Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און מואָבֿ האָט װידערשפּעניקט אָן ישׂראל נאָך אַחאבֿס טױט.   2 און אַחַזיָהו איז אַרױסגעפֿאַלן דורך דער גראַטע פֿון זײַן אױבערשטוב װאָס אין שומרון, און איז קראַנק געװאָרן. און ער האָט געשיקט שלוחים, און האָט זײ אָנגעזאָגט: גײט פֿרעגט בײַ בַעַל-זבֿוּבֿ דעם גאָט פֿון עקרון, אױב איך װעל גענעזן װערן פֿון דער דאָזיקער קראַנקשאַפֿט.   3 און אַ מלאך פֿון גאָט האָט גערעדט צו אֵלִיָהו דעם תִּשבי: שטײ אױף, גײ אַרױף אַנטקעגן די שלוחים פֿון דעם מלך פֿון שומרון, און רעד צו זײ: צי װײַל אין ישׂראל איז קײן גאָט ניטאָ, גײט איר פֿרעגן בײַ בַעַל-זבֿוּבֿ דעם גאָט פֿון עקרון? 4 דרומעך האָט יהוה אַזױ געזאָגט: דאָס בעט װאָס דו ביסט אַרױף אַהין, דערפֿון װעסטו ניט אַראָפּנידערן, נײַערט שטאַרבן װעסטו שטאַרבן. איז אֵלִיָהו געגאַנגען. 5 און די שלוחים האָבן זיך אומגעקערט צו אים, און ער האָט צו זײ געזאָגט: װאָס עפּעס האָט איר זיך אומגעקערט? 6 האָבן זײ צו אים געזאָגט: אַ מאַן איז אַרױפֿגעקומען אונדז אַנטקעגן, און ער האָט צו אונדז געזאָגט: גײט קערט אײַך אום צו דעם מלך װאָס האָט אײַך געשיקט, און איר זאָלט רעדן צו אים: אַזױ האָט יהוה געזאָגט: צי װײַל אין ישׂראל איז קײן גאָט ניטאָ, שיקסטו פֿרעגן בײַ בַעַל-זבֿוּבֿ דעם גאָט פֿון עקרון? דרום, דאָס בעט װאָס דו ביסט אַרױף אַהין, דערפֿון װעסטו ניט אַראָפּנידערן, נײַערט שטאַרבן װעסטו שטאַרבן. 7 האָט ער צו זײ גערעדט: װאָס איז דאָס אױסזען פֿון דעם מאַן װאָס איז אײַך אַרױפֿגעקומען אַנטקעגן; און האָט צו אײַך גערעדט די דאָזיקע רײד? 8 האָבן זײ צו אים געזאָגט: אַ האָריקער מאַן מיט אַ פֿעלענעם גאַרטל אָנגעגורט אױף זײַנע לענדן. האָט ער געזאָגט דאָס איז אֵלִיָהו דער תִּשבי. 9 און ער האָט צו אים געשיקט אַ הױפּטמאַן פֿון פֿופֿציק מיט זײַנע פֿופֿציק. איז ער אַרױפֿגעגאַנגען צו אים, ערשט ער זיצט אױפֿן שפּיץ באַרג. האָט ער צו אים גערעדט: געטלעכער מאַן, דער מלך האָט געזאָגט: נידער אַראָפּ. 