Yiddish
Hebrew
אידיש
1 דאָס װאָרט װאָס איז געװען צו יִרמיָהון פֿון גאָט, אַזױ צו זאָגן: 2 אַזױ האָט געזאָגט יהוה דער גאָט װוּן ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: שרײַב דיר אױף אַלע װערטער װאָס איך האָב גערעדט צוב דיר, אױף אַ בוך. 3 װאָרום זע, טעג קומען, זאָגט גאָט, און איך װעל אומקערן די געפֿאַנגענשאַפֿט פֿון מײַן פֿאָלק ישׂראל און יהודה, זאָגט גאָט, און װעל זײ װידערקערן צו דעם לאַנד, װאָס איך האָב געגעבן זײערע עלטערן, און זײ װעלן עס אַרבן.
4 און דאָס זײַנען די װערטער װאָס גאָט האָט גערעדט אױף ישׂראל און אױף יהודה: 5 פֿאַר װאָר, אַזױ האָט גאָט געזאָגט: אַ קָול פֿון ציטערניש האָבן מיר געהערט; אַנגסט און ניט פֿירד 6 פֿרעגט אַקאָרשט און זעט אױב אַ מאַנספּאַרשִין קען געװינען; פֿאַר װאָס זע איך יעטװעדער מאַן מיט זײַנע הענט אױף זײַנע לענדן, אַזױ װי אַ געװינערין, און איטלעך פּנים איז פֿאַרקערט אין גרינקײט? 7 װײ, װאָרום גרױס איז יענער טאָג, אָן אַ גלײַכן צו אים; און אַ צײַט פֿון נױט איז דאָס פֿאַר יעקב, אָבער פֿון איר װעט ער געהאָלפֿן װערן. 8 און עס װעט זײַן אין יענעם טאָג, זאָגט גאָט פֿון צבָאוֹת, װעל איך צעברעכן זײַן יאָך פֿון דײַן האַלדז, און דײַנע בינדשטריק װעל איך צערײַסן; און מער װעלן ניט אַרבעטן מיט אים פֿרעמדע. 9 נײַערט זײ װעלן דינען יהוה זײער גאָט, און דוד זײער מלך, װאָס איך װעל זײ אױפֿשטעלן. 10 און דו זאָלסט ניט מוֹרא האָבן, מײַן קנעכט, יעקב, זאָגט גאָט, און ניט אַנגסטן, ישׂראל, װאָרום זע, איך העלף דיך פֿון דער װײַט, און דײַן זאָמען פֿון לאַנד פֿון זײער געפֿאַנגענשאַפֿט; און יעקב װעט װידער זײַן רואיק און זיכער, און קײַנער װעט ניט שרעקן. 11 װאָרום איך בין מיט דיר, זאָגט גאָט, דיך צו העלפֿן; װאָרום איך װעל מאַכן אַ פֿאַרלענדונג פֿון אַלע פֿעלקער װאָס איך האָב דיך אַהין צעשפּרײט, אָבער פֿון דיר װעל איך קײן פֿאַרלענדונג ניט מאַכן, און איך װעל דיך שטראָפֿן לױט גערעכטיקײט, אָבער פֿאַרטיליקן װעל איך דיך ניט פֿאַרטיליקן.
