Yiddish
Hebrew
אידיש
1 װאָס דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געװען צו יִרמיָהו הנבֿיא אױף די פֿעלקער. 2 אױף מִצרַיִם: אױף דעם חיל פֿון פַּרעה-נכוֹ דעם מלך פֿון מִצרַיִם, װאָס איז געװען בײַם טײַך פּרָת אין כַּרכּמיש, װאָס נבוכַדרֶאצַר דער מלך פֿון בבֿל האָט געשלאָגן אין פֿירטן יאָר פֿון יהוֹיָקים דעם זון פֿון יֹאשִיָהון, דעם מלך פֿון יהודה. 3 ברײט אָן פּאַנצער און שֵלד, און גענענט אױף מלחמה! 4 שפּאַנט די פֿערד, און זעצט זיך אַרױף, איר רײַטער, און שטעלט זיך אױס אין די קיװערס; שלײַפֿט די שפּיזן, טוט אָן די װאָפֿנקלײדער! 5 פֿאַר װאָס זע איך זײ דערשראָקענע אָפּטרעטן אַהינטער? און זײערע גיבוֹרים װערן צעקלאַפּט, און לױפֿן אין געלאַף, און קערן זיך ניט אום; אַ שרעק רונד אַרום, זאָגט גאָט. 6 דער פֿלינקער קען ניט אַנטלױפֿן, און דער גיבור קען ניט אַנטרונען װערן; אין צפֿון בײַם ברעג פֿון טײַך פּרָת װערן זײ געשטרױכלט און פֿאַלן. 7 װער איז דער װאָס גײט אױף װי דער נילוס, װאָס װי שטראָמען שטורעמען זײַנע װאַסער? 8 מִצרַיִם גײט אױף װי דער נילוס, און װי שטראָמען שטורעמען די װאַסערן; און ער זאָגט: איך װעל אױפֿגײן, איך װעל באַדעקן די ערד, איך װעל אונטערברענגען די שטאָט און די װױנער אין איר. 9 שפּרינגט אױף, איר פֿערד, אָ אױן װילדעװעט, איר רײַטװעגן, און זאָלן אַר אױסגײן די גיבוֹרים, כּוש און פּוט װאָס האַלטן אַ שֵלד, און די לודים װאָס האַלטן – שפּאַנען אַ בױגן. 10 און יענער טאָג װעט זײַן בײַ יהוה דער גאָט פֿון צבָאוֹת אַ טאָג פֿון נקמה זיך נוֹקם צו זײַן אָן זײַנע פֿײַנט; און עסן װעט די שװערד און זיך זעטן, און זיך אָנטרינקען מיט זײער בלוט; װאָרום אַ שלאַכטונג איז בײַ יהוה דעם גאָט פֿון צבָאוֹת אין צפֿון-לאַנד בײַם טײַך פּרָת. 11 גײ אַרױף קײן גָלעָד, און נעם באַלזאַם, יונגפֿרױ טאָכטער מִצרַיִם; אונזיסט האָסטו רפֿואות געמערט, ניטאָ קײן גענעזונג פֿאַר דיר. 12 געהערט האָבן די פֿעלקער דײַן שאַנד, און מיט דײַן געשרײ איז פֿול די ערד; װאָרום אַ גיבור אָן אַ גיבור האָט געשטרױכלט, אין אײנעם געפֿאַלן זײַנען זײ בײַדע.
