Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און אַלע הױפּטלײַט פֿון חיל, און יוֹחנָן דער זון פֿון קָרֵחן, און איזַניָה דער זון פֿון הוֹשַעיָהן, און דאָס גאַנצע פֿאָלק פֿון קלײן ביז גרױס, האָבן געגענט, 2 און האָבן געזאָגט צו יִרמיָהו הנבֿיא: זאָל, איך בעט דיך, פֿאַלן אונדזער געבעט פֿאַר דיר, און זײ מתפּלל צו יהוה דײַן גאָט פֿאַר אונדז, פֿאַר דעם דאָזיקן גאַנצן איבערבלײַב, װאָרום מיר זײַנען פֿון פֿיל געבליבן װינציק, אַזױ װי דײַנע אױגן זעען אונדז. 3 און זאָל יהוה דײַן גאָט אונדז זאָגן דעם װעג װאָס מיר זאָלן אױף אים גײן, און די זאַך װאָס מיר זאָלן טאָן. 4 האָט יִרמיָהו הנבֿיא צו זײ געזאָגט: איך האָב געהערט; אָט בין איך מתפּלל צו יהוה אײַער גאָט, אַזױ װי אײַערע װערטער; און עס װעט זײַן, איטלעך װאָרט װאָס יהוה װעט אײַך ענטפֿערן, װעל איך אײַך דערצײלן; איך װעל ניט פֿאַרמײַדן פֿון אײַך אַ װאָרט. 5 האָבן זײ געזאָגט צו יִרמיָהון: זאָל יהוה זײַן אַן אמתער און באַגלױבטער עדות אַקעגן אונדז, אױב ניט אַזױ װי איטלעך װאָרט מיט װאָס יהוה דײַן גאָט װעט דיך שיקן צו אונדז, אַזױ װעלן מיר טאָן. 6 סײַ גוט און סײַ שלעכט װעלן מיר צוהערן צו דעם קָול פֿון יהוה אונדזער גאָט, װאָס מיר שיקן דיך צו אים; כּדי אונדז זאָל גוט זײַן, אַז מיר װעלנם צוהערן צו דעם קָול פֿון יהוה אונדזער גאָט. 7 און עס איז געװען צום סָוף פֿון צען טעג, איז דאָס װאָרט פֿון גאָט געװען צו יִרמיָהון. 8 און ער האָט גערופֿן יוֹחנָן דעם זון פֿון קָרֵחן, און אַלע הױפּטלײַט פֿון כֵל װאָס מיט אים, און דאָס גאַנצע פֿאָלק אופֿן קלײן ביז גרױס. 9 און ער האָט צו זײ געזאָגט: אַזױ האָט געזאָגט יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל, װאָס איר האָט מיך צו אים געשיקט, צו מאַכן פֿאַלן אײַער געבעט פֿאַר אים: 10 אױב בלײַבן װעט איר בלײַבן אין דעם דאָזיקן לאַנד װעל איך אײַך אױפֿבױען און ניט צעשטערן, און װעל אײַך אײַנפֿלאַנצן און ניט אױסרײַסן, װאָרום איך האָב חרטה אױף דעם בײז װאָס איך האָב אײַך געטאָן. 11 איר זאָלט ניט מוֹרא האָבן פֿאַר דעם מלך פֿון בבֿל, װאָס איר האָט מוֹרא פֿאַר אים; איר זאָלט ניט מוֹרא האָבן פֿאַר אים, זאָגט גאָט, װאָרום איך בין מיט אײַך, אײַך צו העלפֿן, און אײַך מציל צו זײַן פֿון זײַן האַנט. 12 און איך װעל אײַך געבן דערבאַרימונג, און ער װעט אײַך דערבאַרימען, אונװ עט אײַך אומקערן