Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אין אָנהײב פֿון דער מלוכה פֿון יהוֹיָקים דעם זון פֿון יֹאשִיָהון, דעם מלך פֿון יהודה, איז געװען דאָס דאָזיקע װאָרט צו יִרמיָהן פֿון גאָט, אַזױ צו זאָגן: 2 אַזױ האָט געזאָגט גאָט צו מיר: מאַך דיר בינדשטריק און יאָכשטאַנגען, און זאָלסט זײ אָנטאָן אױף דײַן האַלדז. 3 און זאָלסט זײ שיקן צו דעם מלך פֿון אֶדוֹם, און צו דעם מלך פֿון מואבֿ, און צו דעם מלך פֿון די קינדער פֿון עַמוֹן, און צו דעם מלך פֿון צוֹר, און צו דעם מלך פֿון צידוֹן, דורך דער האַנט פֿון די שלוחים װאָר קומען קײן ירושָלַיִם צו צִדקִיָהו דעם מלך פֿון יהודה. 4 און זאָלסט זײ באַפֿעלן פֿאַר זײערע האַרן, אַזױ צו זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבָאוֹת, דער גאָט פֿון ישׂראל: אַזױ זאָלט איר זאָגן צו אײַערע האַרן: 5 איך האָב געמאַכט די ערד, די מענטשן און די בהמות װאָס אױפֿן װעזיכט פֿון דער ערד, מיט מײַן גרױס שטאַרקײט, און מיט מײַן אױסגעשטרעקטן אָרעם; און איך גיב עס צו דעם װאָס איז װױלגעפֿעלן אין מײַנע אױגן. 6 און אַצונד האָב איך געגעבן אַלע די דאָזיקע לענדער אין דער האַנט פֿון נבוכַדנֶצַר דעם מלך פֿון בבֿל, מײַן קנעכט, און אױך די חיה פֿון פֿעלד האָב איך אים געגעבן אים צו דינען. 7 און אַלע פֿעלקער װעלן דינען אים, און זײַן זון, און זײַן זונס זון, ביז עס קומט די צײַט אױך פֿון זײַן לאַנד, און פֿיל פֿעלקער און גרױסע מלכים װעלן אים פֿאַרקנעכטן. 8 און עס װעט זײַן, דאָס פֿאָלק און דאָס קיניגרײַך װאָס װעט אים, נבוכַדנֶצַר דעם מלך פֿון בבֿל, ניט דינען, און װאָס װעט ניט אַרײַנטאָן זײַן האַלדז אין דעם יאָך פֿון דעם מלך פֿון בבֿל, װעל איך מיט שװערד און מיט הונגער און מיט פּעסט זיך אָפּרעכענען מיט יענעם פֿאָלק, זאָגט גאָט, ביז איך טו זײ פֿאַרלענדן דורך זײַן האַנט. 9 און איר זאָלט ניט צוהערן צו אײַערע נבֿיאים, און צו אײַערע װאָרזאָגער, און צו אײַערע חלוֹמות, און צו אײַערע צײכנזעער, און צו אײַערע מכשפֿים, װאָס זאָגן אײַך, אַזױ צו זאָגן: איר װעט ניט דינען דעם מלך פֿון בבֿל. 10 װאָרום ליגן זאָגן זײ אײַך נבֿיאות, כּדי אײַך צו דערװײַטערן פֿון אײַוער ערד, און כּדי איך זאָל אײַך פֿאַרשטױסן, און איר זאָלט אונטערגײן. 