Yiddish
Hebrew
אידיש
1 יהוה, דו ביסט מײַן גאָט, איך װעל דיך דערהײבן, איך װעל לױבן דײַן נאָמען, װאָרום האָסט אױפֿגעטאָן װוּנדער; די באַראָטן פֿון לאַנג אָן – מיט טרײַער געטרײַשאַפֿט. 2 װאָרום האָסט געמאַכט פֿון אַ שטאָט אַ הױפֿן, אַ באַפֿעסטיקטן כּרך פֿאַר אַ חוּרבֿה, די פּאַלאַצן פֿון פֿרעמדע פֿאַר אױס שטאָט, זײ זאָלן אײביק ניט אָפּגעבױט װערן. 3 דרום װעט דיך ערלעכן די שטאַרקע אומה, דער כּרך פֿון מאַכטיקע פֿעלקער װעט דיך פֿאָרכטן. 4 װאָרום ביסט געװען אַ פֿעסטונג דעם אָרימאַן, אַ פֿעסטונג דעם באַדערפֿטיקן אין זײַן נױט, אַ שוץ פֿון גוסרעגן, אַ שאָטן פֿון היץ; װאָרום דער צאָרן פֿון די מאַכטיקעאיז װי אַ גוסרעגן אױף אַ װאַנט. 5 אַזױ װי היץ אין אַ טרוקענעם לאַנד, דאָס גערױש פֿון די פֿרעמדע אונטערטעניקסטו; װי היץ דורך אַ װאָלקנשאָטן, װערט דאָס געזאַנג פֿון די מאַכטיקע פֿאַרדריקט.
6 און גאָט פֿון צבֿאות װעט מאַכןפֿאַר אַלע פֿעלקער אױף דעם דאָזיקן באַרג, אַ מאָלצײַט פֿון פֿעטשפּײַזן, אַ מאָלצײַט פֿון הײװנװײַנען, פֿעטשפּײַזן מאַרכיקע, הײװנװײַנען געלײַטערטע. 7 און ער װעט פֿאַרטיליקן אױף דעם דאָזיקן באַרגדעם צודעק װאָס דעקט צו אַלע פֿעלקער, און דעם שלײער װאָס איז געשלײערט אױף אַלע אומות. 8 ער װעט פֿאַרטיליקן דעם טױט אױף אײביק; און גאָט דער האַר װעט אָפּװישןדי טרער פֿון איטלעכן פּנים, און די שאַנד פֿון זײַן פֿאָלקװעט ער אָפּטאָן פֿון דער גאַנצער ערד; װאָרום גאָט האָט גערעדט.
9 און מע װעט זאָגן אין יענעם טאָג: זע, דאָס איז אונדזער גאָט, װאָס מיר האָבן געהאָפֿט צו אים ער זאָל אונדז העלפֿן, דאָס איז יהוה װאָס מיר האָבן געהאָפֿט צו אים, לאָמיר לוסטיק זײַן און זיך פֿרײען מיט זײַן הילף. 10 װאָרום די האַנט פֿון גאָט װעט רוען אױף דעם דאָזיקן באַרג, און מואָבֿ װעט צעטרעטן װערן אױף זײַן אָרט, װי שטרױ װערט צעטרעטן אין מיסטהױפֿן. 11 און ער װעט אױסשפּרײטן דערין זײַנע הענט, װי אַ שװימער שפּרײט אױס צום שװימען; אָבער מע װעט דערנידערן זײַן גאװהמיט די קונצן פֿון זײַנע הענט: 12 און די הױכע פֿעסטונג פֿון דײַנע מױערןבײגט ער, דערנידערט ער, ברענגט ער צו דער ערד ביזן שטױב.