אױף אײַער ערד. 13 אױב אָבער איר זאָגט: מיאָר װעלן ניט בלײַבן אין דעם דאָזיקן לאַנד – ניט צוצוהערן צו דעם קָול פֿון יהוה אײַער גאָט, 14 אַזױ צו זאָגן: נײן, נײַערט קײן לאַנד מִצרַיִם װעלן מיר גײן, װוּ מיר װעלן ניט זען קײן מלחמה, און ניט הערן דעם קָול פֿון אַ שוֹפֿר, און מיר װעלן ניט הונגערן נאָך ברױט; און דאָרטן װעלן מיר װױנען – 15 טאָ אַצונד הערט דרום דאָס װאָרט פֿון גאָט, איר איבערבלײַב פֿון יהודה: אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבָאוֹת, דער גאָט פֿון ישׂראל: אױב קערן װעט איר קערן אײַער פּנים צו קומען קײן מִצרַיִם, און איר װעט קומען װױנען דאָרטן, 16 איז, די שװערד װאָס איר האָט מוֹרא פֿאַר איר, װעט אײַך דאָרטן דערגרײכן אין לאַנד מִצרַיִם, און דער הונגער װאָס איר האגהט זיך װעטן אים, װעט אײַך אָניאָגן דאָרטן אין מִצרַיִם, און דאָרטן װעט איר שטאַרבן. 17 און געשען װעט מיט אַלע מענטשן װאָס האָבן געקערט זײער פּנים צו קומען קײן מִצרַיִם, צו װױנען דאָרטן, אַז זײ װעלן שטאַרבן און דער שװערד, פֿונעם הונגער, און פֿון דער פּעסט, און פֿון זײ װעט ניט זײַן אַ געבליבענער אָדער אַנטרונענער, פֿון װעגן דעם בײז װאָס איך ברענג אױף זײ. 18 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבָאוֹת, דער גאָט פֿון ישׂראל: אַזױ װי מײַן כּעס און מײַן גרימצאָרן איז אױסגעגאָסן געװאָרן אױף די באַװױנער פֿון ירושָלַיִם, אַזױ װעט אױסגעגאָסן װערן מײַן גרימצאָרן אױף אײַך, װען איר קומט קײן מִצרַיִם, און איר װעט זײַן פֿאַר אַ פֿולך, און פֿאַר אַ שרעק, און פֿאַר אַ קללה, און פֿאַר אַ שאַנד; און איר װעט מער ניט אָנזען דעם דאָזיקן אָרט. 19 גאָט האָט אָנגעזאָגט װעגן אײַך, איר איבערבלײַב פֿון יהודה: איר זאָלט ניט גײן קײן מִצרַיִם; װיסן זאָלט איר װיסן זײַן אַז איך האָב אײַך הײַנט געװאָרנט. 20 װאָרום איר האָט אַן אָפּנאַר באַגאַנגען אַקעגן אײַער זעל, װען איר האָט מיך געשיקט צו יהוה אײַער גאָט, אַזױ צו זאָגן: זײַ מתפּלל פֿאַר אונדז צו יהוה אונדזער גאָט, און אַזױ װי אַלץ װאָס יהוה אונדזער גאָט װעט הײסן, אַזױ זאָג אונדז, און מיר װעלן טאָן. 21 און איך האָב אײַך הײַנט געזאָגט, אָבער איר הערט ניט צו דעם קָול פֿון יהוה אײַער גאָט, און צו אַלץ מיט װאָס ער האָט מיך געשיקט צו אײַך. 22 און זצונד װיסן זאָלט איר װיסן זײַן, אַז פֿון שװערד, פֿון הונגער, און פֿון פּעסט װעט איר שטאַרבן אין דעם אָרט װאָס איר װילט קומען װױנען דאָרטן.
