Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן: 2 מענטשנקינד, זאָג צו דעם פֿירשט פֿון צור: אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: װײַל דײַן האַרץ האָט זיך דערהױבן, און דו האָסט געזאָגט: אַ גאָט בין איך, די זיצונג פֿון געטער טו איך זיצןאין האַרצן פֿון די ימען; און ביסט דאָך אַ מענטש און ניט אַ גאָט, נאָר האָסט געמאַכט דײַן האַרץ װי דאָס האַרץ פֿון אַ גאָט: 3 ביסט דאָך מער חכם פֿון דניאלן, קײן פֿאַרבאָרגעניש האָט מען פֿון דיר ניט פֿאַרהױלן! 4 מיט דײַן גרױס חכמה און מיט דײַן שׂכלהאָסטו דיר אָנגעשאַפֿט אַ פֿאַרמעג, און אָנגעשאַפֿט גאָלד און זילבער אין דײַנע אוֹצרות. 5 מיט דײַן גרױס חכמה, מיט דײַן האַנדל, האָסטו געמערט דײַן פֿאַרמעג! און דײַן האַרץ האָט זיך דערהױבן פֿון װעגן דײַן פֿאַרמעג. 6 דרום האָט גאָט דער האַר אַזױ געזאָגט: װײַל דו האָסט געמאַכט דײַן האַרץ װי דאָס האַרץ פֿון אַ גאָט, 7 דרום זע, איך ברענג אױף דיר פֿרעמדע, די פֿאָרכטיקסטע פֿון די פֿעלקער; און זײ װעלן אַרױסציִען זײערע שװערדןאױף דײַן שײנער חכמה, און זײ װעלן פֿאַרשװעכן דײַן גלאַנץ. 8 אין גרוב װעלן זײ דיך נידערן, און דעם טױט פֿון אַ דערשלאָגענעם װעסטו שטאַרבן, אין האַרצן פֿון די ימען. 9 װעסטו דען זאָגן פֿאַר דײַן טײטער: אַ גאָט בין איך? װען אַ מענטש און ניט אַ גאָט װעסטו זײַןאין דער האַנט פֿון דײַן דערשלאָגער. 10 דעם טױט פֿון אומבאַשניטענע װעסטו שטאַרבן, דורך דער האַנט פֿון פֿרעמדע; װאָרום איך האָב גערעדט, זאָגט גאָט דער האַר. 11 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן: 12 מענטשנקינד, הײב אױף אַ קלאָג אױף דעם מלך פֿון צור, און זאָלסט זאָגן צו אים: אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: אַ געצירקלטער זיגלרינג ביסטו געװען, פֿול מיט חכמה און פֿאַרפֿול אין שײנקײט. 13 אין עדן דעם גאָרטן פֿון גאָט ביסטו געװען; אַלערלײ טײַער געשטײן איז דײַן צודעק געװען; רובין, טאָפּאַז, און דימענט, גאָלדשטײן, אָניקל, און יאַשפּיז, סאַפּירשטײן, גאַרפֿונקל, און שמאָראַק, און גאָלד, דײַנע געפּײַקלטע און געלעכלטע אַרבעט, זײַנען אין טאָג פֿון דײַן באַשאַפֿן װערן געװען אָנגעברײט אין דיר. 14 אַ כּרובֿ אַ ברײטשירעמענדיקער ביסטו געװען; און איך האָב דיך אַרױפֿגעזעצט, ביז דו ביסט אױף גאָטס הײליקן באַרג געװען; צװישן פֿײַערשטײנער ביסטו אומגעגאַנגען. 15 גאַנץ ביסטו געװען אין דײַנע װעגן, פֿון דעם טאָג פֿון דײַן באַשאַפֿן װערן, ביז אומרעכט איז געפֿונען געװאָרן אין דיר. 16 דורך דײַן גרױס האַנדלשאַפֿט האָט מען דיך אָנגעפֿילט אינעװײניק מיט רױבונג, און ביסט זינדיק געװאָרן; דרום האָב איך דיך פֿאַרשװעכט פֿון גאָטס באַרג, און דיך אונטערגעבראַכט, דו שירעמענדיקער כּרובֿ, פֿון צװישן די פֿײַערשטײנער. 17 דײַן האַרץ האָט זיך דערהױבן פֿון װעגן דײַן שײנקײט, האָסט פֿאַרדאָרבן דײַן חכמה איבער דײַן גלאַנץ; האָב איך דיך אױף דער ערד געװאָרפֿן, פֿאַר די מלכים דיך געגעבן, צו קוקן אױף דיר. 18 דורך דײַנע פֿיל זינד, מיט דעם אומרעכט פֿון דײַן האַנדל, האָסטו פֿאַרשװעכט דײַנע הײליקטומען; דרום האָב איך געמאַכט אַרױסגײן פֿון דיר אַ פֿײַערװאָס האָט דיך פֿאַרצערט, און איך האָב דיך געמאַכט צו אַש אױף דער ערד, פֿאַר די אױגן פֿון אַלע װאָס זעען דיך. 19 אַלע װאָס קענען דיך צװישן די פֿעלקערװערן באַנומען איבער דיר; אַ שרעקעניש ביסטו געװאָרן, און ביסט אױף אײביק ניטאָ.
