Yiddish
Hebrew
אידיש
1 זע, גאָט לײדיקט אױס די ערד און פֿאַרװיסט זי, און װעט צעדרײען איר פּנים, און צעשפּרײטן אירע באַװױנער. 2 און עס װעט זײַן, אַזױ דאָס פֿאָלק אַזױ דער כּהן, אַזױ דער קנעכט אַזױ זײַן האַר, אַזױ די דינסט אַזױ איר האַרינטע, אַזױ דער קױפֿער אַזױ דער פֿאַרקױפֿער, אַזױ דער מלוה אַזױ דער לײַער, אַזױ דער מאָנער אַזױ דער װאָס מע מאָנט פֿון אים. 3 אױסגעלײדיקט װעט אױסגעלײדיקט װערן די ערד, און צערױבט װעט זי צערױבט װערן; װאָרום גאָט האָט גערעדט דאָס דאָזיקע װאָרט. 4 פֿאַראָבֿלט, פֿאַרװעלקט איז די ערד, פֿאַרשניטן, פֿאַרװעלקט איז די װעלט, פֿאַרשניטן די הױכע לײַט פֿון דער ערד. 5 און די ערד איז זינדיק אונטער אירע באַװױנער, װאָרום זײ האָבן עובֿר געװען אױף די לערנונגען, איבערגעטרעטן דאָס געזעץ, פֿאַרשטערט דעם אײביקן בונד. 6 דרום עסט אױף אַ קללה די ערד, און פֿאַרשולדיקט זײַנען די װױנער דערין; דרום גײען אײַן די באַװױנער פֿון דער ערד, און מענטשן בלײַבן װינציק. 7 עס טרױערט דער װײַן, פֿאַרװעלקט איז דער װײַנשטאָק, עס זיפֿצן אַלע פֿרײלעכע הערצער. 8 אױפֿגעהערט האָט די פֿרײד פֿון די פּױקן, פֿאַרמיטן איז דער ליאַרעם פֿון די לוסטיקע, אױפֿגעהערט האָט די פֿרײד פֿון דער האַרף. 9 מע טרינקט ניט קײן װײַן מיט געזאַנג, ביטער איז דער טרונק זײַנע טרינקער. 10 צעבראָכן איז די נישטיקע שטאָט, פֿאַרשלאָסן איטלעך הױז ניט אַרײַנצוגײן. 11 אַ װײגעשרײ אין די גאַסן בײַם װײַן; פֿאַרפֿינצטערט איז איטלעכע שִׂמחה, פֿאַרװאָגעלט די פֿרײד פֿונעם לאַנד. 12 געבליבן איז אַ װיסטקײט אין שטאָט, און צעהאַקט אין אַ חוּרבֿה איז דער טױער. 13 װאָרום אַזױ װעט עס זײַן אין מיטן פֿון דער ערד, צװישן די פֿעלקער; װי בײַם אָפּקלאַפּן אַן אײלבערטבױם, װי אַ נאָכקלײַב װען די לעז איז געענדיקט. 14 די דאָזיקע װעלן אױפֿהײבן זײער קָול אין געזאַנג, װעגן דער גרױסקײט פֿון יהוה טוען זײ שאַלן פֿון אים. 15 דרום טוט ערלעכן יהוהאין די לענדער פֿון ליכט, אױף די אינזלען פֿון ים, דעם נאָמען פֿון יהוה דעם גאָט פֿון ישׂראל. 16 פֿון עק ערד האָבן מיר געזאַנגען געהערט: ״פּראַכט צו דעם גערעכטן!״ אָבער איך זאָג: איך גײ אײַן, איך גײ אײַן, װי איז מיר! די פֿעלשער טוען פֿעלשן, יאָ, אַ פֿעלשונג פֿעלשן די פֿעלשער. 17 אַ גרױל און אַ גרוב און אַ נעץ אױף דיר, באַװױנער פֿון דער ערד. 18 און עס װעט זײַן, דער װאָס אַנטלױפֿט פֿון דעם קָול פֿון גרױל, װעט אַרײַנפֿאַלן אין גרוב, און דער װאָס קומט אַרױף פֿון גרוב, װעט געפֿאַנגען װערן אין נעץ; װאָרום די פֿענצטער פֿון דער הײך האָבן זיך געעפֿנט, און עס שטורעמען די גרונטפֿעסטן פֿון דער ערד. 19 ברעכן צעברעכט זיך די ערד, ברעקלען צעברעקלט זיך די ערד, װאַקלען טוט זיך װאַקלען די ערד. 20 שאָקלען װי אַ שיכּורער װעט זיך שאָקלען די ערד, און װעט זיך טרײסלען װי אַ נאַכטבײַדל; און שװער װעט זײַן איר פֿאַרברעך אױף איר, און זי װעט פֿאַלן, און מער ניט אױפֿשטײן. 21 און עס װעט זײַן אין יענעם טאָג, װעט גאָט זיך רעכענען מיט דעם חיל פֿון דער הײךאין דער הײך, און מיט די מלכים פֿון דער ערדאױף דער ערד. און זײ װעלן אײַנגעזאַמלט װערןװי מע זאַמלט געפֿאַנגענע אין תּפֿיסה, 22 און זײ װעלן אײַנגעשלאָסן װערן אין פֿעסטונג, און ערשט נאָך פֿיל טעג װעלן זײ דערמאָנט װערן. 23 און די לבֿנה װעט זיך שעמען, און די זון װעט פֿאַרשעמט װערן, װאָרום גאָט פֿון צבֿאות טוט קיניגןאױף באַרג צִיון, און אין ירושלים; און אַנטקעגן זײַנע עלטסטע װעט זײַן אַ פּראַכטיקײט.
