Yiddish
Hebrew
אידיש
1 הערט דאָס צו, איר הױז פֿון יעקבֿ, די װאָס װערן גערופֿן מיטן נאָמען ישׂראל, און פֿון קװאַל פֿון יהוּדה זײַנען זײ אַרױס; װאָס שװערן בײַם נאָמען יהוה, און דעם גאָט פֿון ישׂראל דערמאָנען זײ – ניט מיט אמת, און ניט מיט גערעכטיקײט. 2 װאָרום אױף דער הײליקער שטאָט רופֿן זײ זיך, און אױף דעם גאָט פֿון ישׂראל לענען זײ זיך, װאָס יהוה פֿון צבֿאות איז זײַן נאָמען. 3 דאָס פֿריִערדיקע האָב איך פֿון אַ מאָל אָנגעזאָגט, און פֿון מױל איז עס אַרױס, און איך האָב עס געלאָזט הערן; פּלוצים האָב איך געטאָן, און עס איז געשען. 4 װײַל איך האָב געװוּסט אַז האַרט ביסטו, און אַן אײַזערנער אָדער איז דײַן נאַקן, און דײַן שטערן איז קופּער; 5 דרום האָב איך דיר אָנגעזאָגט פֿון אַ מאָל, אײדער עס איז געקומען, האָב איך דיך געלאָזט הערן; כּדי זאָלסט ניט זאָגן: מײַן געץ האָט עס געטאָן, און מײַן געשניצט און מײַן געגאָסן בילד האָט עס באַפֿױלן. 6 האָסט געהערט, זע, אַל דאָס דאָזיקע, און איר װעט עס דאָך צוגעבן; איך האָב דיך געלאָזט הערן נײַסן אַצונד, און פֿאַרבאָרגנס װאָס דו האָסט ניט געװוּסט. 7 אַצונד איז עס באַשאַפֿן געװאָרן, און ניט פֿון אַ מאָל, און אַ טאָג פֿריִער האָסטו פֿון דעם ניט געהערט; כּדי זאָלסט ניט זאָגן: זע, איך האָב עס געװוּסט. 8 ניט צו מאָל געהערט האָסטו, ניט צו מאָל געװוּסט האָסטו, ניט צו מאָל געעפֿנט האָט זיך דײַן אױער פֿון אַ מאָל; װאָרום איך האָב געװוּסט אַז פֿעלשן װעסטו פֿעלשן, און פֿאַרברעכער פֿון מוטערלײַב האָט מען דיך גערופֿן. 9 פֿון מײַן נאָמען װעגן װעל איך אײַנהאַלטן מײַן צאָרן, פֿון מײַן לױב װעגן װעל איך מיך צאַמען קעגן דיר, כּדי דיך ניט צו פֿאַרשנײַדן. 10 זע, איך האָב דיך געלײַטערט, אָבער ניט װי זילבער, איך האָב דיך געפּרוּװט אין שמעלצאױװן פֿון פּײַן. 11 פֿון מײַנעט װעגן, פֿון מײַנעט װעגן װעל איך טאָן; װאָרום װי זאָל מײַן נאָמען פֿאַרשװעכט װערן? און מײַן כּבֿוד װעל איך קײן אַנדערן ניט געבן. 12 הער מיר צו, יעקבֿ, און ישׂראל מײַן גערופֿענער: איך בין דאָס; איך בין דער ערשטער, איך בין אױך דער לעצטער. 13 יאָ, מײַן האַנט האָט געגרונטפֿעסט די ערד, און מײַן רעכטע האָט אױסגעשפּרײט די הימלען; איך רוף צו זײ, שטעלן זײ זיך אױף אין אײנעם. 14 זאַמלט אײַך אײַן, איר אַלע, און הערט: װער צװישן זײ האָט פֿאַרױסגעזאָגט דאָס דאָזיקע? דער װאָס גאָט האָט אים ליב, װעט טאָן זײַן באַגער אין בָבֿל, און זײַן אָרעם װעט זײַן אױף די כַּשׂדים. 15 איך, איך האָב גערעדט, און האָב אים גערופֿן, אים געבראַכט, און ער װעט באַגליקן אױף זײַן װעג. 16 גענענט צו מיר, הערט דאָס צו: פֿון אָנהײב אָן האָב איך ניט אין פֿאַרבאָרגעניש גערעדט, פֿון זינט עס געשעט בין איך דערבײַ; און אַצונד האָט גאָט דער האַר מיך געשיקט מיט זײַן גײַסט.
