵ֣י הַבַּ֔יִת וּֽמְשָׁרְתִ֖ים אֶת־הַבָּ֑יִת הֵ֠מָּה יִשְׁחֲט֨וּ אֶת־הָעֹלָ֤ה וְאֶת־הַזֶּ֙בַח֙ לָעָ֔ם וְהֵ֛מָּה יַעַמְד֥וּ לִפְנֵיהֶ֖ם לְשָֽׁרְתָֽם׃ 12 יַ֗עַן אֲשֶׁ֨ר יְשָׁרְת֤וּ אוֹתָם֙ לִפְנֵ֣י גִלּֽוּלֵיהֶ֔ם וְהָי֥וּ לְבֵֽית־יִשְׂרָאֵ֖ל לְמִכְשׁ֣וֹל עָוֺ֑ן עַל־כֵּן֩ נָשָׂ֨אתִי יָדִ֜י עֲלֵיהֶ֗ם נְאֻם֙ אֲדֹנָ֣י יְהוִ֔ה וְנָשְׂא֖וּ עֲוֺנָֽם׃ 13 וְלֹֽא־יִגְּשׁ֤וּ אֵלַי֙ לְכַהֵ֣ן לִ֔י וְלָגֶ֙שֶׁת֙ עַל־כָּל־קָ֣דָשַׁ֔י אֶל־קָדְשֵׁ֖י הַקְּדָשִׁ֑ים וְנָֽשְׂאוּ֙ כְּלִמָּתָ֔ם וְתוֹעֲבוֹתָ֖ם אֲשֶׁ֥ר עָשֽׂוּ׃ 14 וְנָתַתִּ֣י אוֹתָ֔ם שֹׁמְרֵ֖י מִשְׁמֶ֣רֶת הַבָּ֑יִת לְכֹל֙ עֲבֹ֣דָת֔וֹ וּלְכֹ֛ל אֲשֶׁ֥ר יֵעָשֶׂ֖ה בּֽוֹ׃   פ
15 וְהַכֹּהֲנִ֨ים הַלְוִיִּ֜ם בְּנֵ֣י צָד֗וֹק אֲשֶׁ֨ר שָׁמְר֜וּ אֶת־מִשְׁמֶ֤רֶת מִקְדָּשִׁי֙ בִּתְע֤וֹת בְּנֵֽי־יִשְׂרָאֵל֙ מֵֽעָלַ֔י הֵ֛מָּה יִקְרְב֥וּ אֵלַ֖י לְשָֽׁרְתֵ֑נִי וְעָמְד֣וּ לְפָנַ֗י לְהַקְרִ֥יב לִי֙ חֵ֣לֶב וָדָ֔ם נְאֻ֖ם אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה׃ 16 הֵ֜מָּה יָבֹ֣אוּ אֶל־מִקְדָּשִׁ֗י וְהֵ֛מָּה יִקְרְב֥וּ אֶל־שֻׁלְחָנִ֖י לְשָׁרְתֵ֑נִי וְשָׁמְר֖וּ אֶת־מִשְׁמַרְתִּֽי׃ 17 וְהָיָ֗ה בְּבוֹאָם֙ אֶֽל־שַׁעֲרֵי֙ הֶחָצֵ֣ר הַפְּנִימִ֔ית בִּגְדֵ֥י פִשְׁתִּ֖ים יִלְבָּ֑שׁוּ וְלֹֽא־יַעֲלֶ֤ה עֲלֵיהֶם֙ צֶ֔מֶר בְּשָֽׁרְתָ֗ם בְּשַׁעֲרֵ֛י הֶחָצֵ֥ר הַפְּנִימִ֖ית וָבָֽיְתָה׃ 18 פַּאֲרֵ֤י פִשְׁתִּים֙ יִהְי֣וּ עַל־רֹאשָׁ֔ם וּמִכְנְסֵ֣י פִשְׁתִּ֔ים יִהְי֖וּ עַל־מָתְנֵיהֶ֑ם לֹ֥א יַחְגְּר֖וּ בַּיָּֽזַע׃ 19 וּ֠בְצֵאתָם אֶל־הֶחָצֵ֨ר הַחִיצוֹנָ֜ה אֶל־הֶחָצֵ֣ר הַחִיצוֹנָה֮ אֶל־הָעָם֒ יִפְשְׁט֣וּ אֶת־בִּגְדֵיהֶ֗ם אֲשֶׁר־הֵ֙מָּה֙ מְשָׁרְתִ֣ם בָּ֔ם וְהִנִּ֥יחוּ אוֹתָ֖ם בְּלִֽשְׁכֹ֣ת הַקֹּ֑דֶשׁ וְלָֽבְשׁוּ֙ בְּגָדִ֣ים