13 דאָס װאָרט װאָס גאָט האָט גערעדט צו יִרמיָהו הנבֿיא װעטן דעם קומען פֿון נבוכַדרֶאצַר דעם מלך פֿון בבֿל צו שלאָגן מִצרַיִם. 14 זאָגט אָן אין מִצרַיִם, און מאַכט הערן אין מִגדוֹל, און מאַכט הערן אין נוֹף און תַּכפַּנכֵס; זאָגט: שטעל זיך און ברײט דיך אָן, װאָרום די שװערד פֿאַרצערט רונד אַרום דיר. 15 פֿאַר װאָס איז דײַן שטאַרקער אַנדערגעװאָרפֿן געװאָרן? ער איז ניט באַשטאַנען, װאָרום גאָט האָט אים געשטױסן. 16 ער האָט געמערט די געשטרױכלטע; יאָ, אײנער אױפֿן אַנדערן זײַנען זײ געפֿאַלן, און זײ האָבן געזאָגט: שטײט אױף, און לאַמיר זיך אומקערן צו אונדזער פֿאָלק, און צום לאַנד פֿון אונדזער געבורט, פֿון װעגן דער שװערד װאָס פֿאַרטיליקט. 17 זײ האָבן דאָרטן גערופֿן: פַּרעה דער מלך פֿון מִצרַיִם איז בלױז טומל; ער האָט געלאָזט די צײַט אַריבערגײן. 18 אַזױ װי איך לעב, זאָגט דער קיניג – יהוה פֿון צבָאוֹת איז זײַן נאָמען, אַז װי תָּבוֹר צװישן די בערג, און װי כַּרמֶל בײַם אים, װעט ער קומען. 19 מאַך דיר װאַנדער-כְּלים, טאָכטער באַװוּמינערין פֿון מִצרַיִם; װאָרום נוֹף װעט צו װיסט װערן, און חרב זײַן אָן אַ באַװױנער. 20 אַ װוּנדערשײן קאַלב איז מִצרַיִם, אָבער די שטעכפֿליג פֿון צפֿון איז געקומען, געקומען. 21 אַפֿילו אירע געדונגענע קריגסלײַט אין איר זיינען װי קעלבער געשטגאָפּטע, װאָרום זײ אױך האָבן זיך אומגעקערט, זײ זײַנען אַנטלאָפֿן אין אײנעם, זײ זײַנען ניט באַשטאַנען; װאָרום דער טאָג פֿון זײער בראָך איז געקומען אױף זײ, די צײַט פֿון זײער רעכנשאַפֿט. 22 איר קָול גײט װי פֿון אַ שלאַנג, אַ װאָרום מיט חיל גײט מען, און מיט העק קומט מען אױף איר, אַזױ װי האָלטשעקער. 23 זײ האַקן אױס איר װאַלד, זאָגט גאָט, װי ער איז ניט צו דערפֿאָרשן; װאָרום מער װי הײשעריקן זײַנען זײ, און ניטאָ קײן צאָל צו זײ. 24 געװאָרן צו שאַנד איז די טאָכטער מיצרקיִם, געגעבן אין דער האַנט פֿון דעם פֿאָלק פֿון צפֿון. 25 געזאָגט האָט יהוה פֿון צבמאוֹת, דער גאָט פֿון ישׂראל: זע, איך רעכן זיך אָפּ מיט אָמוֹן פֿון נוֹא, און מיט פַּרעהן, און מיט מִצרַיִם, און מיט אירע געטער, און מיט אירע מלכים; אי מיט פּקרעה אין מיט די װאָס פֿאַרזיכערן זיך אױף אים. 26 און איך װעל זײ געבן אין דער האַנט פֿון די װאָס זוכן זײער לעבן, און אין דער האַנט פֿון נבוכַדראָאצקר דעם מלך פֿון בבֿל, און אין דער האַנט פֿון איזינע קנעכט; און דער נאָך װעט זי באַװױנט װערן, אַזױ װי אין די טעג פֿון אַ מאָל, זאָגט גאָט. 27 אָבער דו זאָלסט ניט מוֹרא האָבן, מײַן קנעכט יעקב, און זאָלסט ניט אַנגסטן, ישׂראל, װאָרום זע, איך העלף דיך פֿון דער װײַט, און דײַן זאָמען פֿון לאַנד פֿון זײער געפֿאַנגענשאַפֿט; און יעקב װעט ניט שרעקן. 28 דו זאָלסט ניט מוֹרא האָבן, מײַן קנעכט יעקב, זאָגט גאָט, װאָרום איך בין מיט דיר. װאָרום איך װעל מאַכן אַ פֿאַרלענדױנג פֿון אַלע פֿעלקער װאָס איך האָב דיך פֿאַרשטױסן אַהין, אָבער פֿון דיר װעל איך קײן פֿאַרלענדונג ניט מכן; און איך װעל דיך שטראָפֿן לױט גערעכטיקײט, אָבער פֿאַרטיליקן װעל איך דיך ניט פֿאַרטיליקן.
