Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און אַחאבֿ האָט געהאַט זיבעציק זין אין שומרון. האָט יֵהוּא געשריבן בריװ, און האָט געשיקט קײן שומרון צו די האַרן פֿון יזרעאל, די עלטסטע, און צו די װאָס זײַנען געװען דערציִער בײַ אַחאבֿן, אַזױ צו זאָגן: 2 און אַצונד, װי עס קומט צו אײַך דער דאָזיקער בריװ, אַזױ װי בײַ אײַך זײַנען די זין פֿון אײַער האַר, און בײַ אײַך זײַנען דאָ רײַטװעגן און פֿערד, און אַ פֿעסטונגשטאָט און װאַפֿן. 3 זאָלט איר זען דעם בעסטן און גלײַכסטן פֿון אײַער האַרס זין, און אַרױפֿזעצן אױף זײַן פֿאָטערס טראָן; און האַלט מלחמה פֿאַר אײַער האַרס הױז. 4 האָבן זײ זײער שטאַרק מורא געקריגן, און זײ האָבן געזאָגט: אָט זײַנען די צװײ מלכים ניט באַשטאַנען פֿאַר אים, און װי װעלן מיר באַשטײן? 5 און דער װאָס איבער דעם פּאַלאַץ, און דער װאָס איבער דער שטאָט, און די עלטסטע, און די דערציִער, האָבן געשיקט צו יֵהוּאן, אַזױ צו זאָגן: דײַנע קנעכט זײַנען מיר; און אַלץ װאָס דו װעסט אונדז זאָגן, װעלן מיר טאָן. מיר װעלן קײנעם ניט מאַכן פֿאַר אַ מלך. װאָס איז גוט אין דײַנע אױגן, טו. 6 האָט ער געשריבן צו זײ אַ בריװ אַ צװײט מאָל, אַזױ צו זאָגן: אױב איר זײַט מיט מיר, און איר װילט צוהערן צו מײַן קָול, נעמט די קעפּ פֿון די מאַנספּאַרשױנען, אײַער האַרס זין, און קומט צו מיר מאָרגן אַרום דער צײַט קײן יזרעאל. און די זין פֿון מלך, זיבעציק פּאַרשױן, זײַנען געװען בײַ די גרױסע לײַט פֿון דער שטאָט, װאָס האָבן זײ אױפֿגעצױגן. 7 און עס איז געװען, װי דער בריװ איז אָנגעקומען צו זײ, אַזױ האָבן זײ גענומען די זין פֿון מלך, און זײ געשאָכטן, זיבעציק פּאַרשױן; און זײ האָבן אַרײַנגעטאָן זײערע קעפּ אין קערב, און אַװעקגעשיקט צו אים קײן יזרעאל. 