Yiddish
Hebrew
אידיש
1 העי, אַלע דאָרשטיקע, קומט נאָך װאַסער, צו מאָל דער װאָס האָט ניט קײן געלט; קומט שאַפֿט אײַך אײַן און עסט, און קומט שאַפֿט אײַך אײַן אָן געלטאון אָן געצאָלט װײַן און מילך. 2 נאָך װאָס זאָלט איר געלט צאָלן פֿאַר ניט-ברױט? און אײַער מי פֿאַר װאָס זעטיקט ניט? הערן הערט מיר צו, און עסט גוטס, און אײַער זעל װעט זיך קװיקן מיט פֿעטס. 3 נײַגט אײַער אױער, און קומט צו מיר, הערט, און אײַער זעל װעט לעבן; און איך װעל אײַך שליסן אַן אײביקן בונד, װי די געטרײַע חסדים צו דָוִדן. 4 זע, אַן עדות צו די פֿעלקער האָב איך אים געמאַכט, אַ פֿירשט און באַפֿעלער פֿון די אומות. 5 זע, אַ פֿאָלק װאָס דו קענסט ניט, װעסטו רופֿן, און אַ פֿאָלק װאָס קען דיך ניט, װעט לױפֿן צו דיר, פֿון װעגן יהוה דײַן גאָט, און צוליב דעם הײליקן פֿון ישׂראל, װײַל ער האָט דיך באַשײנט. 6 זוכט גאָט װען ער קען געפֿונען װערן, רופֿט אים װען ער איז נאָנט. 7 זאָל דער רָשע פֿאַלאָזן זײַן װעג, און דער מאַן פֿון אומרעכט זײַנע טראַכטונגען; און זאָל ער זיך אומקערן צו יהוה, און ער װעט אים דערבאַרימען, און צו אונדזער גאָט, װאָרום ער פֿאַרגיט אַ סך. 8 װאָרום ניט מײַנע טראַכטונגען זײַנען אײַערע טראַכטונגען, און ניט אײַערע װעגן זײַנען מײַנע װעגן, זאָגט גאָט. 9 װאָרום װי דער הימל איז העכער פֿון דער ערד, אַזױ זײַנען מײַנע װעגן העכער פֿון אײַערע װעגן, און מײַנע טראַכטונגען פֿון אײַערע טראַכטונגען. 10 װאָרום אַזױ װי עס נידערט פֿון הימלדער רעגן און דער שנײ, און קערט זיך אַהין צו ניט אום, נײַערט ער טרינקט אָן די ערד, און באַפֿרוכט זי און באַשפּראָצט זי, און גיט זריעה צו דעם זײער, און ברױט צו דעם עסער; 11 אַזױ װעט זײַן מײַן װאָרט װאָס גײט אַרױס פֿון מײַן מױל: עס װעט זיך ניט אומקערן צו מיר לײדיק, נײַערט עס װעט טאָן װאָס איך האָב געװאָלט, און באַגליקן אום װאָס איך האָב עס געשיקט. 12 װאָרום מיט שִׂמחה װעט איר אַרױסגײן, און בשלום װעט איר געפֿירט װערן; די בערג און די הײכןװעלן אױסברעכן פֿאַר אײַך אין געזאַנג, -און אַלע בײמער פֿון פֿעלדװעלן קלאַפּן די הענט. 13 אָנשטאָטן דאָרן װעט אױפֿגײן אַ ציפּרעס, און אָנשטאָטן װילדגעװעקס װעט אױפֿגײן אַ מירט; און עס װעט זײַן פֿאַר אַ נאָמען צו גאָט, פֿאַר אַן אײביקן צײכן װאָס װעט ניט פֿאַרשניטן װערן.
עברית
1 ה֤וֹי כָּל־צָמֵא֙ לְכ֣וּ לַמַּ֔יִם וַאֲשֶׁ֥ר אֵֽין־ל֖וֹ כָּ֑סֶף לְכ֤וּ שִׁבְרוּ֙ וֶֽאֱכֹ֔לוּ וּלְכ֣וּ שִׁבְר֗וּ בְּלוֹא־כֶ֛סֶף וּבְל֥וֹא מְחִ֖יר יַ֥יִן וְחָלָֽב׃ 2 לָ֤מָּה תִשְׁקְלוּ־כֶ֙סֶף֙ בְּֽלוֹא־לֶ֔חֶם וִיגִיעֲכֶ֖ם בְּל֣וֹא לְשָׂבְעָ֑ה שִׁמְע֨וּ שָׁמ֤וֹעַ אֵלַי֙ וְאִכְלוּ־ט֔וֹב וְתִתְעַנַּ֥ג בַּדֶּ֖שֶׁן נַפְשְׁכֶֽם׃ 3 הַטּ֤וּ אָזְנְכֶם֙ וּלְכ֣וּ אֵלַ֔י שִׁמְע֖וּ וּתְחִ֣י נַפְשְׁכֶ֑ם וְאֶכְרְתָ֤ה לָכֶם֙ בְּרִ֣ית עוֹלָ֔ם חַֽסְדֵ֥י דָוִ֖ד הַנֶּאֱמָנִֽים׃ 4 הֵ֛ן עֵ֥ד לְאוּמִּ֖ים נְתַתִּ֑יו נָגִ֥יד וּמְצַוֵּ֖ה לְאֻמִּֽים׃ 5 הֵ֣ן גּ֤וֹי לֹֽא־תֵדַע֙ תִּקְרָ֔א וְג֥וֹי לֹֽא־יְדָע֖וּךָ אֵלֶ֣יךָ יָר֑וּצוּ לְמַ֙עַן֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ וְלִקְד֥וֹשׁ יִשְׂרָאֵ֖ל כִּ֥י פֵאֲרָֽךְ׃   ס 6 דִּרְשׁ֥וּ יְהוָ֖ה בְּהִמָּצְא֑וֹ קְרָאֻ֖הוּ בִּֽהְיוֹת֥וֹ קָרֽוֹב׃ 7 יַעֲזֹ֤ב רָשָׁע֙ דַּרְכּ֔וֹ וְאִ֥ישׁ אָ֖וֶן מַחְשְׁבֹתָ֑יו וְיָשֹׁ֤ב אֶל־יְהוָה֙ וִֽירַחֲמֵ֔הוּ וְאֶל־אֱלֹהֵ֖ינוּ כִּֽי־יַרְבֶּ֥ה לִסְלֽוֹחַ׃ 8 כִּ֣י לֹ֤א מַחְשְׁבוֹתַי֙ מַחְשְׁב֣וֹתֵיכֶ֔ם וְלֹ֥א דַרְכֵיכֶ֖ם דְּרָכָ֑י נְאֻ֖ם יְהוָֽה׃ 9 כִּֽי־גָבְה֥וּ שָׁמַ֖יִם מֵאָ֑רֶץ כֵּ֣ן גָּבְה֤וּ דְרָכַי֙ מִדַּרְכֵיכֶ֔ם וּמַחְשְׁבֹתַ֖י מִמַּחְשְׁבֹתֵיכֶֽם׃ 10 כִּ֡י כַּאֲשֶׁ֣ר יֵרֵד֩ הַגֶּ֨שֶׁם וְהַשֶּׁ֜לֶג מִן־הַשָּׁמַ֗יִם וְשָׁ֙מָּה֙ לֹ֣א יָשׁ֔וּב כִּ֚י אִם־הִרְוָ֣ה אֶת־הָאָ֔רֶץ וְהוֹלִידָ֖הּ וְהִצְמִיחָ֑הּ וְנָ֤תַן זֶ֙רַע֙ לַזֹּרֵ֔עַ וְלֶ֖חֶם לָאֹכֵֽל׃ 11 כֵּ֣ן יִֽהְיֶ֤ה דְבָרִי֙ אֲשֶׁ֣ר יֵצֵ֣א מִפִּ֔י לֹֽא־יָשׁ֥וּב אֵלַ֖י רֵיקָ֑ם כִּ֤י אִם־עָשָׂה֙ אֶת־אֲשֶׁ֣ר חָפַ֔צְתִּי וְהִצְלִ֖יחַ אֲשֶׁ֥ר שְׁלַחְתִּֽיו׃ 12 כִּֽי־בְשִׂמְחָ֣ה תֵצֵ֔אוּ וּבְשָׁל֖וֹם תּֽוּבָל֑וּן הֶהָרִ֣ים וְהַגְּבָע֗וֹת יִפְצְח֤וּ לִפְנֵיכֶם֙ רִנָּ֔ה וְכָל־עֲצֵ֥י הַשָּׂדֶ֖ה יִמְחֲאוּ־כָֽף׃ 13 תַּ֤חַת הַֽנַּעֲצוּץ֙ יַעֲלֶ֣ה בְר֔וֹשׁ תחת הַסִּרְפַּ֖ד יַעֲלֶ֣ה הֲדַ֑ס וְהָיָ֤ה לַֽיהוָה֙ לְשֵׁ֔ם לְא֥וֹת עוֹלָ֖ם לֹ֥א יִכָּרֵֽת׃   ס