עברית
1 אֲשֶׁ֨ר הָיָ֧ה דְבַר־יְהוָ֛ה אֶל־יִרְמְיָ֥הוּ הַנָּבִ֖יא עַל־הַגּוֹיִֽם׃ 2 לְמִצְרַ֗יִם עַל־חֵ֨יל פַּרְעֹ֤ה נְכוֹ֙ מֶ֣לֶךְ מִצְרַ֔יִם אֲשֶׁר־הָיָ֥ה עַל־נְהַר־פְּרָ֖ת בְּכַרְכְּמִ֑שׁ אֲשֶׁ֣ר הִכָּ֗ה נְבֽוּכַדְרֶאצַּר֙ מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֔ל בִּשְׁנַת֙ הָֽרְבִיעִ֔ית לִיהוֹיָקִ֥ים בֶּן־יֹאשִׁיָּ֖הוּ מֶ֥לֶךְ יְהוּדָֽה׃ 3 עִרְכ֤וּ מָגֵן֙ וְצִנָּ֔ה וּגְשׁ֖וּ לַמִּלְחָמָֽה׃ 4 אִסְר֣וּ הַסּוּסִ֗ים וַֽעֲלוּ֙ הַפָּ֣רָשִׁ֔ים וְהִֽתְיַצְּב֖וּ בְּכ֥וֹבָעִ֑ים מִרְקוּ֙ הָֽרְמָחִ֔ים לִבְשׁ֖וּ הַסִּרְיֹנֹֽת׃ 5 מַדּ֣וּעַ רָאִ֗יתִי הֵ֣מָּה חַתִּים֮ נְסֹגִ֣ים אָחוֹר֒ וְגִבּוֹרֵיהֶ֣ם יֻכַּ֔תּוּ וּמָנ֥וֹס נָ֖סוּ וְלֹ֣א הִפְנ֑וּ מָג֥וֹר מִסָּבִ֖יב נְאֻם־יְהוָֽה׃ 6 אַל־יָנ֣וּס הַקַּ֔ל וְאַל־יִמָּלֵ֖ט הַגִּבּ֑וֹר צָפ֙וֹנָה֙ עַל־יַ֣ד נְהַר־פְּרָ֔ת כָּשְׁל֖וּ וְנָפָֽלוּ׃ 7 מִי־זֶ֖ה כַּיְאֹ֣ר יַֽעֲלֶ֑ה כַּנְּהָר֕וֹת יִֽתְגָּעֲשׁ֖וּ מֵימָֽיו׃ 8 מִצְרַ֙יִם֙ כַּיְאֹ֣ר יַֽעֲלֶ֔ה וְכַנְּהָר֖וֹת יִתְגֹּ֣עֲשׁוּ מָ֑יִם וַיֹּ֗אמֶר אַֽעֲלֶה֙ אֲכַסֶּה־אֶ֔רֶץ אֹבִ֥ידָה עִ֖יר וְיֹ֥שְׁבֵי בָֽהּ׃ 9 עֲל֤וּ הַסּוּסִים֙ וְהִתְהֹלְל֣וּ הָרֶ֔כֶב וְיֵצְא֖וּ הַגִּבּוֹרִ֑ים כּ֤וּשׁ וּפוּט֙ תֹּפְשֵׂ֣י מָגֵ֔ן וְלוּדִ֕ים תֹּפְשֵׂ֖י דֹּ֥רְכֵי קָֽשֶׁת׃ 10 וְֽהַיּ֨וֹם הַה֜וּא לַאדֹנָ֧י יְהוִ֣ה צְבָא֗וֹת י֤וֹם נְקָמָה֙ לְהִנָּקֵ֣ם מִצָּרָ֔יו וְאָכְלָ֥ה חֶ֙רֶב֙ וְשָׂ֣בְעָ֔ה וְרָוְתָ֖ה מִדָּמָ֑ם כִּ֣י זֶ֠בַח לַאדֹנָ֨י יְהוִ֧ה צְבָא֛וֹת בְּאֶ֥רֶץ צָפ֖וֹן אֶל־נְהַר־פְּרָֽת׃ 11 עֲלִ֤י גִלְעָד֙ וּקְחִ֣י צֳרִ֔י בְּתוּלַ֖ת בַּת־מִצְרָ֑יִם לַשָּׁוְא֙ הרביתי רְפֻא֔וֹת תְּעָלָ֖ה אֵ֥ין לָֽךְ׃ 12 שָׁמְע֤וּ גוֹיִם֙ קְלוֹנֵ֔ךְ וְצִוְחָתֵ֖ךְ מָלְאָ֣ה הָאָ֑רֶץ כִּֽי־גִבּ֤וֹר בְּגִבּוֹר֙ כָּשָׁ֔לוּ יַחְדָּ֖יו נָפְל֥וּ שְׁנֵיהֶֽם׃   פ
13 הַדָּבָר֙ אֲשֶׁ֣ר דִּבֶּ֣ר יְהוָ֔ה אֶֽל־יִרְמְיָ֖הוּ הַנָּבִ֑יא לָב֗וֹא נְבֽוּכַדְרֶאצַּר֙ מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֔ל לְהַכּ֖וֹת אֶת־אֶ֥רֶץ מִצְרָֽיִם׃ 14 הַגִּ֤ידוּ בְמִצְרַ֙יִם֙ וְהַשְׁמִ֣יעוּ בְמִגְדּ֔וֹל וְהַשְׁמִ֥יעוּ בְנֹ֖ף וּבְתַחְפַּנְחֵ֑ס אִמְר֗וּ הִתְיַצֵּב֙ וְהָכֵ֣ן לָ֔ךְ כִּֽי־אָכְלָ֥ה חֶ֖רֶב סְבִיבֶֽיךָ׃ 15 מַדּ֖וּעַ נִסְחַ֣ף אַבִּירֶ֑יךָ לֹ֣א עָמַ֔ד כִּ֥י יְהוָ֖ה הֲדָפֽוֹ׃ 16 הִרְבָּ֖ה כּוֹשֵׁ֑ל גַּם־נָפַ֞ל אִ֣ישׁ אֶל־רֵעֵ֗הוּ וַיֹּֽאמְרוּ֙ ק֣וּמָה וְנָשֻׁ֣בָה אֶל־עַמֵּ֗נוּ וְאֶל־אֶ֙רֶץ֙ מֽוֹלַדְתֵּ֔נוּ מִפְּנֵ֖י חֶ֥רֶב הַיּוֹנָֽה׃ 17 קָרְא֖וּ שָׁ֑ם פַּרְעֹ֤ה מֶֽלֶךְ־מִצְרַ֙יִם֙ שָׁא֔וֹן הֶעֱבִ֖יר הַמּוֹעֵֽד׃ 18 חַי־אָ֙נִי֙ נְאֻם־הַמֶּ֔לֶךְ יְהוָ֥ה צְבָא֖וֹת שְׁמ֑וֹ כִּ֚י כְּתָב֣וֹר בֶּֽהָרִ֔ים וּכְכַרְמֶ֖ל בַּיָּ֥ם יָבֽוֹא׃ 19 כְּלֵ֤י גוֹלָה֙ עֲשִׂ֣י לָ֔ךְ יוֹשֶׁ֖בֶת בַּת־מִצְרָ֑יִם כִּֽי־נֹף֙ לְשַׁמָּ֣ה תִֽהְיֶ֔ה וְנִצְּתָ֖ה מֵאֵ֥ין יוֹשֵֽׁב׃   ס 20 עֶגְלָ֥ה יְפֵֽה־פִיָּ֖ה מִצְרָ֑יִם קֶ֥רֶץ מִצָּפ֖וֹן בָּ֥א בָֽא׃ 21 גַּם־שְׂכִרֶ֤יהָ בְקִרְבָּהּ֙ כְּעֶגְלֵ֣י מַרְבֵּ֔ק כִּֽי־גַם־הֵ֧מָּה הִפְנ֛וּ נָ֥סוּ יַחְדָּ֖יו לֹ֣א עָמָ֑דוּ כִּ֣י י֥וֹם אֵידָ֛ם בָּ֥א עֲלֵיהֶ֖ם עֵ֥ת פְּקֻדָּתָֽם׃ 22 קוֹלָ֖הּ כַּנָּחָ֣שׁ יֵלֵ֑ךְ כִּֽי־בְחַ֣יִל יֵלֵ֔כוּ וּבְקַרְדֻּמּוֹת֙ בָּ֣אוּ לָ֔הּ כְּחֹטְבֵ֖י עֵצִֽים׃ 23 כָּרְת֤וּ יַעְרָהּ֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה כִּ֖י לֹ֣א יֵֽחָקֵ֑ר כִּ֤י רַבּוּ֙ מֵֽאַרְבֶּ֔ה וְאֵ֥ין לָהֶ֖ם מִסְפָּֽר׃ 24 הֹבִ֖ישָׁה בַּת־מִצְרָ֑יִם נִתְּנָ֖ה בְּיַ֥ד עַם־צָפֽוֹן׃ 25 אָמַר֩ יְהוָ֨ה צְבָא֜וֹת אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֗ל הִנְנִ֤י פוֹקֵד֙ אֶל־אָמ֣וֹן מִנֹּ֔א וְעַל־פַּרְעֹה֙ וְעַל־מִצְרַ֔יִם וְעַל־אֱלֹהֶ֖יהָ וְעַל־מְלָכֶ֑יהָ וְעַ֨ל־פַּרְעֹ֔ה וְעַ֥ל הַבֹּטְחִ֖ים בּֽוֹ׃ 26 וּנְתַתִּ֗ים בְּיַד֙ מְבַקְשֵׁ֣י נַפְשָׁ֔ם וּבְיַ֛ד נְבֽוּכַדְרֶאצַּ֥ר מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֖ל וּבְיַד־עֲבָדָ֑יו וְאַחֲרֵי־כֵ֛ן תִּשְׁכֹּ֥ן כִּֽימֵי־קֶ֖דֶם נְאֻם־יְהוָֽה׃   ס 27 וְ֠אַתָּה אַל־תִּירָ֞א עַבְדִּ֤י יַֽעֲקֹב֙ וְאַל־תֵּחַ֣ת יִשְׂרָאֵ֔ל כִּ֠י הִנְנִ֤י מוֹשִֽׁעֲךָ֙ מֵֽרָח֔וֹק וְאֶֽת־זַרְעֲךָ֖ מֵאֶ֣רֶץ שִׁבְיָ֑ם וְשָׁ֧ב יַעֲק֛וֹב וְשָׁקַ֥ט וְשַׁאֲנַ֖ן וְאֵ֥ין מַחֲרִֽיד׃   ס 28 אַ֠תָּה אַל־תִּירָ֞א עַבְדִּ֤י יַֽעֲקֹב֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה כִּ֥י אִתְּךָ֖ אָ֑נִי כִּי֩ אֶעֱשֶׂ֨ה כָלָ֜ה בְּכָֽל־הַגּוֹיִ֣ם אֲשֶׁ֧ר הִדַּחְתִּ֣יךָ שָׁ֗מָּה וְאֹֽתְךָ֙ לֹא־אֶעֱשֶׂ֣ה כָלָ֔ה וְיִסַּרְתִּ֙יךָ֙ לַמִּשְׁפָּ֔ט וְנַקֵּ֖ה לֹ֥א אֲנַקֶּֽךָּ׃   ס