Yiddish
Hebrew
אידיש
1 זיבן יאָר איז יהואש אַלט געװען, אַז ער איז געװאָרן מלך.
2 אין זיבעטן יאָר פֿון יֵהוּאן איז יהואש געװאָרן מלך, און פֿערציק יאָר האָט ער געקיניגט אין ירושלים, און דער נאָמען פֿון זײַן מוטער איז געװען צִבֿיָה פֿון באֵר-שֶבֿע. 3 און יהואש האָט געטאָן װאָס איז רעכטפֿאַרטיק אין די אױגן פֿון גאָט אַלע זײַנע טעג, אַזױ װי יהוֹיָדָע דער כּהן האָט אים געלערנט. 4 נאָר די בָמות זײַנען ניט אָפּגעטאָן געװאָרן; דאָס פֿאָלק האָט נאָך אַלץ געשלאַכט און גערײכערט אױף די בָמות. 5 און יהואש האָט געזאָגט צו די כּהנים: אַל דאָס געהײליקטע זילבער װאָס װערט געבראַכט אין גאָטס הױז אין גאַנגבאַרן געלט, דאָס געלט פֿון נפֿשות לױט איטלעכנס אָפּשאַצונג, אַל דאָס געלט װאָס עמיצן קומט אַרױף אױפֿן האַרצן צו ברענגען אין הױז פֿון גאָט, 6 זאָלן די כּהנים נעמען פֿאַר זיך, איטלעכער פֿון זײַן געבער; און זײ זאָלן פֿאַרריכטן די צעבראָכענע ערטער פֿון הױז, װוּ נאָר אַ צעבראָכענער אָרט װעט זיך דאָרטן געפֿינען.
7 אָבער עס איז געװען אין דרײַ און צװאַנציקסטן יאָר פֿון מלך יהואש, האָבן די כּהנים נאָך ניט געהאַט פֿאַרריכט די צעבראָכענע ערטער פֿון הױז. 8 האָט דער מלך יהואש גערופֿן יהוֹיָדָע דעם כּהן, און די [אַנדערע] כּהנים, און ער האָט צו זײ געזאָגט: פֿאַר װאָס פֿאַרריכט איר ניט די צעבראָכענע ערטער פֿון הױז? און אַצונד, זאָלט איר מער ניט נעמען קײן געלט פֿון אײַערע געבער, נײַערט אױף די צעבראָכענע ערטער פֿון הױז זאָלט איר עס אָפּגעבן. 9 האָבן די כּהנים אײַנגעװיליקט, ניט צו נעמען דאָס געלט פֿון דעם פֿאָלק, און ניט צו פֿאַרריכטן די צעבראָכענע ערטער פֿון הױז. 10 און יהוֹיָדָע דער כּהן האָט גענומען אַ קאַסטן, און האָט אױסגעשניטן אַ לאָך אין זײַן טירל, און האָט אים אַװעקגעשטעלט לעבן מזבח, אױף דער רעכטער זײַט װי מע קומט אַרײַן אין הױז פֿון גאָט; און אַהין פֿלעגן די כּהנים װאָס היטן די שװעל, אַרײַנטאָן דאָס גאַנצע געלט װאָס איז געבראַכט געװאָרן אין הױז פֿון גאָט. 11 און עס איז געװען, װי זײ האָבן געזען אַז אין קאַסטן איז דאָ פֿיל געלט, אַזױ איז אַרױפֿגעקומען דער שרײַבער פֿון מלך, און דער כּהן-גדול, און זײ האָבן אײַנגעבונדן און איבערגעצײלט דאָס געלט װאָס האָט זיך געפֿונען אין הױז פֿון גאָט. 12 און זײ פֿלעגן איבערגעבן דאָס אױסגעצײלטע געלט אין די הענט פֿון די װערקמײַנסטערס װאָס זײַנען געװען געשטעלט איבער דעם הױז פֿון גאָט; און זײ האָבן עס אױסגעצאָלט צו די האָלצמײַנסטערס און צו די בױמײַנסטערס װאָס האָבן געאַרבעט אין הױז פֿון גאָט, 13 און צו די מױערער, און צו די שטײנהעקער, און אױף צו קױפֿן האָלץ און געהאַקטע שטײנער, צו פֿאַרריכטן די צעבראָכענע ערטער פֿון גאָטס הױז, און אױף אַלץ װאָס איז אַװעקגעגאַנגען אױפֿן הױז, צום פֿאַרריכטן. 14 אָבער קײן זילבערנע בעקנס, שנײצמעסערס, שפּרענגבעקנס, טרומײטן, קײן שום גילדערנע כּלי און זילבערנע כּלי, פֿלעגט ניט געמאַכט װערן פֿאַר דעם הױז פֿון גאָט פֿון דעם געלט װאָס איז געבראַכט געװאָרן אין הױז פֿון גאָט. 15 נײַערט צו די װערקמײַנסטערס פֿלעגט מען עס געבן, און זײ פֿלעגן דערמיט פֿאַרריכטן דאָס הױז פֿון גאָט. 16 און מע פֿלעגט זיך ניט רעכענען מיט די מענטשן װאָס מע פֿלעגט געבן דאָס געלט אױף זײער האַנט, אױף צו געבן צו די בַעַל-מלאָכהס, נײַערט אױף נאמנות האָבן זײ געאַרבעט. 17 דאָס געלט פֿון שולדאָפּפֿער און דאָס געלט פֿון זינדאָפּפֿער פֿלעגט ניט געבראַכט װערן אין הױז פֿון גאָט; דאָס פֿלעגט געהערן צו די כּהנים.
