Yiddish
Hebrew
אידיש
1 שיקט לעמער צום געװעלטיקער פֿון לאַנד, פֿון די פֿעלדזן װאָס צום מדבר, צום באַרג פֿון טאָכטער צִיון. 2 און עס װעט זײַן: װי אַ פֿױגל אַ פֿאַרװאָגלטער, װי אַ נעסט אַ צעטריבענער, װעלן זײַן די טעכטער פֿון מואָבֿ, בײַ די איבערפֿאָרן פֿון אַרנון. 3 ״ברענג אַן עצה, שאַף אַ באַשײד; מאַך דײַן שאָטן װי די נאַכט, אין מיטן העלן טאָג; פֿאַרבאָרג די פֿאַרשטױסענע, דעם פֿאַרװאָגלטן זאָלסטו ניט אַנטפּלעקן. 4 זאָלן װױנען בײַ דיר מײַנע – מואָבֿס – פֿאַרשטױסענע, זײַ זײ אַ פֿאַרבאָרגעניש פֿון דעם רױבער, ביז אַװעק איז די דריקונג, געענדיקט דער רױב, פֿאַרלענדט די צעטרעטער אױסן לאַנד; 5 װאָרום אױפֿגעשטעלט אױף גענאָד איז דער טראָן, און אױף אים זיצט מיט אמת, אין דָוִדס געצעלט, אַ ריכטער װאָס זוכט רעכט, און איז גיך אױף גערעכטיקײט״. 6 ״מיר האָבן געהערט די שטאָלצקײט פֿון מואָבֿ, װי זײער שטאָלץ ער איז; זײַן גאװה און זײַן שטאָלצקײט און זײַן חוצפּה, זײַנע באַרימערײַען אָן אַ האַפֿט״. 7 דרום װעט יאָמערן מואָבֿ אױף מואָבֿ, איטלעכער װעט יאָמערן; נאָך די ראָזינקעקוכנס פֿון קיר-חַרֶשֶׂתװעט איר זיפֿצן, אין גאַנצן דערשלאָגענע. 8 װאָרום די פֿעלדער פֿון חשבון זײַנען פֿאַרװעלקט, דער װײַנשטאָק פֿון שִׂבֿמָה, װאָס זײַנע רױטטרױבן האָבן פֿאַרטומלטדי האַרן פֿון די פֿעלקער; ביז יַעזֵר האָבן זײ דערגרײכט, ביזן מדבר האָבן זײ געװאַנדערט; אירע צװײַגן האָבן זיך צעשפּרײט, ביז צום ים זײַנען זײ אַריבער. 9 דרום באַװײן איך אין דעם געװײן פֿון יַעזֵר, דעם װײַנשטאָק פֿון שִׂבֿמָה; איך טרינק דיך אָן מיט מײַנע טרערן, חשבון און אֶלעָלֵה; װאָרום אױף דײַן האַרבסטונג און אױף דײַן שניטאיז אַ קריגגעשרײ געפֿאַלן. 10 און אײַנגעטאָן איז די פֿרײד און די לוסטיקײטפֿון דעם פֿרוכטגאָרטן; און אין די װײַנגערטנער װערט ניט געזונגען, װערט ניט געשאַלט; קײן װײַן אין די קעלטערןטרעט ניט דער טרעטער; איך האָב געמאַכט אױפֿהערן ״הֵידָד!״ 11 דרום ברומען װי אַ האַרף מײַנע געדערים אױף מואָבֿ, און מײַנע אינגעװײד אױף קיר-חֶרֶשׂ. 12 און עס װעט זײַן, אַז עס װעט זיך אַרױסװײַזן אַז מואָבֿ האָט זיך אומזיסט אײַנגעמיט אױף דער בָמָה, װעט ער אַרײַנגײן אין זײַן הײליקטום תּפֿילה טאָן, אָבער ער װעט גאָרנישט אױסריכטן. 13 דאָס איז דאָס װאָרט װאָס גאָט האָט גערעדט אױף מואָבֿ אַ מאָל. 14 אָבער אַצונד האָט גאָט גערעדט, אַזױ צו זאָגן: אין דרײַ יאָר, װי די יאָרן פֿון אַ געדונגענעם, װעט גרינגעשאַצט װערן דער כּבֿוד פֿון מואָבֿ, בײַ אַל דעם גרױסן טומל; און דער איבערבלײַב װעט זײַן אַ קלײן װינציקײט אָן שטאַרקײט.
