Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און איך האָב געזען, ערשט אױף דעם הימל װאָס איבערן קאָפּ פֿון די כּרובֿים האָט זיך באַװיזן אַזױ װי סאַפּירשטײן, אַזױ װי דאָס אױסזען פֿון דער געשטאַלט פֿון אַ טראָן איבער זײ. 2 און ער האָט גערעדט צו דעם מאַן װאָס איז געװען אָנגעטאָן אין לײַנען, און ער האָט געזאָגט: גײ אַרײַן צװישן די רעדער, אונטער דעם כּרובֿ, און פֿיל אָן דײַנע הױפֿנס מיט פֿײַערקױלן פֿון צװישן די כּרובֿים, און טו אַ װאָרף אױף דער שטאָט. איז ער אַרײַנגעגאַנגען פֿאַר מײַנע אױגן. 3 און די כּרובֿים זײַנען געשטאַנען רעכטס פֿון הױז, װען דער מאַן איז אַרײַנגעגאַנגען; און אַ װאָלקן האָט אָנגעפֿילט דעם אינעװײניקסטן הױף. 4 און די פּראַכט פֿון גאָט האָט זיך אױפֿגעהױבן פֿון איבער דעם כּרובֿ צום שװעל פֿון הױז; און דאָס הױז איז אָנגעפֿילט געװאָרן מיטן װאָלקן, און דער הױף איז געװען פֿול מיט דעם שײַן פֿון גאָטס פּראַכט. 5 און דאָס גערױש פֿון די פֿליגלען פֿון די כּרובֿים האָט זיך געהערט ביזן אױסנװײניקסטן טױער, אַזױ װי דער קָול פֿון גאָט אַלמאַכטיקן, װען ער רעדט. 6 און עס איז געװען, װי ער האָט באַפֿױלן דעם מאַן װאָס איז געװען אָנגעטאָן אין לײַנען, אַזױ צו זאָגן: נעם פֿײַער פֿון צװישן די רעדער, פֿון צװישן די כּרובֿים, אַזױ איז ער אַרײַנגעגאַנגען, און האָט זיך געשטעלט לעבן אַ ראָד. 7 און דער כּרובֿ האָט אױסגעשטרעקט זײַן האַנט פֿון צװישן די כּרובֿים צו דעם פֿײַער װאָס צװישן די כּרובֿים, און ער האָט אױפֿגעהױבן און געגעבן אין די הױפֿנס פֿון דעם אָנגעטאָנענעם אין לײַנען; און דער האָט עס גענומען, און איז אַרױסגעגאַנגען. 8 און בײַ די כּרובֿים האָט זיך געזען די געשטאַלט פֿון אַ מענטשנס האַנט אונטער זײערע פֿליגלען. 9 און איך האָב געזען, ערשט פֿיר רעדער זײַנען לעבן די כּרובֿים, אײן ראָד לעבן אײן כּרובֿ, אײן ראָד לעבן אײן כּרובֿ; און דאָס אױסזען פֿון די רעדער איז געװען אַזױ װי דער אָנבליק פֿון גאָלדשטײן. 