11 אָבער דאָס פֿאָלק װאָס װעט אַרײַנברענגען זײַן האַלדז אין דעם יאָך פֿון דעם מלך פֿון בבֿל, און װעט אים דינען, װעל איך אים לאָזן אױף זײַן ערד, זאָגט גאָט, און ער וועט זי באַאַרבעטן, און זיצן אױף איר. 12 אױך צו צִדקִיָה דעם מלך פֿון יהודה האָב איך גערעדט אַזױ װי אַלע די דאָזיקע װערטער, אַזױ צו זאָגן: ברענגט אַרײַן אײַער האַלדז אין דעם יאָך פֿון דעם מלך פֿון בבֿל, און דינט אים און זײַן פֿאָלק, און בלײַבט לעבן. 13 נאָך װאָס זאָלט איר שטאַרבן, דו און דײַן פֿאָלק, פֿון שװערד, פֿון הונװער, און פֿון פּעסט, אַזױ װי גאָט האָט אָנגעזאָגט אױף דעם פֿאָלק װאָס װעט ניט דינען דעם מלך פֿון בבֿל? 14 און איר זאָלט ניט צוהערן צו די װערטער פֿון די נבֿיאים װאָס זאָגן צו אײַך, אַזױ צו זאָגן: איר זאָלט ניט דינען דעם מלך פֿון בבֿל; װאָרום ליגן זאָגן זײ אײַך נבֿיאות. 15 װאָרום איך האָב זײ ניט געשיקט, זאָגט גאָט, און זײ זאָגן נבֿיאות אין מײַן נאָמען אױף ליגן, כּדי איך זאָל אײַך פֿאַרשטױסן, און אי איר זאָלט אונטערגײן, אי די נבֿיאים װאָס זאָגן אײַך נבֿיאות. 16 און צו די כֹּהנים און צו דעם דאָזיקן גאַנצן פֿאָלק האָב איך גערעדט, אַזױ צו זאָגן: אַזױ האָט גאָט געזאָגט: איר זאָלט ניט צוהערן צו די װערטער פֿון אײַערע נבֿיאים װאָס זאָגן אײַך נבֿיאות, אַזױ צו זאָגן: אָט װעלן די כּלים פֿון גאָטס הױז אַצונד אין גיכן אומגעקערט װערן פֿון בבֿל; װאָרום ליגן זאָגן זײ אײַך נבֿיאות. 17 איר זאָלט ניט צוהערן צו זײ; דינט דעם מלך פֿון בבֿל, און בלײַבט לעבן; נאָך װאָס זאָל די דאָזיקע שטאָט װערן אַ װיסטעניש? 18 און אױב זײ זײַנען נבֿיאים, און אױב דאָס װאָרט פֿון גאָט איז בײַ זײ, זאָלן זײ אַקאָרשט בעטן בײַ גאָט פֿון צבָאוֹת, אַז די כּלים װאָס זײַנען נאָך געבליבן אין הױז פֿון גאָט, און אין הױז פֿון דעם מלך פֿון יהודה, און אין ירושָלַיִם, זאָלן ניט אָנקומען קײן בבֿל.
19 װאָרום אַזױ האָט געזאָגט גאָט פֿון צבָאומת אױף די זײַלן, און אױף דעם אים, און אױף די געשטעלן, און אױף דעם רעשט כּלים, װאָס זײַנען געבליבן אין דער דאָזיקער שטאָט, 20 די װאָס נבוכַדנֶצַר דער מלך פֿון בבֿל האָט זײ ניט צוגענומען, װען ער האָט פֿאַרטריבן יכָניָה דעם זון פֿון יהוֹיָקימען, דעם מלך פֿון יהודה, פֿון ירושָלַיִם קײן בבֿל, מיט אַלע אַדללײַט פֿון יהודה און ירושָלַיִם; 21 פֿאַר װאָר, אַזױ האָט געזאָגט יהוה פֿון צבָאות, דער גאָט פֿון ישׂראל, אױף די כּלים װאָס זײַנען געבליבן אין הױז פֿון גאָט, און אין הױז פֿון דעם מלך פֿון יהודה, און אין ירושָלַיִם: 22 קײן בבֿל װעלן זײ געבראַכט װערן, און דאָרטן װעלן זײ זײַן, ביז דעם טאָג װאָס איך טו זיך דערמאָנען אָן זײ, זאָגט גאָט, און װעל זײ אױפֿברענגען און זײ אומקערן צו דעם דאָזיקן אָרט.