12 װאָרום אַזױ האָט גאָט געזאָגט: מסוכּן איז דײַן בראָך, שװער איז דײַן װוּנד. 13 קײַנער האַלט ניט פֿון דײַן גענעזן װערן, ניטאָ קײן הײלמיטל פֿאַר דיר. 14 אַלע דײַנע ליבהאָבער האָבן פֿאַרגעסן אָן דיר, זײ פֿרעגן ניט אױף דיר; װאָרום אַ שלאַק פֿון אַ פֿײַנט האָב איך דיך געשלאָגן, אַ שטראָף אומדערבאַרימדיק, פֿאַר דײַן גרױס פֿאַרברעך, װײַל דײַנע זינד זײַנען פֿיל. 15 װאָס שרײַסטו אױף דײַן בראָך, װאָס מסוכּן איז דײַן װײַטאָק? פֿאַר דײַן גרױס פֿאַרברעך, װײַל דײַנע זינד זײַנען פֿיל, האָב איך דאָס געטאָן צו דיר. 16 אָבער אַלע דײַנע פֿאַרצערער װעלן פֿאַרצערט װערן, און אַלע דײַנע פֿײַנט װעלן אַלע אין געפֿאַנגענשאַפֿט גײן, און דײַנע רױבער װעלן צו רױב װערן, און אַלע דײַנע אױסרױבער װעל איך געבן צו אױסרױבונג. 17 װאָרום איך װעל ברענגען אַ רופֿאה צו דיר, און פֿון דײַנע װוּנדן װעל איך דיך הײלן, זאָגט גאָט; װײַל מען האָט דיך גערופֿן פֿאַרשטױסענע: ״צִיוֹן איז זי, קײַנער פֿרעגט ניט אױף איר״. 18 אַזױ האָט גאָט געזאָגט: זע, איך קער אום די געפֿאַנגענשאַפֿט פֿון די געצעלטן פֿון יעקב, און זײַנע װױנונגען װעל איך דערבאַרימען; און די שטאָט װעט אָפּגעבױט װערן אױף איר הױפֿן, און דער פּלאַץ װעט באַװױנט זײַן אױף זײַן שטײגער. 19 און אַרױסגײן װעט פֿון זײ אַ לױבונג, און אַ קָול פֿון לוסטיקע; און איך װעל זײ מערן, און זײ װעלן ניט געמינערט װערן, און איך װעל זײ פֿאַרברעסערן, און זײ װעלן ניט געװינציקט װערן. 20 און זײַנע קינדער װעלן זײַן װי פֿריער, און זײַן עדה װעט שטײן פֿעסט פֿאַר מיר; און איך װעל זיך רעכענען מיט אַלע זײַנע דריקער. 21 און זײַן פֿירשט װעט זײַן פֿון אים אַלײן, און זײַן געװעלטיקער װעט פֿון זײַן מיט אַרױס; 22 און איך װעל אים דערנענטערן, און ער װעט גענען צו מיר; װאָרום װער איז דער װאָס קען אײַנשטעלן זײַן האַרץ צו גענענען צו מיר? זאָגט יהוה. און איר װעט מיר זײַן צום פֿאָלק, און איך װעל אײַך זײַן צום גאָט. 23 זע, אַ שטורעם פֿון גאָט, אַ גרימצאָרן איז אַרױס, אַ רײַסיקער שטורעמװינט; אױף דעם קאָפּ פֿון די רשעים װעט ער פֿאַלן. 24 ניט אָפּגײן װעט דער צאָרן פֿון גאָט, ביז ער טוט, און ביז ער איז מקיים, די טראַכטונגען פֿון זײַן האַרצן; אין סָוף פֿון די טעג װעט איר דאָס פֿאַרשטײן.
