Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און אין אַכצנטן יאָר פֿון מלך יָרָבֿעָם דעם זון פֿון נבֿטן, איז אַבֿיָם געװאָרן מלך איבער יהוּדה. 2 דרײַ יאָר האָט ער געקיניגט אין ירושלים. און דער נאָמען פֿון זײַן מוטער איז געװען מעכה די טאָכטער פֿון אַבֿישָלומען. 3 און ער איז געגאַנגען אין אַלע זינד פֿון זײַן פֿאָטער, װאָס ער האָט געטאָן פֿאַר אים, און זײַן האַרץ איז ניט געװען גאַנץ מיט יהוה זײַן גאָט אַזױ װי דאָס האַרץ פֿון זײַן פֿאָטער דָוִדן 4 אָבער פֿון דָוִדס װעגן האָט אים יהוה זײַן גאָט געשאָנקן אַ ליכט אין ירושלים, אױפֿצושטעלן זײַן זון נאָך אים, און אױפֿצוהאַלטן ירושלים. 5 װײַל דוד האָט געטאָן װאָס איז רעכטפֿאַרטיק אין די אױגן פֿון גאָט, און האָט זיך ניט אָפּגעקערט פֿון אַלץ װאָס ער האָט אים באַפֿױלן, אַלע טעג פֿון זײַן לעבן, אחוץ אין דער מעשׂה מיט אוּרִיה דעם חִתּי. 6 און אַ מלחמה איז געװען צװישן רחַבֿעמען און צװישן יָרָבֿעָמען אַלע טעג פֿון זײַן לעבן. 7 און די איבעריקע זאַכן װעגן אַבֿיָמען, און אַלץ װאָס ער האָט געטאָן, דאָס איז שױן באַשריבן אין בוך פֿון די צײַטגעשעענישן פֿון די מלכים פֿון יהוּדה. און אַ מלחמה איז געװען צװישן אַבֿיָמען און צװישן יָרָבֿעָמען. 8 און אַבֿיָם האָט זיך געלײגט מיט זײַנע עלטערן, און מע האָט אים באַגראָבן אין דָוִדס-שטאָט. און זײַן זון אָסאָ איז געװאָרן מלך אױף זײַן אָרט.
9 און אין צװאַנציקסטן יאָר פֿון יָרָבֿעָם דעם מלך פֿון ישׂראל, איז אָסאָ געװאָרן מלך איבער יהוּדה. 10 און אײן און פֿערציק יאָר האָט ער געקיניגט אין ירושלים. און דער נאָמען פֿון זײַן מוטער איז געװען מעכה די טאָכטער פֿון אַבֿישָלומען. 11 און אָסאָ האָט געטאָן װאָס איז רעכטפֿאַרטיק אין די אױגן פֿון גאָט, אַזױ װי זײַן פֿאָטער דוד. 12 און ער האָט אָפּגעשאַפֿט פֿון לאַנד די שאַנדמענער, און האָט אָפּגעטאָן אַלע אָפּגעטער װאָס זײַנע עלטערן האָבן געמאַכט. 13 און אױך זײַן מוטער מעכהן האָט ער אָפּגעטאָן פֿון זײַן אַ האַרינטע, װײַל זי האָט געמאַכט אַ פֿאַרזעעניש צו דער אַשֵרָה. און אָסאָ האָט אָפּגעהאַקט איר פֿאַרזעעניש, און פֿאַרברענט בײַם טײַך קִדרון. 14 נאָר די בָמות זײַנען ניט אָפּגעטאָן געװאָרן; אָבער דאָס האַרץ פֿון אָסאָן איז געװען גאַנץ מיט