Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אַזױ האָט גאָט געזאָגט: װוּ איז דער גט פֿון אײַער מוטער, אַז איך האָב זי אַװעקגעשיקט? אָדער װער איז פֿון מײַנע מאָנער, װאָס איך האָב אײַך פֿאַרקױפֿט צו אים? זעט, איבער אײַערע זינדזײַט איר פֿאַרקױפֿט געװאָרן, און איבער אײַערע פֿאַרברעכןאיז אײַער מוטער אַװעקגעשיקט געװאָרן. 2 פֿאַר װאָס בין איך געקומען, און קײן מענטש איז ניט געװען? גערופֿן, און קײנער האָט ניט געענטפֿערט? איז דען קורץ מײַן האַנט אױסצולײזן, צי ניטאָ קײן כּוח אין מיר, אײַך מציל צו זײַן? זעט, מיט מײַן אָנגעשרײ טריקן איך אױס דעם ים. איך מאַך פֿון טײַכן אַ מדבר; זײערע פֿיש װערן דומפּיק אָן װאַסער, און שטאַרבן פֿון דאָרשטיקײט. 3 איך קלײד די הימלען אין שװאַרצקײט, און מאַך זאַק זײער צודעק. 4 גאָט דער האַר האָט מיר געגעבןאַ צונג פֿון געלערנטע, צו װיסן צו העלפֿן דעם מידן מיט אַ װאָרט; ער װעקט פֿרימאָרגן אין פֿרימאָרגן, ער װעקט מיר דאָס אױער, צו הערן אַזױ װי די געלערנטע. 5 גאָט דער האַר האָט מיר געעפֿנט דאָס אױער, און איך האָב ניט װידערשפּעניקט, ניט אָפּגעטרעטן אַהינטער. 6 מײַן רוקן האָב איך געגעבן צו די שלעגער, און מײַנע באַקן צו די פֿליקער; איך האָב ניט פֿאַרבאָרגן מײַן פּניםפֿון שאַנדן און שפּײַעכץ. 7 אָבער גאָט דער האַר װעט מיר העלפֿן, דרום װער איך ניט פֿאַרשעמט; דרום האָב איך געמאַכט מײַן פּנים װי קיזל, און איך װײס אַז איך װעל ניט אין בִיוש בלײַבן. 8 נאָנט איז מײַן גערעכטגעבער; װער װיל זיך לאָדן מיט מיר? לאָמיר זיך שטעלן באַנאַנד; װער איז מײַן בַעַל-דין? זאָל ער גענענען צו מיר. 9 זע, גאָט דער האַר װעט מיר העלפֿן; װער איז דער װאָס װעט מיך אומגערעכט מאַכן? זע, זײ אַלע װעלן װי אַ בגד צעפֿאַלן, מאָיל װעט זײ אױפֿעסן. 10 װער איז צװישן אײַך װאָס האָט מורא פֿאַר גאָט, װאָס הערט צו דעם קָול פֿון זײַן קנעכט? װאָס איז געגאַנגען אין פֿינצטערניש, און האָט קײן ליכט ניט געהאַט? זאָל ער זיך פֿאַרזיכערן אױף דעם נאָמען פֿון יהוה, און זיך אָנלענען אױף זײַן גאָט. 11 אָט איר אַלע װאָס צינדט אָן אַ פֿײַער, װאָס גורט אָן פֿונקען – גײט אין דער פֿלאַם פֿון אײַער פֿײַער, און אין די פֿונקען װאָס איר האָט אָנגעצונדן! פֿון מײַן האַנט געשעט דאָס אײַך, אין װײטאָג װעט איר ליגן.
