Yiddish
Hebrew
אידיש
1 װײ, די שטאָלצע קרױןפֿון די שכּורים פֿון אפֿרים, און די װעלקעדיקע בליִעכץפֿון זײַן פּראַכטיקער שײנקײט, װאָס אױפֿן שטאָלצבאַזאַלבטן קאָפּפֿון די װײַנפֿאַרטומלטע! 2 זע, גאָט האָט אַ שטאַרקן און אַ מאַכטיקן, װי אַ האָגלגעװיטער, אַ שטורעם פֿון צעשטערונג, װי אַ שטראָם פֿון שטאַרקע, פֿלײציקע װאַסערן, װאָס לײגט צו דער ערד מיט געװאַלט. 3 מיט די פֿיס װעט צעטרעטן װערןדי שטאָלצע קרױן פֿון די שכּורים פֿון אפֿרים. 4 און די װעלקעדיקע בליִעכץ פֿון זײַן פּראַכטיקער שײנקײט, װאָס אױפֿן שטאָלצבאַזאַלבטן קאָפּ, װעט זײַן װי אַן ערשטפֿרוכט פֿאַר זומער, װאָס אַז דער זעער דערזעט זי, שלינגט ער זי אײַן װען זי איז נאָך אין זײַן האַנט. 5 אין יענעם טאָג װעט גאָט פֿון צבֿאות זײַןפֿאַר אַ קרױן פֿון שײנקײט, און פֿאַר אַ קראַנץ פֿון פּראַכטיקײט, פֿאַר דעם איבערבלײַב פֿון זײַן פֿאָלק, 6 און פֿאַר אַ גײַסט פֿון משפּטפֿאַר דעם װאָס זיצט איבערן משפּט, און פֿאַר גבֿורהצו די װאָס שלאָגן צוריק די מלחמה בײַם טױער. 7 און אױך די דאָזיקע װאַקלען זיך פֿון װײַן, און שאָקלען זיך פֿון טרונק; דער כּהן און דער נבֿיא װאַקלען זיך פֿון טרונק, זײ זײַנען צעמישט פֿון װײַן, זײ שאָקלען זיך פֿון טרונק, זײ װאַקלען זיך אין דער זעונג, זײ װערן געשטרױכלט בײַם משפּט. 8 װאָרום אַלע טישן זײַנען פֿול מיט שמוציקער מײקעכץ, ביז ניטאָ אַן אָרט אַ רײנער. 9 װעמען זאָל מען לערנען װיסן? און װעמען געבן צו פֿאַרשטײן די הערונג? פֿון מילך אַנטװױנטע? פֿון ברוסט אַװעקגענומענע? 10 װאָרום עס איז אַ געבאָט צו אַ געבאָט, אַ געבאָט צו אַ געבאָט, אַ שטריך צו אַ שטריך, אַ שטריך צו אַ שטריך, אַ ביסל דאָ, אַ ביסעל דאָרט. 11 װאָרום מיט אַ שטאַמלדיקער ליפּ, און מיט אַ פֿרעמדן לשון, מוז מען רעדן צו דעם דאָזיקן פֿאָלק, 12 װאָס מע האָט צו זײ געזאָגט: דאָס איז די רוּונג, מאַכט רוען דעם מידן; און דאָס איז די מנוחה; אָבער זײ האָבן ניט געװאָלט הערן. 13 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז בײַ זײאַ געבאָט צו אַ געבאָט, אַ געבאָט צו אַ געבאָט, אַ שטריך צו אַ שטריך, אַ שטריך צו אַ שטריך, אַ ביסל דאָ, אַ ביסל דאָרט; כּדי זײ זאָלן גײן און געשטרױכלט װערן אַהינטער, און צעבראָכן און געפֿאַנגען און באַצװוּנגען װערן.