גאָט אַלע זײַנע טעג. 15 און ער האָט געבראַכט די געהײליקטע זאַכן פֿון זײַן פֿאָטער, און זײַנע אײגענע געהײליקטע זאַכן, אין הױז פֿון גאָט, זילבער, און גאָלד, און כּלים. 16 און אַ מלחמה איז געװען צװישן אָסאָן און צװישן בַעשא דעם מלך פֿון ישׂראל אַלע זײערע טעג. 17 און בַעשא דער מלך פֿון ישׂראל איז אַרױפֿגעגאַנגען אױף יהוּדה, און האָט געבױט רמה, כּדי ניט צו דערלאָזן אַן אַרױסגײער און אַן אַרײַנגײער בײַ אָסאָ דעם מלך פֿון יהוּדה. 18 האָט אָסאָ גענומען דאָס גאַנצע זילבער און גאָלד װאָס איז געבליבן אין די אוֹצרות פֿון גאָטס הױז, און די אוֹצרות פֿון מלכס הױז, און האָט זײ געגעבן אין דער האַנט פֿון זײַנע קנעכט; און דער מלך אָסאָ האָט זײ געשיקט צו בֶן-הַדַד דעם זון פֿון טַבֿרִמון דעם זון פֿון חֶזיונען, דעם מלך פֿון ארם, װאָס איז געזעסן אין דמשׂק, אַזױ צו זאָגן: 19 אַ בונד איז צװישן מיר און צװישן דיר, צװישן מײַן פֿאָטער און צװישן דײַן פֿאָטער; אָט שיק איך דיר אַ מתּנה זילבער, און גאָלד; גײ, פֿאַרשטער דײַן בונד מיט בַעשא דעם מלך פֿון ישׂראל, כּדי ער זאָל אָפּציִען פֿון מיר. 20 האָט בֶן-הַדַד צוגעהערט צום מלך אָסאָ, און ער האָט געשיקט זײַנע חיל-פֿירער אױף די שטעט פֿון ישׂראל, און האָט געשלאָגן עִיון, און דָן, און אָבֿל-בית-מעכָה, און גאַנץ כִּנרות, מיט דעם גאַנצן לאַנד נפֿתּלי. 21 און עס איז געװען, װי בַעשא האָט דערהערט, אַזױ האָט ער אױפֿגעהערט אַרומבױען רמה, און איז געזעסן אין תִּרצָה. 22 און דער מלך אָסאָ האָט צונױפֿגערופֿן גאַנץ יהוּדה, קײנעם ניט אױסגעלאָזט, און זײ האָבן אַװעקגעטראָגן די שטײנער פֿון רמה און אירע האָלצן, מיט װאָס בַעשא האָט געבױט; און דער מלך אָסאָ האָט מיט זײ באַבױט גֶבֿע-בנימין, און מִצפָּה. 23 און די איבעריקע זאַכן װעגן אָסאָן, און זײַן גאַנצע גבֿוּרהשאַפֿט, און אַלץ װאָס ער האָט געטאָן, און די שטעט װאָס ער האָט געבױט, דאָס איז שױן באַשריבן אין בוך פֿון די צײַטגעשעענישן פֿון די מלכים פֿון יהוּדה. נאָר צו דער צײַט פֿון זײַן עלטער איז ער קראַנק געװאָרן אױף די פֿיס. 24 און אָסאָ האָט זיך געלײגט מיט זײַנע עלטערן, און ער איז באַגראָבן געװאָרן לעבן זײַנע עלטערן אין זײַן פֿאָטער דָוִדס שטאָט, און זײַן זון יהוֹשפֿט איז געװאָרן מלך אױף זײַן אָרט.