אֲחֵרִ֔ים וְלֹֽא־יְקַדְּשׁ֥וּ אֶת־הָעָ֖ם בְּבִגְדֵיהֶֽם׃ 20 וְרֹאשָׁם֙ לֹ֣א יְגַלֵּ֔חוּ וּפֶ֖רַע לֹ֣א יְשַׁלֵּ֑חוּ כָּס֥וֹם יִכְסְמ֖וּ אֶת־רָאשֵׁיהֶֽם׃ 21 וְיַ֥יִן לֹֽא־יִשְׁתּ֖וּ כָּל־כֹּהֵ֑ן בְּבוֹאָ֖ם אֶל־הֶחָצֵ֥ר הַפְּנִימִֽית׃ 22 וְאַלְמָנָה֙ וּגְרוּשָׁ֔ה לֹֽא־יִקְח֥וּ לָהֶ֖ם לְנָשִׁ֑ים כִּ֣י אִם־בְּתוּלֹ֗ת מִזֶּ֙רַע֙ בֵּ֣ית יִשְׂרָאֵ֔ל וְהָֽאַלְמָנָה֙ אֲשֶׁ֣ר תִּֽהְיֶ֣ה אַלְמָנָ֔ה מִכֹּהֵ֖ן יִקָּֽחוּ׃ 23 וְאֶת־עַמִּ֣י יוֹר֔וּ בֵּ֥ין קֹ֖דֶשׁ לְחֹ֑ל וּבֵין־טָמֵ֥א לְטָה֖וֹר יוֹדִעֻֽם׃ 24 וְעַל־רִ֗יב הֵ֚מָּה יַעַמְד֣וּ לשפט בְּמִשְׁפָּטַ֖י ושפטהו וְאֶת־תּוֹרֹתַ֤י וְאֶת־חֻקֹּתַי֙ בְּכָל־מוֹעֲדַ֣י יִשְׁמֹ֔רוּ וְאֶת־שַׁבְּתוֹתַ֖י יְקַדֵּֽשׁוּ׃ 25 וְאֶל־מֵ֣ת אָדָ֔ם לֹ֥א יָב֖וֹא לְטָמְאָ֑ה כִּ֣י אִם־לְאָ֡ב וּ֠לְאֵם וּלְבֵ֨ן וּלְבַ֜ת לְאָ֗ח וּלְאָח֛וֹת אֲשֶֽׁר־לֹא־הָיְתָ֥ה לְאִ֖ישׁ יִטַּמָּֽאוּ׃ 26 וְאַחֲרֵ֖י טָֽהֳרָת֑וֹ שִׁבְעַ֥ת יָמִ֖ים יִסְפְּרוּ־לֽוֹ׃ 27 וּבְיוֹם֩ בֹּא֨וֹ אֶל־הַקֹּ֜דֶשׁ אֶל־הֶחָצֵ֤ר הַפְּנִימִית֙ לְשָׁרֵ֣ת בַּקֹּ֔דֶשׁ יַקְרִ֖יב חַטָּאת֑וֹ נְאֻ֖ם אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה׃ 28 וְהָיְתָ֤ה לָהֶם֙ לְֽנַחֲלָ֔ה אֲנִ֖י נַֽחֲלָתָ֑ם וַאֲחֻזָּ֗ה לֹֽא־תִתְּנ֤וּ לָהֶם֙ בְּיִשְׂרָאֵ֔ל אֲנִ֖י אֲחֻזָּתָֽם׃ 29 הַמִּנְחָה֙ וְהַחַטָּ֣את וְהָאָשָׁ֔ם הֵ֖מָּה יֹֽאכְל֑וּם וְכָל־חֵ֥רֶם בְּיִשְׂרָאֵ֖ל לָהֶ֥ם יִהְיֶֽה׃ 30 וְרֵאשִׁית֩ כָּל־בִּכּ֨וּרֵי כֹ֜ל וְכָל־תְּר֣וּמַת כֹּ֗ל מִכֹּל֙ תְּרוּמ֣וֹתֵיכֶ֔ם לַכֹּהֲנִ֖ים יִֽהְיֶ֑ה וְרֵאשִׁ֤ית עֲרִסֽוֹתֵיכֶם֙ תִּתְּנ֣וּ לַכֹּהֵ֔ן לְהָנִ֥יחַ בְּרָכָ֖ה אֶל־בֵּיתֶֽךָ׃ 31 כָּל־נְבֵלָה֙ וּטְרֵפָ֔ה מִן־הָע֖וֹף וּמִן־הַבְּהֵמָ֑ה לֹ֥א יֹאכְל֖וּ הַכֹּהֲנִֽים׃   פ