Yiddish
Hebrew
אידיש
1 די נבֿואה אױף בָבֿל, װאָס ישַעיָהו דער זון פֿון אָמוצן האָט געזען: 2 אױף אַ הױכן באַרג שטעלט אױף אַ פֿאָן, הײבט אױף דעם קָול צו זײ, פֿאָכט מיט דער האַנט, זײ זאָלן קומעןאין די טױערן פֿון פֿירשטן. 3 איך האָב באַפֿױלן מײַנע געהײליקטע, יאָ, גערופֿן מײַנע גיבורים פֿאַר מײַן צאָרן, מײַנע שטאָלצלוסטיקע. 4 האָרך! אַ טומל אױף די בערג, גלײַך װי פֿון פֿאָלק אַ סך. האָרך! אַ גערױש פֿון מלוכות, פֿון אומות פֿאַרזאַמלטע. גאָט פֿון צבֿאות באַפֿעלטאַ חיל פֿון מלחמה. 5 זײ קומען פֿון אַ לאַנד אַ װײַטן, פֿון עק פֿונעם הימל – גאָט און די געצײַג פֿון זײַן צאָרן, די גאַנצע ערד צו צעשטערן. 6 יאָמערט, װאָרום נאָנט איז דער טאָג פֿון גאָט, װי אַ בראָך פֿון אַלמאַכטיקן װעט ער קומען. 7 דרום װעלן אַלע הענט שלאַף װערן, און איטלעך האַרץ פֿון אַ מענטשן װעט צעגײן. 8 און זײ װעלן דערשראָקן װערן; יסורים און װײען װעלן זײ קריגן, װי אַ געװינערין װעלן זײ זיך דרײען; אײנער אױפֿן אַנדערן װעלן זײ גאַפֿן, זײערע פּנימער, פּנימער פֿון פֿלאַמען. 9 זע, דער טאָג פֿון גאָט קומטאומדערבאַרימדיק, מיט כּעס און גרימצאָרן, צו מאַכן די ערד פֿאַר אַ װיסטעניש, און פֿאַרטיליקן אירע זינדיקע פֿון איר. 10 װאָרום די שטערן פֿון הימל און זײַנע מזלותװעלן ניט שײַנען זײער ליכט; די זון װעט זײַן פֿינצטער אין איר אױפֿגאַנג, און די לבֿנה װעט ניט שימערן איר ליכט. 11 און איך װעל זיך רעכענען מיט דער װעלט פֿאַרן בײז, און מיט די רשָעים פֿאַר זײער זינד; און איך װעל פֿאַרשטערן דעם שטאָלץ פֿון די מוטװיליקע, און די גאװה פֿון די מאַכטיקע װעל איך דערנידערן. 12 איך װעל מאַכן אַ מאַן זעלטענער פֿון גינגאָלד, און אַ מענטשן, פֿון אוֹפֿיר-גאָלד. 13 װעגן דעם װעל איך מאַכן ציטערן די הימלען, און די ערד װעט אױפֿשטורעמען פֿון איר אָרט, אין דעם כּעס פֿון גאָט פֿון צבֿאות, און אין דעם טאָג פֿון זײַן גרימצאָרן. 14 און עס װעט זײַן: אַזױ װי אַ הירש אַ געיאָגטער, און אַזױ װי שאָף אָן אַן אײַנזאַמלער, װעלן זײ איטלעכער צו זײַן פֿאָלק זיך קערן, און איטלעכער צו זײַן לאַנד װעלן זײ אַנטלױפֿן. 15 איטלעכער װאָס װערט געפֿונען, װעט דערשטאָכן װערן, און איטלעכער װאָס װערט געכאַפּט, װעט פֿאַלן דורכן שװערד. 16 און זײערע קלײנע קינדער װעלן צעהאַקט װערן פֿאַר זײערע אױגן; זײערע הײַזער װעלן צערױבט װערן, און זײערע װײַבער װעלן געשענדט װערן. 17 זע, איך דערװעק אױף זײ מָדַי, װאָס זילבער אַכטן זײ ניט, און גאָלד, דאָס װילן זײ ניט. 18 און בױגנס װעלן צעהאַקן ייִנגלעך, און אױף פֿרוכט פֿון לײַב װעלן זײ ניט רַחמָנות האָבן, אױף קינדער װעט זיך ניט דערבאַרימען זײער אױג. 19 און בָבֿל, דאָס שײנדל פֿון מלוכות, די שטאָלצע פּראַכט פֿון די כַּשׂדים, װעט זײַן װי גאָטס איבערקערענישפֿון סדום און עַמורָה. 20 זי װעט אײביק ניט באַזעצט װערן, און ניט באַװױנט זײַן אױף דָור-דורות; און קײן אַראַבער װעט דאָרט ניט אױפֿשטעלן אַ געצעלט, און קײן פּאַסטוכער װעלן דאָרט ניט מאַכן הױערן. 21 נאָר װילדע קעץ װעלן דאָרטן הױערן, און זײערע הײַזער װעלן פֿול זײַן מיט קלאָג-חיות; און שטרױספֿױגלען װעלן דאָרט רוען, און שֵדים װעלן דאָרט אומטאַנצן. 22 און שאַקאַלן װעלן װױען אין זײערע פּאַלאַצןאון מדבר-הינט אין די פּאַלײַען פֿון תּענוג; און נאָנט איז איר צײַט צו קומען, און אירע טעג װעלן זיך ניט פֿאַרציִען.
