Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אין זיבעצנטן יאָר פֿון פֶּקַח דעם זון פֿון רמַליָהון, איז אָחָז דער זון פֿון יוֹתָם דעם מלך פֿון יהוּדה געװאָרן מלך. 2 צװאַנציק יאָר איז אָחָז אַלט געװען, אַז ער איז געװאָרן מלך, און זעכצן יאָר האָט ער געקיניגט אין ירושלים. און ער האָט ניט געטאָן װאָס איז רעכטפֿאַרטיק אין די אױגן פֿון גאָט זײַן האַר, אַזױ װי זײַן פֿאָטער דוד. 3 נײַערט ער איז געגאַנגען אין דעם װעג פֿון די מלכים פֿון ישׂראל. און ער האָט אױך געמאַכט דורכגײן זײַן זון דורכן פֿײַער, אַזױ װי די אומװערדיקײטן פֿון די פֿעלקער װאָס גאָט האָט זײ פֿאַרטריבן פֿון פֿאַר די קינדער פֿון ישׂראל. 4 און ער האָט געשלאַכט און גערײכערט אױף די בָמות, און אױף די בערגלעך, און אונטער יעטװעדער צװײַגהאַפֿטיקן בױם. 5 דענצמאָל איז אַרױפֿגעקומען רצין דער מלך פֿון ארם, און פֶּקַח דער זון פֿון רמַליָהון, דער מלך פֿון ישׂראל, קײן ירושלים אױף מלחמה; און זײ האָבן געלעגערט אױף אָחָזן, און ניט געקענט בײַקומען. 6 אין יענער צײַט האָט רצין דער מלך פֿון ארם צוריקגעקערט אֵילַת צו ארם, און האָט אַרױסגעװאָרפֿן די יהודהער פֿון אֵילַת. און די אדומים זײַנען געקומען קײן אֵילַת, און זײַנען דאָרטן געבליבן זיצן ביז אױף הײַנטיקן טאָג.
7 און אָחָז האָט געשיקט שלוחים צו תִּגלַת-פִּלאֶסֶר דעם מלך פֿון אשור, אַזױ צו זאָגן: דײַן קנעכט און דײַן זון בין איך; קום אַרױף און העלף מיר פֿון דער האַנט פֿון דעם מלך פֿון ארם, און פֿון דער האַנט פֿון דעם מלך פֿון ישׂראל, װאָס זײַנען אױפֿגעשטאַנען אױף מיר. 8 און אָחָז האָט גענומען דאָס זילבער און דאָס גאָלד װאָס האָט זיך געפֿונען אין גאָטס הױז און אין די שאַצקאַמערן פֿון מלכס הױז, און האָט געשיקט צום מלך פֿון אשור שוחד. 9 און דער מלך פֿון אשור האָט צוגעהערט צו אים, און דער מלך פֿון אשור איז אַרױפֿגעגאַנגען אױף דמשׂק, און האָט זי אײַנגענומען, און האָט פֿאַרטריבן אירע באַװױנער קײן קיר, און רצינען האָט ער געטײט. 10 און דער מלך אָחָז איז געגאַנגען קײן דמשׂק אַנטקעגן תִּגלַת-פִּלאֶסֶר דעם מלך פֿון אשור, און ער האָט געזען דעם מזבח װאָס אין דמשׂק. און דער מלך אָחָז האָט געשיקט צו אוּרִיה דעם כּהן די געשטאַלט פֿון דעם מזבח און זײַן געבױ לױט זײַן גאַנצער אַרבעט. 11 און אוּרִיה דער כּהן האָט אױפֿגעבױט דעם מזבח; אַזױ װי אַלץ װאָס דער מלך אָחָז האָט געשיקט פֿון דמשׂק. אַזױ האָט אוּרִיה דער כּהן געמאַכט, אײדער דער מלך אָחָז איז געקומען פֿון דמשׂק. 12 און אַז דער מלך איז געקומען פֿון דמשׂק, האָט דער מלך געזען דעם מזבח; און דער מלך האָט גענענט צום מזבח, און האָט אױפֿגעבראַכט אױף אים. 13 און ער האָט געדעמפֿט זײַן בראַנדאָפּפֿער און זײַן שפּײַזאָפּפֿער, און געגאָסן זײַן גיסאָפּפֿער, און געשפּרענגט דאָס בלוט פֿון זײַן פֿרידאָפּפֿער, אױפֿן מזבח. 14 און דעם קופּערנעם מזבח װאָס פֿאַר גאָט האָט ער צוגערוקט פֿון פֿאַר דעם הױז, פֿון צװישן דעם מזבח און צװישן דעם הױז פֿון גאָט, און האָט אים אַװעקגעשטעלט בײַם זײַט פֿון דעם מזבח צו צפֿון. 15 און דער מלך אָחָז האָט באַפֿױלן אוּרִיה דעם כּהן, אַזױ צו זאָגן: אױף דעם גרױסן מזבח דעמף דאָס בראַנדאָפּפֿער פֿון אין דער פֿרי, און דאָס שפּײַזאָפּפֿער פֿון אָװנט, און דאָס בראַנדאָפּפֿער פֿון מלך און זײַן שפּײַזאָפּפֿער, און דאָס בראַנדאָפּפֿער פֿון דעם גאַנצן פֿאָלק פֿון לאַנד, און זײער שפּײַזאָפּפֿער און זײערע גיסאָפּפֿער; און איטלעך בלוט פֿון בראַנדאָפּפֿער און איטלעך בלוט פֿון שלאַכטאָפּפֿער זאָלסטו שפּרענגען אױף אים. און װעגן דעם קופּערנעם מזבח װעל איך דאַרפֿן נאָכקוקן. 16 און אוּרִיה דער כּהן האָט געטאָן אַזױ װי אַלץ װאָס דער מלך אָחָז האָט באַפֿױלן. 17 און דער מלך אָחָז האָט אָפּגעהאַקט די ראַמען פֿון די געשטעלן, און האָט אָפּגעטאָן פֿון זײ דעם האַנטפֿאַס. און דעם ים האָט ער אַראָפּגענומען פֿון די קופּערנע רינדער װאָס אונטער אים, און האָט אים אַװעקגעשטעלט אױף אַ געפֿלאַסטער פֿון שטײנער. 18 און דער איבערדעק פֿאַר שבת װאָס מע האָט אָנגעבױט אָן הױז, און דעם מלכס אײַנגאַנג דערױסן, האָט ער איבערגעשטעלט אין הױז פֿון גאָט װעגן דעם מלך פֿון אשור. 19 און די איבעריקע זאַכן פֿון אָחָזן װאָס ער האָט געטאָן, זײ זײַנען שױן באַשריבן אין בוך פֿון די צײַטגעשעענישן פֿון די מלכים פֿון יהוּדה. 20 און אָחָז האָט זיך געלײגט מיט זײַנע עלטערן, און ער איז באַגראָבן געװאָרן לעבן זײַנע עלטערן אין דָוִדס-שטאָט. און זײַן זון חִזקִיָהו איז געװאָרן מלך אױף זײַן אָרט.