עברית
1 הַדָּבָר֙ אֲשֶׁ֣ר הָיָ֣ה אֶֽל־יִרְמְיָ֔הוּ מֵאֵ֥ת יְהוָ֖ה לֵאמֹֽר׃ 2 כֹּֽה־אָמַ֧ר יְהוָ֛ה אֱלֹהֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל לֵאמֹ֑ר כְּתָב־לְךָ֗ אֵ֧ת כָּל־הַדְּבָרִ֛ים אֲשֶׁר־דִּבַּ֥רְתִּי אֵלֶ֖יךָ אֶל־סֵֽפֶר׃ 3 כִּ֠י הִנֵּ֨ה יָמִ֤ים בָּאִים֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וְ֠שַׁבְתִּי אֶת־שְׁב֨וּת עַמִּ֧י יִשְׂרָאֵ֛ל וִֽיהוּדָ֖ה אָמַ֣ר יְהוָ֑ה וַהֲשִׁבֹתִ֗ים אֶל־הָאָ֛רֶץ אֲשֶׁר־נָתַ֥תִּי לַאֲבוֹתָ֖ם וִֽירֵשֽׁוּהָ׃   פ
4 וְאֵ֣לֶּה הַדְּבָרִ֗ים אֲשֶׁ֨ר דִּבֶּ֧ר יְהוָ֛ה אֶל־יִשְׂרָאֵ֖ל וְאֶל־יְהוּדָֽה׃ 5 כִּי־כֹה֙ אָמַ֣ר יְהוָ֔ה ק֥וֹל חֲרָדָ֖ה שָׁמָ֑עְנוּ פַּ֖חַד וְאֵ֥ין שָׁלֽוֹם׃ 6 שַׁאֲלוּ־נָ֣א וּרְא֔וּ אִם־יֹלֵ֖ד זָכָ֑ר מַדּוּעַ֩ רָאִ֨יתִי כָל־גֶּ֜בֶר יָדָ֤יו עַל־חֲלָצָיו֙ כַּיּ֣וֹלֵדָ֔ה וְנֶהֶפְכ֥וּ כָל־פָּנִ֖ים לְיֵרָקֽוֹן׃ 7 ה֗וֹי כִּ֥י גָד֛וֹל הַיּ֥וֹם הַה֖וּא מֵאַ֣יִן כָּמֹ֑הוּ וְעֵֽת־צָרָ֥ה הִיא֙ לְיַֽעֲקֹ֔ב וּמִמֶּ֖נָּה יִוָּשֵֽׁעַ׃ 8 וְהָיָה֩ בַיּ֨וֹם הַה֜וּא נְאֻ֣ם יְהוָ֣ה צְבָא֗וֹת אֶשְׁבֹּ֤ר עֻלּוֹ֙ מֵעַ֣ל צַוָּארֶ֔ךָ וּמוֹסְרוֹתֶ֖יךָ אֲנַתֵּ֑ק וְלֹא־יַעַבְדוּ־ב֥וֹ ע֖וֹד זָרִֽים׃ 9 וְעָ֣בְד֔וּ אֵ֖ת יְהוָ֣ה אֱלֹֽהֵיהֶ֑ם וְאֵת֙ דָּוִ֣ד מַלְכָּ֔ם אֲשֶׁ֥ר אָקִ֖ים לָהֶֽם׃   ס 10 וְאַתָּ֡ה אַל־תִּירָא֩ עַבְדִּ֨י יַעֲקֹ֤ב נְאֻם־יְהֹוָה֙ וְאַל־תֵּחַ֣ת יִשְׂרָאֵ֔ל כִּ֠י הִנְנִ֤י מוֹשִֽׁיעֲךָ֙ מֵֽרָח֔וֹק וְאֶֽת־זַרְעֲךָ֖ מֵאֶ֣רֶץ שִׁבְיָ֑ם וְשָׁ֧ב יַעֲקֹ֛ב וְשָׁקַ֥ט וְשַׁאֲנַ֖ן וְאֵ֥ין מַחֲרִֽיד׃ 11 כִּֽי־אִתְּךָ֥ אֲנִ֛י נְאֻם־יְהוָ֖ה לְהֽוֹשִׁיעֶ֑ךָ כִּי֩ אֶעֱשֶׂ֨ה כָלָ֜ה בְּכָֽל־הַגּוֹיִ֣ם אֲשֶׁ֧ר הֲפִצוֹתִ֣יךָ שָּׁ֗ם אַ֤ךְ אֹֽתְךָ֙ לֹֽא־אֶעֱשֶׂ֣ה כָלָ֔ה וְיִסַּרְתִּ֙יךָ֙ לַמִּשְׁפָּ֔ט וְנַקֵּ֖ה לֹ֥א אֲנַקֶּֽךָּ׃   פ