20 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו מיר, אַזױ צו זאָגן: 21 מענטשנקינד, טו דײַן פּנים צו צידון, און זאָג נבֿיאות אױף איר; 22 און זאָלסט זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: זע, איך קום אױף דיר, צידון, און איך װעל געערלעכט װערן צװישן דיר; און זײ װעלן װיסן אַז איך בין יהוה, װען איך טו אַ משפּט אין איר, און איך װעל געהײליקט װערן אין איר. 23 און איך װעל אָנשיקן אױף איר פּעסטאון בלוט אין אירע גאַסן, און דערשלאָגענע װעלן פֿאַלן אין איר מיטפֿון דער שװערד װאָס אױף איר פֿון רונד אַרום; און זײ װעלן װיסן אַז איך בין יהוה. 24 און מער װעט ניט זײַן פֿאַר דעם הױז פֿון ישׂראלאַ שטעכיק װילדגעװעקס, און אַ שמאַרציקער דאָרן, פֿון אַלע זײערע אַרומיקע װאָס פֿאַראַכטן זײ; און זײ װעלן װיסן אַז איך בין גאָט יהוה. 25 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר: װען איך זאַמל אײַן דאָס הױז פֿון ישׂראל פֿון די אומות װאָס זײ זײַנען צעשפּרײט געװאָרן ציװשן זײ, װעל איך געהײליקט װערן דורך זײ אין די אױגן פֿון די פֿעלקער; 26 און זײ װעלן זיצן אױף זײער ערדװאָס איך האָב געגעבן צו מײַן קנעכט, צו יעקבֿן. און זײ װעלן זיצן אױף איר אין זיכערקײט, און זײ װעלן בױען הײַזער, און פֿלאַנצן װײַנגערטנער; יאָ, זײ װעלן זיצן אין זיכערקײט, װען איך טו אַ משפּט אױף אַלעװאָס פֿאַראַכטן זײ פֿון רונד אַרום זײ; און זײ װעלן װיסן אַז איך בין יהוה זײער גאָט.
עברית
1 וַיְהִ֥י דְבַר־יְהוָ֖ה אֵלַ֥י לֵאמֹֽר׃ 2 בֶּן־אָדָ֡ם אֱמֹר֩ לִנְגִ֨יד צֹ֜ר כֹּֽה־אָמַ֣ר אֲדֹנָ֣י יְהֹוִ֗ה יַ֣עַן גָּבַ֤הּ לִבְּךָ֙ וַתֹּ֙אמֶר֙ אֵ֣ל אָ֔נִי מוֹשַׁ֧ב אֱלֹהִ֛ים יָשַׁ֖בְתִּי בְּלֵ֣ב יַמִּ֑ים וְאַתָּ֤ה אָדָם֙ וְֽלֹא־אֵ֔ל וַתִּתֵּ֥ן לִבְּךָ֖ כְּלֵ֥ב אֱלֹהִֽים׃ 3 הִנֵּ֥ה