עברית
1 מַשָּׂ֖א בָּבֶ֑ל אֲשֶׁ֣ר חָזָ֔ה יְשַׁעְיָ֖הוּ בֶּן־אָמֽוֹץ׃ 2 עַ֤ל הַר־נִשְׁפֶּה֙ שְֽׂאוּ־נֵ֔ס הָרִ֥ימוּ ק֖וֹל לָהֶ֑ם הָנִ֣יפוּ יָ֔ד וְיָבֹ֖אוּ פִּתְחֵ֥י נְדִיבִֽים׃ 3 אֲנִ֥י צִוֵּ֖יתִי לִמְקֻדָּשָׁ֑י גַּ֣ם קָרָ֤אתִי גִבּוֹרַי֙ לְאַפִּ֔י עַלִּיזֵ֖י גַּאֲוָתִֽי׃ 4 ק֥וֹל הָמ֛וֹן בֶּֽהָרִ֖ים דְּמ֣וּת עַם־רָ֑ב ק֠וֹל שְׁא֞וֹן מַמְלְכ֤וֹת גּוֹיִם֙ נֶֽאֱסָפִ֔ים יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת מְפַקֵּ֖ד צְבָ֥א מִלְחָמָֽה׃ 5 בָּאִ֛ים מֵאֶ֥רֶץ מֶרְחָ֖ק מִקְצֵ֣ה הַשָּׁמָ֑יִם יְהוָה֙ וּכְלֵ֣י זַעְמ֔וֹ לְחַבֵּ֖ל כָּל־הָאָֽרֶץ׃ 6 הֵילִ֕ילוּ כִּ֥י קָר֖וֹב י֣וֹם יְהוָ֑ה כְּשֹׁ֖ד מִשַּׁדַּ֥י יָבֽוֹא׃ 7 עַל־כֵּ֖ן כָּל־יָדַ֣יִם תִּרְפֶּ֑ינָה וְכָל־לְבַ֥ב אֱנ֖וֹשׁ יִמָּס׃ 8 וְֽנִבְהָ֓לוּ צִירִ֤ים וַֽחֲבָלִים֙ יֹֽאחֵז֔וּן כַּיּוֹלֵדָ֖ה יְחִיל֑וּן אִ֤ישׁ אֶל־רֵעֵ֙הוּ֙ יִתְמָ֔הוּ פְּנֵ֥י לְהָבִ֖ים פְּנֵיהֶֽם׃ 9 הִנֵּ֤ה יוֹם־יְהוָה֙ בָּ֔א אַכְזָרִ֥י וְעֶבְרָ֖ה וַחֲר֣וֹן אָ֑ף לָשׂ֤וּם הָאָ֙רֶץ֙ לְשַׁמָּ֔ה וְחַטָּאֶ֖יהָ יַשְׁמִ֥יד מִמֶּֽנָּה׃ 10 כִּֽי־כוֹכְבֵ֤י הַשָּׁמַ֙יִם֙ וּכְסִ֣ילֵיהֶ֔ם לֹ֥א יָהֵ֖לּוּ אוֹרָ֑ם חָשַׁ֤ךְ הַשֶּׁ֙מֶשׁ֙ בְּצֵאת֔וֹ וְיָרֵ֖חַ לֹֽא־יַגִּ֥יהַ אוֹרֽוֹ׃ 11 וּפָקַדְתִּ֤י עַל־תֵּבֵל֙ רָעָ֔ה וְעַל־רְשָׁעִ֖ים עֲוֺנָ֑ם וְהִשְׁבַּתִּי֙ גְּא֣וֹן זֵדִ֔ים וְגַאֲוַ֥ת