25 און נָדבֿ דער זון פֿון יָרָבֿעָמען איז געװאָרן מלך איבער ישׂראל אין צװײטן יאָר פֿון אָסאָ דעם מלך פֿון יהוּדה, און ער האָט געקיניגט איבער ישׂראל צװײ יאָר. 26 און ער האָט געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט, און איז געגאַנגען אין דעם װעג פֿון זײַן פֿאָטער, און אין זײַן זינד װאָס ער האָט געמאַכט זינדיקן ישׂראל. 27 און בַעשא דער זון פֿון אַחִיהן, פֿון דעם הױז פֿון יִשׂשָׂכָר, האָט געמאַכט אַ בונט אױף אים, און בַעשא האָט אים געשלאָגן אין גִבתון װאָס געהערט צו די פּלשתּים, װען נָדבֿ און גאַנץ ישׂראל האָבן געלעגערט אױף גִבתון. 28 און בַעשא האָט אים געטײט אין דריטן יאָר פֿון אָסאָ דעם מלך פֿון יהוּדה, און איז געװאָרן מלך אױף זײַן אָרט. 29 און עס איז געװען, װי ער איז געװאָרן מלך, האָט ער דערשלאָגן דאָס גאַנצע הױז פֿון יָרָבֿעָמען; ער האָט ניט איבערגעלאָזן קײן לעבעדיקן אָטעם פֿון יָרָבֿעָמען, ביז ער האָט אים פֿאַרטיליקט, אַזױ װי דאָס װאָרט פֿון גאָט װאָס ער האָט גערעדט דורך זײַן קנעכט אַחִיהן פֿון שילו; 30 פֿאַר די זינד פֿון יָרָבֿעָמען װאָס ער האָט געזינדיקט, און װאָס ער האָט געמאַכט זינדיקן ישׂראל; פֿון װעגן זײַן דערצערענונג װאָס ער האָט דערצערנט יהוה דעם גאָט פֿון ישׂראל. 31 און די איבעריקע זאַכן װעגן נָדבֿן, און אַלץ װאָס ער האָט געטאָן, דאָס איז שױן באַשריבן אין בוך פֿון די צײַטגעשעענישן פֿון די מלכים פֿון ישׂראל. 32 און אַ מלחמה איז געװען צװישן אָסאָן און צװישן בַעשא דעם מלך פֿון ישׂראל אַלע זײערע טעג.
33 אין דריטן יאָר פֿון אָסאָ דעם מלך פֿון יהוּדה, איז בַעשא דער זון פֿון אַחִיהן געװאָרן מלך איבער גאַנץ ישׂראל אין תִּרצָה, [און האָט געקיניגט] פֿיר און צװאַנציק יאָר. 34 און ער האָט געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט, און איז געגאַנגען אין דעם װעג פֿון יָרָבֿעָמען, און אין זײַן זינד װאָס ער האָט געמאַכט זינדיקן ישׂראל.
עברית
1 וּבִשְׁנַת֙ שְׁמֹנֶ֣ה עֶשְׂרֵ֔ה לַמֶּ֖לֶךְ יָרָבְעָ֣ם בֶּן־נְבָ֑ט מָלַ֥ךְ אֲבִיָּ֖ם עַל־יְהוּדָֽה׃ 2 שָׁלֹ֣שׁ שָׁנִ֔ים מָלַ֖ךְ בִּירוּשָׁלָ֑͏ִם וְשֵׁ֣ם אִמּ֔וֹ מַעֲכָ֖ה בַּת־אֲבִישָׁלֽוֹם׃ 3 וַיֵּ֕לֶךְ בְּכָל־חַטֹּ֥אות אָבִ֖יו אֲשֶׁר־עָשָׂ֣ה לְפָנָ֑יו וְלֹא־הָיָ֨ה לְבָב֤וֹ שָׁלֵם֙ עִם־יְהוָ֣ה אֱלֹהָ֔יו כִּלְבַ֖ב דָּוִ֥ד אָבִֽיו׃ 4 כִּ֚י לְמַ֣עַן דָּוִ֔ד נָתַן֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהָ֥יו ל֛וֹ נִ֖יר בִּירוּשָׁלָ֑͏ִם לְהָקִ֤ים אֶת־בְּנוֹ֙ אַחֲרָ֔יו וּֽלְהַעֲמִ֖יד אֶת־יְרוּשָׁלָֽ͏ִם׃ 5 אֲשֶׁ֨ר עָשָׂ֥ה דָוִ֛ד אֶת־הַיָּשָׁ֖ר בְּעֵינֵ֣י יְהוָ֑ה וְלֹֽא־סָ֞ר מִכֹּ֣ל אֲשֶׁר־צִוָּ֗הוּ כֹּ֚ל יְמֵ֣י חַיָּ֔יו רַ֕ק בִּדְבַ֖ר אוּרִיָּ֥ה הַחִתִּֽי׃ 6 וּמִלְחָמָ֨ה הָיְתָ֧ה בֵין־רְחַבְעָ֛ם וּבֵ֥ין יָרָבְעָ֖ם כָּל־יְמֵ֥י חַיָּֽיו׃ 7 וְיֶ֨תֶר דִּבְרֵ֤י אֲבִיָּם֙ וְכָל־אֲשֶׁ֣ר עָשָׂ֔ה הֲלֽוֹא־הֵ֣ם כְּתוּבִ֗ים עַל־סֵ֛פֶר דִּבְרֵ֥י הַיָּמִ֖ים לְמַלְכֵ֣י יְהוּדָ֑ה וּמִלְחָמָ֥ה הָיְתָ֛ה בֵּ֥ין אֲבִיָּ֖ם וּבֵ֥ין יָרָבְעָֽם׃ 8 וַיִּשְׁכַּ֤ב אֲבִיָּם֙ עִם־אֲבֹתָ֔יו וַיִּקְבְּר֥וּ אֹת֖וֹ בְּעִ֣יר דָּוִ֑ד וַיִּמְלֹ֛ךְ אָסָ֥א בְנ֖וֹ תַּחְתָּֽיו׃   פ
9 וּבִשְׁנַ֣ת עֶשְׂרִ֔ים לְיָרָבְעָ֖ם מֶ֣לֶךְ יִשְׂרָאֵ֑ל מָלַ֥ךְ אָסָ֖א מֶ֥לֶךְ יְהוּדָֽה׃ 10 וְאַרְבָּעִ֤ים וְאַחַת֙ שָׁנָ֔ה מָלַ֖ךְ בִּירוּשָׁלָ֑͏ִם וְשֵׁ֣ם אִמּ֔וֹ מַעֲכָ֖ה בַּת־אֲבִישָׁלֽוֹם׃ 11 וַיַּ֧עַשׂ אָסָ֛א הַיָּשָׁ֖ר בְּעֵינֵ֣י יְהוָ֑ה כְּדָוִ֖ד אָבִֽיו׃ 12 וַיַּעֲבֵ֥ר הַקְּדֵשִׁ֖ים מִן־הָאָ֑רֶץ וַיָּ֙סַר֙ אֶת־כָּל־הַגִּלֻּלִ֔ים אֲשֶׁ֥ר עָשׂ֖וּ אֲבֹתָֽיו׃ 13 וְגַ֣ם אֶת־מַעֲכָ֣ה אִמּ֗וֹ וַיְסִרֶ֙הָ֙ מִגְּבִירָ֔ה אֲשֶׁר־עָשְׂתָ֥ה מִפְלֶ֖צֶת לָאֲשֵׁרָ֑ה וַיִּכְרֹ֤ת אָסָא֙ אֶת־מִפְלַצְתָּ֔הּ וַיִּשְׂרֹ֖ף בְּנַ֥חַל קִדְרֽוֹן׃ 14 וְהַבָּמ֖וֹת