14 דרום הערט דאָס װאָרט פֿון גאָט, איר לײַט פֿון געשפּעט, איר װערטלזאָגער פֿון דאָזיקן פֿאָלק װאָס אין ירושָלַיִם: 15 װײַל איר האָט געזאָגט: מיר האָבן געשלאָסן אַ בונד מיטן טױט, און מיט דער אונטערערד האָבן מיר אַן אָפּמאַך געמאַכט; אַז די פֿלײציקע רוט װעט דורכגײן, װעט זי צו אונדז ניט קומען, װאָרום מיר האָבן ליגן געמאַכט אונדזער באַשיצונג, און אין פֿאַלשקײט האָבן מיר זיך פֿאַרבאָרגן; 16 דרום האָט גאָט דער האַר אַזױ געזאָגט: זע, איך גרונטפֿעסט אין צִיון אַ שטײן, אַ געפּרוּװטן שטײן, אַ טײַערן װינקל, אַ פֿעסטן גרונטפֿעסט; דער װאָס גלױבט, זאָל ניט אײַלן. 17 און איך װעל מאַכן גערעכטיקײט פֿאַר אַ מעסטשנור, און רעכטפֿאַרטיקײט פֿאַר אַ בױגעװיכט; און אַ האָגל װעט אַװעקקערן די באַשיצונג פֿון ליגן, און די פֿאַרבאָרגעניש װעלן װאַסערן אַװעקפֿלײצן. 18 און אָפּגעמעקט װעט װערן אײַער בונד מיטן טױט, און אײַער אָפּמאַך מיט דער אונטערערד װעט ניט באַשטײן. אַז די פֿלײציקע רוט װעט דורכגײן, װעט איר פֿון איר צעטרעטן װערן. 19 װי אָפֿט זי גײט דורך װעט זי אײַך נעמען; װאָרום פֿרימאָרגן אין פֿרימאָרגן װעט זי דורכגײן, בײַ טאָג און בײַ נאַכט; און אַ הױלע שרעק װעט זײַן צו באַנעמען די הערונג. 20 װאָרום דאָס בעט איז צו קורץ זיך אױסצוציִען, און דער צודעק צו שמאָל אַז מע דרײט זיך צונױף. 21 װאָרום אַזױ װי אױף באַרג פּרָצים װעט גאָט אױפֿשטײן, אַזױ װי אין טאָל פֿון גבֿעון װעט ער צערענען, צו טאָן זײַן טוּונג – פֿרעמד איז זײַן טוּונג, און צו װערקן זײַן װערק – אױסטערליש איז זײַן װערק. 22 און אַצונד זאָלט איר ניט שפּעטן, כּדי אײַערע בינדשטריק זאָלן ניט פֿעסטער װערן; װאָרום אַ פֿאַרלענדונג און אַ גזַרהאָב איך געהערט פֿון דעם האַר, גאָט פֿון צבֿאות, אױפֿן גאַנצן לאַנד. 23 לײגט צו דאָס אױער, און הערט מײַן קָול, פֿאַרנעמט און הערט מײַן װאָרט; 24 אַקערט דען נאָכאַנאַנד דער אַקערער אױף צו זײען, און עפֿנט און צעהאַקט זײַן ערד? 25 פֿאַר װאָר, אַז ער האָט אױסגעגליכן איר אױבערפֿלעך, צעשפּרײט ער שװאַרצקימל, און קימל װאַרפֿט ער אױס, און טוט אַרײַן װײץ אין שורות, און גערשט אױפֿן אָנגעצײכנטן אָרט, און טונקלװײץ בײַם ראַנד דערפֿון. 26 װאָרום אים האָט ריכטיק געלערנט, אים טוט װײַזן זײַן גאָט. 27 יאָ, ניט מיט אַ דרעששליטן װערט שװאַרצקימל געדראָשן, און אַ ראָד פֿון אַ װאָגן װערט ניט אױף קימל געדרײט; נײַערט מיט אַ שטעקן װערט שװאַרצקימל געקלאַפּט, און קימל מיט אַ רוט. 28 װערט ברױטקאָרן צעדריקט? פֿאַר װאָר, ניט אײביק דרעשן דרעשט ער עס; הגם עס רַעַשט דער װאַלץ פֿון זײַן װאָגן מיט זײַנע צאַקן – צעדריקן װעט ער עס ניט. 29 דאָס אױך איז אַרױס פֿון גאָט פֿון צבֿאות; װוּנדערלעך איז ער אין באַראָט, גרױס איז ער אין חכמה.
