Yiddish
Hebrew
אידיש
1 די נבֿואה אױף דמשׂק. זע דמשׂק װערט אױס שטאָט, און װעט װערן אַ חורבֿה-הױפֿן. 2 פֿאַרלאָזן די שטעט פֿון ערוער, פֿאַר סטאַדעס װעלן זײ זײַן; און זײ װעלן הױערן, און קײנער װעט ניט אָפּשרעקן. 3 און אָפּגעטאָן װעט װערן אַ פֿעסטונג פֿון אפֿרים, און אַ מלוכה פֿון דמשׂק; און דער איבערבלײַב פֿון ארם װעט װערןװי די פּראַכט פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, זאָגט גאָט פֿון צבֿאות. 4 און עס װעט זײַן אין יענעם טאָג, װעט פֿאַראָרימט װערן די פּראַכט פֿון יעקבֿ, און די פֿעטקײט פֿון זײַן לײַב װעט אָפּגעצערט װערן. 5 און עס װעט זײַן װי אַ שניטער זאַמלט תּבֿואה, און שנײַדט מיט זײַן אָרעם די זאַנגען; און עס װעט זײַן װי מע קלײַבט זאַנגעןאין טאָל פֿון רפֿאים. 6 נאָר אַ נאָכקלײַב װעט בלײַבן אױף אים, װי בײַם אָפּקלאַפּן אַן אײלבערטבױם, צװײ דרײַ פּערלעך אױבן בײַם שפּיץ, פֿיר פֿינף אױף זײַנע צװײַגן, אױב פֿרוכטיק, זאָגט יהוה, דער גאָט פֿון ישׂראל. 7 אין יענעם טאָג װעט דער מענטש זיך קערן צו זײַן באַשעפֿער, און זײַנע אױגן װעלן קוקן צום הײליקן פֿון ישׂראל. 8 און ער װעט זיך ניט קערן צו די מזבחות, די װערק פֿון זײַנע הענט, און ניט אָנקוקן װאָס זײַנע פֿינגער האָבן געמאַכט, און די געצנבײמער און די זונזײַלן. 9 אין יענעם טאָג װעלן זײַנע פֿעסטע שטעט זײַןװי די פֿאַרלאָזנקײט פֿון די װעלדער און די באַרגשפּיצן, װאָס מע האָט פֿאַרלאָזן פֿון װעגן די קינדער פֿון ישׂראל; און עס װעט זײַן אַ װיסטעניש. 10 װאָרום האָסט פֿאַרגעסן דעם גאָט פֿון דײַן הילף, און דעם פֿעלדז פֿון דײַן שטאַרקײט האָסטו ניט דערמאָנט; דרום האָסטו ליבלעכע פֿלאַנצן געפֿלאַנצט, און אַ פֿרעמדן צװײַג אײַנגעזעצט דרינען; 11 אין טאָג פֿון דײַן פֿלאַנצונג האָסט עס געמאַכט װאַקסן, און פֿרימאָרגנס האָסטו דײַן זאָמען געמאַכט בליִען – אַ הױפֿן ריטלעך אין טאָג פֿון קראַנקשאַפֿטאון מסוכּנעם װײטאָג. 12 װײ, די ברומונג פֿון פֿיל אומות, װאָס ברומען װי דאָס ברומען פֿון ימען; און די רױשונג פֿון פֿעלקער, װאָס רױשן װי די רױשונג פֿון מאַכטיקע װאַסערן! 13 די פֿעלקער רױשן װי די רױשונג פֿון פֿיל װאַסערן, אָבער ער װעט אָנשרײַען אױף זײ, און זײ װעלן אַנטלױפֿן אין דער װײַט, און געיאָגט װערן װי שפּרײ פֿון די בערג פֿאַרן װינט, און װי אַ שטױבראָד פֿאַרן שטורעם. 14 צו אָװנטצײַט, זע, אַ שרעקעניש! אײדער פֿרימאָרגן זײַנען זײ ניטאָ. דאָס איז דער חלק פֿון אונדזערע רױבער, און דער גורל פֿאַר אונדזערע אױסרױבער.