10 האָט אֵלִיָהו געענטפֿערט צו דעם הױפּטמאַן פֿון די פֿופֿציק: איז, אױב איך בין אַ געטלעכער מאַן, זאָל אַראָפּנידערן אַ פֿײַער פֿון הימל, און פֿאַרצערן דיך און דײַנע פֿופֿציק. האָט אַראָפּגענידערט אַ פֿײַער פֿון הימל, און האָט פֿאַרצערט אים און זײַנע פֿופֿציק. 11 האָט ער װידער געשיקט צו אים אַן אַנדער הױפּטמאַן פֿון פֿופֿציק מיט זײַנע פֿופֿציק. און ער האָט זיך אָפּגערופֿן און גערעדט צו אים: געטלעכער מאַן, אַזױ האָט דער מלך געזאָגט: אײַל זיך נידער אַראָפּ.  12 האָט אֵלִיָהו געענטפֿערט און האָט צו זײ גערעדט: אױב איך בין אַ געטלעכער מאַן, זאָל אַראָפּנידערן אַ פֿײַער פֿון הימל, און פֿאַרצערן דיך און דײַנע פֿופֿציק. האָט אַראָפּגענידערט אַ פֿײַער פֿון הימל, און האָט פֿאַרצערט אים און זײַנע פֿופֿציק. 13 האָט ער װידער געשיקט צו אים אַ הױפּטמאַן פֿון דריטע פֿופֿציק מיט זײַנע פֿופֿציק, און דער דריטער הױפּטמאַן פֿון פֿופֿציק איז אַרױפֿגעגאַנגען, און ער איז געקומען און האָט זיך געבוקט אױף זײַנע קני פֿאַר אֵלִיָהון, און ער האָט זיך בײַ אים געבעטן, און האָט צו אים גערעדט: געטלעכער מאַן, זאָל, איך בעט דיך, מײַן נפֿש, און די נפֿשות פֿון די דאָזיקע פֿופֿציק קנעכט דײַנע, זײַן װערדיק אין דײַנע אױגן. 14 זע, אַ פֿײַער האָט אַראָפּגענידערט פֿון הימל, און האָט פֿאַרצערט די צװײ פֿריִערדיקע הױפּטלײַט פֿון פֿופֿציק מיט זײערע פֿופֿציקן; און אַצונד, זאָל מײַן נפֿש זײַן װערדיק אין דײַנע אױגן. 15 האָט אַ מלאך פֿון גאָט גערעדט צו אֵלִיָהון: נידער אַראָפּ מיט אים; זאָלסט ניט מורא האָבן פֿאַר אים. איז ער אױפֿגעשטאַנען און האָט אַראָפּגענידערט מיט אים צום מלך. 16 און ער האָט צו אים גערעדט: אַזױ האָט גאָט געזאָגט: אַזױ װי דו האָסט געשיקט שלוחים צו פֿרעגן בײַ בַעַל-זבֿוּבֿ דעם גאָט פֿון עקרון, איז דאָס װײַל אין ישׂראל איז קײן גאָט ניטאָ צו פֿרעגן זײַן װאָרט? דרום, דאָס בעט װאָס דו ביסט אַרױף אַהין, דערפֿון װעסטו ניט אַראָפּנידערן, נײַערט שטאַרבן װעסטו שטאַרבן. 17 און ער איז געשטאָרבן אַזױ װי דאָס װאָרט פֿון גאָט װאָס אֵלִיָהו האָט גערעדט. און יהוֹרם איז געװאָרן מלך אױף זײַן אָרט אין צװײטן יאָר פֿון יהוֹרם דעם זון פֿון יהוֹשפֿטן, דעם מלך פֿון יהוּדה; װײַל ער האָט קײן זון ניט געהאַט.