8 איז געקומען אַ שָלִיח, און האָט אים אָנגעזאָגט, אַזױ צו זאָגן: מע האָט געבראַכט די קעפּ פֿון דעם מלכס זין. האָט ער געזאָגט: מאַכט זײ אין צװײ הױפֿנס בײַם אײַנגאַנג פֿון טױער, ביז אין דער פֿרי. 9 און עס איז געװען אין דער פֿרי, איז ער אַרױסגעגאַנגען, און האָט זיך אַװעקגעשטעלט, און האָט געזאָגט צום גאַנצן פֿאָלק, איר זײַט אומשולדיק; אָט האָב איך געמאַכט אַ בונט אַקעגן מײַן האַר, און האָב אים געהרגעט. אָבער װער האָט דערשלאָגן אַלע די דאָזיקע? 10 זײַט װיסן דען, אַז גאָרנישט װעט פֿאַלן צו דער ערד פֿון דעם װאָרט פֿון גאָט װאָס גאָט האָט גערעדט אױף דעם הױז פֿון אַחאבֿ; און גאָט האָט געטאָן װאָס ער האָט גערעדט דורך זײַן קנעכט אֵלִיָהון. 11 און יֵהוּא האָט דערשלאָגן אַלע װאָס זײַנען געבליבן פֿון אַחאבֿס הױז אין יזרעאל, און אַלע זײַנע גרױסע לײַט, און זײַנע גוטע פֿרײַנט, און זײַנע כּהנים, ביז ער האָט ניט געלאָזן פֿון אים אַן איבערבלײַב. 12 און ער איז אױפֿגעשטאַנען און איז אַװעק, און איז געגאַנגען קײן שומרון. װי ער איז בײַם שערהױז פֿון די פּאַסטוכער אונטער װעגנס, 13 אַזױ האָט יֵהוּא אָנגעטראָפֿן די ברידער פֿון אַחַזיָהו דעם מלך פֿון יהוּדה, און ער האָט געזאָגט: װער זײַט איר? האָבן זײ געזאָגט: די ברידער פֿון אַחַזיָהון זײַנען מיר, און מיר האָבן אַראָפּגענידערט [צו פֿרעגן] אױף דעם פֿריד פֿון די קינדער פֿון מלך און די קינדער פֿון דער מוטער-מלכּה. 14 האָט ער געזאָגט: כאַפּט זײ לעבעדיקערהײט. און מע האָט זײ געכאַפּט לעבעדיקערהײט, און זײ געשאָכטן בײַ דער גרוב פֿון דעם שערהױז, צװײ און פֿערציק מאַן. און ער האָט קײנעם פֿון זײ ניט איבערגעלאָזט. 15 און װי ער איז אַװעקגעגאַנגען פֿון דאָרטן, אַזױ האָט ער אָנגעטראָפֿן יהונָדבֿ דעם זון פֿון רֵכָבֿן אים אַנטקעגן. האָט ער אים באַגריסט, און האָט צו אים געזאָגט: איז דײַן האַרץ אױפֿריכטיק, אַזױ װי מײַן האַרץ איז צו דײַן האַרצן? האָט יהונָדבֿ געזאָגט: יאָ. [האָט יֵהוּא געזאָגט:] אױב יאָ, גיב דײַן האַנט. האָט ער געגעבן זײַן האַנט; – און ער האָט אים אַרױפֿגענומען צו זיך אױפֿן רײַטװאָגן. 16 און ער האָט געזאָגט: קום מיט מיר, און זע װי איך נעם זיך אָן פֿון גאָטס װעגן. און מע האָט אים געפֿירט אין זײַן רײַטװאָגן. 17 און ער איז געקומען קײן שומרון, און האָט דערשלאָגן אַלע װאָס זײַנען געבליבן פֿון אַחאבֿן אין שומרון. ביז ער האָט אים פֿאַרטיליקט; אַזױ װי דאָס װאָרט פֿון גאָט װאָס ער האָט גערעדט צו אֵלִיָהון.
18 און יֵהוּא האָט אײַנגעזאַמלט דאָס גאַנצע פֿאָלק, און האָט צו זײ געזאָגט: אַחאבֿ האָט געדינט בַעַל אַ ביסל, יֵהוּא װעט אים דינען פֿיל. 19 און אַצונד, רופֿט צו מיר אַלע נבֿיאים פֿון בַעַל, אַלע זײַנע דינער, און אַלע זײַנע כּהנים; קײנער זאָל ניט פֿעלן; װאָרום אַ גרױסע אָפּפֿערשלאַכטונג צו בַעַל איז בײַ מיר. קײנער װאָס װעט פֿעלן, װעט ניט בלײַבן לעבן. און יֵהוּא האָט דאָס געטאָן מיט באַטרוג, כּדי אונטערצוברענגען די דינער פֿון בַעַל. 20 און יֵהוּא האָט געזאָגט: הײליקט אַן אײַנזאַמלונג צו בַעַל. האָבן זײ עס אױסגערופֿן. 21 און יֵהוּא האָט געשיקט אין גאַנץ ישׂראל, און אַלע דינער פֿון בַעַל זײַנען געקומען, און עס איז ניט געבליבן אַ מענטש װאָס איז ניט געקומען. און זײ זײַנען אַרײַנגעגאַנגען אין הױז פֿון בַעַל; און דאָס הױז פֿון בַעַל איז געװאָרן אָנגעפֿילט פֿון עק צו עק. 22 האָט ער געזאָגט צו דעם מאַן װאָס איבער דער קלײדער-קאַמער: גיב אַרױס מלבושים צו אַלע דינער פֿון בַעַל. און ער האָט זײ אַרױסגעגעבן די מלבושים. 