עברית
1 כֹּ֣ה אָמַ֣ר יְהוָ֗ה אֵ֣י זֶ֠ה סֵ֣פֶר כְּרִית֤וּת אִמְּכֶם֙ אֲשֶׁ֣ר שִׁלַּחְתִּ֔יהָ א֚וֹ מִ֣י מִנּוֹשַׁ֔י אֲשֶׁר־מָכַ֥רְתִּי אֶתְכֶ֖ם ל֑וֹ הֵ֤ן בַּעֲוֺנֹֽתֵיכֶם֙ נִמְכַּרְתֶּ֔ם וּבְפִשְׁעֵיכֶ֖ם שֻׁלְּחָ֥ה אִמְּכֶֽם׃ 2 מַדּ֨וּעַ בָּ֜אתִי וְאֵ֣ין אִ֗ישׁ קָרָֽאתִי֮ וְאֵ֣ין עוֹנֶה֒ הֲקָצ֨וֹר קָצְרָ֤ה יָדִי֙ מִפְּד֔וּת וְאִם־אֵֽין־בִּ֥י כֹ֖חַ לְהַצִּ֑יל הֵ֣ן בְּגַעֲרָתִ֞י אַחֲרִ֣יב יָ֗ם אָשִׂ֤ים נְהָרוֹת֙ מִדְבָּ֔ר תִּבְאַ֤שׁ דְּגָתָם֙ מֵאֵ֣ין מַ֔יִם וְתָמֹ֖ת בַּצָּמָֽא׃ 3 אַלְבִּ֥ישׁ שָׁמַ֖יִם קַדְר֑וּת וְשַׂ֖ק אָשִׂ֥ים כְּסוּתָֽם׃   ס 4 אֲדֹנָ֣י יְהֹוִ֗ה נָ֤תַן לִי֙ לְשׁ֣וֹן לִמּוּדִ֔ים לָדַ֛עַת לָע֥וּת אֶת־יָעֵ֖ף דָּבָ֑ר יָעִ֣יר בַּבֹּ֣קֶר בַּבֹּ֗קֶר יָעִ֥יר לִי֙ אֹ֔זֶן לִשְׁמֹ֖עַ כַּלִּמּוּדִֽים׃ 5 אֲדֹנָ֤י יְהוִה֙ פָּתַֽח־לִ֣י אֹ֔זֶן וְאָנֹכִ֖י לֹ֣א מָרִ֑יתִי אָח֖וֹר לֹ֥א נְסוּגֹֽתִי׃ 6 גֵּוִי֙ נָתַ֣תִּי לְמַכִּ֔ים וּלְחָיַ֖י לְמֹֽרְטִ֑ים פָּנַי֙ לֹ֣א הִסְתַּ֔רְתִּי מִכְּלִמּ֖וֹת וָרֹֽק׃ 7 וַאדֹנָ֤י יְהוִה֙ יַֽעֲזָר־לִ֔י עַל־כֵּ֖ן לֹ֣א נִכְלָ֑מְתִּי עַל־כֵּ֞ן שַׂ֤מְתִּי פָנַי֙ כַּֽחַלָּמִ֔ישׁ וָאֵדַ֖ע כִּי־לֹ֥א אֵבֽוֹשׁ׃ 8 קָרוֹב֙ מַצְדִּיקִ֔י מִֽי־יָרִ֥יב אִתִּ֖י נַ֣עַמְדָה יָּ֑חַד מִֽי־בַ֥עַל מִשְׁפָּטִ֖י יִגַּ֥שׁ אֵלָֽי׃ 9 הֵ֣ן אֲדֹנָ֤י יְהוִה֙ יַֽעֲזָר־לִ֔י מִי־ה֖וּא יַרְשִׁיעֵ֑נִי הֵ֤ן כֻּלָּם֙ כַּבֶּ֣גֶד יִבְל֔וּ עָ֖שׁ יֹאכְלֵֽם׃ 10 מִ֤י בָכֶם֙ יְרֵ֣א יְהוָ֔ה שֹׁמֵ֖עַ בְּק֣וֹל עַבְדּ֑וֹ אֲשֶׁ֣ר הָלַ֣ךְ חֲשֵׁכִ֗ים וְאֵ֥ין נֹ֙גַהּ֙ ל֔וֹ יִבְטַח֙ בְּשֵׁ֣ם יְהוָ֔ה וְיִשָּׁעֵ֖ן בֵּאלֹהָֽיו׃ 11 הֵ֧ן כֻּלְּכֶ֛ם קֹ֥דְחֵי אֵ֖שׁ מְאַזְּרֵ֣י זִיק֑וֹת לְכ֣וּ בְּא֣וּר אֶשְׁכֶ֗ם וּבְזִיקוֹת֙ בִּֽעַרְתֶּ֔ם מִיָּדִי֙ הָיְתָה־זֹּ֣את לָכֶ֔ם לְמַעֲצֵבָ֖ה תִּשְׁכָּבֽוּן׃   פ