10 און זײער אױסזען: אײן געשטאַלט איז געװען בײַ זײ פֿירן, אַזױ װי עס װאָלט זײַן אַ ראָד אין אַ ראָד. 11 אַז זײ זײַנען געגאַנגען, זײַנען זײ געגאַנגען צו זײערע פֿיר זײַטן: זײ האָבן זיך ניט אומגעדרײט בײַ זײער גײן, נײַערט צום אָרט װוּהין דער קאָפּ איז געװען געקערט, נאָך אים זײַנען זײ געגאַנגען; זײ האָבן זיך ניט אומגעדרײט בײַ זײער גײן. 12 און זײער גאַנצער לײַב, און זײער רוקן, און זײערע הענט, און זײערע פֿליגלען, און די רעדער, זײַנען געװען פֿול מיט אױגן רונד אַרום – זײערע רעדער בײַ זײ פֿירן. 13 די רעדער, זײ האָט מען אָנגערופֿן ״דער גַלגַל״ אין מײַנע אױערן. 14 און פֿיר פּנימער זײַנען בײַ איטלעכן געװען: אײן פּנים דער פּנים פֿון אַ כּרובֿ, און דער צװײטער פּנים דער פּנים פֿון אַ מענטשן, און דער דריטער דער פּנים פֿון אַ לײב, און דער פֿירטער דער פּנים פֿון אַן אָדלער. 15 און די כּרובֿים האָבן זיך אױפֿגעהױבן. דאָס איז געװען די חיה װאָס איך האָב געזען בײַם טײַך כּבֿר. 16 און אַז די כּרובֿים זײַנען געגאַנגען, זײַנען געגאַנגען די רעדער לעבן זײ, און אַז די כּרובֿים האָבן אױפֿגעשטעלט זײערע פֿליגלען זיך אױפֿצוהײבן פֿון דער ערד, האָבן אױך די רעדער זיך ניט אָפּגעדרײט פֿון לעבן זײ. 17 אַז יענע זײַנען געשטאַנען, זײַנען די געשטאַנען, און אַז יענע האָבן זיך אױפֿגעהױבן, האָבן זײ זיך אױפֿגעהױבן מיט זײ, װאָרום דער גײַסט פֿון דער חיה איז געװען אין זײ. 18 און די פּראַכט פֿון גאָט איז אַװעק פֿון דעם שװעל פֿון הױז, און האָט זיך געשטעלט אױף די כּרובֿים. 19 און די כּרובֿים האָבן אױפֿגעשטעלט זײערע פֿליגלען, און האָבן זיך אױפֿגעהױבן פֿון דער ערד פֿאַר מײַנע אױגן בײַ זײער אַרױסגײן, און די רעדער באַגלײַך מיט זײ; און זײ האָבן זיך געשטעלט בײַם אײַנגאַנג פֿון מזרח-טױער פֿון גאָטס הױז; און די פּראַכט פֿון דעם גאָט פֿון ישׂראל איז געװען איבער זײ פֿון אױבן. 20 דאָס איז די חיה װאָס איך האָב געזען אונטער דעם גאָט פֿון ישׂראל, בײַם טײַך כּבֿר; און איך האָב דערקענט אַז דאָס זײַנען כּרובֿים. 21 צו פֿיר, צו פֿיר פּנימער זײַנען בײַ איטלעכן געװען, און פֿיר פֿליגלען בײַ איטלעכן, און די געשטאַלט פֿון הענט פֿון אַ מענטשן אונטער זײערע פֿליגלען. 