עברית
1 בִּשְׁנַת֙ שְׁבַֽע־עֶשְׂרֵ֣ה שָׁנָ֔ה לְפֶ֖קַח בֶּן־רְמַלְיָ֑הוּ מָלַ֛ךְ אָחָ֥ז בֶּן־יוֹתָ֖ם מֶ֥לֶךְ יְהוּדָֽה׃ 2 בֶּן־עֶשְׂרִ֤ים שָׁנָה֙ אָחָ֣ז בְּמָלְכ֔וֹ וְשֵׁשׁ־עֶשְׂרֵ֣ה שָׁנָ֔ה מָלַ֖ךְ בִּירוּשָׁלָ֑͏ִם וְלֹא־עָשָׂ֣ה הַיָּשָׁ֗ר בְּעֵינֵ֛י יְהוָ֥ה אֱלֹהָ֖יו כְּדָוִ֥ד אָבִֽיו׃ 3 וַיֵּ֕לֶךְ בְּדֶ֖רֶךְ מַלְכֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל וְגַ֤ם אֶת־בְּנוֹ֙ הֶעֱבִ֣יר בָּאֵ֔שׁ כְּתֹֽעֲבוֹת֙ הַגּוֹיִ֔ם אֲשֶׁ֨ר הוֹרִ֤ישׁ יְהוָה֙ אֹתָ֔ם מִפְּנֵ֖י בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃ 4 וַיְזַבֵּ֧חַ וַיְקַטֵּ֛ר בַּבָּמ֖וֹת וְעַל־הַגְּבָע֑וֹת וְתַ֖חַת כָּל־עֵ֥ץ רַעֲנָֽן׃ 5 אָ֣ז יַעֲלֶ֣ה רְצִ֣ין מֶֽלֶךְ־אֲ֠רָם וּפֶ֨קַח בֶּן־רְמַלְיָ֧הוּ מֶֽלֶךְ־יִשְׂרָאֵ֛ל יְרוּשָׁלַ֖͏ִם לַמִּלְחָמָ֑ה וַיָּצֻ֙רוּ֙ עַל־אָחָ֔ז וְלֹ֥א יָכְל֖וּ לְהִלָּחֵֽם׃ 6 בָּעֵ֣ת הַהִ֗יא הֵ֠שִׁיב רְצִ֨ין מֶֽלֶךְ־אֲרָ֤ם אֶת־אֵילַת֙ לַֽאֲרָ֔ם וַיְנַשֵּׁ֥ל אֶת־הַיְהוּדִ֖ים מֵֽאֵיל֑וֹת וארמים בָּ֣אוּ אֵילַ֔ת וַיֵּ֣שְׁבוּ שָׁ֔ם עַ֖ד הַיּ֥וֹם הַזֶּֽה׃   פ
7 וַיִּשְׁלַ֨ח אָחָ֜ז מַלְאָכִ֗ים אֶל־תִּ֠גְלַת פְּלֶ֤סֶר מֶֽלֶךְ־אַשּׁוּר֙ לֵאמֹ֔ר עַבְדְּךָ֥ וּבִנְךָ֖ אָ֑נִי עֲלֵ֨ה וְהוֹשִׁעֵ֜נִי מִכַּ֣ף מֶֽלֶךְ־אֲרָ֗ם וּמִכַּף֙ מֶ֣לֶךְ יִשְׂרָאֵ֔ל הַקּוֹמִ֖ים עָלָֽי׃ 8 וַיִּקַּ֨ח אָחָ֜ז אֶת־הַכֶּ֣סֶף וְאֶת־הַזָּהָ֗ב הַנִּמְצָא֙ בֵּ֣ית יְהוָ֔ה וּבְאֹֽצְר֖וֹת בֵּ֣ית הַמֶּ֑לֶךְ וַיִּשְׁלַ֥ח לְמֶֽלֶךְ־אַשּׁ֖וּר שֹֽׁחַד׃ 9 וַיִּשְׁמַ֤ע אֵלָיו֙ מֶ֣לֶךְ אַשּׁ֔וּר וַיַּעַל֩ מֶ֨לֶךְ אַשּׁ֤וּר אֶל־דַּמֶּ֙שֶׂק֙ וַֽיִּתְפְּשֶׂ֔הָ וַיַּגְלֶ֖הָ קִ֑ירָה וְאֶת־רְצִ֖ין הֵמִֽית׃ 10 וַיֵּ֣לֶךְ הַמֶּ֣לֶךְ אָחָ֡ז לִ֠קְרַאת תִּגְלַ֨ת פִּלְאֶ֤סֶר מֶֽלֶךְ־אַשּׁוּר֙ דּוּמֶּ֔שֶׂק וַיַּ֥רְא אֶת־הַמִּזְבֵּ֖חַ אֲשֶׁ֣ר