18 און די איבעריקע זאַכן פֿון אַחַזיָהון װאָס ער האָט געטאָן, זײ זײַנען שױן באַשריבן אין בוך פֿון די צײַטגעשעענישן פֿון די מלכים פֿון ישׂראל.
עברית
1 וַיִּפְשַׁ֤ע מוֹאָב֙ בְּיִשְׂרָאֵ֔ל אַחֲרֵ֖י מ֥וֹת אַחְאָֽב׃ 2 וַיִּפֹּ֨ל אֲחַזְיָ֜ה בְּעַ֣ד הַשְּׂבָכָ֗ה בַּעֲלִיָּת֛וֹ אֲשֶׁ֥ר בְּשֹׁמְר֖וֹן וַיָּ֑חַל וַיִּשְׁלַ֣ח מַלְאָכִ֔ים וַיֹּ֤אמֶר אֲלֵהֶם֙ לְכ֣וּ דִרְשׁ֗וּ בְּבַ֤עַל זְבוּב֙ אֱלֹהֵ֣י עֶקְר֔וֹן אִם־אֶחְיֶ֖ה מֵחֳלִ֥י זֶֽה׃   ס 3 וּמַלְאַ֣ךְ יְהוָ֗ה דִּבֶּר֙ אֶל־אֵלִיָּ֣ה הַתִּשְׁבִּ֔י ק֣וּם עֲלֵ֔ה לִקְרַ֖את מַלְאֲכֵ֣י מֶֽלֶךְ־שֹׁמְר֑וֹן וְדַבֵּ֣ר אֲלֵהֶ֔ם הַֽמִבְּלִ֤י אֵין־אֱלֹהִים֙ בְּיִשְׂרָאֵ֔ל אַתֶּם֙ הֹֽלְכִ֔ים לִדְרֹ֕שׁ בְּבַ֥עַל זְב֖וּב אֱלֹהֵ֥י עֶקְרֽוֹן׃ 4 וְלָכֵן֙ כֹּֽה־אָמַ֣ר יְהוָ֔ה הַמִּטָּ֞ה אֲשֶׁר־עָלִ֥יתָ שָּׁ֛ם לֹֽא־תֵרֵ֥ד מִמֶּ֖נָּה כִּ֣י מ֣וֹת תָּמ֑וּת וַיֵּ֖לֶךְ אֵלִיָּֽה׃ 5 וַיָּשׁ֥וּבוּ הַמַּלְאָכִ֖ים אֵלָ֑יו וַיֹּ֥אמֶר אֲלֵיהֶ֖ם מַה־זֶּ֥ה שַׁבְתֶּֽם׃ 6 וַיֹּאמְר֨וּ אֵלָ֜יו אִ֣ישׁ עָלָ֣ה לִקְרָאתֵ֗נוּ וַיֹּ֣אמֶר אֵלֵינוּ֮ לְכ֣וּ שׁוּבוּ֮ אֶל־הַמֶּ֣לֶךְ אֲשֶׁר־שָׁלַ֣ח אֶתְכֶם֒ וְדִבַּרְתֶּ֣ם אֵלָ֗יו כֹּ֚ה אָמַ֣ר יְהוָ֔ה הַֽמִבְּלִ֤י אֵין־אֱלֹהִים֙ בְּיִשְׂרָאֵ֔ל אַתָּ֣ה שֹׁלֵ֔חַ לִדְרֹ֕שׁ בְּבַ֥עַל זְב֖וּב אֱלֹהֵ֣י עֶקְר֑וֹן לָ֠כֵן הַמִּטָּ֞ה אֲשֶׁר־עָלִ֥יתָ שָּׁ֛ם לֹֽא־תֵרֵ֥ד מִמֶּ֖נָּה כִּֽי־מ֥וֹת תָּמֽוּת׃ 7 וַיְדַבֵּ֣ר אֲלֵהֶ֔ם מֶ֚ה מִשְׁפַּ֣ט הָאִ֔ישׁ אֲשֶׁ֥ר עָלָ֖ה לִקְרַאתְכֶ֑ם וַיְדַבֵּ֣ר אֲלֵיכֶ֔ם אֶת־הַדְּבָרִ֖ים הָאֵֽלֶּה׃ 8 וַיֹּאמְר֣וּ אֵלָ֗יו אִ֚ישׁ בַּ֣עַל שֵׂעָ֔ר וְאֵז֥וֹר ע֖וֹר אָז֣וּר בְּמָתְנָ֑יו וַיֹּאמַ֕ר אֵלִיָּ֥ה הַתִּשְׁבִּ֖י הֽוּא׃ 9 וַיִּשְׁלַ֥ח אֵלָ֛יו שַׂר־חֲמִשִּׁ֖ים וַחֲמִשָּׁ֑יו וַיַּ֣עַל אֵלָ֗יו וְהִנֵּה֙ יֹשֵׁב֙ עַל־רֹ֣אשׁ הָהָ֔ר וַיְדַבֵּ֣ר אֵלָ֔יו אִ֚ישׁ הָֽאֱלֹהִ֔ים הַמֶּ֥לֶךְ דִּבֶּ֖ר רֵֽדָה׃ 10 וַיַּעֲנֶ֣ה אֵלִיָּ֗הוּ וַיְדַבֵּר֮ אֶל־שַׂ֣ר הַחֲמִשִּׁים֒ וְאִם־אִ֤ישׁ אֱלֹהִים֙ אָ֔נִי תֵּ֤רֶד אֵשׁ֙ מִן־הַשָּׁמַ֔יִם וְתֹאכַ֥ל אֹתְךָ֖ וְאֶת־חֲמִשֶּׁ֑יךָ וַתֵּ֤רֶד אֵשׁ֙ מִן־הַשָּׁמַ֔יִם וַתֹּ֥אכַל אֹת֖וֹ וְאֶת־חֲמִשָּֽׁיו׃ 11 וַיָּ֜שָׁב וַיִּשְׁלַ֥ח אֵלָ֛יו שַׂר־חֲמִשִּׁ֥ים אַחֵ֖ר וַחֲמִשָּׁ֑יו וַיַּ֙עַן֙ וַיְדַבֵּ֣ר אֵלָ֔יו אִ֚ישׁ הָאֱלֹהִ֔ים כֹּֽה־אָמַ֥ר הַמֶּ֖לֶךְ מְהֵרָ֥ה רֵֽדָה׃ 12 וַיַּ֣עַן אֵלִיָּה֮ וַיְדַבֵּ֣ר אֲלֵיהֶם֒ אִם־אִ֤ישׁ הֽ͏ָאֱלֹהִים֙ אָ֔נִי תֵּ֤רֶד אֵשׁ֙ מִן־הַשָּׁמַ֔יִם וְתֹאכַ֥ל אֹתְךָ֖ וְאֶת־חֲמִשֶּׁ֑יךָ וַתֵּ֤רֶד אֵשׁ־אֱלֹהִים֙ מִן־הַשָּׁמַ֔יִם וַתֹּ֥אכַל אֹת֖וֹ וְאֶת־חֲמִשָּֽׁיו׃ 13 וַיָּ֗שָׁב וַיִּשְׁלַ֛ח שַׂר־חֲמִשִּׁ֥ים שְׁלִשִׁ֖ים וַחֲמִשָּׁ֑יו וַיַּ֡עַל וַיָּבֹא֩ שַׂר־הַחֲמִשִּׁ֨ים הַשְּׁלִישִׁ֜י וַיִּכְרַ֥ע עַל־בִּרְכָּ֣יו לְנֶ֣גֶד אֵלִיָּ֗הוּ וַיִּתְחַנֵּ֤ן אֵלָיו֙ וַיְדַבֵּ֣ר אֵלָ֔יו אִ֚ישׁ הָֽאֱלֹהִ֔ים תִּֽיקַר־נָ֣א נַפְשִׁ֗י וְנֶ֨פֶשׁ עֲבָדֶ֥יךָֽ אֵ֛לֶּה חֲמִשִּׁ֖ים בְּעֵינֶֽיךָ׃ 14 הִ֠נֵּה יָ֤רְדָה אֵשׁ֙ מִן־הַשָּׁמַ֔יִם וַ֠תֹּאכַל אֶת־שְׁנֵ֞י שָׂרֵ֧י הַחֲמִשִּׁ֛ים הָרִאשֹׁנִ֖ים וְאֶת־חֲמִשֵּׁיהֶ֑ם וְעַתָּ֕ה תִּיקַ֥ר נַפְשִׁ֖י בְּעֵינֶֽיךָ׃   ס 15 וַיְדַבֵּ֞ר מַלְאַ֤ךְ יְהוָה֙ אֶל־אֵ֣לִיָּ֔הוּ רֵ֣ד אוֹת֔וֹ אַל־תִּירָ֖א מִפָּנָ֑יו וַיָּ֛קָם וַיֵּ֥רֶד אוֹת֖וֹ אֶל־הַמֶּֽלֶךְ׃ 16 וַיְדַבֵּ֨ר אֵלָ֜יו כֹּֽה־אָמַ֣ר יְהוָ֗ה יַ֜עַן אֲשֶׁר־שָׁלַ֣חְתָּ מַלְאָכִים֮ לִדְרֹשׁ֮ בְּבַ֣עַל זְבוּב֮ אֱלֹהֵ֣י עֶקְרוֹן֒ הַֽמִבְּלִ֤י אֵין־אֱלֹהִים֙ בְּיִשְׂרָאֵ֔ל לִדְרֹ֖שׁ בִּדְבָר֑וֹ לָ֠כֵן הַמִּטָּ֞ה אֲשֶׁר־עָלִ֥יתָ שָּׁ֛ם לֹֽא־תֵרֵ֥ד מִמֶּ֖נָּה כִּֽי־מ֥וֹת תָּמֽוּת׃ 17 וַיָּ֜מָת כִּדְבַ֥ר יְהוָ֣ה אֲשֶׁר־דִּבֶּ֣ר אֵלִיָּ֗הוּ וַיִּמְלֹ֤ךְ יְהוֹרָם֙ תַּחְתָּ֔יו   פ בִּשְׁנַ֣ת שְׁתַּ֔יִם לִיהוֹרָ֥ם בֶּן־יְהוֹשָׁפָ֖ט מֶ֣לֶךְ יְהוּדָ֑ה כִּ֛י לֹֽא־הָ֥יָה ל֖וֹ בֵּֽן׃
18 וְיֶ֛תֶר דִּבְרֵ֥י אֲחַזְיָ֖הוּ אֲשֶׁ֣ר עָשָׂ֑ה הֲלֽוֹא־הֵ֣מָּה כְתוּבִ֗ים עַל־סֵ֛פֶר דִּבְרֵ֥י הַיָּמִ֖ים לְמַלְכֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃   פ