22 און די געשטאַלט פֿון זײערע פּנימער: דאָס זײַנען געװען די פּנימער װאָס איך האָב געזען בײַם טײַך כּבֿר, זײער אױסזען און זײ גופֿא. איטלעכער צו דער זײַט פֿון זײַן פּנים זײַנען זײ געגאַנגען.
עברית
1 וָאֶרְאֶ֗ה וְהִנֵּ֤ה אֶל־הָרָקִ֙יעַ֙ אֲשֶׁר֙ עַל־רֹ֣אשׁ הַכְּרֻבִ֔ים כְּאֶ֣בֶן סַפִּ֔יר כְּמַרְאֵ֖ה דְּמ֣וּת כִּסֵּ֑א נִרְאָ֖ה עֲלֵיהֶֽם׃ 2 וַיֹּ֜אמֶר אֶל־הָאִ֣ישׁ לְבֻ֣שׁ הַבַּדִּ֗ים וַיֹּ֡אמֶר בֹּא֩ אֶל־בֵּינ֨וֹת לַגַּלְגַּ֜ל אֶל־תַּ֣חַת לַכְּר֗וּב וּמַלֵּ֨א חָפְנֶ֤יךָ גַֽחֲלֵי־אֵשׁ֙ מִבֵּינ֣וֹת לַכְּרֻבִ֔ים וּזְרֹ֖ק עַל־הָעִ֑יר וַיָּבֹ֖א לְעֵינָֽי׃ 3 וְהַכְּרֻבִ֗ים עֹֽמְדִ֛ים מִימִ֥ין לַבַּ֖יִת בְּבֹא֣וֹ הָאִ֑ישׁ וְהֶעָנָ֣ן מָלֵ֔א אֶת־הֶחָצֵ֖ר הַפְּנִימִֽית׃ 4 וַיָּ֤רָם כְּבוֹד־יְהוָה֙ מֵעַ֣ל הַכְּר֔וּב עַ֖ל מִפְתַּ֣ן הַבָּ֑יִת וַיִּמָּלֵ֤א הַבַּ֙יִת֙ אֶת־הֶ֣עָנָ֔ן וְהֶֽחָצֵר֙ מָֽלְאָ֔ה אֶת־נֹ֖גַהּ כְּב֥וֹד יְהוָֽה׃ 5 וְקוֹל֙ כַּנְפֵ֣י הַכְּרוּבִ֔ים נִשְׁמַ֕ע עַד־הֶחָצֵ֖ר הַחִיצֹנָ֑ה כְּק֥וֹל אֵל־שַׁדַּ֖י בְּדַבְּרֽוֹ׃ 6 וַיְהִ֗י בְּצַוֺּתוֹ֙ אֶת־הָאִ֤ישׁ לְבֻֽשׁ־הַבַּדִּים֙ לֵאמֹ֔ר קַ֥ח אֵשׁ֙ מִבֵּינ֣וֹת לַגַּלְגַּ֔ל מִבֵּינ֖וֹת לַכְּרוּבִ֑ים וַיָּבֹא֙ וַֽיַּעֲמֹ֔ד אֵ֖צֶל הָאוֹפָֽן׃ 7 וַיִּשְׁלַח֩ הַכְּר֨וּב אֶת־יָד֜וֹ מִבֵּינ֣וֹת לַכְּרוּבִ֗ים אֶל־הָאֵשׁ֙ אֲשֶׁר֙ בֵּינ֣וֹת הַכְּרֻבִ֔ים וַיִּשָּׂא֙ וַיִּתֵּ֔ן אֶל־חָפְנֵ֖י לְבֻ֣שׁ הַבַּדִּ֑ים וַיִּקַּ֖ח וַיֵּצֵֽא׃ 8 וַיֵּרָ֖א לַכְּרֻבִ֑ים תַּבְנִית֙ יַד־אָדָ֔ם תַּ֖חַת כַּנְפֵיהֶֽם׃ 9 וָאֶרְאֶ֗ה וְהִנֵּ֨ה אַרְבָּעָ֣ה אוֹפַנִּים֮ אֵ֣צֶל הַכְּרוּבִים֒ אוֹפַ֣ן אֶחָ֗ד אֵ֚צֶל הַכְּר֣וּב אֶחָ֔ד וְאוֹפַ֣ן אֶחָ֔ד אֵ֖צֶל הַכְּר֣וּב אֶחָ֑ד וּמַרְאֵה֙ הָא֣וֹפַנִּ֔ים