Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און עס איז געװען אין צװעלפֿטן יאָר, אין צװעלפֿטן חודש, אין ערשטן טאָג פֿון חודש, איז געװען דאָס װאָרט פֿון גאָט צו מיר, אַזױ צו זאָגן: 2 מענטשנקינד, הײב אױף אַ קלאָג אױף פּרעהדעם מלך פֿון מצרַיִם, און זאָלסט זאָגן צו אים: צו אַ יונגלײב פֿון די פֿעלקער האָסטו זיך געגליכן; און ביסט געװען װי אַ קראָקאָדיל אין די ימען, און האָסט זיך געפּליושקעט אין דײַנע טײַכן, און מיט דײַנע פֿיס האָסטו די װאַסערן צעמישט, און צעקױטיקט זײערע טײַכן. 3 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: דרום װעל איך אױסשפּרײטן אױף דיר מײַן נעץ, מיט אַן אײַנזאַמלונג פֿון פֿיל פֿעלקער, און זײ װעלן דיך אױפֿברענגען אין מײַן פֿאַנגנעץ. 4 און איך װעל דיך אַװעקװאַרפֿן אױף דער ערד, אױפֿן פֿרײַען פֿעלד װעל איך דיך אַװעקשלײַדערן; און איך װעל מאַכן רוען אױף דיר אַלע פֿױגלען פֿון הימל, און װעל אָנזעטן מיט דיר אַלע חיות פֿון דער ערד. 5 און איך װעל אַהינטאָן דײַן פֿלײש אױף די בערג, און װעל אָנפֿילן די טאָלן מיט דײַן װערעמדיקײט. 6 און איך װעל אָנטרינקען דאָס לאַנד מיט דײַן אײטער, מיט דײַן בלוט ביז די בערג; און די גראָבנס װעלן אָנגעפֿילט װערן מיט דיר. 7 און װען איך לעש דיך אױס, װעל איך צודעקן די הימלען, און װעל פֿינצטער מאַכן זײערע שטערן; די זון, זי װעל איך מיט אַ װאָלקן פֿאַרדעקן, און די לבֿנה װעט ניט לײַכטן איר ליכט. 8 אַלע ליכטיקע ליכטער אין הימל, זײ װעל איך מאַכן פֿינצטער איבער דיר, און איך װעל געבן אַ חושך אױף דײַן לאַנד, זאָגט גאָט דער האַר. 9 און איך װעל פֿאַראומערן דאָס האַרץ פֿון פֿיל פֿעלקער, װען איך ברענג דײַן בראָך צװישן די פֿעלקער, אין לענדער װאָס דו קענסט זײ ניט. 10 און איך װעל מאַכן באַנומען װערן װעגן דיר פֿיל פֿעלקער, און זײערע מלכים װעלן שױדערן אַ שױדער װעגן דיר, װען איך פֿאָך מײַן שװערד פֿאַר זײער פּנים; און זײ װעלן ציטערן אַלע רגע, איטלעכער פֿאַר זײַן לעבן, אין