12 כִּ֣י כֹ֥ה אָמַ֛ר יְהוָ֖ה אָנ֣וּשׁ לְשִׁבְרֵ֑ךְ נַחְלָ֖ה מַכָּתֵֽךְ׃ 13 אֵֽין־דָּ֥ן דִּינֵ֖ךְ לְמָז֑וֹר רְפֻא֥וֹת תְּעָלָ֖ה אֵ֥ין לָֽךְ׃ 14 כָּל־מְאַהֲבַ֣יִךְ שְׁכֵח֔וּךְ אוֹתָ֖ךְ לֹ֣א יִדְרֹ֑שׁוּ כִּי֩ מַכַּ֨ת אוֹיֵ֤ב הִכִּיתִיךְ֙ מוּסַ֣ר אַכְזָרִ֔י עַ֚ל רֹ֣ב עֲוֺנֵ֔ךְ עָצְמ֖וּ חַטֹּאתָֽיִךְ׃ 15 מַה־תִּזְעַק֙ עַל־שִׁבְרֵ֔ךְ אָנ֖וּשׁ מַכְאֹבֵ֑ךְ עַ֣ל רֹ֣ב עֲוֺנֵ֗ךְ עָֽצְמוּ֙ חַטֹּאתַ֔יִךְ עָשִׂ֥יתִי אֵ֖לֶּה לָֽךְ׃ 16 לָכֵ֞ן כָּל־אֹכְלַ֙יִךְ֙ יֵאָכֵ֔לוּ וְכָל־צָרַ֥יִךְ כֻּלָּ֖ם בַּשְּׁבִ֣י יֵלֵ֑כוּ וְהָי֤וּ שֹׁאסַ֙יִךְ֙ לִמְשִׁסָּ֔ה וְכָל־בֹּזְזַ֖יִךְ אֶתֵּ֥ן לָבַֽז׃ 17 כִּי֩ אַעֲלֶ֨ה אֲרֻכָ֥ה לָ֛ךְ וּמִמַּכּוֹתַ֥יִךְ אֶרְפָּאֵ֖ךְ נְאֻם־יְהוָ֑ה כִּ֤י נִדָּחָה֙ קָ֣רְאוּ לָ֔ךְ צִיּ֣וֹן הִ֔יא דֹּרֵ֖שׁ אֵ֥ין לָֽהּ׃   ס 18 כֹּ֣ה אָמַ֣ר יְהוָ֗ה הִנְנִי־שָׁב֙ שְׁבוּת֙ אָהֳלֵ֣י יַֽעֲק֔וֹב וּמִשְׁכְּנֹתָ֖יו אֲרַחֵ֑ם וְנִבְנְתָ֥ה עִיר֙ עַל־תִּלָּ֔הּ וְאַרְמ֖וֹן עַל־מִשְׁפָּט֥וֹ יֵשֵֽׁב׃ 19 וְיָצָ֥א מֵהֶ֛ם תּוֹדָ֖ה וְק֣וֹל מְשַׂחֲקִ֑ים וְהִרְבִּתִים֙ וְלֹ֣א יִמְעָ֔טוּ וְהִכְבַּדְתִּ֖ים וְלֹ֥א יִצְעָֽרוּ׃ 20 וְהָי֤וּ בָנָיו֙ כְּקֶ֔דֶם וַעֲדָת֖וֹ לְפָנַ֣י תִּכּ֑וֹן וּפָ֣קַדְתִּ֔י עַ֖ל כָּל־לֹחֲצָֽיו׃ 21 וְהָיָ֨ה אַדִּיר֜וֹ מִמֶּ֗נּוּ וּמֹֽשְׁלוֹ֙ מִקִּרְבּ֣וֹ יֵצֵ֔א וְהִקְרַבְתִּ֖יו וְנִגַּ֣שׁ אֵלָ֑י כִּי֩ מִ֨י הוּא־זֶ֜ה עָרַ֧ב אֶת־לִבּ֛וֹ לָגֶ֥שֶׁת אֵלַ֖י נְאֻם־יְהוָֽה׃ 22 וִהְיִ֥יתֶם לִ֖י לְעָ֑ם וְאָ֣נֹכִ֔י אֶהְיֶ֥ה לָכֶ֖ם לֵאלֹהִֽים׃   ס 23 הִנֵּ֣ה סַעֲרַ֣ת יְהוָ֗ה חֵמָה֙ יָֽצְאָ֔ה סַ֖עַר מִתְגּוֹרֵ֑ר עַ֛ל רֹ֥אשׁ רְשָׁעִ֖ים יָחֽוּל׃ 24 לֹ֣א יָשׁ֗וּב חֲרוֹן֙ אַף־יְהוָ֔ה עַד־עֲשֹׂת֥וֹ וְעַד־הֲקִימ֖וֹ מְזִמּ֣וֹת לִבּ֑וֹ בְּאַחֲרִ֥ית הַיָּמִ֖ים תִּתְבּ֥וֹנְנוּ בָֽהּ׃