בְּדַמָּ֑שֶׂק וַיִּשְׁלַח֩ הַמֶּ֨לֶךְ אָחָ֜ז אֶל־אוּרִיָּ֣ה הַכֹּהֵ֗ן אֶת־דְּמ֧וּת הַמִּזְבֵּ֛חַ וְאֶת־תַּבְנִית֖וֹ לְכָֽל־מַעֲשֵֽׂהוּ׃ 11 וַיִּ֛בֶן אוּרִיָּ֥ה הַכֹּהֵ֖ן אֶת־הַמִּזְבֵּ֑חַ כְּכֹ֣ל אֲשֶׁר־שָׁלַח֩ הַמֶּ֨לֶךְ אָחָ֜ז מִדַּמֶּ֗שֶׂק כֵּ֤ן עָשָׂה֙ אוּרִיָּ֣ה הַכֹּהֵ֔ן עַד־בּ֥וֹא הַמֶּֽלֶךְ־אָחָ֖ז מִדַּמָּֽשֶׂק׃ 12 וַיָּבֹ֤א הַמֶּ֙לֶךְ֙ מִדַּמֶּ֔שֶׂק וַיַּ֥רְא הַמֶּ֖לֶךְ אֶת־הַמִּזְבֵּ֑חַ וַיִּקְרַ֥ב הַמֶּ֛לֶךְ עַל־הַמִּזְבֵּ֖חַ וַיַּ֥עַל עָלָֽיו׃ 13 וַיַּקְטֵ֤ר אֶת־עֹֽלָתוֹ֙ וְאֶת־מִנְחָת֔וֹ וַיַּסֵּ֖ךְ אֶת־נִסְכּ֑וֹ וַיִּזְרֹ֛ק אֶת־דַּֽם־הַשְּׁלָמִ֥ים אֲשֶׁר־ל֖וֹ עַל־הַמִּזְבֵּֽחַ׃ 14 וְאֵ֨ת הַמִּזְבַּ֣ח הַנְּחֹשֶׁת֮ אֲשֶׁ֣ר לִפְנֵ֣י יְהוָה֒ וַיַּקְרֵ֗ב מֵאֵת֙ פְּנֵ֣י הַבַּ֔יִת מִבֵּין֙ הַמִּזְבֵּ֔חַ וּמִבֵּ֖ין בֵּ֣ית יְהוָ֑ה וַיִּתֵּ֥ן אֹת֛וֹ עַל־יֶ֥רֶךְ הַמִּזְבֵּ֖חַ צָפֽוֹנָה׃ 15 ויצוהו הַמֶּֽלֶךְ־אָ֠חָז אֶת־אוּרִיָּ֨ה הַכֹּהֵ֜ן לֵאמֹ֗ר עַ֣ל הַמִּזְבֵּ֣חַ הַגָּד֡וֹל הַקְטֵ֣ר אֶת־עֹֽלַת־הַבֹּקֶר֩ וְאֶת־מִנְחַ֨ת הָעֶ֜רֶב וְֽאֶת־עֹלַ֧ת הַמֶּ֣לֶךְ וְאֶת־מִנְחָת֗וֹ וְ֠אֵת עֹלַ֞ת כָּל־עַ֤ם הָאָ֙רֶץ֙ וּמִנְחָתָ֣ם וְנִסְכֵּיהֶ֔ם וְכָל־דַּ֥ם עֹלָ֛ה וְכָל־דַּם־זֶ֖בַח עָלָ֣יו תִּזְרֹ֑ק וּמִזְבַּ֧ח הַנְּחֹ֛שֶׁת יִֽהְיֶה־לִּ֖י לְבַקֵּֽר׃ 16 וַיַּ֖עַשׂ אוּרִיָּ֣ה הַכֹּהֵ֑ן כְּכֹ֥ל אֲשֶׁר־צִוָּ֖ה הַמֶּ֥לֶךְ אָחָֽז׃ 17 וַיְקַצֵּץ֩ הַמֶּ֨לֶךְ אָחָ֜ז אֶת־הַמִּסְגְּר֣וֹת הַמְּכֹנ֗וֹת וַיָּ֤סַר מֵֽעֲלֵיהֶם֙ ואת־הַכִּיֹּ֔ר וְאֶת־הַיָּ֣ם הוֹרִ֔ד מֵעַ֛ל הַבָּקָ֥ר הַנְּחֹ֖שֶׁת אֲשֶׁ֣ר תַּחְתֶּ֑יהָ וַיִּתֵּ֣ן אֹת֔וֹ עַ֖ל מַרְצֶ֥פֶת אֲבָנִֽים׃ 18 וְאֶת־מיסך הַשַּׁבָּ֜ת אֲשֶׁר־בָּנ֣וּ בַבַּ֗יִת וְאֶת־מְב֤וֹא הַמֶּ֙לֶךְ֙ הֽ͏ַחִיצ֔וֹנָה הֵסֵ֖ב בֵּ֣ית יְהוָ֑ה מִפְּנֵ֖י מֶ֥לֶךְ אַשּֽׁוּר׃ 19 וְיֶ֛תֶר דִּבְרֵ֥י אָחָ֖ז אֲשֶׁ֣ר עָשָׂ֑ה הֲלֹא־הֵ֣ם כְּתוּבִ֗ים עַל־סֵ֛פֶר דִּבְרֵ֥י הַיָּמִ֖ים לְמַלְכֵ֥י יְהוּדָֽה׃ 20 וַיִּשְׁכַּ֤ב אָחָז֙ עִם־אֲבֹתָ֔יו וַיִּקָּבֵ֥ר עִם־אֲבֹתָ֖יו בְּעִ֣יר דָּוִ֑ד וַיִּמְלֹ֛ךְ חִזְקִיָּ֥הוּ בְנ֖וֹ תַּחְתָּֽיו׃   פ