Yiddish
Hebrew
אידיש
1 זינג, דו עקרה, װאָס האָט ניט געבאָרן, ברעך אױס אין געזאַנג און שרײַ אױס, דו װאָס האָסט ניט געװײטאָקט; װאָרום מער זײַנען די קינדער פֿון דער װיסטער, װי די קינדער פֿון דער באַמאַנטער, זאָגט גאָט. 2 ברײט אױס דעם אָרט פֿון דײַן געצעלט, און די אומהאַנגען פֿון דײַנע װױנונגען זאָל מען אױסשטרעקן; ניט שפּאָר, מאַך לאַנג דײַנע שטריק, און דײַנע פֿלעקלעך באַפֿעסטיק. 3 װאָרום רעכטס און לינקס װעסטו זיך שפּרײטן, און דײַן זאָמען װעט אַרבן די פֿעלקער, און שטעט פֿאַרװיסטע װעלן זײ באַזעצן. 4 זאָלסט ניט מורא האָבן, װאָרום װעסט ניט אין בִיוש בלײַבן, און זאָלסט ניט פֿאַרשעמט זײַן, װאָרום װעסט ניט צו שאַנד װערן. 5 װאָרום דעם בִיוש פֿון דײַן יוגנט װעסטו פֿאַרגעסן, און די חרפּה פֿון דײַן אלמנהשאַפֿט װעסטו מער ניט דערמאָנען. װאָרום דײַן באַשעפֿער איז דײַן מאַן, יהוה פֿון צבֿאות איז זײַן נאָמען; און דײַן אױסלײזער איז דער הײליקער פֿון ישׂראל, גאָט פֿון דער גאַנצער ערד װערט ער גערופֿן. 6 װאָרום װי אַ װײַב פֿאַרלאָזן און פֿאַראומערט אין געמיטטוט דיך צוריקרופֿן יהוה; און אַ יוגנטװײַב, קען זי דען נמאס װערן? זאָגט דײַן גאָט. 7 אױף אַ קלײן רגע האָב איך דיך פֿאַרלאָזן, אָבער מיט גרױס דערבאַרימונג װעל איך דיך אײַנזאַמלען. 8 אין אױסגוס פֿון כּעסהאָב איך אַ רגע פֿאַרבאָרגן מײַן פּנים פֿון דיר, אָבער מיט אײביקער גענאָדטו איך דיך דערבאַרימען, זאָגט דײַן אױסלײזער, גאָט. 9 װאָרום דאָס געװיסער פֿון נֹח איז דאָס מיר: אַזױ װי איך האָב געשװאָרן אַז דאָס געװיסער פֿון נֹחזאָל מער ניט אַריבערגײן איבער דער ערד, אַזױ האָב איך געשװאָרן ניט צו צערענען אױף דיר, און ניט אָנצושרײַען אױף דיר. 10 װאָרום די בערג מעגן זיך אָפּטאָן, און די הײכן מעגן זיך װאַקלען, אָבער מײַן גענאָד װעט זיך פֿון דיר ניט אָפּטאָן, און מײַן בונד פֿון שלום װעט זיך ניט װאַקלען, זאָגט דײַן דערבאַרימער, גאָט. 11 דו אָרימע, פֿון שטורעם געטריבענע, דו ניט געטרײסטע, זע, איך לײג אױס דײַנע שטײנער אין פֿאַרבן, און װעל דיך גרונטפֿעסטן מיט סאַפּירשטײנער. 