Yiddish
Hebrew
אידיש
1 די נבֿואה אױף דעם מדבר בײַם ים. װי שטורעמס אין דָרום װעט עס דורכגײן; פֿון מדבר קומט עס, פֿון אַ מוראדיקן לאַנד. 2 אַ שװערע זעונג איז מיר אָנגעזאָגט געװאָרן: דער פֿעלשער פֿעלשט, און דער רױבער רױבט. גײ, אַרױף אֵלֶם! באַלעגער, מָדַי! אַלע זיפֿצן װאָס דורך איר מאַך איך אױפֿהערן. 3 דרום זײַנען מײַנע לענדן פֿול מיט ציטערניש, װײען האָבן מיך אָנגענומעןװי װײען פֿון אַ געװינערין; איך בין צעקרימט און קען ניט הערן, איך בין צעטומלט און קען ניט זען. 4 צעדולט איז מײַן האַרץ, אַן אַנגסט האָט מיך צעגרױלט; מײַן גלוסטיקן אָװנטהאָט מען מיר צו שױדער געמאַכט. 5 מע גרײט דעם טיש, מע דעקט די דעקע, מע עסט, מע טרינקט –״שטײט אױף, איר האַרן, באַזאַלבט דעם שילד!״
6 װאָרום אַזױ האָט צו מיר גאָט געזאָגט: גײ שטעל אַ װעכטער; װאָס ער װעט זען זאָל ער זאָגן. 7 און אַז ער װעט זען אַ גערײַט, געשפּאַנען פֿערד, אַ גערײַט אײזלען, אַ גערײַט קעמלען, זאָל ער האָרכן אַ האָרכונג, אַ האָרכונג אַ גרױסע. 8 האָט ער אױסגעשריִען װי אַ לײב: אױפֿן װאַכטורעם, גאָט, שטײ איך תּמיד בײַ טאָג, און אױף מײַן היטונגבין איך געשטעלט אַלע נעכט. 9 און זע, אָט איז געקומעןאַ גערײַט מענטשן, געשפּאַנען פֿערד; און ער האָט אױסגערופֿן און געזאָגט: געפֿאַלן, געפֿאַלן איז בָבֿל, און אַלע אירע שניצגעטערהאָט מען צעבראָכן צו דער ערד. 10 דו געדראָשענע מײַנע, און קינד פֿון מײַן שײַער, װאָס איך האָב געהערט פֿון יהוה פֿון צבֿאותדעם גאָט פֿון ישׂראל, אײַך האָב איך דערצײלט, 11 די נבֿואה אױף דוּמָה. צו מיר רופֿט מען פֿון שֵׂעִיר: װעכטער, װאָס פֿון דער נאַכט? װעכטער, װאָס פֿון דער נאַכט? 12 זאָגט דער װעכטער: געקומען פֿרימאָרגן און אױך נאַכט; אױב איר װילט פֿרעגן, פֿרעגט, קומט װידער צו גײן. 13 די נבֿואה אױף עַרָבֿ. װי אין װאַלד װעט איר נעכטיקן אין עַרָבֿ, קאַראַװאַנען פֿון דדָנים. 14 ברענגט װאַסער אַנטקעגן דעם דאָרשטיקן; די באַװױנער פֿון לאַנד תֵּימאזאָלן באַגעגענען מיט ברױט פֿאַר אים דעם פֿאַרװאָגלטן. 15 װאָרום פֿון שװערדן זײַנען זײ אַנטלאָפֿן, פֿון דער געצױגענער שװערד, און פֿון דעם געשפּאַנטן בױגן, און פֿון דער שװערער מלחמה. 16 װאָרום אַזױ האָט צו מיר גאָט געזאָגט: אין נאָך אַ יאָר, װי די יאָרן פֿון אַ געדונגענעם, װעט פֿאַרלענדט װערן די גאַנצע פּראַכט פֿון קֵדר, 17 און די געבליבענע צאָל בױגנלײַט, די גיבורים פֿון די קינדער פֿון קֵדר, װעלן זײַן װינציק, װאָרום יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל האָט גערעדט.