עברית
1 יְהוָ֤ה אֱלֹהַי֙ אַתָּ֔ה אֲרֽוֹמִמְךָ֙ אוֹדֶ֣ה שִׁמְךָ֔ כִּ֥י עָשִׂ֖יתָ פֶּ֑לֶא עֵצ֥וֹת מֵֽרָח֖וֹק אֱמ֥וּנָה אֹֽמֶן׃ 2 כִּ֣י שַׂ֤מְתָּ מֵעִיר֙ לַגָּ֔ל קִרְיָ֥ה בְצוּרָ֖ה לְמַפֵּלָ֑ה אַרְמ֤וֹן זָרִים֙ מֵעִ֔יר לְעוֹלָ֖ם לֹ֥א יִבָּנֶֽה׃ 3 עַל־כֵּ֖ן יְכַבְּד֣וּךָ עַם־עָ֑ז קִרְיַ֛ת גּוֹיִ֥ם עָרִיצִ֖ים יִירָאֽוּךָ׃ 4 כִּֽי־הָיִ֨יתָ מָע֥וֹז לַדָּ֛ל מָע֥וֹז לָאֶבְי֖וֹן בַּצַּר־ל֑וֹ מַחְסֶ֤ה מִזֶּ֙רֶם֙ צֵ֣ל מֵחֹ֔רֶב כִּ֛י ר֥וּחַ עָרִיצִ֖ים כְּזֶ֥רֶם קִֽיר׃ 5 כְּחֹ֣רֶב בְּצָי֔וֹן שְׁא֥וֹן זָרִ֖ים תַּכְנִ֑יעַ חֹ֚רֶב בְּצֵ֣ל עָ֔ב זְמִ֥יר עָֽרִיצִ֖ים יַעֲנֶֽה׃   פ
6 וְעָשָׂה֩ יְהוָ֨ה צְבָא֜וֹת לְכָל־הָֽעַמִּים֙ בָּהָ֣ר הַזֶּ֔ה מִשְׁתֵּ֥ה שְׁמָנִ֖ים מִשְׁתֵּ֣ה שְׁמָרִ֑ים שְׁמָנִים֙ מְמֻ֣חָיִ֔ם שְׁמָרִ֖ים מְזֻקָּקִֽים׃ 7 וּבִלַּע֙ בָּהָ֣ר הַזֶּ֔ה פְּנֵֽי־הַלּ֥וֹט הַלּ֖וֹט עַל־כָּל־הָֽעַמִּ֑ים וְהַמַּסֵּכָ֥ה הַנְּסוּכָ֖ה עַל־כָּל־הַגּוֹיִֽם׃ 8 בִּלַּ֤ע הַמָּ֙וֶת֙ לָנֶ֔צַח וּמָחָ֨ה אֲדֹנָ֧י יְהוִ֛ה דִּמְעָ֖ה מֵעַ֣ל כָּל־פָּנִ֑ים וְחֶרְפַּ֣ת עַמּ֗וֹ יָסִיר֙ מֵעַ֣ל כָּל־הָאָ֔רֶץ כִּ֥י יְהוָ֖ה דִּבֵּֽר׃   פ
9 וְאָמַר֙ בַּיּ֣וֹם הַה֔וּא הִנֵּ֨ה אֱלֹהֵ֥ינוּ זֶ֛ה קִוִּ֥ינוּ ל֖וֹ וְיֽוֹשִׁיעֵ֑נוּ זֶ֤ה יְהוָה֙ קִוִּ֣ינוּ ל֔וֹ נָגִ֥ילָה וְנִשְׂמְחָ֖ה בִּישׁוּעָתֽוֹ׃ 10 כִּֽי־תָנ֥וּחַ יַד־יְהוָ֖ה בָּהָ֣ר הַזֶּ֑ה וְנָ֤דוֹשׁ מוֹאָב֙ תַּחְתָּ֔יו כְּהִדּ֥וּשׁ מַתְבֵּ֖ן במי מַדְמֵנָֽה׃ 11 וּפֵרַ֤שׂ יָדָיו֙ בְּקִרְבּ֔וֹ כַּאֲשֶׁ֛ר יְפָרֵ֥שׂ הַשֹּׂחֶ֖ה לִשְׂח֑וֹת וְהִשְׁפִּיל֙ גַּֽאֲוָת֔וֹ עִ֖ם אָרְבּ֥וֹת יָדָֽיו׃ 12 וּמִבְצַ֞ר מִשְׂגַּ֣ב חוֹמֹתֶ֗יךָ הֵשַׁ֥ח הִשְׁפִּ֛יל הִגִּ֥יעַ לָאָ֖רֶץ עַד־עָפָֽר׃   ס