לֹא־סָ֑רוּ רַ֣ק לְבַב־אָסָ֗א הָיָ֥ה שָׁלֵ֛ם עִם־יְהוָ֖ה כָּל־יָמָֽיו׃ 15 וַיָּבֵא֙ אֶת־קָדְשֵׁ֣י אָבִ֔יו וקדשו בֵּ֣ית יְהוָ֑ה כֶּ֥סֶף וְזָהָ֖ב וְכֵלִֽים׃ 16 וּמִלְחָמָ֨ה הָיְתָ֜ה בֵּ֣ין אָסָ֗א וּבֵ֛ין בַּעְשָׁ֥א מֶֽלֶךְ־יִשְׂרָאֵ֖ל כָּל־יְמֵיהֶֽם׃ 17 וַיַּ֨עַל בַּעְשָׁ֤א מֶֽלֶךְ־יִשְׂרָאֵל֙ עַל־יְהוּדָ֔ה וַיִּ֖בֶן אֶת־הָרָמָ֑ה לְבִלְתִּ֗י תֵּ֚ת יֹצֵ֣א וָבָ֔א לְאָסָ֖א מֶ֥לֶךְ יְהוּדָֽה׃ 18 וַיִּקַּ֣ח אָ֠סָא אֶת־כָּל־הַכֶּ֨סֶף וְהַזָּהָ֜ב הַֽנּוֹתָרִ֣ים בְּאוֹצְר֣וֹת בֵּית־יְהוָ֗ה וְאֶת־אֽוֹצְרוֹת֙ בֵּ֣ית מלך וַֽיִּתְּנֵ֖ם בְּיַד־עֲבָדָ֑יו וַיִּשְׁלָחֵ֞ם הַמֶּ֣לֶךְ אָסָ֗א אֶל־בֶּן־הֲ֠דַד בֶּן־טַבְרִמֹּ֤ן בֶּן־חֶזְיוֹן֙ מֶ֣לֶךְ אֲרָ֔ם הַיֹּשֵׁ֥ב בְּדַמֶּ֖שֶׂק לֵאמֹֽר׃ 19 בְּרִית֙ בֵּינִ֣י וּבֵינֶ֔ךָ בֵּ֥ין אָבִ֖י וּבֵ֣ין אָבִ֑יךָ הִנֵּה֩ שָׁלַ֨חְתִּֽי לְךָ֥ שֹׁ֙חַד֙ כֶּ֣סֶף וְזָהָ֔ב לֵ֣ךְ הָפֵ֗רָה אֶת־בְּרִֽיתְךָ֙ אֶת־בַּעְשָׁ֣א מֶֽלֶךְ־יִשְׂרָאֵ֔ל וְיַעֲלֶ֖ה מֵעָלָֽי׃ 20 וַיִּשְׁמַ֨ע בֶּן־הֲדַ֜ד אֶל־הַמֶּ֣לֶךְ אָסָ֗א וַ֠יִּשְׁלַח אֶת־שָׂרֵ֨י הַחֲיָלִ֤ים אֲשֶׁר־לוֹ֙ עַל־עָרֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל וַיַּךְ֙ אֶת־עִיּ֣וֹן וְאֶת־דָּ֔ן וְאֵ֖ת אָבֵ֣ל בֵּֽית־מַעֲכָ֑ה וְאֵת֙ כָּל־כִּנְר֔וֹת עַ֖ל כָּל־אֶ֥רֶץ נַפְתָּלִֽי׃ 21 וַֽיְהִי֙ כִּשְׁמֹ֣עַ בַּעְשָׁ֔א וַיֶּחְדַּ֕ל מִבְּנ֖וֹת אֶת־הֽ͏ָרָמָ֑ה וַיֵּ֖שֶׁב בְּתִרְצָֽה׃ 22 וְהַמֶּ֨לֶךְ אָסָ֜א הִשְׁמִ֤יעַ אֶת־כָּל־יְהוּדָה֙ אֵ֣ין נָקִ֔י וַיִּשְׂא֞וּ אֶת־אַבְנֵ֤י הָֽרָמָה֙ וְאֶת־עֵצֶ֔יהָ אֲשֶׁ֥ר בָּנָ֖ה בַּעְשָׁ֑א וַיִּ֤בֶן בָּם֙ הַמֶּ֣לֶךְ אָסָ֔א אֶת־גֶּ֥בַע בִּנְיָמִ֖ן וְאֶת־הַמִּצְפָּֽה׃ 23 וְיֶ֣תֶר כָּל־דִּבְרֵֽי־אָ֠סָא וְכָל־גְּב֨וּרָת֜וֹ וְכָל־אֲשֶׁ֣ר עָשָׂ֗ה וְהֶֽעָרִים֙ אֲשֶׁ֣ר בָּנָ֔ה הֲלֹֽא־הֵ֣מָּה כְתוּבִ֗ים עַל־סֵ֛פֶר דִּבְרֵ֥י הַיָּמִ֖ים לְמַלְכֵ֣י יְהוּדָ֑ה רַ֚ק לְעֵ֣ת זִקְנָת֔וֹ חָלָ֖ה אֶת־רַגְלָֽיו׃ 24 וַיִּשְׁכַּ֤ב אָסָא֙ עִם־אֲבֹתָ֔יו וַיִּקָּבֵר֙ עִם־אֲבֹתָ֔יו בְּעִ֖יר דָּוִ֣ד אָבִ֑יו וַיִּמְלֹ֛ךְ יְהוֹשָׁפָ֥ט בְּנ֖וֹ תַּחְתָּֽיו׃   פ