עברית
1 מַשָּׂ֖א מִדְבַּר־יָ֑ם כְּסוּפ֤וֹת בַּנֶּ֙גֶב֙ לַֽחֲלֹ֔ף מִמִּדְבָּ֣ר בָּ֔א מֵאֶ֖רֶץ נוֹרָאָֽה׃ 2 חָז֥וּת קָשָׁ֖ה הֻגַּד־לִ֑י הַבּוֹגֵ֤ד בּוֹגֵד֙ וְהַשּׁוֹדֵ֣ד שׁוֹדֵ֔ד עֲלִ֤י עֵילָם֙ צוּרִ֣י מָדַ֔י כָּל־אַנְחָתָ֖ה הִשְׁבַּֽתִּי׃ 3 עַל־כֵּ֗ן מָלְא֤וּ מָתְנַי֙ חַלְחָלָ֔ה צִירִ֣ים אֲחָז֔וּנִי כְּצִירֵ֖י יֽוֹלֵדָ֑ה נַעֲוֵ֣יתִי מִשְּׁמֹ֔עַ נִבְהַ֖לְתִּי מֵרְאֽוֹת׃ 4 תָּעָ֣ה לְבָבִ֔י פַּלָּצ֖וּת בִּֽעֲתָ֑תְנִי אֵ֚ת נֶ֣שֶׁף חִשְׁקִ֔י שָׂ֥ם לִ֖י לַחֲרָדָֽה׃ 5 עָרֹ֧ךְ הַשֻּׁלְחָ֛ן צָפֹ֥ה הַצָּפִ֖ית אָכ֣וֹל שָׁתֹ֑ה ק֥וּמוּ הַשָּׂרִ֖ים מִשְׁח֥וּ מָגֵֽן׃   פ
6 כִּ֣י כֹ֥ה אָמַ֛ר אֵלַ֖י אֲדֹנָ֑י לֵ֚ךְ הַעֲמֵ֣ד הַֽמְצַפֶּ֔ה אֲשֶׁ֥ר יִרְאֶ֖ה יַגִּֽיד׃ 7 וְרָ֣אָה רֶ֗כֶב צֶ֚מֶד פָּֽרָשִׁ֔ים רֶ֥כֶב חֲמ֖וֹר רֶ֣כֶב גָּמָ֑ל וְהִקְשִׁ֥יב קֶ֖שֶׁב רַב־קָֽשֶׁב׃ 8 וַיִּקְרָ֖א אַרְיֵ֑ה עַל־מִצְפֶּ֣ה אֲדֹנָ֗י אָנֹכִ֞י עֹמֵ֤ד תָּמִיד֙ יוֹמָ֔ם וְעַל־מִ֨שְׁמַרְתִּ֔י אָנֹכִ֥י נִצָּ֖ב כָּל־הַלֵּילֽוֹת׃ 9 וְהִנֵּה־זֶ֥ה בָא֙ רֶ֣כֶב אִ֔ישׁ צֶ֖מֶד פָּֽרָשִׁ֑ים וַיַּ֣עַן וַיֹּ֗אמֶר נָפְלָ֤ה נָֽפְלָה֙ בָּבֶ֔ל וְכָל־פְּסִילֵ֥י אֱלֹהֶ֖יהָ שִׁבַּ֥ר לָאָֽרֶץ׃ 10 מְדֻשָׁתִ֖י וּבֶן־גָּרְנִ֑י אֲשֶׁ֣ר שָׁמַ֗עְתִּי מֵאֵ֨ת יְהוָ֧ה צְבָא֛וֹת אֱלֹהֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל הִגַּ֥דְתִּי לָכֶֽם׃   ס 11 מַשָּׂ֖א דּוּמָ֑ה אֵלַי֙ קֹרֵ֣א מִשֵּׂעִ֔יר שֹׁמֵר֙ מַה־מִלַּ֔יְלָה שֹׁמֵ֖ר מַה־מִלֵּֽיל׃ 12 אָמַ֣ר שֹׁמֵ֔ר אָתָ֥ה בֹ֖קֶר וְגַם־לָ֑יְלָה אִם־תִּבְעָי֥וּן בְּעָ֖יוּ שֻׁ֥בוּ אֵתָֽיוּ׃   ס 13 מַשָּׂ֖א בַּעְרָ֑ב בַּיַּ֤עַר בַּעְרַב֙ תָּלִ֔ינוּ אֹֽרְח֖וֹת דְּדָנִֽים׃ 14 לִקְרַ֥את צָמֵ֖א הֵתָ֣יוּ מָ֑יִם יֹשְׁבֵי֙ אֶ֣רֶץ תֵּימָ֔א בְּלַחְמ֖וֹ קִדְּמ֥וּ נֹדֵֽד׃ 15 כִּֽי־מִפְּנֵ֥י חֲרָב֖וֹת נָדָ֑דוּ מִפְּנֵ֣י חֶ֣רֶב נְטוּשָׁ֗ה וּמִפְּנֵי֙ קֶ֣שֶׁת דְּרוּכָ֔ה וּמִפְּנֵ֖י כֹּ֥בֶד מִלְחָמָֽה׃   ס 16 כִּי־כֹ֛ה אָמַ֥ר אֲדֹנָ֖י אֵלָ֑י בְּע֤וֹד שָׁנָה֙ כִּשְׁנֵ֣י שָׂכִ֔יר וְכָלָ֖ה כָּל־כְּב֥וֹד קֵדָֽר׃ 17 וּשְׁאָ֧ר מִסְפַּר־קֶ֛שֶׁת גִּבּוֹרֵ֥י בְנֵֽי־קֵדָ֖ר יִמְעָ֑טוּ כִּ֛י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵֽי־יִשְׂרָאֵ֖ל דִּבֵּֽר׃   ס