עברית
1 וַֽיִּגְּשׁוּ֙ כָּל־שָׂרֵ֣י הַחֲיָלִ֔ים וְיֽוֹחָנָן֙ בֶּן־קָרֵ֔חַ וִֽיזַנְיָ֖ה בֶּן־הוֹשַֽׁעְיָ֑ה וְכָל־הָעָ֖ם מִקָּטֹ֥ן וְעַד־גָּדֽוֹל׃ 2 וַיֹּאמְר֞וּ אֶֽל־יִרְמְיָ֣הוּ הַנָּבִ֗יא תִּפָּל־נָ֤א תְחִנָּתֵ֙נוּ֙ לְפָנֶ֔יךָ וְהִתְפַּלֵּ֤ל בַּעֲדֵ֙נוּ֙ אֶל־יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ בְּעַ֖ד כָּל־הַשְּׁאֵרִ֣ית הַזֹּ֑את כִּֽי־נִשְׁאַ֤רְנוּ מְעַט֙ מֵֽהַרְבֵּ֔ה כַּאֲשֶׁ֥ר עֵינֶ֖יךָ רֹא֥וֹת אֹתָֽנוּ׃ 3 וְיַגֶּד־לָ֙נוּ֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ אֶת־הַדֶּ֖רֶךְ אֲשֶׁ֣ר נֵֽלֶךְ־בָּ֑הּ וְאֶת־הַדָּבָ֖ר אֲשֶׁ֥ר נַעֲשֶֽׂה׃ 4 וַיֹּ֨אמֶר אֲלֵיהֶ֜ם יִרְמְיָ֤הוּ הַנָּבִיא֙ שָׁמַ֔עְתִּי הִנְנִ֧י מִתְפַּלֵּ֛ל אֶל־יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶ֖ם כְּדִבְרֵיכֶ֑ם וְֽהָיָ֡ה כָּֽל־הַדָּבָר֩ אֲשֶׁר־יַעֲנֶ֨ה יְהוָ֤ה אֶתְכֶם֙ אַגִּ֣יד לָכֶ֔ם לֹֽא־אֶמְנַ֥ע מִכֶּ֖ם דָּבָֽר׃ 5 וְהֵ֙מָּה֙ אָמְר֣וּ אֶֽל־יִרְמְיָ֔הוּ יְהִ֤י יְהוָה֙ בָּ֔נוּ לְעֵ֖ד אֱמֶ֣ת וְנֶאֱמָ֑ן אִם־לֹ֡א כְּֽכָל־הַ֠דָּבָר אֲשֶׁ֨ר יִֽשְׁלָחֲךָ֜ יְהוָ֧ה אֱלֹהֶ֛יךָ אֵלֵ֖ינוּ כֵּ֥ן נַעֲשֶֽׂה׃ 6 אִם־ט֣וֹב וְאִם־רָ֔ע בְּק֣וֹל יְהוָ֣ה אֱלֹהֵ֗ינוּ אֲשֶׁ֨ר אנו שֹׁלְחִ֥ים אֹתְךָ֛ אֵלָ֖יו נִשְׁמָ֑ע לְמַ֙עַן֙ אֲשֶׁ֣ר יִֽיטַב־לָ֔נוּ כִּ֣י נִשְׁמַ֔ע בְּק֖וֹל יְהוָ֥ה אֱלֹהֵֽינוּ׃   ס 7 וַיְהִ֕י מִקֵּ֖ץ עֲשֶׂ֣רֶת יָמִ֑ים וַיְהִ֥י דְבַר־יְהוָ֖ה אֶֽל־יִרְמְיָֽהוּ׃ 8 וַיִּקְרָ֗א אֶל־יֽוֹחָנָן֙ בֶּן־קָרֵ֔חַ וְאֶ֛ל כָּל־שָׂרֵ֥י הַחֲיָלִ֖ים אֲשֶׁ֣ר אִתּ֑וֹ וּלְכָ֨ל־הָעָ֔ם לְמִקָּטֹ֥ן וְעַד־גָּדֽוֹל׃ 9 וַיֹּ֣אמֶר אֲלֵיהֶ֔ם כֹּֽה־אָמַ֥ר יְהוָ֖ה אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל אֲשֶׁ֨ר שְׁלַחְתֶּ֤ם אֹתִי֙ אֵלָ֔יו לְהַפִּ֥יל תְּחִנַּתְכֶ֖ם לְפָנָֽיו׃ 10 אִם־שׁ֤וֹב תֵּֽשְׁבוּ֙ בָּאָ֣רֶץ הַזֹּ֔את וּבָנִ֤יתִי אֶתְכֶם֙ וְלֹ֣א אֶהֱרֹ֔ס וְנָטַעְתִּ֥י אֶתְכֶ֖ם וְלֹ֣א אֶתּ֑וֹשׁ כִּ֤י נִחַ֙מְתִּי֙ אֶל־הָ֣רָעָ֔ה אֲשֶׁ֥ר עָשִׂ֖יתִי לָכֶֽם׃ 11 אַל־תִּֽירְא֗וּ מִפְּנֵי֙ מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֔ל אֲשֶׁר־אַתֶּ֥ם יְרֵאִ֖ים מִפָּנָ֑יו אַל־תִּֽירְא֤וּ מִמֶּ֙נּוּ֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה כִּֽי־אִתְּכֶ֣ם אָ֔נִי לְהוֹשִׁ֧יעַ אֶתְכֶ֛ם וּלְהַצִּ֥יל אֶתְכֶ֖ם מִיָּדֽוֹ׃ 12 וְאֶתֵּ֥ן לָכֶ֛ם רַחֲמִ֖ים וְרִחַ֣ם אֶתְכֶ֑ם וְהֵשִׁ֥יב אֶתְכֶ֖ם אֶל־אַדְמַתְכֶֽם׃ 13 וְאִם־אֹמְרִ֣ים אַתֶּ֔ם לֹ֥א נֵשֵׁ֖ב בָּאָ֣רֶץ הַזֹּ֑את לְבִלְתִּ֣י שְׁמֹ֔עַ בְּק֖וֹל יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃ 14 לֵאמֹ֗ר לֹ֚א כִּ֣י אֶ֤רֶץ מִצְרַ֙יִם֙ נָב֔וֹא אֲשֶׁ֤ר לֹֽא־נִרְאֶה֙ מִלְחָמָ֔ה וְק֥וֹל שׁוֹפָ֖ר לֹ֣א נִשְׁמָ֑ע וְלַלֶּ֥חֶם לֹֽא־נִרְעָ֖ב וְשָׁ֥ם נֵשֵֽׁב׃ 15 וְעַתָּ֕ה לָכֵ֛ן שִׁמְע֥וּ דְבַר־יְהוָ֖ה שְׁאֵרִ֣ית יְהוּדָ֑ה כֹּֽה־אָמַר֩ יְהוָ֨ה צְבָא֜וֹת אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֗ל אִם־אַ֠תֶּם שׂ֣וֹם תְּשִׂמ֤וּן פְּנֵיכֶם֙ לָבֹ֣א מִצְרַ֔יִם וּבָאתֶ֖ם לָג֥וּר שָֽׁם׃ 16 וְהָיְתָ֣ה הַחֶ֗רֶב אֲשֶׁ֤ר אַתֶּם֙ יְרֵאִ֣ים מִמֶּ֔נָּה שָׁ֛ם תַּשִּׂ֥יג אֶתְכֶ֖ם בְּאֶ֣רֶץ מִצְרָ֑יִם וְהָרָעָ֞ב אֲשֶׁר־אַתֶּ֣ם דֹּאֲגִ֣ים מִמֶּ֗נּוּ שָׁ֣ם יִדְבַּ֧ק אַחֲרֵיכֶ֛ם מִצְרַ֖יִם וְשָׁ֥ם תָּמֻֽתוּ׃ 17 וְיִֽהְי֣וּ כָל־הָאֲנָשִׁ֗ים אֲשֶׁר־שָׂ֨מוּ אֶת־פְּנֵיהֶ֜ם לָב֤וֹא מִצְרַ֙יִם֙ לָג֣וּר שָׁ֔ם יָמ֕וּתוּ בַּחֶ֖רֶב בָּרָעָ֣ב וּבַדָּ֑בֶר וְלֹֽא־יִהְיֶ֤ה לָהֶם֙ שָׂרִ֣יד וּפָלִ֔יט מִפְּנֵי֙ הָֽרָעָ֔ה אֲשֶׁ֥ר אֲנִ֖י מֵבִ֥יא עֲלֵיהֶֽם׃   ס 18 כִּי֩ כֹ֨ה אָמַ֜ר יְהוָ֣ה צְבָאוֹת֮ אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵל֒ כַּאֲשֶׁר֩ נִתַּ֨ךְ אַפִּ֜י וַחֲמָתִ֗י עַל־יֹֽשְׁבֵי֙ יְר֣וּשָׁלִַ֔ם כֵּ֣ן תִּתַּ֤ךְ חֲמָתִי֙ עֲלֵיכֶ֔ם בְּבֹאֲכֶ֖ם מִצְרָ֑יִם וִהְיִיתֶ֞ם לְאָלָ֤ה וּלְשַׁמָּה֙ וְלִקְלָלָ֣ה וּלְחֶרְפָּ֔ה וְלֹֽא־תִרְא֣וּ ע֔וֹד אֶת־הַמָּק֖וֹם הַזֶּֽה׃ 19 דִּבֶּ֨ר יְהוָ֤ה עֲלֵיכֶם֙ שְׁאֵרִ֣ית יְהוּדָ֔ה אַל־תָּבֹ֖אוּ מִצְרָ֑יִם יָדֹ֙עַ֙ תֵּֽדְע֔וּ כִּי־הַעִידֹ֥תִי בָכֶ֖ם הַיּֽוֹם׃ 20 כִּ֣י התעתים בְּנַפְשֽׁוֹתֵיכֶם֒ כִּֽי־אַתֶּ֞ם שְׁלַחְתֶּ֣ם אֹתִ֗י אֶל־יְהוָ֤ה אֱלֹֽהֵיכֶם֙ לֵאמֹ֔ר הִתְפַּלֵּ֣ל בַּעֲדֵ֔נוּ אֶל־יְהוָ֖ה אֱלֹהֵ֑ינוּ וּכְכֹל֩ אֲשֶׁ֨ר יֹאמַ֜ר יְהוָ֧ה אֱלֹהֵ֛ינוּ כֵּ֥ן הַגֶּד־לָ֖נוּ וְעָשִֽׂינוּ׃ 21 וָאַגִּ֥ד לָכֶ֖ם הַיּ֑וֹם וְלֹ֣א שְׁמַעְתֶּ֗ם בְּקוֹל֙ יְהוָ֣ה אֱלֹֽהֵיכֶ֔ם וּלְכֹ֖ל אֲשֶׁר־שְׁלָחַ֥נִי אֲלֵיכֶֽם׃ 22 וְעַתָּה֙ יָדֹ֣עַ תֵּֽדְע֔וּ כִּ֗י בַּחֶ֛רֶב בָּרָעָ֥ב וּבַדֶּ֖בֶר תָּמ֑וּתוּ בַּמָּקוֹם֙ אֲשֶׁ֣ר חֲפַצְתֶּ֔ם לָב֖וֹא לָג֥וּר שָֽׁם׃   ס