עברית
1 ה֗וֹי עֲטֶ֤רֶת גֵּאוּת֙ שִׁכֹּרֵ֣י אֶפְרַ֔יִם וְצִ֥יץ נֹבֵ֖ל צְבִ֣י תִפְאַרְתּ֑וֹ אֲשֶׁ֛ר עַל־רֹ֥אשׁ גֵּֽיא־שְׁמָנִ֖ים הֲל֥וּמֵי יָֽיִן׃ 2 הִנֵּ֨ה חָזָ֤ק וְאַמִּץ֙ לַֽאדֹנָ֔י כְּזֶ֥רֶם בָּרָ֖ד שַׂ֣עַר קָ֑טֶב כְּ֠זֶרֶם מַ֣יִם כַּבִּירִ֥ים שֹׁטְפִ֛ים הִנִּ֥יחַ לָאָ֖רֶץ בְּיָֽד׃ 3 בְּרַגְלַ֖יִם תֵּֽרָמַ֑סְנָה עֲטֶ֥רֶת גֵּא֖וּת שִׁכּוֹרֵ֥י אֶפְרָֽיִם׃ 4 וְֽהָ֨יְתָ֜ה צִיצַ֤ת נֹבֵל֙ צְבִ֣י תִפְאַרְתּ֔וֹ אֲשֶׁ֥ר עַל־רֹ֖אשׁ גֵּ֣יא שְׁמָנִ֑ים כְּבִכּוּרָהּ֙ בְּטֶ֣רֶם קַ֔יִץ אֲשֶׁ֨ר יִרְאֶ֤ה הָֽרֹאֶה֙ אוֹתָ֔הּ בְּעוֹדָ֥הּ בְּכַפּ֖וֹ יִבְלָעֶֽנָּה׃   ס 5 בַּיּ֣וֹם הַה֗וּא יִֽהְיֶה֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת לַעֲטֶ֣רֶת צְבִ֔י וְלִצְפִירַ֖ת תִּפְאָרָ֑ה לִשְׁאָ֖ר עַמּֽוֹ׃ 6 וּלְר֖וּחַ מִשְׁפָּ֑ט לַיּוֹשֵׁב֙ עַל־הַמִּשְׁפָּ֔ט וְלִ֨גְבוּרָ֔ה מְשִׁיבֵ֥י מִלְחָמָ֖ה שָֽׁעְרָה׃   ס 7 וְגַם־אֵ֙לֶּה֙ בַּיַּ֣יִן שָׁג֔וּ וּבַשֵּׁכָ֖ר תָּע֑וּ כֹּהֵ֣ן וְנָבִיא֩ שָׁג֨וּ בַשֵּׁכָ֜ר נִבְלְע֣וּ מִן־הַיַּ֗יִן תָּעוּ֙ מִן־הַשֵּׁכָ֔ר שָׁגוּ֙ בָּֽרֹאֶ֔ה פָּק֖וּ פְּלִילִיָּֽה׃ 8 כִּ֚י כָּל־שֻׁלְחָנ֔וֹת מָלְא֖וּ קִ֣יא צֹאָ֑ה בְּלִ֖י מָקֽוֹם׃   ס 9 אֶת־מִי֙ יוֹרֶ֣ה דֵעָ֔ה וְאֶת־מִ֖י יָבִ֣ין שְׁמוּעָ֑ה גְּמוּלֵי֙ מֵֽחָלָ֔ב עַתִּיקֵ֖י מִשָּׁדָֽיִם׃ 10 כִּ֣י צַ֤ו לָצָו֙ צַ֣ו לָצָ֔ו