23 און יֵהוּא איז אַרײַנגעגאַנגען מיט יהונָדבֿ דעם זון פֿון רֵכָבֿן אין הױז פֿון בַעַל, און ער האָט געזאָגט צו די דינער פֿון בַעַל: זוכט נאָך און זעט, אַז דאָ זאָל ניט זײַן מיט אײַך פֿון די קנעכט פֿון יהוה, נאָר בלױז בַעַל-דינער אַלײן. 24 און זײ זײַנען אַרײַנגעגאַנגען צו מאַכן שלאַכטאָפּפֿער און בראַנדאָפּפֿער. און יֵהוּא האָט זיך געשטעלט דרױסן אַכציק מאַן, און אָנגעזאָגט: אױב עמעצער װעט אַנטרונען װערן פֿון די מענטשן װאָס איך גיב איבער אױף אײַערע הענט, איז דײַן נפֿש פֿאַר יענעמס נפֿש. 25 און עס איז געװען, װי ער האָט געענדיקט מאַכן דאָס בראַנדאָפּפֿער, אַזױ האָט יֵהוּא געזאָגט צו די לױפֿערס און צו די הױפּטלײַט: גײט אַרײַן דערשלאָגט זײ; קײנער זאָל ניט אַרױס. האָבן זײ זײ דערשלאָגן מיטן שאַרף פֿון שװערד; און די לױפֿערס און די הױפּטלײַט האָבן זײ אַרױסגעװאָרפֿן, און זײַנען אַװעקגעגאַנגען צו דער שטאָט פֿון בַעַלס הױז. 26 און זײ האָבן אַרױסגענומען די זײַלשטײנער פֿון בַעַלס הױז, און זײ פֿאַרברענט. 27 און זײ האָבן צעבראָכן דעם זײַלשטײן פֿון בַעַל, און האָבן צעבראָכן דאָס הױז פֿון בַעַל, און האָבן עס געמאַכט פֿאַר אָפּטריטן ביז אױף הײַנטיקן טאָג. 28 און יֵהוּא האָט פֿאַרטיליקט בַעַל פֿון ישׂראל. 29 אָבער פֿון די זינד פֿון יָרָבֿעָם דעם זון פֿון נבֿטן, מיט װאָס ער האָט געמאַכט זינדיקן ישׂראל, פֿון הינטער זײ האָט זיך יֵהוּא ניט אָפּגעקערט – פֿון די גילדערנע קעלבער װאָס אין בֵית-אֵל און װאָס אין דָן. 30 און גאָט האָט געזאָגט צו יֵהוּאן: װײַל דו האָסט זיך גוט באַגאַנגען צו טאָן װאָס איז רעכטפֿאַרטיק אין מײַנע אױגן–געטאָן צו אַחאבֿס הױז אַזױ װי אַלץ אין מײַן האַרצן, װעלן דיר קינדער פֿון פֿירטן דָור זיצן אױף דעם טראָן פֿון ישׂראל. 31 אָבער יֵהוּא האָט ניט געהיט צו גײן אין דער תּורה פֿון יהוה דעם גאָט פֿון ישׂראל מיט זײַן גאַנצן האַרצן; ער האָט זיך ניט אָפּגעקערט פֿון די זינד פֿון יָרָבֿעָמען, װאָס ער האָט געמאַכט זינדיקן ישׂראל. 32 אין יענע טעג האָט גאָט אָנגעהױבן אָפּצוהאַקן פֿון ישׂראל. און חַזָאֵל האָט זײ געשלאָגן אין גאַנצן