עברית
1 בְּרֵאשִׁ֗ית מַמְלֶ֛כֶת יְהוֹיָקִ֥ם בֶּן־יֹאושִׁיָּ֖הוּ מֶ֣לֶךְ יְהוּדָ֑ה הָיָ֞ה הַדָּבָ֤ר הַזֶּה֙ אֶֽל־יִרְמְיָ֔ה מֵאֵ֥ת יְהוָ֖ה לֵאמֹֽר׃ 2 כֹּֽה־אָמַ֤ר יְהוָה֙ אֵלַ֔י עֲשֵׂ֣ה לְךָ֔ מוֹסֵר֖וֹת וּמֹט֑וֹת וּנְתַתָּ֖ם עַל־צַוָּארֶֽךָ׃ 3 וְשִׁלַּחְתָּם֩ אֶל־מֶ֨לֶךְ אֱד֜וֹם וְאֶל־מֶ֣לֶךְ מוֹאָ֗ב וְאֶל־מֶ֙לֶךְ֙ בְּנֵ֣י עַמּ֔וֹן וְאֶל־מֶ֥לֶךְ צֹ֖ר וְאֶל־מֶ֣לֶךְ צִיד֑וֹן בְּיַ֤ד מַלְאָכִים֙ הַבָּאִ֣ים יְרוּשָׁלִַ֔ם אֶל־צִדְקִיָּ֖הוּ מֶ֥לֶךְ יְהוּדָֽה׃ 4 וְצִוִּיתָ֣ אֹתָ֔ם אֶל־אֲדֹֽנֵיהֶ֖ם לֵאמֹ֑ר כֹּֽה־אָמַ֞ר יְהוָ֤ה צְבָאוֹת֙ אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל כֹּ֥ה תֹֽאמְר֖וּ אֶל־אֲדֹֽנֵיכֶֽם׃ 5 אָנֹכִ֞י עָשִׂ֣יתִי אֶת־הָאָ֗רֶץ אֶת־הָאָדָ֤ם וְאֶת־הַבְּהֵמָה֙ אֲשֶׁר֙ עַל־פְּנֵ֣י הָאָ֔רֶץ בְּכֹחִי֙ הַגָּד֔וֹל וּבִזְרוֹעִ֖י הַנְּטוּיָ֑ה וּנְתַתִּ֕יהָ לַאֲשֶׁ֖ר יָשַׁ֥ר בְּעֵינָֽי׃ 6 וְעַתָּ֗ה אָֽנֹכִי֙ נָתַ֙תִּי֙ אֶת־כָּל־הָאֲרָצ֣וֹת הָאֵ֔לֶּה בְּיַ֛ד נְבוּכַדְנֶאצַּ֥ר מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֖ל עַבְדִּ֑י וְגַם֙ אֶת־חַיַּ֣ת הַשָּׂדֶ֔ה נָתַ֥תִּי ל֖וֹ לְעָבְדֽוֹ׃ 7 וְעָבְד֤וּ אֹתוֹ֙ כָּל־הַגּוֹיִ֔ם וְאֶת־בְּנ֖וֹ וְאֶֽת־בֶּן־בְּנ֑וֹ עַ֣ד בֹּא־עֵ֤ת אַרְצוֹ֙ גַּם־ה֔וּא וְעָ֤בְדוּ בוֹ֙ גּוֹיִ֣ם רַבִּ֔ים וּמְלָכִ֖ים גְּדֹלִֽים׃ 8 וְהָיָ֨ה הַגּ֜וֹי וְהַמַּמְלָכָ֗ה אֲשֶׁ֨ר לֹֽא־יַעַבְד֤וּ אֹתוֹ֙ אֶת־נְבוּכַדְנֶאצַּ֣ר מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֔ל וְאֵ֨ת אֲשֶׁ֤ר לֹֽא־יִתֵּן֙ אֶת־צַוָּאר֔וֹ בְּעֹ֖ל מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֑ל