קַ֥ו לָקָ֖ו קַ֣ו לָקָ֑ו זְעֵ֥יר שָׁ֖ם זְעֵ֥יר שָֽׁם׃ 11 כִּ֚י בְּלַעֲגֵ֣י שָׂפָ֔ה וּבְלָשׁ֖וֹן אַחֶ֑רֶת יְדַבֵּ֖ר אֶל־הָעָ֥ם הַזֶּֽה׃ 12 אֲשֶׁ֣ר אָמַ֣ר אֲלֵיהֶ֗ם זֹ֤את הַמְּנוּחָה֙ הָנִ֣יחוּ לֶֽעָיֵ֔ף וְזֹ֖את הַמַּרְגֵּעָ֑ה וְלֹ֥א אָב֖וּא שְׁמֽוֹעַ׃ 13 וְהָיָ֨ה לָהֶ֜ם דְּבַר־יְהוָ֗ה צַ֣ו לָצָ֞ו צַ֤ו לָצָו֙ קַ֤ו לָקָו֙ קַ֣ו לָקָ֔ו זְעֵ֥יר שָׁ֖ם זְעֵ֣יר שָׁ֑ם לְמַ֨עַן יֵלְכ֜וּ וְכָשְׁל֤וּ אָחוֹר֙ וְנִשְׁבָּ֔רוּ וְנוֹקְשׁ֖וּ וְנִלְכָּֽדוּ׃   פ
14 לָכֵ֛ן שִׁמְע֥וּ דְבַר־יְהוָ֖ה אַנְשֵׁ֣י לָצ֑וֹן מֹֽשְׁלֵי֙ הָעָ֣ם הַזֶּ֔ה אֲשֶׁ֖ר בִּירוּשָׁלָֽ͏ִם׃ 15 כִּ֣י אֲמַרְתֶּ֗ם כָּרַ֤תְנֽוּ בְרִית֙ אֶת־מָ֔וֶת וְעִם־שְׁא֖וֹל עָשִׂ֣ינוּ חֹזֶ֑ה שיט שׁוֹטֵ֤ף כִּֽי־עבר לֹ֣א יְבוֹאֵ֔נוּ כִּ֣י שַׂ֧מְנוּ כָזָ֛ב מַחְסֵ֖נוּ וּבַשֶּׁ֥קֶר נִסְתָּֽרְנוּ׃   ס 16 לָכֵ֗ן כֹּ֤ה אָמַר֙ אֲדֹנָ֣י יְהוִ֔ה הִנְנִ֛י יִסַּ֥ד בְּצִיּ֖וֹן אָ֑בֶן אֶ֣בֶן בֹּ֜חַן פִּנַּ֤ת יִקְרַת֙ מוּסָ֣ד מוּסָּ֔ד הַֽמַּאֲמִ֖ין לֹ֥א יָחִֽישׁ׃ 17 וְשַׂמְתִּ֤י מִשְׁפָּט֙ לְקָ֔ו וּצְדָקָ֖ה לְמִשְׁקָ֑לֶת וְיָעָ֤ה בָרָד֙ מַחְסֵ֣ה כָזָ֔ב וְסֵ֥תֶר מַ֖יִם יִשְׁטֹֽפוּ׃ 18 וְכֻפַּ֤ר בְּרִֽיתְכֶם֙ אֶת־מָ֔וֶת וְחָזוּתְכֶ֥ם אֶת־שְׁא֖וֹל לֹ֣א תָק֑וּם שׁ֤וֹט שׁוֹטֵף֙ כִּ֣י יַֽעֲבֹ֔ר וִהְיִ֥יתֶם ל֖וֹ לְמִרְמָֽס׃ 19 מִדֵּ֤י עָבְרוֹ֙ יִקַּ֣ח אֶתְכֶ֔ם