25 וְנָדָ֣ב בֶּן־יָרָבְעָ֗ם מָלַךְ֙ עַל־יִשְׂרָאֵ֔ל בִּשְׁנַ֣ת שְׁתַּ֔יִם לְאָסָ֖א מֶ֣לֶךְ יְהוּדָ֑ה וַיִּמְלֹ֥ךְ עַל־יִשְׂרָאֵ֖ל שְׁנָתָֽיִם׃ 26 וַיַּ֥עַשׂ הָרַ֖ע בְּעֵינֵ֣י יְהוָ֑ה וַיֵּ֙לֶךְ֙ בְּדֶ֣רֶךְ אָבִ֔יו וּ֨בְחַטָּאת֔וֹ אֲשֶׁ֥ר הֶחֱטִ֖יא אֶת־יִשְׂרָאֵֽל׃ 27 וַיִּקְשֹׁ֨ר עָלָ֜יו בַּעְשָׁ֤א בֶן־אֲחִיָּה֙ לְבֵ֣ית יִשָּׂשכָ֔ר וַיַּכֵּ֣הוּ בַעְשָׁ֔א בְּגִבְּת֖וֹן אֲשֶׁ֣ר לַפְּלִשְׁתִּ֑ים וְנָדָב֙ וְכָל־יִשְׂרָאֵ֔ל צָרִ֖ים עַֽל־גִּבְּתֽוֹן׃ 28 וַיְמִתֵ֣הוּ בַעְשָׁ֔א בִּשְׁנַ֣ת שָׁלֹ֔שׁ לְאָסָ֖א מֶ֣לֶךְ יְהוּדָ֑ה וַיִּמְלֹ֖ךְ תַּחְתָּֽיו׃ 29 וַיְהִ֣י כְמָלְכ֗וֹ הִכָּה֙ אֶת־כָּל־בֵּ֣ית יָרָבְעָ֔ם לֹֽא־הִשְׁאִ֧יר כָּל־נְשָׁמָ֛ה לְיָרָבְעָ֖ם עַד־הִשְׁמִד֑וֹ כִּדְבַ֣ר יְהוָ֔ה אֲשֶׁ֣ר דִּבֶּ֔ר בְּיַד־עַבְדּ֖וֹ אֲחִיָּ֥ה הַשִּׁילֹנִֽי׃ 30 עַל־חַטֹּ֤אות יָרָבְעָם֙ אֲשֶׁ֣ר חָטָ֔א וַאֲשֶׁ֥ר הֶחֱטִ֖יא אֶת־יִשְׂרָאֵ֑ל בְּכַעְס֕וֹ אֲשֶׁ֣ר הִכְעִ֔יס אֶת־יְהוָ֖ה אֱלֹהֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃ 31 וְיֶ֛תֶר דִּבְרֵ֥י נָדָ֖ב וְכָל־אֲשֶׁ֣ר עָשָׂ֑ה הֲלֹא־הֵ֣ם כְּתוּבִ֗ים עַל־סֵ֛פֶר דִּבְרֵ֥י הַיָּמִ֖ים לְמַלְכֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃ 32 וּמִלְחָמָ֨ה הָיְתָ֜ה בֵּ֣ין אָסָ֗א וּבֵ֛ין בַּעְשָׁ֥א מֶֽלֶךְ־יִשְׂרָאֵ֖ל כָּל־יְמֵיהֶֽם׃   פ
33 בִּשְׁנַ֣ת שָׁלֹ֔שׁ לְאָסָ֖א מֶ֣לֶךְ יְהוּדָ֑ה מָ֠לַךְ בַּעְשָׁ֨א בֶן־אֲחִיָּ֤ה עַל־כָּל־יִשְׂרָאֵל֙ בְּתִרְצָ֔ה עֶשְׂרִ֥ים וְאַרְבַּ֖ע שָׁנָֽה׃ 34 וַיַּ֥עַשׂ הָרַ֖ע בְּעֵינֵ֣י יְהוָ֑ה וַיֵּ֙לֶךְ֙ בְּדֶ֣רֶךְ יָרָבְעָ֔ם וּ֨בְחַטָּאת֔וֹ אֲשֶׁ֥ר הֶחֱטִ֖יא אֶת־יִשְׂרָאֵֽל׃   ס