בַּחֶרֶב֩ וּבָרָעָ֨ב וּבַדֶּ֜בֶר אֶפְקֹ֨ד עַל־הַגּ֤וֹי הַהוּא֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה עַד־תֻּמִּ֥י אֹתָ֖ם בְּיָדֽוֹ׃ 9 וְ֠אַתֶּם אַל־תִּשְׁמְע֨וּ אֶל־נְבִיאֵיכֶ֜ם וְאֶל־קֹֽסְמֵיכֶ֗ם וְאֶל֙ חֲלֹמֹ֣תֵיכֶ֔ם וְאֶל־עֹֽנְנֵיכֶ֖ם וְאֶל־כַּשָּׁפֵיכֶ֑ם אֲשֶׁר־הֵ֞ם אֹמְרִ֤ים אֲלֵיכֶם֙ לֵאמֹ֔ר לֹ֥א תַעַבְד֖וּ אֶת־מֶ֥לֶךְ בָּבֶֽל׃ 10 כִּ֣י שֶׁ֔קֶר הֵ֖ם נִבְּאִ֣ים לָכֶ֑ם לְמַ֨עַן הַרְחִ֤יק אֶתְכֶם֙ מֵעַ֣ל אַדְמַתְכֶ֔ם וְהִדַּחְתִּ֥י אֶתְכֶ֖ם וַאֲבַדְתֶּֽם׃ 11 וְהַגּ֗וֹי אֲשֶׁ֨ר יָבִ֧יא אֶת־צַוָּאר֛וֹ בְּעֹ֥ל מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֖ל וַֽעֲבָד֑וֹ וְהִנַּחְתִּ֤יו עַל־אַדְמָתוֹ֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וַֽעֲבָדָ֖הּ וְיָ֥שַׁב בָּֽהּ׃ 12 וְאֶל־צִדְקִיָּ֤ה מֶֽלֶךְ־יְהוּדָה֙ דִּבַּ֔רְתִּי כְּכָל־הַדְּבָרִ֥ים הָאֵ֖לֶּה לֵאמֹ֑ר הָבִ֨יאוּ אֶת־צַוְּארֵיכֶ֜ם בְּעֹ֣ל מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֗ל וְעִבְד֥וּ אֹת֛וֹ וְעַמּ֖וֹ וִֽחְיֽוּ׃ 13 לָ֤מָּה תָמ֙וּתוּ֙ אַתָּ֣ה וְעַמֶּ֔ךָ בַּחֶ֖רֶב בָּרָעָ֣ב וּבַדָּ֑בֶר כַּֽאֲשֶׁר֙ דִּבֶּ֣ר יְהוָ֔ה אֶל־הַגּ֕וֹי אֲשֶׁ֥ר לֹֽא־יַעֲבֹ֖ד אֶת־מֶ֥לֶךְ בָּבֶֽל׃ 14 וְאַֽל־תִּשְׁמְע֞וּ אֶל־דִּבְרֵ֣י הַנְּבִאִ֗ים הָאֹמְרִ֤ים אֲלֵיכֶם֙ לֵאמֹ֔ר לֹ֥א תַעַבְד֖וּ אֶת־מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֑ל כִּ֣י שֶׁ֔קֶר הֵ֖ם נִבְּאִ֥ים לָכֶֽם׃ 15 כִּ֣י לֹ֤א שְׁלַחְתִּים֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וְהֵ֛ם נִבְּאִ֥ים בִּשְׁמִ֖י לַשָּׁ֑קֶר לְמַ֨עַן