12 און איך װעל מאַכן דײַנע טורעמשפּיצן פֿון רובין, און דײַנע טױערן פֿון גאַרפֿונקלשטײנער, און דײַן גאַנצן געמאַרק פֿון גלוסטיקע שטײנער. 13 און אַלע דײַנע קינדער װעלן זײַן געלערנטע פֿון גאָט; און גרױס װעט זײַן דער שלום פֿון דײַנע קינדער. 14 אױף גערעכטיקײט װעסטו אױפֿגעשטעלט װערן; זײַ װײַט פֿון דריקונג, װאָרום דאַרפֿסט ניט מורא האָבן, און פֿון אַ בראָך, װאָרום ער װעט ניט גענענען צו דיר. 15 זע, זאַמלען מעג מען זיך זאַמלען, אָבער אָן מײַן װילן; װער עס זאַמלט זיך אױף דיר, װעט פֿאַלן פֿון װעגן דיר. 16 זע, איך האָב באַשאַפֿן דעם מײַנסטער, װאָס בלאָזט אין דעם קױלפֿײַער, און ברענגט אַרױס אַ געצײַג פֿאַר זײַן אַרבעט; און איך האָב באַשאַפֿן דעם פֿאַרװיסטער צו צעשטערן. 17 איטלעך געצײַג װאָס װעט געפֿורעמט װערן קעגן דיר, װעט ניט געלינגען, און איטלעך צונג װאָס װעט זיך שטעלן אין משפּט מיט דיר, װעסטו שולדיק מאַכן. דאָס איז די אַרב פֿון די קנעכט פֿון גאָט, און זײער גערעכטער לױן פֿון מיר, זאָגט גאָט.
עברית
1 רָנִּ֥י עֲקָרָ֖ה לֹ֣א יָלָ֑דָה פִּצְחִ֨י רִנָּ֤ה וְצַהֲלִי֙ לֹא־חָ֔לָה כִּֽי־רַבִּ֧ים בְּֽנֵי־שׁוֹמֵמָ֛ה מִבְּנֵ֥י בְעוּלָ֖ה אָמַ֥ר יְהוָֽה׃ 2 הַרְחִ֣יבִי מְק֣וֹם אָהֳלֵ֗ךְ וִירִיע֧וֹת מִשְׁכְּנוֹתַ֛יִךְ יַטּ֖וּ אַל־תַּחְשֹׂ֑כִי הַאֲרִ֙יכִי֙ מֵֽיתָרַ֔יִךְ וִיתֵדֹתַ֖יִךְ חַזֵּֽקִי׃ 3 כִּי־יָמִ֥ין וּשְׂמֹ֖אול תִּפְרֹ֑צִי וְזַרְעֵךְ֙ גּוֹיִ֣ם יִירָ֔שׁ וְעָרִ֥ים נְשַׁמּ֖וֹת יוֹשִֽׁיבוּ׃ 4 אַל־תִּֽירְאִי֙ כִּי־לֹ֣א תֵב֔וֹשִׁי וְאַל־תִּכָּלְמִ֖י כִּ֣י לֹ֣א תַחְפִּ֑ירִי כִּ֣י בֹ֤שֶׁת עֲלוּמַ֙יִךְ֙ תִּשְׁכָּ֔חִי וְחֶרְפַּ֥ת אַלְמְנוּתַ֖יִךְ לֹ֥א תִזְכְּרִי־עֽוֹד׃ 5 כִּ֤י בֹעֲלַ֙יִךְ֙ עֹשַׂ֔יִךְ יְהוָ֥ה צְבָא֖וֹת שְׁמ֑וֹ וְגֹֽאֲלֵךְ֙ קְד֣וֹשׁ יִשְׂרָאֵ֔ל אֱלֹהֵ֥י כָל־הָאָ֖רֶץ יִקָּרֵֽא׃ 6 כִּֽי־כְאִשָּׁ֧ה עֲזוּבָ֛ה וַעֲצ֥וּבַת ר֖וּחַ קְרָאָ֣ךְ יְהוָ֑ה וְאֵ֧שֶׁת נְעוּרִ֛ים כִּ֥י תִמָּאֵ֖ס אָמַ֥ר אֱלֹהָֽיִךְ׃ 7 בְּרֶ֥גַע קָטֹ֖ן עֲזַבְתִּ֑יךְ וּבְרַחֲמִ֥ים גְּדֹלִ֖ים אֲקַבְּצֵֽךְ׃ 8 בְּשֶׁ֣צֶף קֶ֗צֶף הִסְתַּ֨רְתִּי פָנַ֥י רֶ֙גַע֙ מִמֵּ֔ךְ וּבְחֶ֥סֶד עוֹלָ֖ם רִֽחַמְתִּ֑יךְ אָמַ֥ר גֹּאֲלֵ֖ךְ יְהוָֽה׃   ס 9 כִּי־מֵ֥י נֹ֙חַ֙ זֹ֣את לִ֔י אֲשֶׁ֣ר נִשְׁבַּ֗עְתִּי מֵעֲבֹ֥ר מֵי־נֹ֛חַ ע֖וֹד עַל־הָאָ֑רֶץ כֵּ֥ן נִשְׁבַּ֛עְתִּי מִקְּצֹ֥ף עָלַ֖יִךְ וּמִגְּעָר־בָּֽךְ׃ 10 כִּ֤י הֶֽהָרִים֙ יָמ֔וּשׁוּ וְהַגְּבָע֖וֹת תְּמוּטֶ֑נָה וְחַסְדִּ֞י מֵאִתֵּ֣ךְ לֹֽא־יָמ֗וּשׁ וּבְרִ֤ית שְׁלוֹמִי֙ לֹ֣א תָמ֔וּט אָמַ֥ר מְרַחֲמֵ֖ךְ יְהוָֽה׃   ס 11 עֲנִיָּ֥ה סֹעֲרָ֖ה לֹ֣א נֻחָ֑מָה הִנֵּ֨ה אָנֹכִ֜י מַרְבִּ֤יץ בַּפּוּךְ֙ אֲבָנַ֔יִךְ וִיסַדְתִּ֖יךְ בַּסַּפִּירִֽים׃ 12 וְשַׂמְתִּ֤י כַּֽדְכֹד֙ שִׁמְשֹׁתַ֔יִךְ וּשְׁעָרַ֖יִךְ לְאַבְנֵ֣י אֶקְדָּ֑ח וְכָל־גְּבוּלֵ֖ךְ לְאַבְנֵי־חֵֽפֶץ׃ 13 וְכָל־בָּנַ֖יִךְ לִמּוּדֵ֣י יְהוָ֑ה וְרַ֖ב שְׁל֥וֹם בָּנָֽיִךְ׃ 14 בִּצְדָקָ֖ה תִּכּוֹנָ֑נִי רַחֲקִ֤י מֵעֹ֙שֶׁק֙ כִּֽי־לֹ֣א תִירָ֔אִי וּמִ֨מְּחִתָּ֔ה כִּ֥י לֹֽא־תִקְרַ֖ב אֵלָֽיִךְ׃ 15 הֵ֣ן גּ֥וֹר יָג֛וּר אֶ֖פֶס מֵֽאוֹתִ֑י מִי־גָ֥ר אִתָּ֖ךְ עָלַ֥יִךְ יִפּֽוֹל׃ 16 הן אָֽנֹכִי֙ בָּרָ֣אתִי חָרָ֔שׁ נֹפֵ֙חַ֙ בְּאֵ֣שׁ פֶּחָ֔ם וּמוֹצִ֥יא כְלִ֖י לְמַעֲשֵׂ֑הוּ וְאָנֹכִ֛י בָּרָ֥אתִי מַשְׁחִ֖ית לְחַבֵּֽל׃ 17 כָּל־כְּלִ֞י יוּצַ֤ר עָלַ֙יִךְ֙ לֹ֣א יִצְלָ֔ח וְכָל־לָשׁ֛וֹן תָּֽקוּם־אִתָּ֥ךְ לַמִּשְׁפָּ֖ט תַּרְשִׁ֑יעִי זֹ֡את נַחֲלַת֩ עַבְדֵ֨י יְהוָ֧ה וְצִדְקָתָ֛ם מֵאִתִּ֖י נְאֻם־יְהוָֽה׃   ס