כְּעֵ֖ין אֶ֥בֶן תַּרְשִֽׁישׁ׃ 10 וּמַ֨רְאֵיהֶ֔ם דְּמ֥וּת אֶחָ֖ד לְאַרְבַּעְתָּ֑ם כַּאֲשֶׁ֛ר יִהְיֶ֥ה הָאוֹפַ֖ן בְּת֥וֹךְ הָאוֹפָֽן׃ 11 בְּלֶכְתָּ֗ם אֶל־אַרְבַּ֤עַת רִבְעֵיהֶם֙ יֵלֵ֔כוּ לֹ֥א יִסַּ֖בּוּ בְּלֶכְתָּ֑ם כִּ֣י הַמָּק֞וֹם אֲשֶׁר־יִפְנֶ֤ה הָרֹאשׁ֙ אַחֲרָ֣יו יֵלֵ֔כוּ לֹ֥א יִסַּ֖בּוּ בְּלֶכְתָּֽם׃ 12 וְכָל־בְּשָׂרָם֙ וְגַבֵּהֶ֔ם וִֽידֵיהֶ֖ם וְכַנְפֵיהֶ֑ם וְהָאֽוֹפַנִּ֗ים מְלֵאִ֤ים עֵינַ֙יִם֙ סָבִ֔יב לְאַרְבַּעְתָּ֖ם אוֹפַנֵּיהֶֽם׃ 13 לָא֖וֹפַנִּ֑ים לָהֶ֛ם קוֹרָ֥א הַגַּלְגַּ֖ל בְּאָזְנָֽי׃ 14 וְאַרְבָּעָ֥ה פָנִ֖ים לְאֶחָ֑ד פְּנֵ֨י הָאֶחָ֜ד פְּנֵ֣י הַכְּר֗וּב וּפְנֵ֤י הַשֵּׁנִי֙ פְּנֵ֣י אָדָ֔ם וְהַשְּׁלִישִׁי֙ פְּנֵ֣י אַרְיֵ֔ה וְהָרְבִיעִ֖י פְּנֵי־נָֽשֶׁר׃ 15 וַיֵּרֹ֖מּוּ הַכְּרוּבִ֑ים הִ֣יא הַחַיָּ֔ה אֲשֶׁ֥ר רָאִ֖יתִי בִּֽנְהַר־כְּבָֽר׃ 16 וּבְלֶ֙כֶת֙ הַכְּרוּבִ֔ים יֵלְכ֥וּ הָאוֹפַנִּ֖ים אֶצְלָ֑ם וּבִשְׂאֵ֨ת הַכְּרוּבִ֜ים אֶת־כַּנְפֵיהֶ֗ם לָרוּם֙ מֵעַ֣ל הָאָ֔רֶץ לֹא־יִסַּ֧בּוּ הָאוֹפַנִּ֛ים גַּם־הֵ֖ם מֵאֶצְלָֽם׃ 17 בְּעָמְדָ֣ם יַעֲמֹ֔דוּ וּבְרוֹמָ֖ם יֵר֣וֹמּוּ אוֹתָ֑ם כִּ֛י ר֥וּחַ הַחַיָּ֖ה בָּהֶֽם׃ 18 וַיֵּצֵא֙ כְּב֣וֹד יְהוָ֔ה מֵעַ֖ל מִפְתַּ֣ן הַבָּ֑יִת וַֽיַּעֲמֹ֖ד עַל־הַכְּרוּבִֽים׃ 19 וַיִּשְׂא֣וּ הַכְּרוּבִ֣ים אֶת־כַּ֠נְפֵיהֶם וַיֵּר֨וֹמּוּ מִן־הָאָ֤רֶץ לְעֵינַי֙ בְּצֵאתָ֔ם וְהָאֽוֹפַנִּ֖ים לְעֻמָּתָ֑ם וַֽיַּעֲמֹ֗ד פֶּ֣תַח שַׁ֤עַר בֵּית־יְהוָה֙ הַקַּדְמוֹנִ֔י וּכְב֧וֹד אֱלֹהֵֽי־יִשְׂרָאֵ֛ל עֲלֵיהֶ֖ם מִלְמָֽעְלָה׃ 20 הִ֣יא הַחַיָּ֗ה אֲשֶׁ֥ר רָאִ֛יתִי תַּ֥חַת אֱלֹהֵֽי־יִשְׂרָאֵ֖ל בִּֽנְהַר־כְּבָ֑ר וָאֵדַ֕ע כִּ֥י כְרוּבִ֖ים הֵֽמָּה׃ 21 אַרְבָּעָ֨ה אַרְבָּעָ֤ה פָנִים֙ לְאֶחָ֔ד וְאַרְבַּ֥ע כְּנָפַ֖יִם לְאֶחָ֑ד וּדְמוּת֙ יְדֵ֣י אָדָ֔ם תַּ֖חַת כַּנְפֵיהֶֽם׃ 22 וּדְמ֣וּת פְּנֵיהֶ֔ם הֵ֣מָּה הַפָּנִ֗ים אֲשֶׁ֤ר רָאִ֙יתִי֙ עַל־נְהַר־כְּבָ֔ר מַרְאֵיהֶ֖ם וְאוֹתָ֑ם אִ֛ישׁ אֶל־עֵ֥בֶר פָּנָ֖יו יֵלֵֽכוּ׃