הַדִּיחִ֤י אֶתְכֶם֙ וַאֲבַדְתֶּ֔ם אַתֶּ֕ם וְהַנְּבִאִ֖ים הֽ͏ַנִּבְּאִ֥ים לָכֶֽם׃ 16 וְאֶל־הַכֹּהֲנִים֩ וְאֶל־כָּל־הָעָ֨ם הַזֶּ֜ה דִּבַּ֣רְתִּי לֵאמֹ֗ר כֹּה֮ אָמַ֣ר יְהוָה֒ אַֽל־תִּשְׁמְע֞וּ אֶל־דִּבְרֵ֣י נְבִֽיאֵיכֶ֗ם הַֽנִּבְּאִ֤ים לָכֶם֙ לֵאמֹ֔ר הִנֵּ֨ה כְלֵ֧י בֵית־יְהוָ֛ה מוּשָׁבִ֥ים מִבָּבֶ֖לָה עַתָּ֣ה מְהֵרָ֑ה כִּ֣י שֶׁ֔קֶר הֵ֖מָּה נִבְּאִ֥ים לָכֶֽם׃ 17 אַל־תִּשְׁמְע֣וּ אֲלֵיהֶ֔ם עִבְד֥וּ אֶת־מֶֽלֶךְ־בָּבֶ֖ל וִֽחְי֑וּ לָ֧מָּה תִֽהְיֶ֛ה הָעִ֥יר הַזֹּ֖את חָרְבָּֽה׃ 18 וְאִם־נְבִאִ֣ים הֵ֔ם וְאִם־יֵ֥שׁ דְּבַר־יְהוָ֖ה אִתָּ֑ם יִפְגְּעוּ־נָא֙ בַּֽיהוָ֣ה צְבָא֔וֹת לְבִלְתִּי־בֹ֜אוּ הַכֵּלִ֣ים הַנּוֹתָרִ֣ים בְּבֵית־יְהוָ֗ה וּבֵ֨ית מֶ֧לֶךְ יְהוּדָ֛ה וּבִירוּשָׁלַ֖͏ִם בָּבֶֽלָה׃   פ
19 כִּ֣י כֹ֤ה אָמַר֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת אֶל־הָֽעַמֻּדִ֔ים וְעַל־הַיָּ֖ם וְעַל־הַמְּכֹנ֑וֹת וְעַל֙ יֶ֣תֶר הַכֵּלִ֔ים הַנּוֹתָרִ֖ים בָּעִ֥יר הַזֹּֽאת׃ 20 אֲשֶׁ֣ר לֹֽא־לְקָחָ֗ם נְבֽוּכַדְנֶאצַּר֙ מֶ֣לֶךְ בָּבֶ֔ל בַּ֠גְלוֹתוֹ אֶת־יְכָונְיָ֨ה בֶן־יְהוֹיָקִ֧ים מֶֽלֶךְ־יְהוּדָ֛ה מִירֽוּשָׁלַ֖͏ִם בָּבֶ֑לָה וְאֵ֛ת כָּל־חֹרֵ֥י יְהוּדָ֖ה וִירוּשָׁלָֽ͏ִם׃   ס 21 כִּ֣י כֹ֥ה אָמַ֛ר יְהוָ֥ה צְבָא֖וֹת אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל עַל־הַכֵּלִ֗ים הַנּֽוֹתָרִים֙ בֵּ֣ית יְהוָ֔ה וּבֵ֥ית מֶֽלֶךְ־יְהוּדָ֖ה וִירוּשָׁלָֽ͏ִם׃ 22 בָּבֶ֥לָה יוּבָ֖אוּ וְשָׁ֣מָּה יִֽהְי֑וּ עַ֠ד י֣וֹם פָּקְדִ֤י אֹתָם֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וְהַֽעֲלִיתִים֙ וַהֲשִׁ֣יבֹתִ֔ים אֶל־הַמָּק֖וֹם הַזֶּֽה׃   פ