עָרִיצִ֖ים אַשְׁפִּֽיל׃ 12 אוֹקִ֥יר אֱנ֖וֹשׁ מִפָּ֑ז וְאָדָ֖ם מִכֶּ֥תֶם אוֹפִֽיר׃ 13 עַל־כֵּן֙ שָׁמַ֣יִם אַרְגִּ֔יז וְתִרְעַ֥שׁ הָאָ֖רֶץ מִמְּקוֹמָ֑הּ בְּעֶבְרַת֙ יְהוָ֣ה צְבָא֔וֹת וּבְי֖וֹם חֲר֥וֹן אַפּֽוֹ׃ 14 וְהָיָה֙ כִּצְבִ֣י מֻדָּ֔ח וּכְצֹ֖אן וְאֵ֣ין מְקַבֵּ֑ץ אִ֤ישׁ אֶל־עַמּוֹ֙ יִפְנ֔וּ וְאִ֥ישׁ אֶל־אַרְצ֖וֹ יָנֽוּסוּ׃ 15 כָּל־הַנִּמְצָ֖א יִדָּקֵ֑ר וְכָל־הַנִּסְפֶּ֖ה יִפּ֥וֹל בֶּחָֽרֶב׃ 16 וְעֹלְלֵיהֶ֥ם יְרֻטְּשׁ֖וּ לְעֵֽינֵיהֶ֑ם יִשַּׁ֙סּוּ֙ בָּֽתֵּיהֶ֔ם וּנְשֵׁיהֶ֖ם תשגלנה 17 הִנְנִ֛י מֵעִ֥יר עֲלֵיהֶ֖ם אֶת־מָדָ֑י אֲשֶׁר־כֶּ֙סֶף֙ לֹ֣א יַחְשֹׁ֔בוּ וְזָהָ֖ב לֹ֥א יַחְפְּצוּ־בֽוֹ׃ 18 וּקְשָׁת֖וֹת נְעָרִ֣ים תְּרַטַּ֑שְׁנָה וּפְרִי־בֶ֙טֶן֙ לֹ֣א יְרַחֵ֔מוּ עַל־בָּנִ֖ים לֹֽא־תָח֥וּס עֵינָֽם׃ 19 וְהָיְתָ֤ה בָבֶל֙ צְבִ֣י מַמְלָכ֔וֹת תִּפְאֶ֖רֶת גְּא֣וֹן כַּשְׂדִּ֑ים כְּמַהְפֵּכַ֣ת אֱלֹהִ֔ים אֶת־סְדֹ֖ם וְאֶת־עֲמֹרָֽה׃ 20 לֹֽא־תֵשֵׁ֣ב לָנֶ֔צַח וְלֹ֥א תִשְׁכֹּ֖ן עַד־דּ֣וֹר וָד֑וֹר וְלֹֽא־יַהֵ֥ל שָׁם֙ עֲרָבִ֔י וְרֹעִ֖ים לֹא־יַרְבִּ֥צוּ שָֽׁם׃ 21 וְרָבְצוּ־שָׁ֣ם צִיִּ֔ים וּמָלְא֥וּ בָתֵּיהֶ֖ם אֹחִ֑ים וְשָׁ֤כְנוּ שָׁם֙ בְּנ֣וֹת יַֽעֲנָ֔ה וּשְׂעִירִ֖ים יְרַקְּדוּ־שָֽׁם׃ 22 וְעָנָ֤ה אִיִּים֙ בְּאַלְמנוֹתָ֔יו וְתַנִּ֖ים בְּהֵ֣יכְלֵי עֹ֑נֶג וְקָר֤וֹב לָבוֹא֙ עִתָּ֔הּ וְיָמֶ֖יהָ לֹ֥א יִמָּשֵֽׁכוּ׃