געמאַרק פֿון ישׂראל: 33 פֿון ירדן צו זונאױפֿגאַנג, דאָס גאַנצע לאַנד גִלעָד, די גדים, און די ראובֿנים, און די מנַשים, פֿון ערוער װאָס בײַם טאָל אַרנון-גִלעָד און בשן. 34 און די איבעריקע זאַכן װעגן יֵהוּאן, און אַלץ װאָס ער האָט געטאָן, און זײַן גאַנצע גבֿוּרהשאַפֿט, דאָס איז שױן באַשריבן אין בוך פֿון די צײַטגעשעענישן פֿון די מלכים פֿון ישׂראל. 35 און יֵהוּא האָט זיך געלײגט מיט זײַנע עלטערן, און מע האָט אים באַגראָבן אין שומרון. און זײַן זון יהוֹאָחָז איז געװאָרן מלך אױף זײַן אָרט. 36 און די טעג װאָס יֵהוּא האָט געקיניגט איבער ישׂראל אין שומרון, זײַנען געװען אַכט און צװאַנציק יאָר.
עברית
1 וּלְאַחְאָ֛ב שִׁבְעִ֥ים בָּנִ֖ים בְּשֹׁמְר֑וֹן וַיִּכְתֹּב֩ יֵה֨וּא סְפָרִ֜ים וַיִּשְׁלַ֣ח שֹׁמְר֗וֹן אֶל־שָׂרֵ֤י יִזְרְעֶאל֙ הַזְּקֵנִ֔ים וְאֶל־הָאֹמְנִ֥ים אַחְאָ֖ב לֵאמֹֽר׃ 2 וְעַתָּ֗ה כְּבֹ֨א הַסֵּ֤פֶר הַזֶּה֙ אֲלֵיכֶ֔ם וְאִתְּכֶ֖ם בְּנֵ֣י אֲדֹנֵיכֶ֑ם וְאִתְּכֶם֙ הָרֶ֣כֶב וְהַסּוּסִ֔ים וְעִ֥יר מִבְצָ֖ר וְהַנָּֽשֶׁק׃ 3 וּרְאִיתֶ֞ם הַטּ֤וֹב וְהַיָּשָׁר֙ מִבְּנֵ֣י אֲדֹנֵיכֶ֔ם וְשַׂמְתֶּ֖ם עַל־כִּסֵּ֣א אָבִ֑יו וְהִֽלָּחֲמ֖וּ עַל־בֵּ֥ית אֲדֹנֵיכֶֽם׃ 4 וַיִּֽרְאוּ֙ מְאֹ֣ד מְאֹ֔ד וַיֹּ֣אמְר֔וּ הִנֵּה֙ שְׁנֵ֣י הַמְּלָכִ֔ים לֹ֥א עָמְד֖וּ לְפָנָ֑יו וְאֵ֖יךְ נַעֲמֹ֥ד אֲנָֽחְנוּ׃ 5 וַיִּשְׁלַ֣ח אֲשֶׁר־עַל־הַבַּ֣יִת וַאֲשֶׁ֪ר עַל־הָעִ֟יר וְהַזְּקֵנִים֩ וְהָאֹמְנִ֨ים אֶל־יֵה֤וּא לֵאמֹר֙ עֲבָדֶ֣יךָ אֲנַ֔חְנוּ וְכֹ֛ל אֲשֶׁר־תֹּאמַ֥ר אֵלֵ֖ינוּ נַעֲשֶׂ֑ה לֹֽא־נַמְלִ֣יךְ אִ֔ישׁ הַטּ֥וֹב בְּעֵינֶ֖יךָ עֲשֵֽׂה׃ 6 וַיִּכְתֹּ֣ב אֲלֵיהֶם֩ סֵ֨פֶר שֵׁנִ֜ית לֵאמֹ֗ר אִם־לִ֨י אַתֶּ֜ם וּלְקֹלִ֣י אַתֶּ֣ם שֹׁמְעִ֗ים קְחוּ֙ אֶת־רָאשֵׁי֙ אַנְשֵׁ֣י בְנֵֽי־אֲדֹנֵיכֶ֔ם וּבֹ֧אוּ אֵלַ֛י כָּעֵ֥ת מָחָ֖ר יִזְרְעֶ֑אלָה וּבְנֵ֤י הַמֶּ֙לֶךְ֙ שִׁבְעִ֣ים אִ֔ישׁ אֶת־גְּדֹלֵ֥י הָעִ֖יר מְגַדְּלִ֥ים אוֹתָֽם׃ 7 וַיְהִ֗י כְּבֹ֤א הַסֵּ֙פֶר֙ אֲלֵיהֶ֔ם וַיִּקְחוּ֙ אֶת־בְּנֵ֣י הַמֶּ֔לֶךְ וַֽיִּשְׁחֲט֖וּ שִׁבְעִ֣ים אִ֑ישׁ וַיָּשִׂ֤ימוּ אֶת־רָֽאשֵׁיהֶם֙ בַּדּוּדִ֔ים וַיִּשְׁלְח֥וּ אֵלָ֖יו יִזְרְעֶֽאלָה׃ 8 וַיָּבֹ֤א הַמַּלְאָךְ֙ וַיַּגֶּד־ל֣וֹ לֵאמֹ֔ר הֵבִ֖יאוּ רָאשֵׁ֣י בְנֵֽי־הַמֶּ֑לֶךְ וַיֹּ֗אמֶר שִׂ֣ימוּ אֹתָ֞ם שְׁנֵ֧י צִבֻּרִ֛ים פֶּ֥תַח הַשַּׁ֖עַר עַד־הַבֹּֽקֶר׃ 9 וַיְהִ֤י בַבֹּ֙קֶר֙ וַיֵּצֵ֣א וַֽיַּעֲמֹ֔ד וַיֹּ֙אמֶר֙ אֶל־כָּל־הָעָ֔ם צַדִּקִ֖ים אַתֶּ֑ם הִנֵּ֨ה אֲנִ֜י קָשַׁ֤רְתִּי עַל־אֲדֹנִי֙ וָאֶהְרְגֵ֔הוּ וּמִ֥י הִכָּ֖ה אֶת־כָּל־אֵֽלֶּה׃ 10 דְּע֣וּ אֵפ֗וֹא כִּי֩ לֹ֨א יִפֹּ֜ל מִדְּבַ֤ר יְהוָה֙ אַ֔רְצָה אֲשֶׁר־דִּבֶּ֥ר יְהוָ֖ה עַל־בֵּ֣ית אַחְאָ֑ב וַיהוָ֣ה עָשָׂ֔ה אֵ֚ת אֲשֶׁ֣ר דִּבֶּ֔ר בְּיַ֖ד עַבְדּ֥וֹ אֵלִיָּֽהוּ׃ 11 וַיַּ֣ךְ יֵה֗וּא אֵ֣ת כָּל־הַנִּשְׁאָרִ֤ים לְבֵית־אַחְאָב֙ בְּיִזְרְעֶ֔אל וְכָל־גְּדֹלָ֖יו וּמְיֻדָּעָ֣יו וְכֹהֲנָ֑יו עַד־בִּלְתִּ֥י הִשְׁאִֽיר־ל֖וֹ שָׂרִֽיד׃ 12 וַיָּ֙קָם֙ וַיָּבֹ֔א וַיֵּ֖לֶךְ שֹׁמְר֑וֹן ה֛וּא בֵּֽית־עֵ֥קֶד הָרֹעִ֖ים בַּדָּֽרֶךְ׃ 13 וְיֵה֗וּא מָצָא֙ אֶת־אֲחֵי֙ אֲחַזְיָ֣הוּ מֶֽלֶךְ־יְהוּדָ֔ה וַיֹּ֖אמֶר מִ֣י אַתֶּ֑ם וַיֹּאמְר֗וּ אֲחֵ֤י אֲחַזְיָ֙הוּ֙ אֲנַ֔חְנוּ וַנֵּ֛רֶד לִשְׁל֥וֹם בְּנֵֽי־הַמֶּ֖לֶךְ וּבְנֵ֥י הַגְּבִירָֽה׃ 14 וַיֹּ֙אמֶר֙ תִּפְשׂ֣וּם חַיִּ֔ים וַֽיִּתְפְּשׂ֖וּם חַיִּ֑ים וַֽיִּשְׁחָט֞וּם אֶל־בּ֣וֹר בֵּֽית־עֵ֗קֶד אַרְבָּעִ֤ים וּשְׁנַ֙יִם֙ אִ֔ישׁ וְלֹֽא־הִשְׁאִ֥יר אִ֖ישׁ מֵהֶֽם׃   ס 15 וַיֵּ֣לֶךְ מִשָּׁ֡ם וַיִּמְצָ֣א אֶת־יְהוֹנָדָב֩ בֶּן־רֵכָ֨ב לִקְרָאת֜וֹ וַֽיְבָרְכֵ֗הוּ וַיֹּ֨אמֶר אֵלָ֜יו הֲיֵ֧שׁ אֶת־לְבָבְךָ֣ יָשָׁ֗ר כַּאֲשֶׁ֤ר לְבָבִי֙ עִם־לְבָבֶ֔ךָ וַיֹּ֨אמֶר יְהוֹנָדָ֥ב יֵ֛שׁ וָיֵ֖שׁ תְּנָ֣ה