עברית
1 הִנֵּ֧ה יְהוָ֛ה בּוֹקֵ֥ק הָאָ֖רֶץ וּבֽוֹלְקָ֑הּ וְעִוָּ֣ה פָנֶ֔יהָ וְהֵפִ֖יץ יֹשְׁבֶֽיהָ׃ 2 וְהָיָ֤ה כָעָם֙ כַּכֹּהֵ֔ן כַּעֶ֙בֶד֙ כַּֽאדֹנָ֔יו כַּשִּׁפְחָ֖ה כַּגְּבִרְתָּ֑הּ כַּקּוֹנֶה֙ כַּמּוֹכֵ֔ר כַּמַּלְוֶה֙ כַּלֹּוֶ֔ה כַּנֹּשֶׁ֕ה כַּאֲשֶׁ֖ר נֹשֶׁ֥א בֽוֹ׃ 3 הִבּ֧וֹק תִּבּ֛וֹק הָאָ֖רֶץ וְהִבּ֣וֹז תִּבּ֑וֹז כִּ֣י יְהוָ֔ה דִּבֶּ֖ר אֶת־הַדָּבָ֥ר הַזֶּֽה׃ 4 אָבְלָ֤ה נָֽבְלָה֙ הָאָ֔רֶץ אֻמְלְלָ֥ה נָבְלָ֖ה תֵּבֵ֑ל אֻמְלָ֖לוּ מְר֥וֹם עַם־הָאָֽרֶץ׃ 5 וְהָאָ֥רֶץ חָנְפָ֖ה תַּ֣חַת יֹשְׁבֶ֑יהָ כִּֽי־עָבְר֤וּ תוֹרֹת֙ חָ֣לְפוּ חֹ֔ק הֵפֵ֖רוּ בְּרִ֥ית עוֹלָֽם׃ 6 עַל־כֵּ֗ן אָלָה֙ אָ֣כְלָה אֶ֔רֶץ וַֽיֶּאְשְׁמ֖וּ יֹ֣שְׁבֵי בָ֑הּ עַל־כֵּ֗ן חָרוּ֙ יֹ֣שְׁבֵי אֶ֔רֶץ וְנִשְׁאַ֥ר אֱנ֖וֹשׁ מִזְעָֽר׃ 7 אָבַ֥ל תִּיר֖וֹשׁ אֻמְלְלָה־גָ֑פֶן נֶאֶנְח֖וּ כָּל־שִׂמְחֵי־לֵֽב׃ 8 שָׁבַת֙ מְשׂ֣וֹשׂ תֻּפִּ֔ים חָדַ֖ל שְׁא֣וֹן עַלִּיזִ֑ים שָׁבַ֖ת מְשׂ֥וֹשׂ כִּנּֽוֹר׃ 9 בַּשִּׁ֖יר לֹ֣א יִשְׁתּוּ־יָ֑יִן יֵמַ֥ר שֵׁכָ֖ר לְשֹׁתָֽיו׃ 10 נִשְׁבְּרָ֖ה קִרְיַת־תֹּ֑הוּ סֻגַּ֥ר כָּל־בַּ֖יִת מִבּֽוֹא׃ 11 צְוָחָ֥ה עַל־הַיַּ֖יִן בַּֽחוּצ֑וֹת עָֽרְבָה֙ כָּל־שִׂמְחָ֔ה גָּלָ֖ה מְשׂ֥וֹשׂ הָאָֽרֶץ׃ 12 נִשְׁאַ֥ר בָּעִ֖יר שַׁמָּ֑ה וּשְׁאִיָּ֖ה יֻכַּת־שָֽׁעַר׃ 13 כִּ֣י כֹ֥ה יִהְיֶ֛ה בְּקֶ֥רֶב הָאָ֖רֶץ בְּת֣וֹךְ הָֽעַמִּ֑ים כְּנֹ֣קֶף זַ֔יִת כְּעוֹלֵלֹ֖ת אִם־כָּלָ֥ה