חָכָ֛ם אַתָּ֖ה מדנאל כָּל־סָת֖וּם לֹ֥א עֲמָמֽוּךָ׃ 4 בְּחָכְמָֽתְךָ֙ וּבִתְבוּנָ֣תְךָ֔ עָשִׂ֥יתָ לְּךָ֖ חָ֑יִל וַתַּ֛עַשׂ זָהָ֥ב וָכֶ֖סֶף בְּאוֹצְרוֹתֶֽיךָ׃ 5 בְּרֹ֧ב חָכְמָתְךָ֛ בִּרְכֻלָּתְךָ֖ הִרְבִּ֣יתָ חֵילֶ֑ךָ וַיִּגְבַּ֥הּ לְבָבְךָ֖ בְּחֵילֶֽךָ׃   ס 6 לָכֵ֕ן כֹּ֥ה אָמַ֖ר אֲדֹנָ֣י יְהוִ֑ה יַ֛עַן תִּתְּךָ֥ אֶת־לְבָבְךָ֖ כְּלֵ֥ב אֱלֹהִֽים׃ 7 לָכֵ֗ן הִנְנִ֨י מֵבִ֤יא עָלֶ֙יךָ֙ זָרִ֔ים עָרִיצֵ֖י גּוֹיִ֑ם וְהֵרִ֤יקוּ חַרְבוֹתָם֙ עַל־יְפִ֣י חָכְמָתֶ֔ךָ וְחִלְּל֖וּ יִפְעָתֶֽךָ׃ 8 לַשַּׁ֖חַת יֽוֹרִד֑וּךָ וָמַ֛תָּה מְמוֹתֵ֥י חָלָ֖ל בְּלֵ֥ב יַמִּֽים׃ 9 הֶאָמֹ֤ר תֹּאמַר֙ אֱלֹהִ֣ים אָ֔נִי לִפְנֵ֖י הֹֽרְגֶ֑ךָ וְאַתָּ֥ה אָדָ֛ם וְלֹא־אֵ֖ל בְּיַ֥ד מְחַלְלֶֽיךָ׃ 10 מוֹתֵ֧י עֲרֵלִ֛ים תָּמ֖וּת בְּיַד־זָרִ֑ים כִּ֚י אֲנִ֣י דִבַּ֔רְתִּי נְאֻ֖ם אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה׃   ס 11 וַיְהִ֥י דְבַר־יְהוָ֖ה אֵלַ֥י לֵאמֹֽר׃ 12 בֶּן־אָדָ֕ם שָׂ֥א קִינָ֖ה עַל־מֶ֣לֶךְ צ֑וֹר וְאָמַ֣רְתָּ לּ֗וֹ כֹּ֤ה אָמַר֙ אֲדֹנָ֣י יְהוִ֔ה אַתָּה֙ חוֹתֵ֣ם תָּכְנִ֔ית מָלֵ֥א חָכְמָ֖ה וּכְלִ֥יל יֹֽפִי׃ 13 בְּעֵ֨דֶן גַּן־אֱלֹהִ֜ים הָיִ֗יתָ כָּל־אֶ֨בֶן יְקָרָ֤ה מְסֻכָתֶ֙ךָ֙ אֹ֣דֶם פִּטְדָ֞ה וְיָהֲלֹ֗ם תַּרְשִׁ֥ישׁ שֹׁ֙הַם֙ וְיָ֣שְׁפֵ֔ה סַפִּ֣יר נֹ֔פֶךְ וּבָרְקַ֖ת וְזָהָ֑ב מְלֶ֨אכֶת תֻּפֶּ֤יךָ וּנְקָבֶ֙יךָ֙ בָּ֔ךְ בְּי֥וֹם הִבָּרַאֲךָ֖ כּוֹנָֽנוּ׃ 14 אַ֨תְּ־כְּר֔וּב מִמְשַׁ֖ח הַסּוֹכֵ֑ךְ וּנְתַתִּ֗יךָ בְּהַ֨ר קֹ֤דֶשׁ אֱלֹהִים֙ הָיִ֔יתָ בְּת֥וֹךְ אַבְנֵי־אֵ֖שׁ הִתְהַלָּֽכְתָּ׃ 15 תָּמִ֤ים אַתָּה֙ בִּדְרָכֶ֔יךָ מִיּ֖וֹם הִבָּֽרְאָ֑ךְ עַד־נִמְצָ֥א עַוְלָ֖תָה בָּֽךְ׃ 16 בְּרֹ֣ב רְכֻלָּתְךָ֗ מָל֧וּ תוֹכְךָ֛ חָמָ֖ס וַֽתֶּחֱטָ֑א וָאֶחַלֶּלְךָ֩ מֵהַ֨ר