18 דענצמאָל איז אַרױפֿגעגאַנגען חַזָאֵל דער מלך פֿון ארם, און האָט געהאַלטן מלחמה אױף גַת, און האָט זי באַצװוּנגען. און חַזָאֵל האָט געקערט זײַן פּנים אַרױפֿצוגײן אױף ירושלים. 19 האָט יהואש דער מלך פֿון יהוּדה גענומען אַלע הײליקע זאַכן װאָס יהוֹשפֿט, און יהוֹרם, און אַחַזיָהו, זײַנע עלטערן, די מלכים פֿון יהוּדה, האָבן געהײליקט, און זײַנע אײגענע געהײליקטע זאַכן, און דאָס גאַנצע גאָלד װאָס האָט זיך געפֿונען אין די שאַצקאַמערן פֿון גאָטס הױז און פֿון מלכס הױז, און ער האָט עס אַװעקגעשיקט צו חַזָאֵל דעם מלך פֿון ארם. און ער האָט אָפּגעצױגן פֿון ירושלים. 20 און די איבעריקע זאַכן װעגן יוֹאָשן, און אַלץ װאָס ער האָט געטאָן, דאָס איז שױן באַשריבן אין בוך פֿון די צײַטגעשעענישן פֿון די מלכים פֿון יהוּדה. 21 און זײַנע קנעכט זײַנען אױפֿגעשטאַנען און האָבן געבונטעװעט אַ בונט, און האָבן דערשלאָגן יוֹאָשן אין בית-מִלוא װאָס נידערט אַראָפּ צו סִלאָ. 22 יוֹזכר דער זון פֿון שִמעָתן, און יהוֹזָבֿד דער זון פֿון שומרן, זײַנע קנעכט, האָבן אים געשלאָגן, און ער איז געשטאָרבן. און מע האָט אים באַגראָבן לעבן זײַנע עלטערן אין דָוִדס-שטאָט. און זײַן זון אַמַציָה איז געװאָרן מלך אױף זײַן אָרט.
עברית
1 בֶּן־שֶׁ֥בַע שָׁנִ֖ים יְהוֹאָ֥שׁ בְּמָלְכֽוֹ׃   פ
2 בִּשְׁנַת־שֶׁ֤בַע לְיֵהוּא֙ מָלַ֣ךְ יְהוֹאָ֔שׁ וְאַרְבָּעִ֣ים שָׁנָ֔ה מָלַ֖ךְ בִּירֽוּשָׁלָ֑͏ִם וְשֵׁ֣ם אִמּ֔וֹ צִבְיָ֖ה מִבְּאֵ֥ר שָֽׁבַע׃ 3 וַיַּ֨עַשׂ יְהוֹאָ֧שׁ הַיָּשָׁ֛ר בְּעֵינֵ֥י יְהוָ֖ה כָּל־יָמָ֑יו אֲשֶׁ֣ר הוֹרָ֔הוּ יְהוֹיָדָ֖ע הַכֹּהֵֽן׃ 4 רַ֥ק הַבָּמ֖וֹת לֹא־סָ֑רוּ ע֥וֹד הָעָ֛ם מְזַבְּחִ֥ים וּֽמְקַטְּרִ֖ים בַּבָּמֽוֹת׃ 5 וַיֹּ֨אמֶר