טאָג פֿון דײַן פֿאַלן. 11 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: די שװערד פֿון דעם מלך פֿון בָבֿל װעט קומען אױף דיר. 12 דורך די שװערדן פֿון גיבורים װעל איך מאַכן פֿאַלן דײַן המון; די פֿאָרכטיקסטע פֿון די פֿעלקער זײַנען זײ אַלע; און זײ װעלן פֿאַרװיסטן דעם שטאָלץ פֿון מצרַיִם, און פֿאַרטיליקט װערן װעט איר גאַנצער המון. 13 און איך װעל אונטערברענגען אַלע אירע בהמות פֿון לעבן די פֿיל װאַסערן; און זײ װעט מער ניט צעמישן אַ פֿוס פֿון אַ מענטשן, און קלױען פֿון אַ בהמה װעלן זײ ניט צעמישן. 14 דענצמאָל װעל איך מאַכן אָפּשטײן זײערע װאַסערן, און זײערע טײַכן װעל איך װי בױמל מאַכן גײן, זאָגט גאָט דער האַר, 15 װען איך מאַך דאָס לאַנד מצרַיִם אַ װיסט און װיסטעניש, אַ לאַנד אָן איר פֿולקײט, װען איך שלאָג אַלע װױנער אין איר; און זײ װעלן װיסן אַז איך בין יהוה. 16 אַ קלאָגליד איז דאָס, און קלאָגן װעט מען עס; די טעכטער פֿון די פֿעלקער װעלן עס קלאָגן; אױף מצרַיִם און אױף איר גאַנצן המון װעלן זײ עס קלאָגן, זאָגט גאָט דער האַר.
17 און עס איז געװען אין צװעלפֿטן יאָר, אין פֿופֿצנטן טאָג פֿון חודש איז געװען דאָס װאָרט פֿון גאָט צו מיר, אַזױ צו זאָגן: 18 מענטשנקינד, יאָמער אױף דעם המון פֿון מצרַיִם, און מאַך זײ נידערן – זי מיט די טעכטער פֿון מאַכטיקע פֿעלקער, אין דער אונטערשטער ערד, מיט די גענידערטע אין גרוב. 19 פֿון װעמען ביסטו בעסער? נידער אַראָפּ, און װער געלײגט מיט די אומבאַשניטענע. 20 צװישן דערשלאָגענע פֿון שװערד זאָלן זײ פֿאַלן; צו דער שװערד איז זי איבערגעגעבן געװאָרן; שלעפּט זי אַראָפּ מיט איר גאַנצן המון. 21 די שטאַרקסטע גיבורים װעלן רעדןפֿון אים מיט זײַנע העלפֿער פֿון מיטן דער אונטערערד; זײ האָבן גענידערט, זיך געלײגט, די אומבאַשניטענע, דערשלאָגענע פֿון שװערד. 