17 אַזױ האָט געזאָגט גאָט דײַן אױסלײזער, דער הײליקער פֿון ישׂראל. איך, יהוה דײַן גאָט, לערן דיך צו נוץ, פֿיר דיך אױף דעם װעג װאָס דו זאָלסט גײן. 18 הלװאי װאָלסטו פֿאַרנומען מײַנע געבאָט, װאָלט געװען װי אַ טײַך דײַן פֿרײד, און דײַן הילף װי די אינדן פֿון ים; 19 און געװען װי זאַמד װאָלט דײַן זאָמען, און די שפּראָצן פֿון דײַן לײַב װי זײַנע קערנער; ניט פֿאַרשניטן און ניט פֿאַרטיליקטװאָלט װערן זײַן נאָמען פֿון פֿאַר מיר. 20 גײט אַרױס פֿון בָבֿל, אַנטלױפֿט פֿון די כַּשׂדים, מיט אַ קָול פֿון געזאַנג; זאָגט אָן, מאַכט דאָס הערן, טראָגט עס פֿאַנאַנדערביז צום עק פֿון דער ערד; זאָגט: גאָט האָט אױסגעלײזטיעקבֿ זײַן קנעכט. 21 און זײ האָבן ניט געדאָרשטװען ער האָט זײ דורך װיסטענישן געפֿירט; װאַסער פֿון פֿעלדזהאָט ער געמאַכט רינען פֿאַר זײ; יאָ, אַ פֿעלדז האָט ער געשפּאָלטן, און װאַסער האָט געפֿלאָסן. 22 ניטאָ קײן שלום, זאָגט גאָט, פֿאַר די רשָעים.
עברית
1 שִׁמְעוּ־זֹ֣את בֵּֽית־יַעֲקֹ֗ב הַנִּקְרָאִים֙ בְּשֵׁ֣ם יִשְׂרָאֵ֔ל וּמִמֵּ֥י יְהוּדָ֖ה יָצָ֑אוּ הַֽנִּשְׁבָּעִ֣ים בְּשֵׁ֣ם יְהוָ֗ה וּבֵאלֹהֵ֤י יִשְׂרָאֵל֙ יַזְכִּ֔ירוּ לֹ֥א בֶאֱמֶ֖ת וְלֹ֥א בִצְדָקָֽה׃ 2 כִּֽי־מֵעִ֤יר הַקֹּ֙דֶשׁ֙ נִקְרָ֔אוּ וְעַל־אֱלֹהֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל נִסְמָ֑כוּ יְהוָ֥ה צְבָא֖וֹת שְׁמֽוֹ׃   ס 3 הָרִֽאשֹׁנוֹת֙ מֵאָ֣ז הִגַּ֔דְתִּי וּמִפִּ֥י יָצְא֖וּ וְאַשְׁמִיעֵ֑ם פִּתְאֹ֥ם עָשִׂ֖יתִי וַתָּבֹֽאנָה׃ 4 מִדַּעְתִּ֕י כִּ֥י קָשֶׁ֖ה אָ֑תָּה וְגִ֤יד בַּרְזֶל֙ עָרְפֶּ֔ךָ וּמִצְחֲךָ֖ נְחוּשָֽׁה׃ 5 וָאַגִּ֤יד לְךָ֙ מֵאָ֔ז בְּטֶ֥רֶם תָּב֖וֹא הִשְׁמַעְתִּ֑יךָ פֶּן־תֹּאמַר֙ עָצְבִּ֣י עָשָׂ֔ם וּפִסְלִ֥י וְנִסְכִּ֖י צִוָּֽם׃ 6 שָׁמַ֤עְתָּֽ חֲזֵה֙ כֻּלָּ֔הּ וְאַתֶּ֖ם הֲל֣וֹא תַגִּ֑ידוּ הִשְׁמַעְתִּ֤יךָ חֲדָשׁוֹת֙ מֵעַ֔תָּה וּנְצֻר֖וֹת וְלֹ֥א יְדַעְתָּֽם׃ 7 עַתָּ֤ה נִבְרְאוּ֙ וְלֹ֣א מֵאָ֔ז וְלִפְנֵי־י֖וֹם וְלֹ֣א שְׁמַעְתָּ֑ם פֶּן־תֹּאמַ֖ר