בָצִֽיר׃ 14 הֵ֛מָּה יִשְׂא֥וּ קוֹלָ֖ם יָרֹ֑נּוּ בִּגְא֣וֹן יְהוָ֔ה צָהֲל֖וּ מִיָּֽם׃ 15 עַל־כֵּ֥ן בָּאֻרִ֖ים כַּבְּד֣וּ יְהוָ֑ה בְּאִיֵּ֣י הַיָּ֔ם שֵׁ֥ם יְהוָ֖ה אֱלֹהֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃   ס 16 מִכְּנַ֨ף הָאָ֜רֶץ זְמִרֹ֤ת שָׁמַ֙עְנוּ֙ צְבִ֣י לַצַּדִּ֔יק וָאֹמַ֛ר רָזִי־לִ֥י רָֽזִי־לִ֖י א֣וֹי לִ֑י בֹּגְדִ֣ים בָּגָ֔דוּ וּבֶ֥גֶד בּוֹגְדִ֖ים בָּגָֽדוּ׃ 17 פַּ֥חַד וָפַ֖חַת וָפָ֑ח עָלֶ֖יךָ יוֹשֵׁ֥ב הָאָֽרֶץ׃ 18 וְֽ֠הָיָה הַנָּ֞ס מִקּ֤וֹל הַפַּ֙חַד֙ יִפֹּ֣ל אֶל־הַפַּ֔חַת וְהָֽעוֹלֶה֙ מִתּ֣וֹךְ הַפַּ֔חַת יִלָּכֵ֖ד בַּפָּ֑ח כִּֽי־אֲרֻבּ֤וֹת מִמָּרוֹם֙ נִפְתָּ֔חוּ וַֽיִּרְעֲשׁ֖וּ מ֥וֹסְדֵי אָֽרֶץ׃ 19 רֹ֥עָה הִֽתְרֹעֲעָ֖ה הָאָ֑רֶץ פּ֤וֹר הִֽתְפּוֹרְרָה֙ אֶ֔רֶץ מ֥וֹט הִֽתְמוֹטְטָ֖ה אָֽרֶץ׃ 20 נ֣וֹעַ תָּנ֤וּעַ אֶ֙רֶץ֙ כַּשִּׁכּ֔וֹר וְהִֽתְנוֹדְדָ֖ה כַּמְּלוּנָ֑ה וְכָבַ֤ד עָלֶ֙יהָ֙ פִּשְׁעָ֔הּ וְנָפְלָ֖ה וְלֹא־תֹסִ֥יף קֽוּם׃   ס 21 וְהָיָה֙ בַּיּ֣וֹם הַה֔וּא יִפְקֹ֧ד יְהוָ֛ה עַל־צְבָ֥א הַמָּר֖וֹם בַּמָּר֑וֹם וְעַל־מַלְכֵ֥י הָאֲדָמָ֖ה עַל־הָאֲדָמָֽה׃ 22 וְאֻסְּפ֨וּ אֲסֵפָ֤ה אַסִּיר֙ עַל־בּ֔וֹר וְסֻגְּר֖וּ עַל־מַסְגֵּ֑ר וּמֵרֹ֥ב יָמִ֖ים יִפָּקֵֽדוּ׃ 23 וְחָֽפְרָה֙ הַלְּבָנָ֔ה וּבוֹשָׁ֖ה הַֽחַמָּ֑ה כִּֽי־מָלַ֞ךְ יְהוָ֣ה צְבָא֗וֹת בְּהַ֤ר צִיּוֹן֙ וּבִיר֣וּשָׁלִַ֔ם וְנֶ֥גֶד זְקֵנָ֖יו כָּבֽוֹד׃   פ