אֶת־יָדֶ֑ךָ וַיִּתֵּ֣ן יָד֔וֹ וַיַּעֲלֵ֥הוּ אֵלָ֖יו אֶל־הַמֶּרְכָּבָֽה׃ 16 וַיֹּ֙אמֶר֙ לְכָ֣ה אִתִּ֔י וּרְאֵ֖ה בְּקִנְאָתִ֣י לַיהוָ֑ה וַיַּרְכִּ֥בוּ אֹת֖וֹ בְּרִכְבּֽוֹ׃ 17 וַיָּבֹא֙ שֹֽׁמְר֔וֹן וַ֠יַּךְ אֶת־כָּל־הַנִּשְׁאָרִ֧ים לְאַחְאָ֛ב בְּשֹׁמְר֖וֹן עַד־הִשְׁמִיד֑וֹ כִּדְבַ֣ר יְהוָ֔ה אֲשֶׁ֥ר דִּבֶּ֖ר אֶל־אֵלִיָּֽהוּ׃   פ
18 וַיִּקְבֹּ֤ץ יֵהוּא֙ אֶת־כָּל־הָעָ֔ם וַיֹּ֣אמֶר אֲלֵהֶ֔ם אַחְאָ֕ב עָבַ֥ד אֶת־הַבַּ֖עַל מְעָ֑ט יֵה֖וּא יַעַבְדֶ֥נּוּ הַרְבֵּֽה׃ 19 וְעַתָּ֣ה כָל־נְבִיאֵ֣י הַבַּ֡עַל כָּל־עֹבְדָ֣יו וְכָל־כֹּהֲנָיו֩ קִרְא֨וּ אֵלַ֜י אִ֣ישׁ אַל־יִפָּקֵ֗ד כִּי֩ זֶ֨בַח גָּד֥וֹל לִי֙ לַבַּ֔עַל כֹּ֥ל אֲשֶׁר־יִפָּקֵ֖ד לֹ֣א יִֽחְיֶ֑ה וְיֵהוּא֙ עָשָׂ֣ה בְעָקְבָּ֔ה לְמַ֥עַן הַאֲבִ֖יד אֶת־עֹבְדֵ֥י הַבָּֽעַל׃ 20 וַיֹּ֣אמֶר יֵה֗וּא קַדְּשׁ֧וּ עֲצָרָ֛ה לַבַּ֖עַל וַיִּקְרָֽאוּ׃ 21 וַיִּשְׁלַ֤ח יֵהוּא֙ בְּכָל־יִשְׂרָאֵ֔ל וַיָּבֹ֙אוּ֙ כָּל־עֹבְדֵ֣י הַבַּ֔עַל וְלֹֽא־נִשְׁאַ֥ר אִ֖ישׁ אֲשֶׁ֣ר לֹֽא־בָ֑א וַיָּבֹ֙אוּ֙ בֵּ֣ית הַבַּ֔עַל וַיִּמָּלֵ֥א בֵית־הַבַּ֖עַל פֶּ֥ה לָפֶֽה׃ 22 וַיֹּ֗אמֶר לַֽאֲשֶׁר֙ עַל־הַמֶּלְתָּחָ֔ה הוֹצֵ֣א לְב֔וּשׁ לְכֹ֖ל עֹבְדֵ֣י הַבָּ֑עַל וַיֹּצֵ֥א לָהֶ֖ם הַמַּלְבּֽוּשׁ׃ 23 וַיָּבֹ֥א יֵה֛וּא וִיהוֹנָדָ֥ב בֶּן־רֵכָ֖ב בֵּ֣ית הַבָּ֑עַל וַיֹּ֜אמֶר לְעֹבְדֵ֣י הַבַּ֗עַל חַפְּשׂ֤וּ וּרְאוּ֙ פֶּן־יֶשׁ־פֹּ֤ה עִמָּכֶם֙ מֵעַבְדֵ֣י יְהוָ֔ה כִּ֛י אִם־עֹבְדֵ֥י הַבַּ֖עַל לְבַדָּֽם׃ 24 וַיָּבֹ֕אוּ לַעֲשׂ֖וֹת זְבָחִ֣ים וְעֹל֑וֹת וְיֵה֞וּא שָׂם־ל֤וֹ בַחוּץ֙ שְׁמֹנִ֣ים אִ֔ישׁ וַיֹּ֗אמֶר הָאִ֤ישׁ אֲשֶׁר־יִמָּלֵט֙ מִן־הָאֲנָשִׁ֗ים אֲשֶׁ֤ר אֲנִי֙ מֵבִ֣יא עַל־יְדֵיכֶ֔ם נַפְשׁ֖וֹ תַּ֥חַת נַפְשֽׁוֹ׃ 25 וַיְהִ֞י כְּכַלֹּת֣וֹ לַעֲשׂ֣וֹת הָעֹלָ֗ה וַיֹּ֣אמֶר יֵ֠הוּא לָרָצִ֨ים וְלַשָּׁלִשִׁ֜ים בֹּ֤אוּ הַכּוּם֙ אִ֣ישׁ אַל־יֵצֵ֔א וַיַּכּ֖וּם לְפִי־חָ֑רֶב וַיַּשְׁלִ֗כוּ הָֽרָצִים֙ וְהַשָּׁ֣לִשִׁ֔ים וַיֵּלְכ֖וּ עַד־עִ֥יר בֵּית־הַבָּֽעַל׃ 26 וַיֹּצִ֛אוּ אֶת־מַצְּב֥וֹת בֵּית־הַבַּ֖עַל וַֽיִּשְׂרְפֽוּהָ׃ 27 וַֽיִּתְּצ֔וּ אֵ֖ת מַצְּבַ֣ת הַבָּ֑עַל וַֽיִּתְּצוּ֙ אֶת־בֵּ֣ית הַבַּ֔עַל וַיְשִׂמֻ֥הוּ למחראות עַד־הַיּֽוֹם׃ 28 וַיַּשְׁמֵ֥ד יֵה֛וּא אֶת־הַבַּ֖עַל מִיִּשְׂרָאֵֽל׃ 29 רַ֠ק חֲטָאֵ֞י יָרָבְעָ֤ם בֶּן־נְבָט֙ אֲשֶׁ֣ר הֶחֱטִ֣יא אֶת־יִשְׂרָאֵ֔ל לֹֽא־סָ֥ר יֵה֖וּא מֵאַֽחֲרֵיהֶ֑ם עֶגְלֵי֙ הַזָּהָ֔ב אֲשֶׁ֥ר בֵּֽית־אֵ֖ל וַאֲשֶׁ֥ר בְּדָֽן׃   ס 30 וַיֹּ֨אמֶר יְהוָ֜ה אֶל־יֵה֗וּא יַ֤עַן אֲשֶׁר־הֱטִיבֹ֙תָ֙ לַעֲשׂ֤וֹת הַיָּשָׁר֙ בְּעֵינַ֔י כְּכֹל֙ אֲשֶׁ֣ר בִּלְבָבִ֔י עָשִׂ֖יתָ לְבֵ֣ית אַחְאָ֑ב בְּנֵ֣י רְבִעִ֔ים יֵשְׁב֥וּ לְךָ֖ עַל־כִּסֵּ֥א יִשְׂרָאֵֽל׃ 31 וְיֵה֗וּא לֹ֥א שָׁמַ֛ר לָלֶ֛כֶת בְּתֽוֹרַת־יְהוָ֥ה אֱלֹהֵֽי־יִשְׂרָאֵ֖ל בְּכָל־לְבָב֑וֹ לֹ֣א סָ֗ר מֵעַל֙ חַטֹּ֣אות יָֽרָבְעָ֔ם אֲשֶׁ֥ר הֶחֱטִ֖יא אֶת־יִשְׂרָאֵֽל׃ 32 בַּיָּמִ֣ים הָהֵ֔ם הֵחֵ֣ל יְהוָ֔ה לְקַצּ֖וֹת בְּיִשְׂרָאֵ֑ל וַיַּכֵּ֥ם חֲזָאֵ֖ל בְּכָל־גְּב֥וּל יִשְׂרָאֵֽל׃ 33 מִן־הַיַּרְדֵּן֙ מִזְרַ֣ח הַשֶּׁ֔מֶשׁ אֵ֚ת כָּל־אֶ֣רֶץ הַגִּלְעָ֔ד הַגָּדִ֥י וְהָרֻאובֵנִ֖י וְהַֽמְנַשִּׁ֑י מֵעֲרֹעֵר֙ אֲשֶׁ֣ר עַל־נַ֣חַל אַרְנֹ֔ן וְהַגִּלְעָ֖ד וְהַבָּשָֽׁן׃ 34 וְיֶ֨תֶר דִּבְרֵ֥י יֵה֛וּא וְכָל־אֲשֶׁ֥ר עָשָׂ֖ה וְכָל־גְּבוּרָת֑וֹ הֲלֽוֹא־הֵ֣ם כְּתוּבִ֗ים עַל־סֵ֛פֶר דִּבְרֵ֥י הַיָּמִ֖ים לְמַלְכֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃ 35 וַיִּשְׁכַּ֤ב יֵהוּא֙ עִם־אֲבֹתָ֔יו וַיִּקְבְּר֥וּ אֹת֖וֹ בְּשֹׁמְר֑וֹן וַיִּמְלֹ֛ךְ יְהוֹאָחָ֥ז בְּנ֖וֹ תַּחְתָּֽיו׃ 36 וְהַיָּמִ֗ים אֲשֶׁ֨ר מָלַ֤ךְ יֵהוּא֙ עַל־יִשְׂרָאֵ֔ל עֶשְׂרִ֥ים וּשְׁמֹנֶֽה־שָׁנָ֖ה בְּשֹׁמְרֽוֹן׃   פ