הִנֵּ֥ה יְדַעְתִּֽין׃ 8 גַּ֣ם לֹֽא־שָׁמַ֗עְתָּ גַּ֚ם לֹ֣א יָדַ֔עְתָּ גַּ֕ם מֵאָ֖ז לֹא־פִתְּחָ֣ה אָזְנֶ֑ךָ כִּ֤י יָדַ֙עְתִּי֙ בָּג֣וֹד תִּבְגּ֔וֹד וּפֹשֵׁ֥עַ מִבֶּ֖טֶן קֹ֥רָא לָֽךְ׃ 9 לְמַ֤עַן שְׁמִי֙ אַאֲרִ֣יךְ אַפִּ֔י וּתְהִלָּתִ֖י אֶחֱטָם־לָ֑ךְ לְבִלְתִּ֖י הַכְרִיתֶֽךָ׃ 10 הִנֵּ֥ה צְרַפְתִּ֖יךָ וְלֹ֣א בְכָ֑סֶף בְּחַרְתִּ֖יךָ בְּכ֥וּר עֹֽנִי׃ 11 לְמַעֲנִ֧י לְמַעֲנִ֛י אֶעֱשֶׂ֖ה כִּ֣י אֵ֣יךְ יֵחָ֑ל וּכְבוֹדִ֖י לְאַחֵ֥ר לֹֽא־אֶתֵּֽן׃   ס 12 שְׁמַ֤ע אֵלַי֙ יַֽעֲקֹ֔ב וְיִשְׂרָאֵ֖ל מְקֹרָאִ֑י אֲנִי־הוּא֙ אֲנִ֣י רִאשׁ֔וֹן אַ֖ף אֲנִ֥י אַחֲרֽוֹן׃ 13 אַף־יָדִי֙ יָ֣סְדָה אֶ֔רֶץ וִֽימִינִ֖י טִפְּחָ֣ה שָׁמָ֑יִם קֹרֵ֥א אֲנִ֛י אֲלֵיהֶ֖ם יַעַמְד֥וּ יַחְדָּֽו׃ 14 הִקָּבְצ֤וּ כֻלְּכֶם֙ וּֽשֲׁמָ֔עוּ מִ֥י בָהֶ֖ם הִגִּ֣יד אֶת־אֵ֑לֶּה יְהוָ֣ה אֲהֵב֔וֹ יַעֲשֶׂ֤ה חֶפְצוֹ֙ בְּבָבֶ֔ל וּזְרֹע֖וֹ כַּשְׂדִּֽים׃ 15 אֲנִ֥י אֲנִ֛י דִּבַּ֖רְתִּי אַף־קְרָאתִ֑יו הֲבִיאֹתִ֖יו וְהִצְלִ֥יחַ דַּרְכּֽוֹ׃ 16 קִרְב֧וּ אֵלַ֣י שִׁמְעוּ־זֹ֗את לֹ֤א מֵרֹאשׁ֙ בַּסֵּ֣תֶר דִּבַּ֔רְתִּי מֵעֵ֥ת הֱיוֹתָ֖הּ שָׁ֣ם אָ֑נִי וְעַתָּ֗ה אֲדֹנָ֧י יְהוִ֛ה שְׁלָחַ֖נִי וְרוּחֽוֹ׃   פ
17 כֹּֽה־אָמַ֧ר יְהוָ֛ה גֹּאַלְךָ֖ קְד֣וֹשׁ יִשְׂרָאֵ֑ל אֲנִ֨י יְהוָ֤ה אֱלֹהֶ֙יךָ֙ מְלַמֶּדְךָ֣ לְהוֹעִ֔יל מַדְרִֽיכֲךָ֖ בְּדֶ֥רֶךְ תֵּלֵֽךְ׃ 18 ל֥וּא הִקְשַׁ֖בְתָּ לְמִצְוֺתָ֑י וַיְהִ֤י כַנָּהָר֙ שְׁלוֹמֶ֔ךָ וְצִדְקָתְךָ֖ כְּגַלֵּ֥י הַיָּֽם׃ 19 וַיְהִ֤י כַחוֹל֙ זַרְעֶ֔ךָ וְצֶאֱצָאֵ֥י מֵעֶ֖יךָ כִּמְעֹתָ֑יו לֹֽא־יִכָּרֵ֧ת וְֽלֹא־יִשָּׁמֵ֛ד שְׁמ֖וֹ מִלְּפָנָֽי׃ 20 צְא֣וּ מִבָּבֶל֮ בִּרְח֣וּ מִכַּשְׂדִּים֒ בְּק֣וֹל רִנָּ֗ה הַגִּ֤ידוּ הַשְׁמִ֙יעוּ֙ זֹ֔את הוֹצִיא֖וּהָ עַד־קְצֵ֣ה הָאָ֑רֶץ אִמְר֕וּ גָּאַ֥ל יְהוָ֖ה עַבְדּ֥וֹ יַעֲקֹֽב׃ 21 וְלֹ֣א צָמְא֗וּ בָּחֳרָבוֹת֙ הֽוֹלִיכָ֔ם מַ֥יִם מִצּ֖וּר הִזִּ֣יל לָ֑מוֹ וַיִּ֨בְקַע־צ֔וּר וַיָּזֻ֖בוּ מָֽיִם׃ 22 אֵ֣ין שָׁל֔וֹם אָמַ֥ר יְהוָ֖ה לָרְשָׁעִֽים׃   ס