יְהוֹאָ֜שׁ אֶל־הַכֹּהֲנִ֗ים כֹּל֩ כֶּ֨סֶף הַקֳּדָשִׁ֜ים אֲשֶׁר־יוּבָ֤א בֵית־יְהוָה֙ כֶּ֣סֶף עוֹבֵ֔ר אִ֕ישׁ כֶּ֥סֶף נַפְשׁ֖וֹת עֶרְכּ֑וֹ כָּל־כֶּ֗סֶף אֲשֶׁ֤ר יַֽעֲלֶה֙ עַ֣ל לֶב־אִ֔ישׁ לְהָבִ֖יא בֵּ֥ית יְהוָֽה׃ 6 יִקְח֤וּ לָהֶם֙ הַכֹּ֣הֲנִ֔ים אִ֖ישׁ מֵאֵ֣ת מַכָּר֑וֹ וְהֵ֗ם יְחַזְּקוּ֙ אֶת־בֶּ֣דֶק הַבַּ֔יִת לְכֹ֛ל אֲשֶׁר־יִמָּצֵ֥א שָׁ֖ם בָּֽדֶק׃   פ
7 וַיְהִ֗י בִּשְׁנַ֨ת עֶשְׂרִ֧ים וְשָׁלֹ֛שׁ שָׁנָ֖ה לַמֶּ֣לֶךְ יְהוֹאָ֑שׁ לֹֽא־חִזְּק֥וּ הַכֹּהֲנִ֖ים אֶת־בֶּ֥דֶק הַבָּֽיִת׃ 8 וַיִּקְרָא֩ הַמֶּ֨לֶךְ יְהוֹאָ֜שׁ לִיהוֹיָדָ֤ע הַכֹּהֵן֙ וְלַכֹּ֣הֲנִ֔ים וַיֹּ֣אמֶר אֲלֵהֶ֔ם מַדּ֛וּעַ אֵינְכֶ֥ם מְחַזְּקִ֖ים אֶת־בֶּ֣דֶק הַבָּ֑יִת וְעַתָּ֗ה אַל־תִּקְחוּ־כֶ֙סֶף֙ מֵאֵ֣ת מַכָּֽרֵיכֶ֔ם כִּֽי־לְבֶ֥דֶק הַבַּ֖יִת תִּתְּנֻֽהוּ׃ 9 וַיֵּאֹ֖תוּ הַכֹּֽהֲנִ֑ים לְבִלְתִּ֤י קְחַת־כֶּ֙סֶף֙ מֵאֵ֣ת הָעָ֔ם וּלְבִלְתִּ֥י חַזֵּ֖ק אֶת־בֶּ֥דֶק הַבָּֽיִת׃ 10 וַיִּקַּ֞ח יְהוֹיָדָ֤ע הַכֹּהֵן֙ אֲר֣וֹן אֶחָ֔ד וַיִּקֹּ֥ב חֹ֖ר בְּדַלְתּ֑וֹ וַיִּתֵּ֣ן אֹתוֹ֩ אֵ֨צֶל הַמִּזְבֵּ֜חַ בימין בְּבֽוֹא־אִישׁ֙ בֵּ֣ית יְהוָ֔ה וְנָֽתְנוּ־שָׁ֤מָּה הַכֹּֽהֲנִים֙ שֹׁמְרֵ֣י הַסַּ֔ף אֶת־כָּל־הַכֶּ֖סֶף הַמּוּבָ֥א בֵית־יְהוָֽה׃ 11 וַֽיְהִי֙ כִּרְאוֹתָ֔ם כִּֽי־רַ֥ב הַכֶּ֖סֶף בָּֽאָר֑וֹן וַיַּ֨עַל סֹפֵ֤ר הַמֶּ֙לֶךְ֙ וְהַכֹּהֵ֣ן הַגָּד֔וֹל וַיָּצֻ֙רוּ֙ וַיִּמְנ֔וּ אֶת־הַכֶּ֖סֶף הַנִּמְצָ֥א בֵית־יְהוָֽה׃ 12 וְנָתְנוּ֙ אֶת־הַכֶּ֣סֶף הַֽמְתֻכָּ֔ן עַל־יד עֹשֵׂ֣י הַמְּלָאכָ֔ה הפקדים בֵּ֣ית יְהוָ֑ה וַיּוֹצִיאֻ֜הוּ לְחָרָשֵׁ֤י הָעֵץ֙ וְלַבֹּנִ֔ים הָעֹשִׂ֖ים בֵּ֥ית יְהוָֽה׃ 13 וְלַגֹּֽדְרִים֙ וּלְחֹצְבֵ֣י הָאֶ֔בֶן וְלִקְנ֤וֹת עֵצִים֙ וְאַבְנֵ֣י מַחְצֵ֔ב לְחַזֵּ֖ק אֶת־בֶּ֣דֶק בֵּית־יְהוָ֑ה וּלְכֹ֛ל אֲשֶׁר־יֵצֵ֥א עַל־הַבַּ֖יִת לְחָזְקָֽה׃ 14 אַךְ֩ לֹ֨א יֵעָשֶׂ֜ה בֵּ֣ית יְהוָ֗ה סִפּ֥וֹת כֶּ֙סֶף֙ מְזַמְּר֤וֹת מִזְרָקוֹת֙ חֲצֹ֣צְר֔וֹת כָּל־כְּלִ֥י זָהָ֖ב וּכְלִי־כָ֑סֶף מִן־הַכֶּ֖סֶף הַמּוּבָ֥א בֵית־יְהוָֽה׃ 15 כִּֽי־לְעֹשֵׂ֥י הַמְּלָאכָ֖ה יִתְּנֻ֑הוּ וְחִזְּקוּ־ב֖וֹ אֶת־בֵּ֥ית יְהוָֽה׃ 16 וְלֹ֧א יְחַשְּׁב֣וּ אֶת־הָאֲנָשִׁ֗ים אֲשֶׁ֨ר יִתְּנ֤וּ אֶת־הַכֶּ֙סֶף֙ עַל־יָדָ֔ם לָתֵ֖ת לְעֹשֵׂ֣י הַמְּלָאכָ֑ה כִּ֥י בֶאֱמֻנָ֖ה הֵ֥ם עֹשִֽׂים׃ 17 כֶּ֤סֶף אָשָׁם֙ וְכֶ֣סֶף חַטָּא֔וֹת לֹ֥א יוּבָ֖א בֵּ֣ית יְהוָ֑ה לַכֹּהֲנִ֖ים יִהְיֽוּ׃   פ
18 אָ֣ז יַעֲלֶ֗ה חֲזָאֵל֙ מֶ֣לֶךְ אֲרָ֔ם וַיִּלָּ֥חֶם עַל־גַּ֖ת וַֽיִּלְכְּדָ֑הּ וַיָּ֤שֶׂם חֲזָאֵל֙ פָּנָ֔יו לַעֲל֖וֹת עַל־יְרוּשָׁלָֽ͏ִם׃ 19 וַיִּקַּ֞ח יְהוֹאָ֣שׁ מֶֽלֶךְ־יְהוּדָ֗ה אֵ֣ת כָּל־הַקֳּדָשִׁ֡ים אֲשֶׁר־הִקְדִּ֣ישׁוּ יְהוֹשָׁפָ֣ט וִיהוֹרָם֩ וַאֲחַזְיָ֨הוּ אֲבֹתָ֜יו מַלְכֵ֤י יְהוּדָה֙ וְאֶת־קֳדָשָׁ֔יו וְאֵ֣ת כָּל־הַזָּהָ֗ב הַנִּמְצָ֛א בְּאֹצְר֥וֹת בֵּית־יְהוָ֖ה וּבֵ֣ית הַמֶּ֑לֶךְ וַיִּשְׁלַ֗ח לַֽחֲזָאֵל֙ מֶ֣לֶךְ אֲרָ֔ם וַיַּ֖עַל מֵעַ֥ל יְרוּשָׁלָֽ͏ִם׃ 20 וְיֶ֛תֶר דִּבְרֵ֥י יוֹאָ֖שׁ וְכָל־אֲשֶׁ֣ר עָשָׂ֑ה הֲלוֹא־הֵ֣ם כְּתוּבִ֗ים עַל־סֵ֛פֶר דִּבְרֵ֥י הַיָּמִ֖ים לְמַלְכֵ֥י יְהוּדָֽה׃ 21 וַיָּקֻ֥מוּ עֲבָדָ֖יו וַיִּקְשְׁרֽוּ־קָ֑שֶׁר וַיַּכּוּ֙ אֶת־יוֹאָ֔שׁ בֵּ֥ית מִלֹּ֖א הַיּוֹרֵ֥ד סִלָּֽא׃ 22 וְיוֹזָבָ֣ד בֶּן־שִׁ֠מְעָת וִיהוֹזָבָ֨ד בֶּן־שֹׁמֵ֤ר עֲבָדָיו֙ הִכֻּ֣הוּ וַיָּמֹ֔ת וַיִּקְבְּר֥וּ אֹת֛וֹ עִם־אֲבֹתָ֖יו בְּעִ֣יר דָּוִ֑ד וַיִּמְלֹ֛ךְ אֲמַצְיָ֥ה בְנ֖וֹ תַּחְתָּֽיו׃   פ