עברית
1 מַשָּׂ֖א דַּמָּ֑שֶׂק הִנֵּ֤ה דַמֶּ֙שֶׂק֙ מוּסָ֣ר מֵעִ֔יר וְהָיְתָ֖ה מְעִ֥י מַפָּלָֽה׃ 2 עֲזֻב֖וֹת עָרֵ֣י עֲרֹעֵ֑ר לַעֲדָרִ֣ים תִּֽהְיֶ֔ינָה וְרָבְצ֖וּ וְאֵ֥ין מַחֲרִֽיד׃ 3 וְנִשְׁבַּ֤ת מִבְצָר֙ מֵֽאֶפְרַ֔יִם וּמַמְלָכָ֥ה מִדַּמֶּ֖שֶׂק וּשְׁאָ֣ר אֲרָ֑ם כִּכְב֤וֹד בְּנֵֽי־יִשְׂרָאֵל֙ יִֽהְי֔וּ נְאֻ֖ם יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃   ס 4 וְהָיָה֙ בַּיּ֣וֹם הַה֔וּא יִדַּ֖ל כְּב֣וֹד יַעֲקֹ֑ב וּמִשְׁמַ֥ן בְּשָׂר֖וֹ יֵרָזֶֽה׃ 5 וְהָיָ֗ה כֶּֽאֱסֹף֙ קָצִ֣יר קָמָ֔ה וּזְרֹע֖וֹ שִׁבֳּלִ֣ים יִקְצ֑וֹר וְהָיָ֛ה כִּמְלַקֵּ֥ט שִׁבֳּלִ֖ים בְּעֵ֥מֶק רְפָאִֽים׃ 6 וְנִשְׁאַר־בּ֤וֹ עֽוֹלֵלֹת֙ כְּנֹ֣קֶף זַ֔יִת שְׁנַ֧יִם שְׁלֹשָׁ֛ה גַּרְגְּרִ֖ים בְּרֹ֣אשׁ אָמִ֑יר אַרְבָּעָ֣ה חֲמִשָּׁ֗ה בִּסְעִפֶ֙יהָ֙ פֹּֽרִיָּ֔ה נְאֻם־יְהוָ֖ה אֱלֹהֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃   ס 7 בַּיּ֣וֹם הַה֔וּא יִשְׁעֶ֥ה הָאָדָ֖ם עַל־עֹשֵׂ֑הוּ וְעֵינָ֕יו אֶל־קְד֥וֹשׁ יִשְׂרָאֵ֖ל תִּרְאֶֽינָה׃ 8 וְלֹ֣א יִשְׁעֶ֔ה אֶל־הַֽמִּזְבְּח֖וֹת מַעֲשֵׂ֣ה יָדָ֑יו וַאֲשֶׁ֨ר עָשׂ֤וּ אֶצְבְּעֹתָיו֙ לֹ֣א יִרְאֶ֔ה וְהָאֲשֵׁרִ֖ים וְהָחַמָּנִֽים׃ 9 בַּיּ֨וֹם הַה֜וּא יִהְי֣וּ עָרֵ֣י מָעֻזּ֗וֹ כַּעֲזוּבַ֤ת הַחֹ֙רֶשׁ֙ וְהָ֣אָמִ֔יר אֲשֶׁ֣ר עָזְב֔וּ מִפְּנֵ֖י בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל וְהָיְתָ֖ה שְׁמָמָֽה׃ 10 כִּ֤י שָׁכַ֙חַתְּ֙ אֱלֹהֵ֣י יִשְׁעֵ֔ךְ וְצ֥וּר מָעֻזֵּ֖ךְ לֹ֣א זָכָ֑רְתְּ עַל־כֵּ֗ן תִּטְּעִי֙ נִטְעֵ֣י נַעֲמָנִ֔ים וּזְמֹ֥רַת זָ֖ר תִּזְרָעֶֽנּוּ׃ 11 בְּי֤וֹם נִטְעֵךְ֙ תְּשַׂגְשֵׂ֔גִי וּבַבֹּ֖קֶר זַרְעֵ֣ךְ תַּפְרִ֑יחִי נֵ֥ד קָצִ֛יר בְּי֥וֹם נַחֲלָ֖ה וּכְאֵ֥ב אָנֽוּשׁ׃   ס 12 ה֗וֹי הֲמוֹן֙ עַמִּ֣ים רַבִּ֔ים כַּהֲמ֥וֹת יַמִּ֖ים יֶהֱמָי֑וּן וּשְׁא֣וֹן לְאֻמִּ֔ים כִּשְׁא֛וֹן מַ֥יִם כַּבִּירִ֖ים יִשָּׁאֽוּן׃ 13 לְאֻמִּ֗ים כִּשְׁא֞וֹן מַ֤יִם רַבִּים֙ יִשָּׁא֔וּן וְגָ֥עַר בּ֖וֹ וְנָ֣ס מִמֶּרְחָ֑ק וְרֻדַּ֗ף כְּמֹ֤ץ הָרִים֙ לִפְנֵי־ר֔וּחַ וּכְגַלְגַּ֖ל לִפְנֵ֥י סוּפָֽה׃ 14 לְעֵ֥ת עֶ֙רֶב֙ וְהִנֵּ֣ה בַלָּהָ֔ה בְּטֶ֥רֶם בֹּ֖קֶר אֵינֶ֑נּוּ זֶ֚ה חֵ֣לֶק שׁוֹסֵ֔ינוּ וְגוֹרָ֖ל לְבֹזְזֵֽינוּ׃   ס