22 דאָרטן איז אשור מיט איר גאַנצן געזעמל – רונד אַרום איר אירע קבֿרים; אַלע דערשלאָגענע, געפֿאַלן פֿון שװערד – 23 װאָס אירע קבֿרים זײַנען פֿאַרלײגט אין די עקן פֿון גרוב, און איר געזעמל איז רונד אַרום איר קבֿר; אַלע דערשלאָגענע, געפֿאַלן פֿון שװערד, װאָס האָבן אָנגעװאָרפֿן אַ שרעקאין לאַנד פֿון די לעבעדיקע. 24 דאָרטן איז אֵלֶם מיט איר גאַנצן המוןרונד אַרום איר קבֿר; אַלע דערשלאָגענע, געפֿאַלן פֿון שװערד, װאָס האָבן גענידערט אומבאַשניטענעאין דער אונטערשטער ערד, װאָס האָבן אָנגעװאָרפֿן זײער שרעקאין לאַנד פֿון די לעבעדיקע, און זײ טראָגן זײער שאַנדמיט די גענידערטע אין גרוב. 25 צװישן דערשלאָגענע האָט מען איר אַ געלעגער געגעבןמיט איר גאַנצן המון; רונד אַרום איר אירע קבֿרים; אַלע אומבאַשניטענע, דערשלאָגן פֿון שװערד; װײַל זײער שרעק איז געװען אָנגעװאָרפֿןאין לאַנד פֿון די לעבעדיקע, דרום טראָגן זײ זײער שאַנדמיט די גענידערטע אין גרוב; צװישן געשלאָגענע זײַנען זײ געלײגט געװאָרן. 26 דאָרטן איז מֶשֶך, תּובֿל מיט איר גאַנצן המון; רונד אַרום איר אירע קבֿרים; אַלע אומבאַשניטענע, דערשלאָגן פֿון שװערד; װײַל זײ האָבן אָנגעװאָרפֿן זײער שרעקאין לאַנד פֿון די לעבעדיקע. 27 און די געפֿאַלענע פֿון די אומבאַשניטענעװעלן ניט ליגן מיט די גיבוריםװאָס האָבן גענידערט אין אונטערערד מיט זײערע כּלי-מלחמה, און זײערע שװערדן האָט מען געלײגט אונטער זײערע קעפּ; װאָרום זײערע זינד זײַנען אױף זײער געבײן, װײַל דער שרעק פֿון די גיבוריםאיז געװען אין לאַנד פֿון די לעבעדיקע. 28 אױך דו װעסט צװישן אומבאַשניטענע צעבראָכן װערן, און ליגן מיט דערשלאָגענע פֿון שװערד. 29 דאָרטן איז אדום, אירע מלכים און אַלע אירע פֿירשטן, װאָס זײַנען בײַ אַל זײער גבֿורהגעלײגט געװאָרן מיט דערשלאָגענע פֿון שװערד; מיט אומבאַשניטענע ליגן זײ, און מיט די גענידערטע אין גרוב. 30 דאָרטן זײַנען די פֿירשטן פֿון צפֿון אַלע, און אַלע צידונים, װאָס האָבן גענידערט מיט דערשלאָגענע; בײַ אַל זײערע אָנשרעק דורך זײער גבֿורה זײַנען זײ פֿאַרשעמט; און זײ ליגן אומבאַשניטענע מיט דערשלאָגענע פֿון שװערד, און טראָגן זײער שאַנד מיט די גענידערטע אין גרוב. 31 זײ װעט פּרעה זען, און װעט זיך טרײסטן אױף זײַן גאַנצן המון, די דערשלאָגענע פֿון שװערד – פּרעה מיט זײַן גאַנצן חיל, זאָגט גאָט דער האַר. 32 װאָרום איך טו װאַרפֿן מײַן שרעקאין לאַנד פֿון די לעבעדיקע; און ער װעט געלײגט װערן צװישן אומבאַשניטענע, מיט דערשלאָגענע פֿון שװערד – פּרעה מיט זײַן גאַנצן המון, זאָגט גאָט דער האַר.
עברית
1 וַֽיְהִי֙ בִּשְׁתֵּ֣י עֶשְׂרֵ֣ה שָׁנָ֔ה בִּשְׁנֵי־עָשָׂ֥ר חֹ֖דֶשׁ בְּאֶחָ֣ד לַחֹ֑דֶשׁ הָיָ֥ה דְבַר־יְהוָ֖ה אֵלַ֥י לֵאמֹֽר׃ 2 בֶּן־אָדָ֗ם שָׂ֤א קִינָה֙ עַל־פַּרְעֹ֣ה מֶֽלֶךְ־מִצְרַ֔יִם וְאָמַרְתָּ֣ אֵלָ֔יו כְּפִ֥יר גּוֹיִ֖ם נִדְמֵ֑יתָ וְאַתָּה֙ כַּתַּנִּ֣ים בַּיַּמִּ֔ים וַתָּ֣גַח בְּנַהֲרוֹתֶ֗יךָ וַתִּדְלַח־מַ֙יִם֙ בְּרַגְלֶ֔יךָ וַתִּרְפֹּ֖ס נַהֲרוֹתָֽם׃ 3 כֹּ֤ה אָמַר֙ אֲדֹנָ֣י יְהוִ֔ה וּפָרַשְׂתִּ֤י עָלֶ֙יךָ֙ אֶת־רִשְׁתִּ֔י בִּקְהַ֖ל עַמִּ֣ים רַבִּ֑ים וְהֶעֱל֖וּךָ בְּחֶרְמִֽי׃ 4 וּנְטַשְׁתִּ֣יךָ בָאָ֔רֶץ עַל־פְּנֵ֥י הַשָּׂדֶ֖ה אֲטִילֶ֑ךָ וְהִשְׁכַּנְתִּ֤י עָלֶ֙יךָ֙ כָּל־ע֣וֹף הַשָּׁמַ֔יִם וְהִשְׂבַּעְתִּ֥י מִמְּךָ֖ חַיַּ֥ת כָּל־הָאָֽרֶץ׃ 5 וְנָתַתִּ֥י אֶת־בְּשָׂרְךָ֖ עַל־הֶֽהָרִ֑ים וּמִלֵּאתִ֥י הַגֵּאָי֖וֹת רָמוּתֶֽךָ׃ 6 וְהִשְׁקֵיתִ֨י אֶ֧רֶץ צָפָתְךָ֛ מִדָּמְךָ֖ אֶל־הֶֽהָרִ֑ים וַאֲפִקִ֖ים יִמָּלְא֥וּן מִמֶּֽךָּ׃ 7 וְכִסֵּיתִ֤י בְכַבּֽוֹתְךָ֙ שָׁמַ֔יִם וְהִקְדַּרְתִּ֖י אֶת־כֹּֽכְבֵיהֶ֑ם שֶׁ֚מֶשׁ בֶּעָנָ֣ן אֲכַסֶּ֔נּוּ וְיָרֵ֖חַ לֹא־יָאִ֥יר אוֹרֽוֹ׃ 8 כָּל־מְא֤וֹרֵי אוֹר֙ בַּשָּׁמַ֔יִם אַקְדִּירֵ֖ם עָלֶ֑יךָ וְנָתַ֤תִּי חֹ֙שֶׁךְ֙ עַֽל־אַרְצְךָ֔ נְאֻ֖ם אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה׃ 9 וְהִ֨כְעַסְתִּ֔י לֵ֖ב עַמִּ֣ים רַבִּ֑ים בַּהֲבִיאִ֤י שִׁבְרְךָ֙ בַּגּוֹיִ֔ם עַל־אֲרָצ֖וֹת אֲשֶׁ֥ר לֹֽא־יְדַעְתָּֽם׃ 10 וַהֲשִׁמּוֹתִ֨י עָלֶ֜יךָ עַמִּ֣ים רַבִּ֗ים וּמַלְכֵיהֶם֙ יִשְׂעֲר֤וּ עָלֶ֙יךָ֙ שַׂ֔עַר בְּעוֹפְפִ֥י חַרְבִּ֖י עַל־פְּנֵיהֶ֑ם וְחָרְד֤וּ לִרְגָעִים֙ אִ֣ישׁ לְנַפְשׁ֔וֹ בְּי֖וֹם מַפַּלְתֶּֽךָ׃   ס 11 כִּ֛י כֹּ֥ה אָמַ֖ר אֲדֹנָ֣י יְהוִ֑ה חֶ֥רֶב מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֖ל תְּבוֹאֶֽךָ׃ 12 בְּחַרְב֤וֹת גִּבּוֹרִים֙ אַפִּ֣יל הֲמוֹנֶ֔ךָ עָרִיצֵ֥י גוֹיִ֖ם כֻּלָּ֑ם וְשָֽׁדְדוּ֙ אֶת־גְּא֣וֹן מִצְרַ֔יִם וְנִשְׁמַ֖ד כָּל־הֲמוֹנָֽהּ׃ 13 וְהַֽאֲבַדְתִּי֙ אֶת־כָּל־בְּהֶמְתָּ֔הּ מֵעַ֖ל מַ֣יִם רַבִּ֑ים וְלֹ֨א תִדְלָחֵ֤ם רֶֽגֶל־אָדָם֙ ע֔וֹד וּפַרְס֥וֹת בְּהֵמָ֖ה לֹ֥א תִדְלָחֵֽם׃ 14 אָ֚ז אַשְׁקִ֣יעַ מֵֽימֵיהֶ֔ם וְנַהֲרוֹתָ֖ם כַּשֶּׁ֣מֶן אוֹלִ֑יךְ נְאֻ֖ם אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה׃ 15 בְּתִתִּי֩ אֶת־אֶ֨רֶץ מִצְרַ֜יִם שְׁמָמָ֣ה וּנְשַׁמָּ֗ה אֶ֚רֶץ מִמְּלֹאָ֔הּ בְּהַכּוֹתִ֖י אֶת־כָּל־י֣וֹשְׁבֵי בָ֑הּ וְיָדְע֖וּ כִּֽי־אֲנִ֥י יְהוָֽה׃ 16 קִינָ֥ה הִיא֙ וְק֣וֹנְנ֔וּהָ בְּנ֥וֹת הַגּוֹיִ֖ם תְּקוֹנֵ֣נָּה אוֹתָ֑הּ עַל־מִצְרַ֤יִם וְעַל־כָּל־הֲמוֹנָהּ֙ תְּקוֹנֵ֣נָּה אוֹתָ֔הּ נְאֻ֖ם אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה׃   פ
17 וַֽיְהִי֙ בִּשְׁתֵּ֣י עֶשְׂרֵ֣ה שָׁנָ֔ה בַּחֲמִשָּׁ֥ה עָשָׂ֖ר לַחֹ֑דֶשׁ הָיָ֥ה דְבַר־יְהוָ֖ה אֵלַ֥י לֵאמֹֽר׃ 18 בֶּן־אָדָ֕ם נְהֵ֛ה עַל־הֲמ֥וֹן מִצְרַ֖יִם וְהוֹרִדֵ֑הוּ א֠וֹתָהּ וּבְנ֨וֹת גּוֹיִ֧ם אַדִּרִ֛ם אֶל־אֶ֥רֶץ תַּחְתִּיּ֖וֹת אֶת־י֥וֹרְדֵי בֽוֹר׃ 19 מִמִּ֖י נָעָ֑מְתָּ רְדָ֥ה וְהָשְׁכְּבָ֖ה אֶת־עֲרֵלִֽים׃ 20 בְּת֥וֹךְ חַלְלֵי־חֶ֖רֶב יִפֹּ֑לוּ חֶ֣רֶב נִתָּ֔נָה מָשְׁכ֥וּ אוֹתָ֖הּ וְכָל־הֲמוֹנֶֽיהָ׃ 21 יְדַבְּרוּ־ל֞וֹ אֵלֵ֧י גִבּוֹרִ֛ים מִתּ֥וֹךְ שְׁא֖וֹל אֶת־עֹֽזְרָ֑יו יָֽרְד֛וּ שָׁכְב֥וּ הָעֲרֵלִ֖ים חַלְלֵי־חָֽרֶב׃ 22 שָׁ֤ם אַשּׁוּר֙ וְכָל־קְהָלָ֔הּ סְבִֽיבוֹתָ֖יו קִבְרֹתָ֑יו כֻּלָּ֣ם חֲלָלִ֔ים הַנֹּפְלִ֖ים בֶּחָֽרֶב׃ 23 אֲשֶׁ֨ר נִתְּנ֤וּ קִבְרֹתֶ֙יהָ֙ בְּיַרְכְּתֵי־ב֔וֹר וַיְהִ֣י קְהָלָ֔הּ סְבִיב֖וֹת קְבֻרָתָ֑הּ כֻּלָּ֤ם חֲלָלִים֙ נֹפְלִ֣ים בַּחֶ֔רֶב אֲשֶׁר־נָתְנ֥וּ חִתִּ֖ית בְּאֶ֥רֶץ חַיִּֽים׃ 24 שָׁ֤ם עֵילָם֙ וְכָל־הֲמוֹנָ֔הּ סְבִיב֖וֹת קְבֻרָתָ֑הּ כֻּלָּ֣ם חֲלָלִים֩ הַנֹּפְלִ֨ים בַּחֶ֜רֶב אֲ‍ֽשֶׁר־יָרְד֥וּ עֲרֵלִ֣ים אֶל־אֶ֣רֶץ תַּחְתִּיּ֗וֹת אֲשֶׁ֨ר נָתְנ֤וּ חִתִּיתָם֙ בְּאֶ֣רֶץ חַיִּ֔ים וַיִּשְׂא֥וּ כְלִמָּתָ֖ם אֶת־י֥וֹרְדֵי בֽוֹר׃ 25 בְּת֣וֹךְ חֲ֠לָלִים נָתְנ֨וּ מִשְׁכָּ֥ב לָהּ֙ בְּכָל־הֲמוֹנָ֔הּ סְבִֽיבוֹתָ֖יו קִבְרֹתֶ֑הָ כֻּלָּ֣ם עֲרֵלִ֣ים חַלְלֵי־חֶ֡רֶב כִּֽי־נִתַּ֨ן חִתִּיתָ֜ם בְּאֶ֣רֶץ חַיִּ֗ים וַיִּשְׂא֤וּ כְלִמָּתָם֙ אֶת־י֣וֹרְדֵי ב֔וֹר בְּת֥וֹךְ חֲלָלִ֖ים נִתָּֽן׃ 26 שָׁ֣ם מֶ֤שֶׁךְ תֻּבַל֙ וְכָל־הֲמוֹנָ֔הּ סְבִֽיבוֹתָ֖יו קִבְרוֹתֶ֑יהָ כֻּלָּ֤ם עֲרֵלִים֙ מְחֻ֣לְלֵי חֶ֔רֶב כִּֽי־נָתְנ֥וּ חִתִּיתָ֖ם בְּאֶ֥רֶץ חַיִּֽים׃ 27 וְלֹ֤א יִשְׁכְּבוּ֙ אֶת־גִּבּוֹרִ֔ים נֹפְלִ֖ים מֵעֲרֵלִ֑ים אֲשֶׁ֣ר יָרְדֽוּ־שְׁא֣וֹל בִּכְלֵֽי־מִלְחַמְתָּם֩ וַיִּתְּנ֨וּ אֶת־חַרְבוֹתָ֜ם תַּ֣חַת רָאשֵׁיהֶ֗ם וַתְּהִ֤י עֲוֺֽנֹתָם֙ עַל־עַצְמוֹתָ֔ם כִּֽי־חִתִּ֥ית גִּבּוֹרִ֖ים בְּאֶ֥רֶץ חַיִּֽים׃ 28 וְאַתָּ֗ה בְּת֧וֹךְ עֲרֵלִ֛ים תִּשָּׁבַ֥ר וְתִשְׁכַּ֖ב אֶת־חַלְלֵי־חָֽרֶב׃ 29 שָׁ֣מָּה אֱד֗וֹם מְלָכֶ֙יהָ֙ וְכָל־נְשִׂיאֶ֔יהָ אֲשֶׁר־נִתְּנ֥וּ בִגְבוּרָתָ֖ם אֶת־חַלְלֵי־חָ֑רֶב הֵ֛מָּה אֶת־עֲרֵלִ֥ים יִשְׁכָּ֖בוּ וְאֶת־יֹ֥רְדֵי בֽוֹר׃ 30 שָׁ֣מָּה נְסִיכֵ֥י צָפ֛וֹן כֻּלָּ֖ם וְכָל־צִֽדֹנִ֑י אֲשֶׁר־יָרְד֣וּ אֶת־חֲלָלִ֗ים בְּחִתִּיתָ֤ם מִגְבֽוּרָתָם֙ בּוֹשִׁ֔ים וַיִּשְׁכְּב֤וּ עֲרֵלִים֙ אֶת־חַלְלֵי־חֶ֔רֶב וַיִּשְׂא֥וּ כְלִמָּתָ֖ם אֶת־י֥וֹרְדֵי בֽוֹר׃ 31 אוֹתָם֙ יִרְאֶ֣ה פַרְעֹ֔ה וְנִחַ֖ם עַל־כָּל־המונה חַלְלֵי־חֶ֙רֶב֙ פַּרְעֹ֣ה וְכָל־חֵיל֔וֹ נְאֻ֖ם אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה׃ 32 כִּֽי־נָתַ֥תִּי אֶת־חתיתו בְּאֶ֣רֶץ חַיִּ֑ים וְהֻשְׁכַּב֩ בְּת֨וֹךְ עֲרֵלִ֜ים אֶת־חַלְלֵי־חֶ֗רֶב פַּרְעֹה֙ וְכָל־הֲמוֹנֹ֔ה נְאֻ֖ם אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה׃   פ