אֱלֹהִ֤ים וָֽאַבֶּדְךָ֙ כְּר֣וּב הַסֹּכֵ֔ךְ מִתּ֖וֹךְ אַבְנֵי־אֵֽשׁ׃ 17 גָּבַ֤הּ לִבְּךָ֙ בְּיָפְיֶ֔ךָ שִׁחַ֥תָּ חָכְמָתְךָ֖ עַל־יִפְעָתֶ֑ךָ עַל־אֶ֣רֶץ הִשְׁלַכְתִּ֗יךָ לִפְנֵ֧י מְלָכִ֛ים נְתַתִּ֖יךָ לְרַ֥אֲוָה בָֽךְ׃ 18 מֵרֹ֣ב עֲוֺנֶ֗יךָ בְּעֶ֙וֶל֙ רְכֻלָּ֣תְךָ֔ חִלַּ֖לְתָּ מִקְדָּשֶׁ֑יךָ וָֽאוֹצִא־אֵ֤שׁ מִתּֽוֹכְךָ֙ הִ֣יא אֲכָלַ֔תְךָ וָאֶתֶּנְךָ֤ לְאֵ֙פֶר֙ עַל־הָאָ֔רֶץ לְעֵינֵ֖י כָּל־רֹאֶֽיךָ׃ 19 כָּל־יוֹדְעֶ֙יךָ֙ בָּֽעַמִּ֔ים שָׁמְמ֖וּ עָלֶ֑יךָ בַּלָּה֣וֹת הָיִ֔יתָ וְאֵינְךָ֖ עַד־עוֹלָֽם׃   פ
20 וַיְהִ֥י דְבַר־יְהוָ֖ה אֵלַ֥י לֵאמֹֽר׃ 21 בֶּן־אָדָ֕ם שִׂ֥ים פָּנֶ֖יךָ אֶל־צִיד֑וֹן וְהִנָּבֵ֖א עָלֶֽיהָ׃ 22 וְאָמַרְתָּ֗ כֹּ֤ה אָמַר֙ אֲדֹנָ֣י יְהוִ֔ה הִנְנִ֤י עָלַ֙יִךְ֙ צִיד֔וֹן וְנִכְבַּדְתִּ֖י בְּתוֹכֵ֑ךְ וְֽיָדְע֞וּ כִּֽי־אֲנִ֣י יְהוָ֗ה בַּעֲשׂ֥וֹתִי בָ֛הּ שְׁפָטִ֖ים וְנִקְדַּ֥שְׁתִּי בָֽהּ׃ 23 וְשִׁלַּחְתִּי־בָ֞הּ דֶּ֤בֶר וָדָם֙ בְּח֣וּצוֹתֶ֔יהָ וְנִפְלַ֤ל חָלָל֙ בְּתוֹכָ֔הּ בְּחֶ֥רֶב עָלֶ֖יהָ מִסָּבִ֑יב וְיָדְע֖וּ כִּֽי־אֲנִ֥י יְהוָֽה׃ 24 וְלֹֽא־יִהְיֶ֨ה ע֜וֹד לְבֵ֣ית יִשְׂרָאֵ֗ל סִלּ֤וֹן מַמְאִיר֙ וְק֣וֹץ מַכְאִ֔ב מִכֹּל֙ סְבִ֣יבֹתָ֔ם הַשָּׁאטִ֖ים אוֹתָ֑ם וְיָ֣דְע֔וּ כִּ֥י אֲנִ֖י אֲדֹנָ֥י יְהוִֽה׃   ס 25 כֹּֽה־אָמַר֮ אֲדֹנָ֣י יְהוִה֒ בְּקַבְּצִ֣י אֶת־בֵּ֣ית יִשְׂרָאֵ֗ל מִן־הָֽעַמִּים֙ אֲשֶׁ֣ר נָפֹ֣צוּ בָ֔ם וְנִקְדַּ֥שְׁתִּי בָ֖ם לְעֵינֵ֣י הַגּוֹיִ֑ם וְיָֽשְׁבוּ֙ עַל־אַדְמָתָ֔ם אֲשֶׁ֥ר נָתַ֖תִּי לְעַבְדִּ֥י לְיַעֲקֹֽב׃ 26 וְיָשְׁב֣וּ עָלֶיהָ֮ לָבֶטַח֒ וּבָנ֤וּ בָתִּים֙ וְנָטְע֣וּ כְרָמִ֔ים וְיָשְׁב֖וּ לָבֶ֑טַח בַּעֲשׂוֹתִ֣י שְׁפָטִ֗ים בְּכֹ֨ל הַשָּׁאטִ֤ים אֹתָם֙ מִסְּבִ֣יבוֹתָ֔ם וְיָ֣דְע֔וּ כִּ֛י אֲנִ֥י יְהוָ֖ה אֱלֹהֵיהֶֽם׃   ס