כִּֽי־בַבֹּ֧קֶר בַּבֹּ֛קֶר יַעֲבֹ֖ר בַּיּ֣וֹם וּבַלָּ֑יְלָה וְהָיָ֥ה רַק־זְוָעָ֖ה הָבִ֥ין שְׁמוּעָֽה׃ 20 כִּֽי־קָצַ֥ר הַמַּצָּ֖ע מֵֽהִשְׂתָּרֵ֑עַ וְהַמַּסֵּכָ֥ה צָ֖רָה כְּהִתְכַּנֵּֽס׃ 21 כִּ֤י כְהַר־פְּרָצִים֙ יָק֣וּם יְהוָ֔ה כְּעֵ֖מֶק בְּגִבְע֣וֹן יִרְגָּ֑ז לַעֲשׂ֤וֹת מַעֲשֵׂ֙הוּ֙ זָ֣ר מַעֲשֵׂ֔הוּ וְלַֽעֲבֹד֙ עֲבֹ֣דָת֔וֹ נָכְרִיָּ֖ה עֲבֹדָתֽוֹ׃ 22 וְעַתָּה֙ אַל־תִּתְלוֹצָ֔צוּ פֶּֽן־יֶחְזְק֖וּ מֽוֹסְרֵיכֶ֑ם כִּֽי־כָלָ֨ה וְנֶחֱרָצָ֜ה שָׁמַ֗עְתִּי מֵאֵ֨ת אֲדֹנָ֧י יְהוִ֛ה צְבָא֖וֹת עַל־כָּל־הָאָֽרֶץ׃ 23 הַאֲזִ֥ינוּ וְשִׁמְע֖וּ קוֹלִ֑י הַקְשִׁ֥יבוּ וְשִׁמְע֖וּ אִמְרָתִֽי׃ 24 הֲכֹ֣ל הַיּ֔וֹם יַחֲרֹ֥שׁ הַחֹרֵ֖שׁ לִזְרֹ֑עַ יְפַתַּ֥ח וִֽישַׂדֵּ֖ד אַדְמָתֽוֹ׃ 25 הֲלוֹא֙ אִם־שִׁוָּ֣ה פָנֶ֔יהָ וְהֵפִ֥יץ קֶ֖צַח וְכַמֹּ֣ן יִזְרֹ֑ק וְשָׂ֨ם חִטָּ֤ה שׂוֹרָה֙ וּשְׂעֹרָ֣ה נִסְמָ֔ן וְכֻסֶּ֖מֶת גְּבֻלָתֽוֹ׃ 26 וְיִסְּר֥וֹ לַמִּשְׁפָּ֖ט אֱלֹהָ֥יו יוֹרֶֽנּוּ׃ 27 כִּ֣י לֹ֤א בֶֽחָרוּץ֙ י֣וּדַשׁ קֶ֔צַח וְאוֹפַ֣ן עֲגָלָ֔ה עַל־כַּמֹּ֖ן יוּסָּ֑ב כִּ֧י בַמַּטֶּ֛ה יֵחָ֥בֶט קֶ֖צַח וְכַמֹּ֥ן בַּשָּֽׁבֶט׃ 28 לֶ֣חֶם יוּדָ֔ק כִּ֛י לֹ֥א לָנֶ֖צַח אָד֣וֹשׁ יְדוּשֶׁ֑נּוּ וְ֠הָמַם גִּלְגַּ֧ל עֶגְלָת֛וֹ וּפָרָשָׁ֖יו לֹֽא־יְדֻקֶּֽנּוּ׃ 29 גַּם־זֹ֕את מֵעִ֛ם יְהוָ֥ה צְבָא֖וֹת יָצָ֑אָה הִפְלִ֣יא עֵצָ֔ה הִגְדִּ֖יל תּוּשִׁיָּֽה׃   ס