עברית
1 שִׁלְחוּ־כַ֥ר מֹשֵֽׁל־אֶ֖רֶץ מִסֶּ֣לַע מִדְבָּ֑רָה אֶל־הַ֖ר בַּת־צִיּֽוֹן׃ 2 וְהָיָ֥ה כְעוֹף־נוֹדֵ֖ד קֵ֣ן מְשֻׁלָּ֑ח תִּֽהְיֶ֙ינָה֙ בְּנ֣וֹת מוֹאָ֔ב מַעְבָּרֹ֖ת לְאַרְנֽוֹן׃ 3 הביאו עֵצָה֙ עֲשׂ֣וּ פְלִילָ֔ה שִׁ֧יתִי כַלַּ֛יִל צִלֵּ֖ךְ בְּת֣וֹךְ צָהֳרָ֑יִם סַתְּרִי֙ נִדָּחִ֔ים נֹדֵ֖ד אַל־תְּגַלִּֽי׃ 4 יָג֤וּרוּ בָךְ֙ נִדָּחַ֔י מוֹאָ֛ב הֱוִי־סֵ֥תֶר לָ֖מוֹ מִפְּנֵ֣י שׁוֹדֵ֑ד כִּֽי־אָפֵ֤ס הַמֵּץ֙ כָּ֣לָה שֹׁ֔ד תַּ֥מּוּ רֹמֵ֖ס מִן־הָאָֽרֶץ׃ 5 וְהוּכַ֤ן בַּחֶ֙סֶד֙ כִּסֵּ֔א וְיָשַׁ֥ב עָלָ֛יו בֶּאֱמֶ֖ת בְּאֹ֣הֶל דָּוִ֑ד שֹׁפֵ֛ט וְדֹרֵ֥שׁ מִשְׁפָּ֖ט וּמְהִ֥ר צֶֽדֶק׃ 6 שָׁמַ֥עְנוּ גְאוֹן־מוֹאָ֖ב גֵּ֣א מְאֹ֑ד גַּאֲוָת֧וֹ וּגְאוֹנ֛וֹ וְעֶבְרָת֖וֹ לֹא־כֵ֥ן בַּדָּֽיו׃   ס 7 לָכֵ֗ן יְיֵלִ֥יל מוֹאָ֛ב לְמוֹאָ֖ב כֻּלֹּ֣ה יְיֵלִ֑יל לַאֲשִׁישֵׁ֧י קִיר־חֲרֶ֛שֶׂת תֶּהְגּ֖וּ אַךְ־נְכָאִֽים׃ 8 כִּ֣י שַׁדְמוֹת֩ חֶשְׁבּ֨וֹן אֻמְלָ֜ל גֶּ֣פֶן שִׂבְמָ֗ה בַּעֲלֵ֤י גוֹיִם֙ הָלְמ֣וּ שְׂרוּקֶּ֔יהָ עַד־יַעְזֵ֥ר נָגָ֖עוּ תָּ֣עוּ מִדְבָּ֑ר שְׁלֻ֣חוֹתֶ֔יהָ נִטְּשׁ֖וּ עָ֥בְרוּ יָֽם׃ 9 עַל־כֵּ֡ן אֶבְכֶּ֞ה בִּבְכִ֤י יַעְזֵר֙ גֶּ֣פֶן שִׂבְמָ֔ה אֲרַיָּ֙וֶךְ֙ דִּמְעָתִ֔י חֶשְׁבּ֖וֹן וְאֶלְעָלֵ֑ה כִּ֧י עַל־קֵיצֵ֛ךְ וְעַל־קְצִירֵ֖ךְ הֵידָ֥ד נָפָֽל׃ 10 וְנֶאֱסַ֨ף שִׂמְחָ֤ה וָגִיל֙ מִן־הַכַּרְמֶ֔ל וּבַכְּרָמִ֥ים לֹֽא־יְרֻנָּ֖ן לֹ֣א יְרֹעָ֑ע יַ֗יִן בַּיְקָבִ֛ים לֹֽא־יִדְרֹ֥ךְ הַדֹּרֵ֖ךְ הֵידָ֥ד הִשְׁבַּֽתִּי׃ 11 עַל־כֵּן֙ מֵעַ֣י לְמוֹאָ֔ב כַּכִּנּ֖וֹר יֶֽהֱמ֑וּ וְקִרְבִּ֖י לְקִ֥יר חָֽרֶשׂ׃ 12 וְהָיָ֧ה כִֽי־נִרְאָ֛ה כִּֽי־נִלְאָ֥ה מוֹאָ֖ב עַל־הַבָּמָ֑ה וּבָ֧א אֶל־מִקְדָּשׁ֛וֹ לְהִתְפַּלֵּ֖ל וְלֹ֥א יוּכָֽל׃ 13 זֶ֣ה הַדָּבָ֗ר אֲשֶׁ֨ר דִּבֶּ֧ר יְהוָ֛ה אֶל־מוֹאָ֖ב מֵאָֽז׃ 14 וְעַתָּ֗ה דִּבֶּ֣ר יְהוָה֮ לֵאמֹר֒ בְּשָׁלֹ֤שׁ שָׁנִים֙ כִּשְׁנֵ֣י שָׂכִ֔יר וְנִקְלָה֙ כְּב֣וֹד מוֹאָ֔ב בְּכֹ֖ל הֶהָמ֣וֹן הָרָ֑ב וּשְׁאָ֥ר מְעַ֛ט מִזְעָ֖ר ל֥וֹא כַבִּֽיר׃   ס